Herfstcarnaval voor plant en dier Planten sturen hun zaden de wereld in. Per ballon, parachute of zweeftoestel. Soms gaan ze varend over water of liftend met een mens of dier. Sommige worden afgeschoten door een katapult… Veel zaden zitten verpakt en zijn een lekker hapje voor dieren. Voor de Spreeuwen en Merels, Roodborstjes en lijsters is het nu volop genieten van al dat lekkers. Ze doen zich dan ook tegoed aan overrijpe, gistende bessen van vlier en lijsterbes. De vogels maken er een schransfestijn van, tot ze er dronken van worden. Overal zie je blauwe spatten. Het eindproduct van heel veel eten en drinken tijdens het herfstcarnaval. Bessen bieden zich aan door kleur en smaak. Het gaat een vogel om het sap en het vruchtvlees. De meegegeten zaden worden niet verteerd. Deze zullen ergens terecht komen waar ze kunnen ontkiemen. En daar is het de plant om te doen. Op de gekste plekken komen vlierplantjes omhoog. Zelfs in de dakgoot of op een boom of muur zie je ze in het voorjaar groeien. Het is geen toeval dat najaarstrek en besaanbod samenvallen. Vogels en bessen hebben elkaar nodig. De lange reis van broedgebied naar overwinteringsplaats kost de vogel veel energie. Hij kan nu best een extraatje gebruiken. Vlier Vlierbessen zijn bij vogels favoriet. De vlier komt dan ook over de hele wereld voor, met uitzondering van de echt koude streken. De bessen werden en worden ook door mensen genuttigd. Bij opgravingen van paalwoningen van 2.000 jaar voor Christus werden bessen van de vlier gevonden. Vermoedelijk de restanten van de huisdrank uit die tijd, een soort brandewijn. Het sap van de vlierbes is rijk aan vitamine C en helpt verkoudheid te voorkomen. Ook de Lijsterbessen zijn zeer gewild bij vogels. De struik heet eigenlijk: Sorbus aucuparia. Sobere betekent: drinken. Aucuparia betekent: de vogelvangst dienende. De lijsterkraaltjes werden vroeger als lokmiddel gebruikt om lijsters in een soort strik te vangen. De vogels werden voor een paar centen aan opkopers verkocht. Vruchten en zaden wachten bij rijpheid op transport. De vogels vormen wat betreft de bessen daarbij een onmisbare schakel in het natuurgebeuren. Maar zij niet alleen. Er zijn veel manieren waarop zaden verspreid worden. Alle systemen zijn er op gericht dat de zaden ver van de moederplant terecht komen. Veel zaden zijn erg licht en worden door wind of water meegenomen. Sommige zijn voorzien vleugeltjes, valschermen of drijvertjes. Zaden van de Gele lis en de els drijven als bootjes over water. Er zijn planten die een inrichting hebben om zaad weg te schieten, zoals het Springzaad in mijn tuin. Bij veel planten worden dieren ingeschakeld bij het transport. Er zijn planten met kleverige en ruwe zaden, die aan de pels van zoogdieren blijven hangen. De vergeten voorraad van de eekhoorn of Vlaamse Gaai levert in het voorjaar ergens een bosje planten op. Er zijn zaden waaraan een zogenaamd mierenbroodje vastzit. Een lekkernij voor mieren die de zaadjes zelf verder transporteren. Vlak ook mens niet uit, die aan schoenzool, kleding of transportmiddelen aan de verspreiding meehelpt. Vooral bij planten die door de wind verspreid worden lijkt de natuur op zeer verkwistende manier te werk te gaan. Er worden heel veel zaden gevormd. Lang niet alle zaden komen goed terecht. Gelukkig maar. Wanneer 1 % van de zaden van de paardebloem goed terecht komt, wordt de plant al in stand gehouden. Je kunt je verwonderen over het technische vernuft waarmee planten zonder denkwerk hun zaden de wereld insturen. Het lijkt mij echter beter om er gewoon maar van te genieten wanneer vogels in de struiken van uw tuin komen tafelen. We hebben elkaar allemaal nodig, nietwaar? oktober 1993 Herman Kremers