het caricom- schoolboek - Caribbean Regional Information and

HET
CARICOMSCHOOLBOEK
Derde Editie
HET CARICOMSCHOOLBOEK
Samengesteld en
geredigeerd door
Rovin Deodat (Ph.D., Communicatie)
Antigua &
Barbuda
Grenada
St. Kitts &
Nevis
de Bahama´s
Guyana
Saint Lucia
Barbados
Haïti
St. Vincent & de
Grenadines
Belize
Jamaica
Suriname
Dominica
Montserrat
Trinidad &
Tobago
Dit CARICOM-schoolboek beoogt eenvoudige
basisinformatie te verstrekken over de oorsprong, groei
en ontwikkeling van CARICOM.
Het boek is bruikbaar voor onze jonge mensen op
school en voor CARICOM-burgers, waar ook ter wereld, die
meer willen weten over de integratiebeweging met de naam
CARICOM.
Het materiaal opgenomen in dit schoolboek is bewerkt naar
documenten geproduceerd door het CARICOM-Secretariaat.
Voor het eerst gepubliceerd door het CARICOM-Secretariaat in 2003
Bijgewerkt voor de tweede editie: 2008
Herzien en bijgewerkt voor de derde editie: augustus 2010
Bijgewerkt: maart 2012
Printers: Caribbean Print Technologies (Trinidad enTobago)
Ontwerp en layout: Designz Unlimited (www.designzunlimited.net)
INHOUDSOPGAVE
WEST-INDIË VÓÓR CARICOM
5
DE CARIBISCHE VRIJHANDELSZONE
7
DE GEBOORTE EN GROEI VAN CARICOM
11
DE DOELSTELLINGEN VAN CARICOM
12
HOE CARICOM WERKT
14
INSTITUTEN VAN CARICOM
16
GEASSOCIEERDE INSTITUTEN VAN CARICOM
23
HET CARICOM-SECRETARIAAT
26
DE FUNCTIES VAN HET SECRETARIAAT
28
THEMATISCHE PRIORITEITEN VAN HET SECRETARIAAT
29
LOCATIE VAN HET SECRETARIAAT
31
VERSTERKING VAN HET VERDRAG VAN CHAGUARAMAS
31
DE CARICOM INTERNE MARKT EN ECONOMIE – CSME
34
INVOERING VAN DE CSME
36
REGIONALE PORTEFEUILLES
40
PRIORITAIRE GEBIEDEN VAN CARICOM
42
DE MILLENIUMONTWIKKELINGSDOELEN
VAN DE VERENIGDE NATIES
52
3
HET CARIBISCH HOF VAN JUSTITIE
54
DE CULTURELE BANDEN VAN CARICOM
57
CARICOM-ONDERSCHEIDINGEN
62
LANDENPROFIEL VAN CARICOM-LIDSTATEN
67
Antigua en Barbuda
De Bahama's
Barbados
Belize
Dominica
Grenada
Guyana
Haïti
Jamaica
Montserrat
St. Kitts en Nevis
Saint Lucia
St. Vincent en de Grenadines
Suriname
Trinidad en Tobago
67
70
72
74
77
79
82
85
87
90
92
94
96
98
101
LANDENPROFIEL VAN GEASSOCIEERDE LIDSTATEN
104
Anguilla
Bermuda
Britse Maagdeneilanden
Caymaneilanden
De Turks- en Caicoseilanden
104
107
109
112
114
4
SCHOOLBOEK
CARICOM
WEST-INDIË VÓÓR CARICOM
De Caribische
Gemeenschap
is beter bekend als CARICOM.
Officieel, is ze ontstaan in 1973, maar
in feite is ze een integratieproces dat
geworteld is in koloniale tijden toen
deze regio werd gezien
als een enkele
entiteit: WestIndië.
In moderne tijden, echter, wordt het bewuste en gerichte streven de
vele staten die gevormd zijn tijdens ons koloniaal verleden te
versmelten tot een Caribische Gemeenschap vaak gedateerd rond
1958 – het jaar waarin tien Caribische eilanden die toen nog Britse
koloniën waren, zich verenigden in de West-Indische Federatie. Om
een aantal redenen hield de West-Indische Federatie op te bestaan in
1962. Ironisch genoeg betekende dit niet het einde van de drang naar
regionale integratie, maar leek het juist een versterking en verbreding
van
de
mogelijkheid
tot integratie
op
economisch,
sociaal
en
functioneel niveau.
Vroege Vormen van Functionele Samenwerking in het Caribisch
Gebied Functionele samenwerking is het creëren van praktische
systemen die ten voordele kunnen zijn van een groep landen die
samen een gemeenschappelijke regio delen. Universitair Onderwijs,
Verschepingen van het ene Caribisch Land naar het andere, en
5
SCHOOLBOEK
CARICOM
weerspatronen die heel het Caribisch Gebied beïnvloeden, waren
geschikte gebieden waarop de functionele samenwerking kon worden
aangevangen.
In 1962 werd een Conferentie Gemeenschappelijke
Diensten bijeengeroepen om beslissingen te nemen ten aanzien van
de University of the West Indies (UWI), die al in 1948 was opgericht
(destijds geheten “The University College of the West Indies” (UCWI)),
om ten dienste te staan van alle Engelssprekende landen van het
Caribisch Gebied.
Daarnaast, werd in de periode van de West-
Indische Federatie de Regionale Scheepvaartdienst opgericht voor het
beheren van de twee schepen die in 1962 waren gedoneerd door de
regering van Canada. De schepen waren “The Federal Palm” en “The
Federal Maple”. Voorts werd in 1963 de Caribische Meteorologische
Dienst
opgericht
die
Scheepvaartdienst
de
samen
met
belangrijkste
de
UWI
gebieden
en
de
van
Regionale
functionele
samenwerking in het Caribische Gebied direct na het eind van de
Federatie vertegenwoordigde.
Het Idee van een Caribische
Gemeenschap
Tegen 1962 streefden enkele van de
grotere
Engelssprekende
Caribische
landen actief naar onafhankelijkheid van
Groot-Brittanië, en zowel Trinidad en
Tobago als Jamaica verkreeg politieke onafhankelijkheid in 1962.
Trinidad en Tobago, in het bijzonder, begon het idee van regionale
samenwerking uit te dragen op het economisch niveau. Bij de
aankondiging van haar voornemen zich terug te trekken uit de
Federatie, had de Regering van Trinidad en Tobago de oprichting
voorgesteld van een Caribische Gemeenschap, bestaande uit niet
alleen de 10 leden van de oude Federatie, maar ook de drie Guyana’s
en alle eilanden van de
6
SCHOOLBOEK
CARICOM
Caribische Zee – zowel de onafhankelijke als de nietonafhankelijke.
De Eerste Conferentie van Regeringsleiders van het Caribisch
Gebied
De toenmalige Premier van Trinidad en Tobago, Dr. Eric Williams,
belegde de eerste Conferentie van Regeringsleiders in juli 1963, in
Trinidad en Tobago, om het idee van een Caribische Gemeenschap te
bespreken. Deze Conferentie werd bijgewoond door de leiders van
Barbados,
Brits
Guiana,
Jamaica
en
Trinidad
en
Tobago.
De
Conferentie van
1963 werd beschouwd als de eerste Conferentie van Caribische
Leiders en was de eerste van een reeks van conferenties tussen de
leiders van de Caribische landen die behoren tot het Gemenebest.
DE CARIBISCHE VRIJHANDELSZONE (CARIFTA)
In juli 1965, tijdens een ontmoeting tussen de Premiers van Barbados
en Brits Guiana en de Eerste Minister van Antigua en Barbuda, lag het
accent op de mogelijkheid van het vormen van een vrijhandelszone in
het Caribisch Gebied. De beslissing genomen tijdens de ontmoeting in
juli 1965 resulteerde later die maand in de aankondiging van
definitieve plannen om een Vrijhandelszone in te stellen.
In december 1965 ondertekenden de
Regeringsleiders van Antigua en
Barbuda, Barbados en Brits Guiana
een Overeenkomst te Dickenson Bay
in Antigua en Barbuda, voor het
instellen van
de Caribische Vrijhandelszone
(CARIFTA).
7
SCHOOLBOEK
CARICOM
Teneinde een grotere groep tot het Gemenebest behorende landen in
het Caribisch gebied erbij te betrekken, werd de feitelijke start van de
Vrijhandelszone
opzettelijk
vertraagd om de rest van de Regio,
Trinidad en Tobago, Jamaica en alle Windward-eilanden en Leewardeilanden in staat te stellen lid te worden van de pas gevormde
Vrijhandelszone.
De Vierde Conferentie van Regeringsleiders in 1967 kwam overeen
CARIFTA
formeel
op
te
richten
en
zoveel
mogelijk
Caribische
Gemenebestlanden erin te betrekken. Ook werd overeengekomen dat
de Vrijhandelszone
het begin
Gemeenschappelijke
Markt
zou
zou zijn van wat de Caribische
worden.
De
nieuwe
CARIFTA-
Overeenkomst trad in werking op 1 mei 1968, met de participatie van
Antigua en Barbuda, Barbados, Guyana en Trinidad en Tobago. De
Overeenkomst werd in eerste instantie ondertekend te Dickenson Bay
in Antigua, op 15 december 1965, door V.C. Bird, Eerste Minister van
Antigua, E.W. Barrow, Premier van Barbados, en L.F.S. Burnham,
Premier van Brits Guiana. Op 1
augustus 1968 traden Dominica, Grenada, St. Kitts/Nevis/Anguilla,
Saint Lucia, St. Vincent en de Grenadines, Jamaica en Montserrat
formeel toe tot CARIFTA. Brits Honduras (Belize) sloot zich aan in mei
1971.
Samenvattend, CARIFTA bracht 12 Caribische Gemenebestlanden
bijeen, zich uitstrekkend over de gehele lengte en breedte van het
Caribisch Bassin, van Belize aan de kust van Midden-Amerika in het
noordwesten tot Guyana aan de kust van Zuid-Amerika in het
zuidoosten. Tien eilanden die ooit deel uitmaakten van de WestIndische Federatie en nu lid zijn van CARIFTA, strekten zich uit over
de
8
SCHOOLBOEK
CARICOM
Caribische
zee tussen
Barbados,
Belize
Dominica,
St.Kitts/Nevis/Anguilla,
en Guyana.
Grenada,
Saint
Lucia,
Dat
waren:
Jamaica,
St. Vincent,
Antigua,
Montserrat,
en Trinidad
en
Tobago. De Bahama’s waren toen geen lid van CARIFTA, maar namen
deel
aan
de
economische
regionale
gebieden
Conferentie
samenwerking
en
op
waren
verscheidene
lid
van
niet-
de
van Regeringsleiders.
De doelstellingen van CARIFTA waren:
het bevorderen van de uitbreiding en diversificatie
van de handel in het gebied van de Associatie;
het waarborgen van eerlijke concurrentie in de
handel tussen de lidgebieden;
het aanmoedigen van de progressieve
ontwikkeling van de economieën in de Zone; en
het stimuleren van de harmonieuze ontwikkeling
en liberalisatie van de Caribische handel door het
verwijderen van barrières die dat in de weg staan.
De Oorsprong van het CARICOM-Secretariaat en de CDB
In voorbereiding op de wording van CARIFTA, is de Conferentie van
Regeringsleiders in 1967 akkoord gegaan met de oprichting van het
Regionaal
Secretariaat
ondersteuning
voor
het
Caribisch
Gemenebest
van de Associatie. Dit Secretariaat,
CARICOM-Secretariaat
werd, werd opgericht
ter
dat later het
op 1 mei 1968 in
Georgetown, Guyana. De Leiders kwamen eveneens overeen de
Caribische
9
SCHOOLBOEK
CARICOM
Ontwikkelingsbank op te richten die ten dienste zou staan van de
groepering. De Caribische Ontwikkelingsbank (CDB) werd opgericht in
oktober 1969 in Bridgetown, Barbados.
CARICOM in ontwikkeling
Vanaf 1968 toen CARIFTA in werking trad tot 1972 ging deze
Overeenkomst
daarom
grotendeels
om
handelskwesties
in
het
Caribisch gebied. Maar het idee van een Caribische Gemeenschap was
nog
steeds
onafhankelijke
het
streven
van
Engelssprekende
vele
nu
Caribische
onafhankelijke
landen.
en niet-
Dit was
een
onderwerp dat de Caribische Regeringsleiders steeds opnieuw aan de
orde zouden stellen op hun Conferenties.
Op de Achtste
Vergadering
van
Caribische
Regeringsleiders
te
Georgetown, Guyana, in april 1973, stemden de Leiders in met het
“Georgetown-akkoord” dat uitdrukking gaf aan en aankondiging deed
van
de
spoedig
op
te
richten
Caribische
Gemeenschap
Gemeenschappelijke Markt ter vervanging van CARIFTA.
Het Georgetown-akkoord bepaalde dat:
“De Caribische Gemeenschap, met
inbegrip van de Caribische
Gemeenschappelijke Markt, zal worden
opgericht”
op basis van een Ontwerp-verdrag
opgenomen in een
Appendix bij het
Akkoord.
1
0
en
SCHOOLBOEK
CARICOM
DE GEBOORTE EN GROEI VAN CARICOM
Het Verdrag van Chaguaramas krachtens welke de Caribische
Gemeenschap (CARICOM) werd opgericht, werd ondertekend te
Chaguaramas, Trinidad, op 4
juli 1973 door Barbados, Guyana, Jamaica en Trinidad en Tobago, en
trad in werking op 1 augustus 1973. Oorsponkelijk werd het Verdrag
van Chaguaramas
ondertekend
door
Premier
Errol
Barrow
van
Barbados, Premier Forbes Burnham van Guyana, Premier Michael
Manley van Jamaica en Premier Eric Williams van Trinidad en Tobago.
Daarna traden de andere acht Caribische gebiedsdelen
toe tot
CARICOM in 1974. Deze waren Antigua en Barbuda, Brits Honduras
(Belize),
Dominica,
Grenada,
Montserrat,
Saint
Lucia,
St.
Kitts/Nevis/Anguilla (Anguilla trad later uit de unie met St. Kitts/Nevis)
de
en St. Vincent en de Grenadines. De Bahama’s werden de 13 Lidstaat
van de Gemeenschap op 4 juli 1983 maar traden niet toe tot de
Gemeenschappelijke Markt. Suriname werd de 14
de
Lidstaat van de
Caribische Gemeenschap op 4 juli 1995. Haïti verwierf voorlopig
lidmaatschap op
4 juli 1997 en werd volwaardig lid op 4 juli 2002.
Aan
enkele
Caribische
gebiedsdelen
werd
het
Geassocieerd
Lidmaatschap van CARICOM toegekend. Deze zijn Anguilla op 4 juli
1998;
Britse
Maagdeneilanden
op
2
juli
1991;
Turks-
en
Caicoseilanden op 2
juli 1991; Caymaneilanden op 16 mei 2002 en Bermuda op 2 juli
2003. CARICOM telt nu 15 Lidstaten en vijf Geassocieerde
Leden.
11
SCHOOLBOEK
CARICOM
DE DOELSTELLINGEN VAN CARICOM
De Caribische Gemeenschap heeft drie Algemene Doelstellingen:
Handel en Economische Samenwerking: Dit was het
primaire doel van de oprichting van CARIFTA in 1968 en
werd de hoeksteen van het Verdrag van Chaguaramas
waarbij CARICOM werd opgericht in 1973. Het werd verder
verfijnd en vergroot in het Herziene Verdrag van
Chaguaramas en de ondertekening tot de inwerkingtreding
van de CARICOM Interne Markt en Economie (CSME) dat
CARICOM nu ziet als een enkele economische ruimte waarin
handel, bedrijfsleven en arbeid actief kunnen zijn;
Coördinatie van het Buitenlands Beleid: Dit doel erkent
de staat van dienst in de coördinatie van het buitenlands
beleid door de Regio in voorgaande jaren wat resulteerde in
een aantal positieve stappen voor de Regio, zoals: de
leiderspositie die het Caribisch gebied innam bij de oprichting
van het de groep van staten in Afrika, het Caribisch gebied
en de Stille Oceaan (ACP); de leidersrol vervuld door de
CARICOM-Lidstaten in het Gemenebest en in het bijzonder
ten aanzien van kwesties gerelateerd aan mensenrechten
(apartheid) en democratisch bestuur; en de oprichting van
de Associatie van Caribische Staten met als voornaamste
doel van de Gemeenschap zich open te stellen voor de
landen van de wijdere Caribische regio. Recente uitdagingen
waaraan de regio nu het hoofd biedt, zijn onder andere de
financiële crisis, klimaatverandering en nauw daarmee
samenhangend, natuurrampen;
Ontwikkeling van Mens en Maatschappij: Met het
verdiepen van het integratieproces door de vorming van de
CARICOM Interne Markt en Economie, CSME, en te midden
van veranderingen in het internationale milieu, is de
verbetering van de kwaliteit van het leven van iedere burger
nog belangrijker geworden. Als zodanig heeft de Ontwikkeling
van Mens en Maatschappij een
12
SCHOOLBOEK
CARICOM
hernieuwde vitaliteit aangenomen, welke van invloed is op
alle activiteiten en programma’s op maatschappelijk, milieuen economisch gebied. Hieronder vallen het delen van kennis
en beste praktijken; het betrekken van alle belanghebbenden
bij de ontwikkeling en
toepassing van beleid en vooruitgang naar de verlening van
gemeenschappelijke diensten; en het garanderen van een
directere invloed van de voordelen van deze beleidslijnen op
het leven van de gemiddelde Caribische Burger.
Een vierde pijler is recentelijk toegevoegd Veiligheidssamenwerking: De veiligheidsbedreigingen
waartegenover CARICOM en het groter Caribisch gebied zich
geplaatst zien, omvatten ook de grensoverschrijdende
activiteiten die onze Regio bedreigen, zoals de illegale
drugshandel en de ongeoorloofde handel in
handvuurwapens en munitie. Deze
bedreigingen voor de veiligheid zijn multidimensionaal van aard
en roepen om
regionale en hemisferische samenwerking. Andere
bedreigingen, zoals de wereldwijde verspreiding van
HIV/AIDS en het H1N1-griepvirus, tasten ook de veiligheid
van de Regio aan vanwege hun negatieve
maatschappelijke en economische invloeden en vragen
eveneens een gezamenlijke reactie.
De Specifieke Doelstellingen van de Caribische
Gemeenschap zijn:- verbeterde levensstandaarden
en arbeidsomstandigheden;
volledige inzet van de beroepsbevolking en andere
productiefactoren; versnelde, gecoördineerde en duurzame
economische ontwikkeling en convergentie;
uitbreiding van handels- en economische relaties met derde
staten; verhoogde niveaus van internationaal
concurrentievermogen; organisatie voor hogere
13
SCHOOLBOEK
CARICOM
productie en productiviteit;
het bereiken van een grotere mate van economische kracht en
doeltreffendheid van Lidstaten bij het zakendoen met derde
staten, groepen van staten en lichamen van welke soort ook;
verhoogde coördinatie van het buitenlands en [buitenlands]
economisch beleid van Staten; en
verhoogde functionele samenwerking waaronder inbegrepen
een efficiënter beheer van gemeenschappelijke diensten en
activiteiten ten behoeve van haar volkeren; versnelde
bevordering van beter begrip tussen haar volkeren en de
verbetering van hun maatschappelijke, culturele en
technologische ontwikkeling; en verhoogde activiteit op
gebieden zoals gezondheid, onderwijs, transport en
telecommunicatie.
HOE CARICOM WERKT
De belangrijkste organen van de Caribische Gemeenschap zijn de
Conferentie van Regeringsleiders, gewoonlijk de Conferentie genoemd,
en de Raad van Ministers van de Gemeenschap, gewoonlijk de Raad
genoemd.
Conferentie van Regeringsleiders
De Conferentie van Regeringsleiders (of de Conferentie) is het hoogste
besluitvormingsorgaan van CARICOM en bestaat uit de Premiers van
alle Lidstaten van de Caribische Gemeenschap, uitgezonderd in het
geval van Guyana, Suriname en Haïti die een President hebben en
Montserrat met een Eerste Minister. De primaire verantwoordelijkheid
van de Conferentie is het bepalen en verschaffen van beleidslijnen
voor de Gemeenschap. Ze is de beslissende instantie voor het sluiten
14
SCHOOLBOEK
CARICOM
van verdragen namens de Gemeenschap en voor het aangaan van
relaties tussen de Gemeenschap en Internationale Organisaties en
Staten. De Conferentie is ook verantwoordelijk voor het tot stand
brengen
van
de
financiële
regelingen om
de
kosten
van
de
Gemeenschap te financieren. In de regel worden besluiten van de
Conferentie unaniem genomen.
De Raad van Ministers van de Gemeenschap
De Raad van Ministers van de Gemeenschap (of de Raad) is het
tweede hoogste Orgaan. De Raad bestaat uit Ministers die
verantwoordelijk zijn voor communautaire aangelegenheden en iedere
andere Minister die door de Lidstaten geheel naar hun eigen
goeddunken wordt benoemd. Hij is verantwoordelijk voor de
ontwikkeling van communautaire strategische planning en coördinatie
op het vlak van economische integratie, functionele samenwerking,
externe betrekkingen en veiligheid.
Andere Organen van de Gemeenschap
De twee belangrijkste Organen van de Gemeenschap worden bij de
uitoefening van hun taken ondersteund door de volgende vijf
Ministerraden:
De Raad voor Handel & Economische Ontwikkeling
[COTED] die zich inzet voor het bevorderen van de
handel en economische ontwikkeling in de Gemeenschap
en toeziet op het functioneren van de
CARICOM Interne Markt & Economie [CSME].
De Raad voor Buitenlandse &
Gemeenschapsbetrekkingen [COFCOR] die de relaties
bepaalt tussen de Gemeenschap en internationale
organisaties en derde staten.
15
SCHOOLBOEK
CARICOM
De Raad voor Ontwikkeling van Mens & Maatschappij
[COHSOD]
die de ontwikkeling van mens en maatschappij bevordert.
De Raad voor Financiën en Planning [COFAP] die
het economisch beleid en de financiële en monetaire
integratie van de Lidstaten coördineert.
De Raad voor Nationale Veiligheid en Wetshandhaving
(CONSLE).
INSTITUTEN VAN CARICOM
Krachtens het Verdrag zijn er diverse instituten verantwoordelijk voor het
formuleren van beleid en het uitvoeren van taken met betrekking tot
samenwerking. Elke Lidstaat wordt in elk Instituut vertegenwoordigd door
een Minister. De volgende lichamen, opgericht door of onder auspiciën van
de Gemeenschap, worden erkend als Instituten van de Gemeenschap:
1. ASSEMBLEE VAN PARLEMENTARIËRS VAN DE CARIBISCHE
GEMEENSCHAP (ACCP)
De ACCP bestaat uit vertegenwoordigers van Lidstaten van de Gemeenschap
gekozen of aangesteld door hun Parlementen. Elke Lidstaat heeft recht op ten
hoogste vier vertegenwoordigers op vergaderingen van de Assemblee en elk
Geassocieerd Lid op ten hoogste twee vertegenwoordigers. De inaugurele
vergadering van de ACCP werd gehouden van 27 tot
29 mei 1996, in Barbados.
De hoofddoelen van de ACCP zijn: het betrekken van de mensen uit de
Gemeenschap via hun vertegenwoordigers, bij het proces van het
bestendigen en versterken van de Gemeenschap; het bieden van
mogelijkheden voor betrokkenheid bij kwesties van het integratieproces door
Parlementsleden in
16
SCHOOLBOEK
CARICOM
elke Lidstaat en Geassocieerde Lidstaat van de Gemeenschap; het voorzien
in een forum voor de mensen uit de Gemeenschap om hun standpunten
bekend te maken via hun vertegenwoordigers; het bieden van een meer
frequent mechanisme voor het toezien op het beleid van de Gemeenschap;
het bieden van verhoogde mogelijkheden voor de coördinatie van het
buitenlands beleid van Lidstaten; en het bevorderen van een beter begrip
onder de Lidstaten en Geassocieerde Leden met als doel het verwezenlijken
en waarborgen van de idealen en beginselen van democratische regeringen
in de Gemeenschap.
2. Het CARIBISCH INSTITUUT VOOR LANDBOUWONDERZOEK
EN -ONTWIKKELING (CARDI)
CARDI werd opgericht in 1975. Zijn voornaamste doel is bij te dragen aan
de ontwikkeling van de landbouw door het uitvoeren van
wetenschappelijk onderzoek en door boeren en anderen betrokken
bij de landbouw kennis te laten nemen van toepasselijke
technologieën. Alle Leden en Geassocieerde Leden van CARICOM zijn
tevens lid van CARDI.
Aan het hoofd van het Instituut staan de Ministers van Landbouw van elke
Lidstaat. Verder heeft het een Raad van Toezicht bestaande uit
vertegenwoordigers van Lidstaten, het CARICOM-Secretariaat, de CDB, de
CFC, de UWI en de University of Guyana. In 1999 werd het Caribisch
Levensmiddelenbedrijf opgenomen in het Caribisch Instituut voor
Landbouwonderzoek en -ontwikkeling. Het Instituut heeft zijn hoofdzetel in
Trinidad en Tobago met filialen of afdelingen in alle Lidstaten.
3. CARIBISCH CENTRUM VOOR ONTWIKKELINGSBEHEER (CARICAD)
CARICAD werd opgericht in 1980 krachtens een overeenkomst tussen
CARICOM-landen. Het biedt technische bijstand aan overheden van
Lidstaten in hun streven de efficiëntie te verbeteren door middel van
initiatieven voor het hervormen en moderniseren van de publieke sector.
CARICAD richt zich, door middel van zijn diverse interventies, op de
verbetering en versterking van de beheerscapaciteit van de publieke sector
voor een effectievere uitvoering van overheidsbeleid in de gehele regio. Zijn
hoofdkantoor is gevestigd in Bridgetown, Barbados.
17
SCHOOLBOEK
CARICOM
4. HET CARIBISCH AGENTSCHAP VOOR RAMPENBESTRIJDING
(CDEMA)
Dit is de nieuwe naam van het regionaal orgaan voor rampenbeheersing
dat voorheen bekend stond als het Caribisch Agentschap voor Spoedhulp bij
Rampen (CDERA). De officiële overgang van CDERA naar CDEMA
geschiedde op 1 september 2009. De hoofdzetel van CDEMA is in Barbados.
Het uitgebreide mandaat van CDEMA plaatst het regionale orgaan voor
rampenbeheersing in een strategischere positie voor het ten volle uitoefenen
van zijn taak als facilitator, aanstuurder, coördinator en motivator voor het
bevorderen en organiseren van Integrale Rampenbeheersing (CDM) in alle
participerende staten.
5. CARIBISCH INSTITUUT VOOR MILIEUHYGIËNE (CEHI) CEHI werd
opgericht in 1982, als een project, in reactie op de behoefte opgemerkt
door de Ministers van Gezondheid van de Regio, voor een georganiseerde
aanpak van de bezorgdheid van de mensen uit het Engelssprekend
Caribisch gebied omtrent milieuhygiëne. In 1989 kreeg het Instituut
rechtspersoonlijkheid. Het Caribisch Instituut voor Milieuhygiëne heeft zijn
hoofdzetel in Saint Lucia.
Zijn hoofddoel is het bieden van technische en adviesdiensten aan Lidstaten
op elk gebied van milieubeheer, waaronder inbegrepen, doch niet beperkt
tot, toezicht op de milieukwaliteit, evaluatie van de milieu-effecten,
informatie over milieuhygiëne, waterbeheer, afvalbeheer (vloeibaar, vast en
gevaarlijk afval), laboratoriumdiensten en projectontwikkeling en -beheer.
6. CARIBISCH INSTITUUT VOOR LEVENSMIDDELEN EN VOEDING
(CFNI) CFNI is een gespecialiseerd centrum van de Pan-Amerikaanse
Gezondheidsorganisatie/Wereldgezondheidsorganisatie (PAHO/WHO), dat
werd opgezet in 1967 om een regionale benadering voor het oplossen van
de voedingsproblemen van het Caribisch gebied tot stand te brengen. Het
staat ten dienste van een totale bevolking van ongeveer zes (6) miljoen in
het Caribisch gebied.
Het instituut heeft als doel het tot stand brengen van voedselveiligheid en
het bereiken van een optimale voedingssituatie voor alle volkeren van het
Caribisch gebied door in samenwerking met de Caribische landen essentiële
voedingsproblemen te belichten, te beschrijven, te beheersen en te
voorkomen en door hun capaciteit voor het verstrekken van effectieve
voedingsdiensten te vergroten. Het Instituut heeft zijn hoofdzetel op de
Mona Campus, University of the West Indies (UWI), Jamaica, met een
onderafdeling op de St. Augustine Campus, UWI, Trinidad en Tobago.
18
SCHOOLBOEK
CARICOM
7. CARIBISCH INSTITUUT VOOR METEOROLOGIE EN
HYDROLOGIE (CIMH)
Het Caribisch Meteorologisch Instituut werd opgericht in 1967 door de
lidstaten van de Caribische Meteorologische Organisatie (CMO). Het is
halverwege de jaren 80 van de vorige eeuw gefuseerd met het Caribisch
Operationeel Hydrologisch Instituut (COHI) tot het Caribisch Instituut voor
Meteorologie en Hydrologie (CIMH), maar pas in september 1999 werd de
naam officieel gewijzigd om de dubbele taak van het Instituut aan te geven.
De verantwoordelijkheid
voor het functioneren van het Instituut, dat gevestigd is in Barbados, berust
bij de zestien Gemenebestregeringen die samen de CMO vormen. Het
CIMH biedt training voor de weerwaarnemers en technici van de Regio,
alsook weervoorspellers, specialisten in hydrologie, agrometeorologie en
andere gerelateerde disciplines, en verzorgt verder training voor de
graad van Bachelor of Science in Meteorologie in samenwerking met de
University of the West Indies Cave Hill Campus.
8. CARIBISCHE METEOROLOGISCHE ORGANISATIE (CMO) De Caribische
Meteorologische Organisatie, met haar hoofdzetel in Trinidad, is een
gespecialiseerd agentschap van de Caribische Gemeenschap dat de
gezamenlijke wetenschappelijke en technische activiteiten op het gebied
van weer-, klimaat- en watergerelateerde wetenschappen coördineert in
zestien (16) Engelssprekende Caribische landen. Ze is ontstaan uit de BritsCaribische meteorologische
dienst, die was opgericht in 1951. Het hoogste orgaan van de
Organisatie, de Caribische Meteorologische Raad, komt één keer per jaar
bijeen om het beleid van de Organisatie te bepalen. Aangezien weer en
klimaat geen nationale grenzen kennen, is samenwerking op regionaal en
internationaal niveau essentieel voor het ontwikkelen van de meteorologie
en de operationele hydrologie alsook het genieten van de voordelen van hun
toepassing. De CMO biedt het raamwerk voor zodanige regionale en
internationale samenwerking.
Instituten binnen de Gemeenschap
9. CARIBISCH SYSTEEM VOOR TOEZICHT OP LUCHTVAARTVEILIGHEID
(CASSOS)
Het Caribisch Systeem voor Toezicht op Luchtvaartveiligheid (CASSOS) werd
gelanceerd in februari 2009. CASSOS kwam in de plaats van de meer
informele regeling van de zeven nationale autoriteiten voor de
burgerluchtvaart in de Regio en biedt het platform voor de oprichting van
een Regionale Burgerluchtvaartautoriteit. Zijn hoofddoelen zijn: het
ondersteunen van Staten bij het nakomen van hun verplichtingen als
25
SCHOOLBOEK
CARICOM
overeenkomstsluitende Staten bij de Conventie van Chicago, door het
bereiken en in stand houden van volledige naleving van de normen en
aanbevolen praktijken van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie
(ICAO); en het onder zijn Staten faciliteren en bevorderen van de
ontwikkeling en harmonisatie van regelgeving, standaarden, praktijken en
procedures voor de burgerluchtvaart in overeenstemming met de Bijlagen bij
de Conventie van Chicago. CASSOS staat open voor alle CARICOM-Lidstaten
en Geassocieerde leden en andere Staten en Gebiedsdelen in het Caribisch
gebied onder bepaalde voorwaarden.
10. CENTRUM VAN DE CARIBISCH GEMEENSCHAP VOOR
KLIMAATVERANDERING (CCCCC)
Het Centrum van de Caribische Gemeenschap voor Klimaatverandering
(CCCC) coördineert de reactie vanuit de Caribische regio op
klimaatverandering. Officieel geopend in augustus 2005 en gevestigd in
Belize, is het Centrum het knooppunt voor informatie over aangelegenheden
die verband houden met klimaatverandering en over de reactie vanuit de
regio op het beheersen van en aanpassen aan Klimaatverandering in het
Caribisch Gebied.
Het is de officiële bewaarplaats en het officiële informatiedistributiecentrum
voor gegevens inzake regionale klimaatverandering, vanwaaruit adviezen en
richtlijnen betreffende het beleid inzake klimaatverandering aan
de CARICOM-Lidstaten worden verschaft via het CARICOM-Secretariaat. In
deze hoedanigheid wordt het Centrum erkend door het Raamverdrag van de
Verenigde Naties inzake Klimaatverandering (UNFCCC), het Milieuprogramma
van de Verenigde Naties (UNEP) en andere internationale agentschappen als
het aanspreekpunt voor kwesties van klimaatverandering in het Caribisch
gebied.
11. HET UITVOEREND AGENTSCHAP VAN DE CARIBISCHE GEMEENSCHAP
VOOR CRIMINALITEIT EN VEILIGHEID (IMPACS)
Het Uitvoerend Agentschap van de Caribische Gemeenschap voor
Criminaliteit en Veiligheid (IMPACS) werd opgericht door de
Zevenentwintigste Vergadering van de Conferentie van Regeringsleiders
van CARICOM in juli 2006. Het heeft kantoren in Trinidad en Tobago.
IMPACS werd opgericht als de implementatiearm van een nieuwe Regionale
Architectuur voor de ontwikkeling en het beheer van de CARICOM Regionale
Agenda voor Actie in aangelegenheden de Criminaliteit en Veiligheid
rakende. Aan het hoofd van het Agentschap staat een Uitvoerend Directeur
die rapporteert aan de CARICOM-Raad van Ministers verantwoordelijk voor
Nationale Veiligheid en Wetshandhaving.
20
SCHOOLBOEK
CARICOM
12. CARIBISCHE EXAMENRAAD (CXC)
De Caribische Examenraad (CXC) werd opgericht in 1972 krachtens een
Overeenkomst tussen 15 Engelssprekende tot het Gemenebest behorende
Caribische Landen en Gebiedsdelen. De Raad is gezeteld in Barbados.
De doelstellingen van de CXC zijn: het bieden van regionaal en
internationaal erkende einddiploma’s van scholen voor secundair onderwijs
welke beantwoorden aan de behoeften van de Caribische Regio; het
ondersteunen bij algemene toelatingsexamens en andere soorten examens;
het produceren van lesmateriaal en het oefenen van leerkrachten in het
gebruik van de CXC-syllabi; en het adviseren van regionale overheden ten
aanzien van onderwijszaken. De leden van de CXC zijn: Anguilla, Antigua en
Barbuda, Barbados, Belize, Britse Maagdeneilanden, Caymaneilanden,
Dominica, Grenada, Guyana, Jamaica, Montserrat, St Kitts en Nevis, Saint
Lucia, St Vincent en de Grenadines, Trinidad en Tobago, Turks- en
Caicoseilanden.
13. CARIBISCHE ORGANISATIE VAN BELASTINGAUTORITEITEN
(COTA)
COTA werd opgericht in 1971 op een vergadering van de Hoofden van
Regionale
Belastingadministratie bijeen in Saint Lucia. Het Statuut werd goedgekeurd
in oktober 1972 door de Vaste Commissie van Ministers van Financiën in
Trinidad & Tobago.
Door de jaren heen is COTA behulpzaam geweest bij het formuleren van de
belastingharmonisatie op diverse belangrijke gebieden van belastingheffing
door middel van de CARICOM-Overeenkomst inzake Dubbele Belasting. Met
de hulp van de regionale organisaties, gaat COTA verder met het
organiseren van regionale trainingsprogramma’s voor capaciteitsopbouw ter
versterking en vergroting van de technische en administratieve
vaardigheden van hogere belastingfunctionarissen.
14. CARIBISCH REGIONAAL VISSERIJMECHANISME (CRFM)
Het Caribisch Regionaal Visserijmechanisme (CRFM) werd opgericht in
2003 voor de verdere ontwikkeling van de institutionele capaciteit van de
Regio in de visserijsector. Drie lichamen samen vormen het Mechanisme.
Deze zijn: een Ministerieel Orgaan, een Visserijforum (het voornaamste
technisch en wetenschappelijk besluitvormingslichaam) en een Technische
Eenheid of Secretariaat voor de Visserij. CRFM bevordert het duurzaam
gebruik van visserij- en aquacultuurhulpbronnen onder de Lidstaten, door
het ontwikkelen, beheren en conserveren van deze hulpbronnen in
samenwerking met de belanghebbenden ten voordele van de bevolking uit
25
SCHOOLBOEK
CARICOM
het Caribisch gebied. Het lidmaatschap omvat alle CARICOM-landen, als
volwaardige leden. Andere landen en gebiedsdelen in het Caribisch gebied
mogen zich aansluiten bij het Mechanisme als Geassocieerde Leden. Het
CRFM-Secretariaat is gelegen in Belize.
15. CARICOM REGIONALE ORGANISATIE VOOR STANDAARDEN EN
KWALITEIT (CROSQ)
De CARICOM Regionale Organisatie voor Standaarden en Kwaliteit (CROSQ)
werd opgericht in februari 2002. Haar primaire doel is de oprichting en
harmonisatie van standaarden ter verhoging van de efficiëntie en
verbetering van de kwaliteit bij de productie van goederen en diensten in de
Gemeenschap, ter bescherming van de consument en het milieu en ter
bevordering van de handel binnen de Gemeenschap en met derde staten.
Het lidmaatschap van de Organisatie omvat alle CARICOM-Lidstaten.
Geassocieerd Lidmaatschap van de Organisatie staat ook open voor de
Geassocieerde Leden van de Gemeenschap evenals voor de staten en
politieke entiteiten van de Associatie van Caribische Staten. De technische
werkzaamheden en de dagelijkse activiteiten van de Organisatie worden
uitgevoerd door een Secretariaat dat gevestigd is in Bridgetown, Barbados.
16. CARIBISCHE TELECOMMUNICATIE UNIE (CTU)
De Caribische Telecommunicatie Unie werd opgericht door de
Regeringsleiders van de Caribische Gemeenschap in 1989, in Nassau, op de
Bahama’s. De CTU vestigde haar hoofdzetel in Barbados, krachtens
overeenkomst met de Regering in 1990, maar verhuisde naar de Republiek
Trinidad en Tobago, waar ze nog steeds functioneert overeenkomstig het
bepaalde in de Zetelovereenkomst van 8 april 1993.
Enkele van de voornaamste doelstellingen van de CTU zijn: het faciliteren
van de coördinatie van de planning, programmering en ontwikkeling van
intraregionale en internationale communicatienetwerken om te
beantwoorden aan de directe en toekomstige telecommunicatiebehoeften
van de regio; het ondersteunen van de ontwikkeling van de nationale
componenten van regionale en internationale telecommunicatienetwerken;
en het bevorderen van het algemene bewustzijn omtrent de behoefte van
het Caribisch gebied aan telecommunicatie en haar potentieel voor het
bevorderen van de sociaaleconomische ontwikkeling van de regio.
20
SCHOOLBOEK
CARICOM
17. DE CARICOM-MEDEDINGINGSCOMMISSIE
De CARICOM-Mededingingscommissie werd opgericht krachtens artikel
171 van het Herziene Verdrag van Chaguaramas. Ze werd geïnaugureerd op
18 januari 2008 en heeft haar hoofdkantoor in Paramaribo, Suriname.
Belangrijke functies van de CARICOM-Mededingingscommissie zijn: het
toepassen van de mededingingsregels met betrekking tot
grensoverschrijdende mededingingsverstorende handelspraktijken; het
bevorderen en beschermen van mededinging in de Gemeenschap; het
monitoren van mededingingsverstorende praktijken van in de CSME actieve
ondernemingen; het onderzoeken en bij arbitrage afhandelen van
grensoverschrijdende geschillen; het blijven beoordelen van het
Mededingingsbeleid van de Gemeenschap en het aan COTED adviezen en
aanbevelingen doen om de effectiviteit ervan te vergroten; het geven van
ondersteuning aan Lidstaten bij het bevorderen en beschermen van
consumentenwelzijn; en het ontwikkelen en verspreiden van informatie over
mededingingsbeleid en consumentenbeschermingsbeleid.
18. DE RAAD VOOR JURIDISCH ONDERWIJS (CLE)
De Raad voor Juridisch Onderwijs werd opgericht krachtens Overeenkomst
ondertekend in
1971 door Barbados, Dominica, Grenada, Guyana, Jamaica, Trinidad en
Tobago, de University of the West Indies en de University of Guyana. De
CLE werd opgericht voor het aanbieden van opleidingen in de Regio (in
plaats van in Groot-Brittannië) voor Juristen die praktijk willen uitoefenen in
de Regio. De CLE beheert drie rechtsscholen in de Regio: de Norman
Manley
Law School in Jamaica, de Hugh Wooding Law School in Trinidad – beide
opgericht in 1973 – en de Eugene Dupuch Law School in de
Bahama’s die werd opgericht in 1998.
Voor toelating tot deze rechtsscholen, moet eerst een bachelorsgraad in
rechten (LL.B) zijn behaald. Afgestudeerden van de University of the West
Indies en de University of Guyana moeten vervolgens twee studiejaren en
praktische training aan een van de drie scholen hebben voltooid. Aan het
eind van deze periode wordt een getuigschrift van vakbekwaamheid, het
Legal Education Certificate, toegekend door de CLE. Door het behalen van
het Legal Education Certificate is de kandidaat volledig gekwalificeerd om
praktijk uit te oefenen in het Engelssprekend Caribisch gebied.
25
SCHOOLBOEK
CARICOM
GEASSOCIEERDE INSTITUTEN VAN CARICOM
1. CARIBISCHE ONTWIKKELINGSBANK (CDB)
De CDB is een regionaal financieel ontwikkelingsinstituut opgericht krachtens
een Overeenkomst ondertekend op 18 oktober 1969 door achttien landen en
gebiedsdelen, waaronder inbegrepen alle toenmalige CARIFTA-lidlanden,
Belize (destijds Brits Honduras) en de Bahama’s. De Overeenkomst
werd van kracht op 26 januari 1970 en de Bank heeft zijn hoofdzetel
in Barbados.
Het doel van de Caribische Ontwikkelingsbank is bij te dragen aan de
harmonieuze economische groei en ontwikkeling van de lidstaten
in het Caribisch gebied en de economische samenwerking onder deze
landen te bevorderen, met bijzondere en dringende aandacht voor de
noden van de minder ontwikkelde leden van de regio. De CDB financiert
specifieke projecten in nationale, subregionale, of regionale
ontwikkelingsprogramma’s op gebieden zoals landbouw, veeteelt, visserij,
bosbouw, marketing, industrie, mijnbouw, raffinage, toerisme,
exportdiensten, transport, huisvesting, onderwijs, zuiver water, riolering en
infrastructuur en diensten gerelateerd aan de ontwikkeling van die
sectoren van de economie, afvalbeheer, milieubescherming en
armoedebestrijding.
2. CARIBISCH RECHTEN INSTITUUT (CLI)/CARIBISCH CENTRUM
VOOR HET RECHTEN INSTITUUT (CLIC)
Het Caribisch Rechten Instituut (CLI) werd opgericht in 1988 met een
subsidie van het United States Agency for International Development
(USAID) voor het bevorderen van activiteiten voor nadere toelichting van
wetten aangaande handel en investering in de Regio, waarbij tegelijkertijd
de unieke behoeften van lokale jurisdicties zouden worden gerespecteerd.
Dit gezamenlijk project tussen de Florida State University (FSU) en de
University of the West Indies (UWI) is ondergebracht in Tallahassee en bij
het Caribisch Centrum voor het Rechten Instituut (CLIC) in Barbados, dat
werd opgericht in 1994 als een afdeling voor onderzoek van de
rechtenfaculteit van UWI. Het werk van het Centrum loopt parallel met dat
van het CLI-kantoor op de FSU. CLI werkt bij zijn activiteiten samen met
CARICOM, OECS, regionale overheden en een aantal professionele
associaties op het gebied van rechten, accounting, industrie en handel.
24
SCHOOLBOEK
CARICOM
3. ORGANISATIE VAN OOST-CARIBISCHE STATEN (OECS) De OECS werd
opgericht krachtens het Verdrag van Basseterre ondertekend op
18 juni 1981 in een streven de subregrionale regelingen te verdiepen tussen
voormalige leden van de Raad van Ministers van de West-Indische
Geassocieerde Staten (WISA) en de Oost-Caribische Gemeenschappelijke
Markt (ECCM). De doelstellingen van de OECS zijn: het bevorderen van
samenwerking tussen zijn Leden en het verdedigen van hun soevereiniteit,
territoriale integriteit; het bevorderen van economische integratie; het
ondersteunen van de Leden bij het voldoen aan hun internationale
verplichtingen en verantwoordelijkheden; en waar mogelijk, het treffen van
regelingen voor gezamenlijke overzeese vertegenwoordiging en
gemeenschappelijke diensten.
De OECS bestaat uit Antigua en Barbuda, het Gemenebest van Dominica,
Grenada, Montserrat, St Kitts en Nevis, Saint Lucia en St Vincent en de
Grenadines. Anguilla en de Britse Maagdeneilanden werden toegelaten tot de
Organisatie als Geassocieerde Leden in 1995 en 1984 respectievelijk. Als
Geassocieerde Leden participeren ze in alle commissies van de Organisatie
met uitzondering van de commissies voor Buitenlandse Zaken, Defensie en
Veiligheid. Het Centrale Secretariaat is het voornaamste administratieve
orgaan van de OECS en is gevestigd in Saint Lucia.
4. UNIVERSITY OF GUYANA (UG)
De University of Guyana (UG) werd ingewijd op 1 oktober 1963 en
functioneerde in haar beginperiode als een instituut voor
avondopleidingen. Lessen werden verzorgd op het Government Technical
Institute en de Queen's College, waar laboratoriumfaciliteiten beschikbaar
waren.
De University of Guyana verhuisde naar haar hoofdcampus, de Turkeyen
Campus, in 970. UG bestaat uit faculteiten der Landbouwwetenschappen,
Onderwijswetenschappen, Geesteswetenschappen,
Gezondheidswetenschappen, Natuurwetenschappen,
Maatschappijwetenschappen en Technologische Wetenschappen, evenals
programma’s voor Accountancy, Architectuur, Landbouw, Onderwijs,
Communicatie, Milieuwetenschappen, Bosbouw, Rechtsgeleerdheid,
Geneeskunde, Moderne Talen, Scheikunde, Farmacie en Agogie. Ook biedt ze
postgraduaatprogramma’s aan de faculteiten voor Kunsten,
25
SCHOOLBOEK
CARICOM
Onderwijswetenschappen, Natuurwetenschappen en
Maatschappijwetenschappen. In november 2000, stelde de Universiteit haar
tweede campus open te Tain, Berbice, met een aanbod van programma's voor
Onderwijswetenschappen, Accountancy, Marketing, Overheidsbeleid, Agogie,
Engels en Geschiedenis en het Postgraduaatdiploma Onderwijs.
5. UNIVERSITY OF THE WEST INDIES (UWI)
UWI werd opgericht in 1962 met Hare Koninklijke Hoogheid, Prinses Alice,
Gravin van Athlone, als de eerste Chancellor en Sir Arthur Lewis als de
eerste Vice Chancellor.
UWI bestaat uit drie hoofdcampussen (namelijk Mona op Jamaica, St.
Augustine op Trinidad en Tobago, en Cave Hill op Barbados) en het
centrum voor hotel- en toerismemanagement op de Bahama’s, naast
universiteitscentra/scholen voor voortgezette studies in twaalf andere
Caribische landen De Universiteit omvat zes faculteiten die first-
degreeprogramma’s bieden in Landbouwwetenschappen, Kunsten,
Geesteswetenschappen, Onderwijswetenschappen,
Ingenieurswetenschappen, Rechtswetenschappen, Medische
Wetenschappen, Natuurwetenschappen, Zuivere en Toegepaste
Wetenschappen en Maatschappijwetenschappen. Certificaten,
diploma’s en postgraduaat programma's alsook een verscheidenheid
aan specialisaties worden ook geboden. De centrale administratie van
de universiteit is gevestigd op de Mona Campus in Jamaica.
HET CARICOM-SECRETARIAAT
Het CARICOM-Secretariaat is het voornaamste administratieve
Orgaan van de Gemeenschap. Het staat onder leiding van een
Secretaris-Generaal en is breed georganiseerd in drie bureaus en drie
directoraten.
26
SCHOOLBOEK
CARICOM
HET CARICOM-SECRETARIAAT
Het CARICOM-Secretariaat is het voornaamste administratieve
Orgaan van de Gemeenschap. Het staat onder leiding van een
Secretaris-Generaal en is breed georganiseerd in drie bureaus en
drie directoraten.
Het Gemenebest Caribisch
Regionaal Secretariaatdatop
1 mei 1968
in Georgetown, Guyana,
is opgericht ten dienste van CARIFTA.
Secretarissen-Generaal van CARIFTA/CARICOM
Fred Cozier van Barbados (CARIFTA) van 1968 - 1969.
William Demas van Trinidad&Tobago (CARIFTA/CARICOM)
van 1970 - 1974.
Sir Alister McIntyre van Grenada van 1974-1977.
Dr. Kurleigh King van Barbados van 1979-1983.
Roderick Rainford van Jamaica van 1983-1992.
Zijne Excellentie Edwin Carrington van
Trinidad en Tobago van 1992-2010.
De huidige Secretaris- Generaal, aangesteld in 2011, is Ambassadeur
Irwin LaRocque van Dominica.
25
SCHOOLBOEK
CARICOM
De drie Bureaus van het Secretariaat zijn:
• Bureau van de Secretaris-Generaal
• Bureau van de Waarnemend Secretaris Generaal
• Bureau van de Algemene Raad
De drie Directoraten van het Secretariaat zijn:
• Buitenlandse en Gemeenschapsbetrekkingen
• Regionale Handel en Economische Integratie
• Ontwikkeling van Mens en Maatschappij
MISSIONSTATEMENT
VAN
HET
CARICOM-
SECRETARIAAT Het bieden van dynamisch leiderschap
en diensten, in partnerschap met instituten en groepen van de
Gemeenschap, in het streven naar een
levensvatbare, internationaal concurrerende en
duurzame
Gemeenschap, met een verbeterde kwaliteit van leven voor
eenieder.
DOEL VAN HET CARICOMSECRETARIAA
T
De ontwikkeling van een levensvatbare
internationaal concurrerende en duurzame
gemeenschap
27
SCHOOLBOEK
CARICOM
27
SCHOOLBOEK
CARICOM
DE FUNCTIES VAN HET SECRETARIAAT
De functies van het Secretariaat zijn:het verlenen van diensten ten behoeve van de vergaderingen van de
Organen en Instituten van de Gemeenschap en het nemen van
gepaste follow-up maatregelen ten aanzien van de besluiten genomen
door zodanige vergaderingen;
het initiëren, organiseren en uitvoeren van studies van vraagstukken
met
het oog
op het bereiken
van
de doelstellingen
van
de
van
de
Gemeenschap;
het op verzoek
verlenen
van
diensten
aan
Lidstaten
Gemeenschap ten aanzien van aangelegenheden verband houdende
met het bereiken van haar doelstellingen;
het verzamelen, opslaan en onder de Lidstaten van de Gemeenschap
verspreiden van informatie welke relevant is voor het bereiken van
haar doelstellingen;
het bijstaan van de Organen van de Gemeenschap bij de ontwikkeling
en implementatie van voorstellen en programma’s voor het realiseren
van de doelstellingen van de Gemeenschap;
in relatie tot de Gemeenschap, het coördineren van de activiteiten van
donoragentschappen, internationale, regionale en nationale instituten
voor het verwezenlijken van de doelstellingen van de Gemeenschap;
het voorbereiden van de ontwerpbegroting van de Gemeenschap voor
bestudering door de Begrotingscommiss;
28
SCHOOLBOEK
CARICOM
het op verzoek verschaffen van technische bijstand aan nationale
autoriteiten ter vergemakkelijking van de implementatie van de
besluiten van de Gemeenschap;
het uitvoeren, volgens mandaat, van onderzoeksopdrachten in
Lidstaten;
het initiëren of ontwikkelen van voorstellen voor overweging en
besluitvorming door de bevoegde Organen teneinde de doelstellingen
van de Gemeenschap te verwezenlijken.
THEMATISCHE PRIORITEITEN VAN HET SECRETARIAAT
Thematische prioriteiten van het Secretariaat zijn:
Bestuur
Bevorderen van Ontwikkeling Mens en Maatschappij
Economische Transformatie en Concurrentiekracht
Milieu, Natuurlijke Hulpbronnen en Klimaatverandering
Veiligheid
Verruimen van de Strategische Positie van CARICOM binnen de
Wijdere Caribische regio, het Hemisferisch en Wereldmilieu
Elk van de thematische prioriteiten is doortrokken van de volgende
Fundamentele Elementen:
Institutionele Versterking en Capaciteitsopbouw
Functionele Samenwerking
Informatie- en Communicatietechnologie voor
Ontwikkeling
Publieksvoorlichting, Pleitbezorging en Imagovorming
Statistiek
Research, Vernieuwing en Technologie
Geharmoniseerde Wetgeving, Implementatie en Monitoring
29
SCHOOLBOEK
CARICOM
HUIDIGE MISSIONSTATEMENT
WERKPROGRAMMA 2009-2010
THEMATISCHE PRIORITEITEN
“Het bieden
van
dynamisch leiderschap en
diensten
, in partnerschap met instituten en groepen van de Gemeenschap, in
het streven naar een levensvatbare, internationaal concurrerende en
duurzame Gemeenschap, met een verbeterde kwaliteit van leven voor
BESTUUR
BEVORDERIN
G
ONTWIKKELI
NG MENS EN
MAATSCHA
PPIJ
ECONOMISCHE
ONTWIKKELIN
G EN
CONCURRE
NTIEKRACH
T
VEILIGHEID
VERRUIMEN
VAN DE
STRATEGISCHE
POSITIE VAN
CARICOM
BINNEN DE
WIJDERE
CARIBISCHE
REGIO, HET
HEMISFERISCH
EN
WERELDMILIEU
Institutionele Versterking en Capaciteitsopbouw
Functionele
Samenwerking
Publieksvoorlichting, Pleitbezorging en Imagovorming voor
Ontwikkeling, Publieksvoorlichting, Pleitbezorging en
Imagovorming Statistiek
Research, Vernieuwing en Technologie
Geharmoniseerde Wetgeving, Implementatie en Monitoring
30
SCHOOLBOEK
SCHOOLBOEK
CARICOM
CARICOM
ADRES VAN HET SECRETARIAAT
Caribbean Community Secretariat
Turkeyen, Greater Georgetown, Guyana
Website: www .caricom.org
Tel: (592) 222 0001 to 0075; Fax: (592) 222 0171
CSME Unit
Tom Adams Financial Centre,
Spry Street, Bridgetown, Barbados
Tel: (246)429-6064/6159/5449; Fax: (246)437-2689
Office of Trade Negotiations in Barbados
1st floor, Speedbird House, Independence Square,
Bridgetown, Barbados.
Tel: (246) 430-1670/1; Fax (246) 228-9528
Office of Trade Negotiations in Jamaica
Second Floor, PCJ Building, 36 Trafalgar Rd., Kingston 10, Jamaica
Tel: (876)908-4242; Fax: (876)754-2998
CARICOM Representation Office in Haiti
43, Rue Mangonez Berthe, Port Au Prince, Haiti
Tel: (509) 281 3036 of 305 517 5122
VERSTERKING VAN HET VERDRAG VAN CHAGUARAMAS
De Caribische Integratiebeweging nam toe in kracht in de vorige
eeuw tijdens de jaren 70, maar rond de jaren 80 waren de
Regeringsleiders van CARICOM van mening dat er behoefte
bestond
aan
het
versterken
en
verdiepen
van
de
integratiebeweging door het instellen van een aantal maatregelen
gericht op het gereedmaken van CARICOM voor de uitdagingen van
de jaren 90 en de 21ste eeuw. Een reeks planningsconferenties
culmineerde in de Verklaring van Grand Anse die werd uitgebracht
aan het eind van de Tiende Vergadering van de Conferentie in
Grand Anse, Grenada, in 1989. De Verklaring van Grand Anse
omvatte
31
SCHOOLBOEK
CARICOM
niet alleen de kwesties die moesten worden aangepakt, maar ook een
tijdspad voor de aanpak.
Veel van de belangrijke initiatieven welke de Caribische Gemeenschap
sedert toen hebben beziggehouden, waaronder ook de Interne Markt
en Economie en het vrije verkeer van CARICOM-burgers, werden in
deze
Verklaring
uiteengezet.
Dit was
evenwel
niet
alleen
een
verklaring omtrent kwesties die moesten worden aangepakt door de
Gemeenschap, maar ook een Werkprogramma voor “De Vooruitgang
van de Integratiebeweging”.
DE VERKLARING VAN GRAND ANSE
De Verklaring van Grand Anse, in 1989, mikte op de oprichting, binnen
de kortst mogelijke termijn, van een Interne Markt en Economie voor
de
Caribische
Gemeenschap.
Een
volledig
Chaguaramas was daarvoor noodzakelijk.
herzien
Verdrag
Daarnaast zouden, naar
verwachting, rond januari 1991 regelingen worden getroffen voor het
vrije verkeer
van geschoold
en professioneel
personeel,
alsook
contractarbeiders op seizoens- of projectbasis; en na korte tijd, de
afschaffing van de werkvergunningsvereiste voor CARICOM-burgers,
te beginnen met de visuele en beeldende kunsten, sport en de media
reizend
naar
CARICOM-landen
voor
specifieke
regionale
gebeurtenissen.
Er zou een Assemblee
van Parlementariërs
van de Caribische
Gemeenschap worden opgericht, alsook een Onafhankelijke WestIndische Commissie voor de Bevordering van de Doelen van het
Verdrag van Chaguaramas.
33
SCHOOLBOEK
CARICOM
Het doel van de Verklaring van Grand Anse
was het creëren van een programma
voor de
Gemeenschap
“om voortvarend samen te werken
aan het verdiepen van het
integratieproces en het versterken
van de
Caribische
Gemeenschap
in al haar dimensies”.
DE CONSENSUS VAN CHAGAURAMAS
Het tijdspad voor deze ontwikkeling als voorgeschreven in
deze Verklaring kon niet worden gevolgd, maar tien jaar
later, tijdens een Speciale Sessie van de Leiders in
Chaguaramas, Trinidad, werd een inventaris gemaakt zoals
blijkt uit een document getiteld: “Consensus van
Chaguaramas”. Enkele van de verworvenheden opgetekend
in de Consensus van Chaguaramas zijn:
De herziening van twee Instrumenten van de
Gemeenschappelijke Markt, namelijk het Gemeenschappelijk
Buitentarief en de Oorsprongsregels;
nauwere douanesamenwerking en een versterkte douaneadministratie;
voorziening voor het vrije verkeer van kapitaal en de facilitering
daarvan door het wederzijds noteren en verhandelen van
effecten op de bestaande drie effectenbeurzen (Barbados,
Jamaica en Trinidad en Tobago);
oprichting van een Caribisch Investeringsfonds om te voorzien in
eigen vermogenen durfkapitaal; regelingen voor het vrij
32
SCHOOLBOEK
CARICOM
verkeer
van
geschoolde
werknemers
en
deskundigen;
intensivering van de gezamenlijke vertegenwoordiging
bij
internationale economische onderhandelingen;
oprichting van een Assemblee van Parlementariërs van de
Caribische Gemeenschap;
opzet en voltooiing van het werk van de Onafhankelijke
West-Indische Commissie;
oprichting van een Raad voor Financiën en Planning en een
Commissie van Presidenten van Centrale Banken met het oog
op het bevorderen van overleg, samenwerking en coördinatie
op het vlak van het economisch beleid;
opheffing van barrières voor de goederenhandel;
instelling van het regionaal rechtskader voor het voorzien in
lucht- en zeetransport.
De Leiders merkten ook op dat de oprichting van het Caribisch Hof
van Justitie (CCJ) en de CARICOM Interne Markt en Economie bijna
was afgerond.
De kern van de nieuwe richting van CARICOM was de
voltooiing van de herziening van het Verdrag van
Chaguaramas.
DE CARICOM INTERNE MARKT EN ECONOMIE (CSME)
In 1989, tijdens hun Tiende Conferentie in Grand Anse, Grenada,
maakten
de
Regeringsleiders
van
(CARICOM) bekend voornemens
de
Caribische
Gemeenschap
te zijn het integratieproces
te
verdiepen en de Caribische Gemeenschap in al haar dimensies te
versterken. De Leiders, destijds, bepaalden dat de Regio zou werken
35
SCHOOLBOEK
CARICOM
aan het instellen van een Interne Markt en Economie als één aspect
van zijn reactie op de uitdagingen en kansen voortvloeiende uit de
veranderingen in de wereldeconomie. Tegen 1992, op hun Dertiende
Conferentie, werden de noodzakelijke technische werkzaamheden
voor, en conceptualisatie
van, de CARICOM Interne Markt en
Economie (CSME) afgerond en ter bevestiging voorgelegd aan de
Regeringsleiders.
In essentie werd de CSME ontworpen als een instrument voor het
faciliteren van de economische ontwikkeling van de Lidstaten in een
steeds meer geliberaliseerd en geglobaliseerd internationaal milieu.
De Voordelen van de CSME voor het Caribisch Gebied
volledige werkgelegenheid in CARICOM;
verbeterde levensstandaarden en werkomstandigheden;
versnelde, gecoördineerde en duurzame economische
ontwikkeling;
grotere economische kracht en doeltreffendheid van
Lidstaten, groepen van Staten en entiteiten;
uitbreiding van handels- en economische relaties met andere
landen in het Caribisch gebied, Midden-Amerika en Latijns
Amerika; het bereiken van hogere niveaus van
concurrentievermogen; en organisatie voor verhoogde
productie.
34
SCHOOLBOEK
SCHOOLBOEK
CARICOM
CARICOM
IMPLEMENTATIE CSME
De economische integratie van de twaalf staten die lid zijn van de
Caribische Gemeenschap bereikte een belangrijke mijlpaal in juli
2006. Antigua en Barbuda, Barbados, Belize, Dominica, Grenada,
Guyana, Jamaica, St. Kitts en Nevis, St. Lucia, St. Vincent en de
Grenadines, Suriname en Trinidad en Tobago verklaarden dat ze er
klaar voor waren deel uit te maken van de Interne Markt. Haïti
maakt ook deel uit van de CSME en is begonnen met de
implementatie van de regeling voor de handel in goederen.
De verklaring hield in dat een persoon of bedrijf uit welke ook van
deze Lidstaten nu in staat was goederen te produceren en te
verhandelen, diensten te verlenen, bedrijven op te richten, deel te
nemen aan kapitaalverkeer
en verkeer van geschoolde
arbeidskrachten naar iedere andere nationale markt.
Daarnaast
zouden deze Staten beleid en wetgeving houdende bepalingen voor
mededinging en consumentenbescherming,
standaarden en
technische voorschriften, elektronische handel in relatie tot de
overheid hebben geïmplementeerd. Ze zouden overmakingen van
socialeverzekeringsuitkeringen over elkaars grenzen heen toelaten
en waarborgen dat slechts één keer belasting wordt geheven over
het inkomen van CSME-burgers en wel daar waar het wordt
verdiend. Ze zouden er ook voor zorgen dat kwalificaties behaald in
de ene Lidstaat geaccepteerd worden in een andere Lidstaat.
“De CARICOM Interne Markt en Economie (CSME) zou een enkele
economische ruimte creëren waarbinnen bedrijven en arbeid
opereren; voor het stimuleren van grotere efficiëntie bij de
productie, hogere niveaus van binnenlandse en buitenlandse
investeringen, toegenomen werkgelegenheid en groei van
intraregionale handel en extraregionale export. De component
Interne Markt bestaat uit vrijheid van goederen-, diensten- en
kapitaalverkeer en vrijheid van vestiging van bedrijven en
geschoolde arbeidskrachten binnen
36
een gebied begrensd door een douane-unie. Dit is grotendeels bereikt
en de Gemeenschap ziet thans uit naar de implementatie van de
Interne Economie. Krachtens het Herziene Verdrag van Chaguaramas
is daarvoor vereist de harmonisatie van beleid, wet- en regelgeving;
verhoogde
monetaire
samenwerking;
en
een
gemeenschappelijk
buitenlands economisch beleid.
Een enkele visie biedt eveneens een raamwerk voor gedeelde
doelstellingen voor het sturen van beleidslijnen, prioriteiten en het
vaststellen van de volgorde voor de verdere implementatie van de
CSME.
Toch, indien de implementatie blijft achterlopen op de verplichtingen
aangegaan, zal de geloofwaardigheid van het integratieproces verder
ondermijnd worden en de nee-zeggers zullen in het gelijk worden
gesteld. Hervorming van het bestuur van de Gemeenschap welke de
achterstanden in de implementatie aanpakt, is daarom essentieel voor
het verwezenlijken van de Visie.”
[Uit: TOWARDS A SINGLE ECONOMY AND A SINGLE DEVELOPMENT VISION,
door Prof. Norman Girvan van de University of the West Indies in samenwerking met
het CARICOM-Secretariaat en de Speciale Taakgroep inzake de Interne Economie –
herzien, 11 mei 2007]
Dit Rapport, dat is goedgekeurd door de Achtentwintigste Vergadering
van
de
Conferentie
van
Regeringsleiders
van
de
Caribische
Gemeenschap (CARICOM) in juli 2007, omvat tevens een schema voor
de
implementatie
van
maatregelen
door
Lidstaten
voor
de
totstandbrenging van de volledige CSME. Dit schema is verdeeld in
twee fasen met ruime tijdslimieten als volgt:
37
SCHOOLBOEK
CARICOM
FASE 1: (MIDDEN 2007– EIND 2009): CONSOLIDATIE INTERNE
MARKT EN AANVANG INTERNE ECONOMIE
Actie voor implementatie:
Aanneming van de CARICOM-Investeringscode.
Aanneming van de CARICOM-Overeenkomst Financiële
Diensten Uitbreiding van vrij verkeer van arbeid tot
leerkrachten, verpleegkundigen en huishoudelijk personeel.
Stroomlijnen van de procedures voor vrij verkeer van
arbeid, ook contingentrechten en overmaking van
socialeverzekeringsuitkeringen.
Implementatie van vrij verkeer van dienstverleners, met
gestroomlijnde procedures. Implementatie van Juridische
status van het CARICOM-Handvest van de Civiele
Samenleving Implementatie van aanbevelingen van de
Technische Werkgroep Bestuur.
Oprichting en aanvang van de activiteiten van het
Regionaal Ontwikkelingsfonds.
Oprichting van de Regionale Effectenbeurs.
Voorbereidende activiteiten
Voorbereiding en overeenstemming inzake een regionale
stratiegie voor de ontwikkeling van
menselijke hulpbronnen.
Smeden van sociaal partnerschap bij overeenstemming
tussen de sociale partners over een Regionaal Sociaal
Contract.
Verdere technische en consultatieve werkzaamheden, in
samenwerking met belanghebbenden, en besluiten inzake
regionale beleidskaders voor:
38
SCHOOLBOEK
CARICOM
Energiegerelateerde industrieën; Landbouw; Duurzaam toerisme
en agrotoerisme; Nieuwe exportdiensten; Vervoer en Kleine en
middelgrote ondernemingen.
Beëindiging van technische werkzaamheden met betrekking
tot harmonisatie van investeringsstimulansen, wet
vennootschapsbelasting, herziene Overeenkomst inzake
Dubbele Belastingheffing, integratie kapitaalmarkt en
financiële regelgeving.
Verdere technische werkzaamheden, overleg met
belanghebbenden en politieke beslissingen ter zake van:
Regeling Regionaal Milieuregelgeving; Gemeenschappelijk
beleidskader Kleine en Middelgrote Ondernemingen;
Regionaal Mededingingsbeleid; Technische Standaarden;
Regionaal beleid Intellectueel Eigendom en Beginselen
Ondernemingsbestuur.
FASE 2 (2009-2015): VOLTOOIING INTERNE ECONOMIE Deze
zal bestaan uit een gefaseerde implementatie van de besluiten
genomen in Fase 1, namelijk:
Implementatie van gemeenschappelijk beleid ten aanzien
van energiegerelateerde industrieën, landbouw,
duurzaam toerisme en agrotoerisme, transport, en kleine
en middelgrote bedrijven. Harmonisatie van
belastingsystemen, stimulansen en financieel en
regelgevingsbeleid.
Harmonisatie van fiscaal en monetair beleid.
39
SCHOOLBOEK
CARICOM
Implementatie van regionaal mededingingsbeleid en
regionaal beleid intellectueel eigendom.
Implementatie van CARICOM Monetaire Unie.
REGIONALE PORTEFEUILLES
Teneinde het tempo van deze nieuwe en verbrede beweging voor een
Interne Markt en Economie te versnellen, werd de
verantwoordelijkheid voor belangrijke gebieden binnen de
economische en sociale sector in CARICOM verdeeld
onder de verschillende CARICOM-Regeringsleiders. Hieronder volgt
een lijst van de Portefeuilles en de landen die de trekkersrol kregen
toebedeeld voor deze gebieden.
DIENSTEN
Antigua en Barbuda
TOERISME (waaronder begrepen Land, Cruise,
bepalingen ACP/EUPartnerschapsovereenkomst
, enz.) De Bahama's
INTERNE MARKT EN ECONOMIE
(waaronder begrepen Monetaire
Unie) Barbados
JUSTITIE EN BESTUURBelize
ARBEID (waaronder begrepen verkeer van vaardigheden
binnen de Gemeenschap) Dominica
WETENSCHAP EN TECHNOLOGIE (waaronder begrepen
informatie en communicatie)
Grenada
40
SCHOOLBOEK
CARICOM
LANDBOUW, LANDBOUWDIVERSIFICATIE EN
VOEDSELVEILIGHEID (waaronder begrepen het
Regionaal Landbouwhervormingsprogramma - RTP
en Bananen)
Guyana
EXTERNE
HANDELSONDERHANDELINGEN
Jamaica
ONTWIKKELING VAN MENSELIJKE HULPBRONNEN,
GEZONDHEID EN HIV/AIDS St. Kitts en Nevis
DUURZAME ONTWIKKELING (waaronder begrepen Milieu en
Rampenbeheersing en Water)
Saint Lucia
TRANSPORT (Zeevaart en
Luchtvaart) St. Vincent en de
Grenadines
GEMEENSCHAPSONTWIKKELING EN CULTURELE
SAMENWERKING (waaronder begrepen Cultuur, Gender,
Jeugd en Sport) Suriname
ENERGIE
VEILIGHEID (Verdovende
Middelen en Illegale Wapens)
Trinidad en Tobago
41
SCHOOLBOEK
CARICOM
CARICOM PRIORITAIRE GEBIEDEN
Drie prioritaire gebieden waarop CARICOM dringende en bijzondere
nadruk plaatst, zijn de snel groeiende Informatiemaatschappij waarbij
alle Lidstaten nu betrokken zijn; het voortdurend belang van Duurzame
Ontwikkeling
en Klimaatverandering
voor zowel de groei als het
voortbestaan van CARICOM-leden; en de essentiële focus op een van
de
grootste
hulpbronnen
van
CARICOM,
te
weten
Jongerenontwikkeling.
Informatiemaatsch ppij
Het groeiend belang van Informatie- en Communicatietechnologie (ICT)
voor de menselijke samenleving is ongetwijfeld een van de bepalende
kenmerken van onze hedendaagse wereld. ICT is geïntegreerd op elk
niveau van menselijke inspanning en heeft een grote invloed op de
wijze waarop mensen communiceren. In het afgelopen decennium was
het duidelijkste voorbeeld van de enorme transformerende kracht van
ICT de ontwikkeling van het internet en het wereldwijde web (WWW).
De prominente plaats van informatie in de samenleving van vandaag
heeft diverse geleerden en leiders ertoe gebracht te beweren dat we nu
leven
in een nieuwe
“Informatiemaatschappij,”
een maatschappij
waarin informatie nieuwe vormen van sociale organisatie overheerst.
Componenten van de Informatiemaatschappij zijn onder meer blogs,
podcasts, wikis, websites, zoekmachines, games, Voice over Internet
Protocol (VoIP) en peer-to-peer-diensten, e-mail (bijv. yahoo, hotmail,
gmail); online chat (bijv. MSN Messenger, Yahoo messenger) en
bestandsoverdrachten.
42
SCHOOLBOEK
CARICOM
Informatiemaatschappij
en Jongeren: De Informatiemaatschappij
is
opgebouwd door een opeenvolging van jonge en dynamische mensen:
Sergey Brin en
Larry Page, de oprichters van Google, zijn in de 30, zo ook de Deen
Janus Friis, medeoprichter van Skype, die 30 is en Linus Torvald, die
Linux creëerde in 1991, toen hij amper 22 was. En, natuurlijk, Bill Gates
die nauwelijks 19 was toen hij Microsoft oprichtte.
Waarom is de Informatiemaatschappij zo belangrijk voor jongeren?
Jonge mensen zijn scheppers en consumenten van technologieën
variërend van de mobiele telefoon tot e-mail, tot instant messaging
(onmiddellijke berichtgeving), radio en televisie. In de hoedanigheid van
zowel zakelijke als maatschappelijke ondernemers, maken jongeren
creatief gebruik van de technologie voor het aanpakken van de noden
van de gemeenschap.
Duurzame Ontwikkeling en de Caribische Gemeenschap
Duurzame
Ontwikkeling
staat
centraal
in
vele
van
de
ontwikkelingsinitiatieven van de Caribische Gemeenschap in het belang
van de huidige en van toekomstige generaties.
het
vinden
van
discrete
acties
ter
Deze taak betreft niet
aanpak
van
een
reeks
ontwikkelingsuitdagingen waartegenover de Gemeenschap zich gesteld
ziet, zoals handel, bodemdegradatie of armoedebestrijding. Het gaat
om het aannemen van geïntegreerde benaderingen voor het aanpakken
van de vele effecten van de transformaties die plaatsvinden in de
wereld, op het halfrond en in de regio en het verwerkelijken van de
voordelen van dergelijke transformaties voor de Caribische mens. De
Lidstaten van de Caribische Gemeenschap zijn
41
SCHOOLBOEK
CARICOM
gecommitteerd aan het bouwen van een stevige economische fundering
die niet alleen de kansen omvat voor hoge en stabiele niveaus van
economische groei en werkgelegenheid, maar ook hoge standaarden
voor milieukwaliteit en sociale billijkheid.
Bij het nastreven van deze doelen dient het Barbados-actieprogramma
(BPOA) uit 1994 voor kleine eilandstaten en ontwikkelingslanden in
laaggelegen kustgebieden (SIDS)
als voornaamste richtsnoer voor de programma’s van de Regio voor
duurzame ontwikkeling. Het BPOA werd na 10 jaar in 2005 herzien in
de vorm van de Mauritius-strategie voor de verdere implementatie van
het Barbados-actieprogramma
(MSI).
Deze
twee
VN-documenten
werden ingegeven door de resultaten van de wereldconferentie van de
Verenigde Naties over het milieu gehouden te Stockholm in 1972 en de
conferentie
van de Verenigde Naties over milieu en ontwikkeling
(UNCED) gehouden te Rio de Janeiro, Brazilië, in 1992. Tijdens de
UNCED werd onderkend dat de SIDS, als groep, bijzondere noden
hadden die verschilden van die van de grotere meer gediversifieerde
ontwikkelde en ontwikkelingslanden
ontwikkeling
behoefte
hadden
aan
en dat ze voor een duurzame
de
constante
aandacht
en
ondersteuning van de internationale gemeenschap.
Het BPOA and de MSI zijn wereldwijde raamwerkmodellen
welke
trachten een gunstig klimaat te scheppen voor het realiseren van de
ontwikkelingsaspiraties van kleine ontwikkelingslanden zoals die in het
Caribisch gebied. De raamwerkmodellen bepleiten “intersectorale actie
met een intergenerationeel perspectief op regionaal niveau”.
44
SCHOOLBOEK
CARICOM
Bij het aanpakken van deze uitdagingen, vragen CARICOM-Lidstaten
bijzondere
en voortdurende
ecologisch
duurzame,
economisch
haalbare
aandacht
sociaal
billijke,
ontwikkeling
voor
het
cultureel
bevorderen
van
respectvolle
en
tot stand te brengen
met de
ondersteuning toegezegd door de internationale gemeenschap op de
twee
VN-SIDS
Secretariaat,
partners,
uitvoeren
Conferenties.
samen
met
een
Vanaf
1994,
aantal
wijdt
internationale
zich ten volle aan het ontwikkelen,
van
het
ontwikkelingsprogramma’s
en
CARICOM-
en regionale
implementeren
–projecten
om
en
de
CARICOM-Lidstaten te faciliteren bij het bereiken van veel van de
doelstellingen opgenomen in het BPOA en de MSI.
Klimaatverandering
Klimaatverandering,
klimaatschommelingen,
zeespiegelstijging
en
extreme weergebeurtenissen vormen een ernstige bedreiging voor de
duurzame ontwikkeling van veel landen, waaronder ook die in het
Caribisch
gebied.
Klimaatschommeling
heeft
betrekking
op
de
verschillen in ons normale en verwachte klimaat, vooral voor zover dit
verband houdt met weergebeurtenissen en –patronen.
Aan de andere kant, het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake
Klimaatverandering (UNFCCC) dat in 1992 is ingesteld door de UNCED
met als voornaamste doel het stabiliseren van de broeikasgassen (BKG),
wijst erop dat klimaatverandering is “...een verandering van klimaat
welke direct of indirect wordt toegeschreven aan menselijke activiteit,
waardoor de samenstelling van de wereldatmosfeer wordt gewijzigd en
welke optreedt naast natuurlijke klimaatschommeling
waargenomen
tijdens vergelijkbare perioden ...". Ook onderstreepte het UNFCCC dat
versnelde klimaatverandering, of 'global warming' (opwarming van de
46
SCHOOLBOEK
CARICOM
aarde), naar aanleiding van de uitstoot van
broeikasgassen (BKG) het welzijn van de mensen en de integriteit van
het ecosysteem bedreigt en dat, hoewel de aard van de bedreiging nog
zeer onduidelijk is, actie moet worden ondernomen in afwachting van
wetenschappelijke
zekerheid
door
de
adaptatie
van
het
'voorzorgsbeginsel’. Bij het toepassen van dit "beginsel" werd bepleit
dat
ontwikkelde
landen
het
voortouw
zouden
nemen
bij
het
terugdringen van de uitstoot van BKG en dat de 'incrementele kosten'
van welke actie ook ondernomen door ontwikkelingslanden ingevolge
het Verdrag zouden worden gecompleteerd door de internationale
gemeenschap. Maar, de beoogde BKG-uitstootbeperkingen vastgesteld
krachtens het UNFCCC waren juridisch niet bindend, maar waren
gericht
op
het
terugbrengen
van
de
CO2-uitstoot
van
geïndustrialiseerde landen in 2000 tot de uitstootniveaus van de jaren
90 van de vorige eeuw. Deze vrijwillige doelen gesteld voor 2000 zijn
door vele van de ondertekenaars van het Verdrag uit de ontwikkelde
landen niet bereikt.
Ondertussen werd in December 1997 het Kyoto Protocol bij het UNFCCC
overeengekomen. In tegenstelling tot de benadering door het Verdrag
bij het stellen van de vrijwillige doelen voor 2000, stelde het Protocol
verplichte doelen krachtens bindend internationaal recht, de periode
van 2008 tot 2012 gebruikend als de eerste 'verbintenisperiode'. Echter,
ofschoon de eerste verantwoordelijkheid
voor het aanpakken van
klimaatverandering ligt bij de ontwikkelde landen zijn het proportioneel
de mensen die leven in de ontwikkelingslanden die waarschijnlijk het
meest te lijden zullen hebben onder de impact van klimaatverandering.
Toch kunnen
41
SCHOOLBOEK
CARICOM
ontwikkelingslanden op directe wijze baat hebben bij het beleid inzake
beteugeling
van
klimaatverandering
indien
de
internationale
gemeenschap de kansen biedt die een gunstig milieu scheppen voor de
bevordering van deze kansen in kleine ontwikkelingslanden. Dit is de
bron
van
veel
van
de
lopende
onderhandelingen
over
klimaatverandering.
De Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering (IPCC)
die
als
hoofdverantwoordelijkheid
heeft
het
evalueren
van
de
wetenschappelijke literatuur over klimaatverandering, is een andere
belangrijke institutionele voorziening die begeleiding biedt aan de
internationale
gemeenschap.
inzake Klimaatverandering
De
Intergouvernementele
Werkgroep
– een consortium van enkele duizenden
onafhankelijke wetenschappers dat opereert onder auspiciën van de
Wereld Meteorologische Organisatie (WMO) en het Milieuprogramma
van de Verenigde Naties (UNEP) – stelt dat de stijgende niveaus van
industriële vervuiling de klimaatverandering abnormaal verhevigen als
gevolg van de stijgende warmtehoeveelheid
die onder de aarde
gevangen blijft in plaats van in de ruimte te ontsnappen. De IPCC zegt
dat de belangrijkste boosdoeners zijn de verbranding van fossiele
brandstoffen - olie, kool en gas – en de grote veranderingen in de
praktijken van grondgebruik. Het belangrijkste broeikasgas afkomstig
van menselijke activiteiten is kooldioxide (CO2). Vóór de industriële
revolutie, bestonden atmosferische CO2-concentraties uit ongeveer 270
- 280 deeltjes per miljoen (ppm). Deze concentraties meten nu bijna
330 ppm en nemen jaarlijks toe met ongeveer 1,5 ppm. De IPCC geeft
in haar laatste rapport van 2007 aan dat indien deze tendens zich
voortzet het mondiaal klimaatsysteem ernstig ontwricht zal worden, wat
zal resulteren in grote mondiale catastrofes. De IPCC erkent ook dat het
48
SCHOOLBOEK
onderzoeken
van
CARICOM
duurzame
ontwikkeling
het
meest
effectieve
beleidskader biedt voor de aanpak van klimaatverandering.
De Reactie van de Caribische Gemeenschap op Klimaatverandering
In de Caribische Gemeenschap wordt klimaatverandering niet gezien als
enkel een mondiaal milieuprobleem, maar als een belangrijke invloed op
het ontwikkelingsproces van de Regio. Dit is grotendeels omdat de
Regio uitermate afhankelijk is van zijn natuurlijke hulpbronnen voor
vrijwel elke economische en sociale activiteit en dit benadrukt het risico
dat klimaatverandering vormt voor de Regio. Deze situatie wordt verder
verergerd door de beperkte institutionele, menselijke en financiële
vermogens van de Regio en in sommige gevallen, de geografische
ligging.
Om deze uitdagingen die uitgaan van klimaatverandering aan te
pakken, hebben de Regeringsleiders van de Caribische Gemeenschap in
juli 2002 besloten het Centrum voor Klimaatverandering van de
Caribische Gemeenschap (CCCCC), ook bekend als de 5C's, op te
richten. De 5C’s werd opgericht in maart 2003 met als mandaat:
1.
2.
Het beschermen van het klimaatsysteem van de leden van het
Centrum ten voordele van de huidige en toekomstige generaties
van hun volkeren.
2. Het uitbreiden van de regionale institutionele capaciteiten voor het
coördineren van nationale reacties op de negatieve effecten van
klimaatverandering.
3. Het voorzien in veelomvattende beleidslijnen en technische
ondersteuning op het gebied van klimaatverandering en verwante
kwesties en het aanvoeren van het regionaal initiatief op die
gebieden.
41
SCHOOLBOEK
4.
CARICOM
Het vervullen van de rol van uitvoerend lichaam voor regionale
projecten die verband houden met klimaatverandering.
Klimaatverandering en Energie
Energiediensten zijn essentieel voor duurzame ontwikkeling.
Energiediensten betreffen zaken zoals verlichting, koken, verwarming
en afkoeling, water pompen, koeling, vervoer en communicatie. Dit
alles kan tot stand worden gebracht met zowel conventionele als
hernieuwbare energiebronnen. Echter is de wijze waarop deze diensten
worden geproduceerd, gedistribueerd en gebruikt van invloed op de
economische, milieu- en sociale structuur van samenlevingen. Energie
is op zich geen fundamentele behoefte van de mens. Het is echter wel
essentieel voor de vervulling van andere fundamentele behoeften.
Gebrek aan toegang tot diverse en betaalbare energiediensten
benadrukt de kwetsbaarheid van veel mensen in ontwikkelingslanden
bij het voorzien in hun basisbehoeften.
Veel landen in de Caribische Gemeenschap zijn in hoge mate afhankelijk
van geïmporteerd fossiele brandstoffen voor hun energievoorziening.
In CARICOM gaat een aanzienlijk percentage aan deviezen op aan deze
importen.
Bovendien, het gebruik van fossiele brandstoffen draagt
direct bij aan de degradatie van het milieu door vervuiling en verhoogde
uitstoot en is derhalve een belangrijke factor in de economische, milieuen sociale kwetsbaarheid van vele CARICOM-Lidstaten.
Het gebruik
van fossiele brandstoffen is de voornaamste oorzaak van het ontstaan
van broeikasgassen.
De Caribische Gemeenschap beschikt over een enorm groot potentieel
48
SCHOOLBOEK
CARICOM
voor het bruikbaar maken en ontwikkelen van hernieuwbare energie uit
bronnen zoals biomassa, waterkracht, oceaan, zon en wind. Enkele
CARICOM-Lidstaten hebben innovatief gebruik gemaakt van zonne- en
windenergie, energie uit landbouwproducten en waterkrachtenergie.
Dit is een welkom signaal in de Caribische Gemeenschap waaraan
verder opvolging moet worden gegeven, aangezien een betrouwbare
energievoorziening
essentieel is voor economische stabiliteit, groei,
werkgelegenheid en verbeterde levensstandaarden.
Zeespiegelstijging
In een publicatie van mei 2009 getiteld "Low Carbon, High Growth Latin American Responses to Climate Change" brengt de Wereldbank,
op grond van recente informatie, onder de aandacht dat zes (6) van de
25 meest kwetsbare landen in de Amerika’s die geconfronteerd worden
met een stijging van de zeespiegel, CARICOM-Lidstaten zijn.
Deze zijn
de Bahama’s, Belize, Guyana, Haïti, Jamaica en Suriname.
Doorgaans
kunnen zeespiegelstijgingen en veranderende weerpatronen bijzonder
desastreuze
gevolgen
hebben
voor
landen
wier
infrastructuur,
vestigingspatronen en economisch welzijn geconcentreerd zijn in het
kustgebied, zoals het geval is in veel van de CARICOM-Lidstaten.
De Intergouvernmentele Werkgroep inzake Klimaatverandering (IPCC)
heeft ook voorspeld dat de zeespiegel met 11-77 cm zal stijgen in de
rest van deze eeuw. Zee- en kustgebieden, moerassen, waterrijke
gebieden en kustbossen zullen worden getroffen door veranderingen in
de zeespiegel.
Mangrovezwampen en kustmeren zullen naar
verwachting snelle veranderingen ondergaan en kunnen zelfs geheel en
al verloren gaan. Laaggelegen kustgebieden kunnen ook worden
verdrongen door zoutwaterhabitats die zoetwaterecosystemen kunnen
ontwrichten. Deze veranderingen zullen waarschijnlijk resulteren in de
ontheemding van trekvogels en aquatische soorten die de toegenomen
50
SCHOOLBOEK
CARICOM
verzilting of overstromingen niet kunnen verdragen. Trekvogels en
standvogels, zoogdieren en vissen kunnen te maken krijgen met een
verlies van belangrijke gronden die dienen als
pleisterplaats, fouragegebied of broedgebied en moeilijk zijn te
vervangen in het licht van de
concurrerende vraag
naar
schaarse
grond. Indien gecombineerd, zullen deze
factoren de duurzaamheid van de visserij aantasten en resulteren in
een algemeen verlies van biodiversiteit in kustecosystemen.
Jongerenontwikkeling
CARICOM telt momenteel twee speciale regionale initiatieven die
gericht zijn op Jongerenontwikkeling.
Allereerst,
de CARICOM-Commissie
CARICOM-Commissie
voor
voor Jongerenontwikkeling:
Jongerenontwikkeling
bestaat
uit
De
acht
ervaren jongerenleiders en zeven technocraten, die allen uitmuntende
theoretische, praktische en onderzoeksbijdragen hebben geleverd aan
de ontwikkeling en empowerment van de Caribische jongeren.
Het mandaat van de Commissie is een uitgebreide evaluatie van jeugd
en jongeren in de gehele Regio te ondernemen en een duidelijke
verklaring te presenteren, daarbij de Regeringsleiders te adviseren
omtrent de soort maatschappij waarin burgers in de leeftijd van 10-29,
al dan niet schoolgaand (waaronder inbegrepen degenen die zich buiten
de institutionele kaders bevinden), wensen te leven, en daarom: In
maart 2007 werd de Commissie opgericht door de Conferentie van
Regeringsleiders. Ze verklaarden zich akkoord met de Verklaring van
Paramaribo betreffende de Toekomst van de Jongeren in de
Caribische Gemeenschap.
41
SCHOOLBOEK
CARICOM
Ten tweede, het CARICOM-Jeugdambassadeursprogramma (CYAP):
Het CARICOM-Jeugdambassadeursprogramma (CYAP) is een initiatief
van de Regeringsleiders van de Caribische Gemeenschap (CARICOM),
met
het
doel
jongerenparticipatie
in
regionale
integratie-
en
ontwikkelingsprocessen te bevorderen en jonge Caribische burgers uit
te rusten met de kennis, vaardigheden, attitudes en middelen voor:
1) Het opkomen voor en voorlichten van jonge mensen
omtrent
de
kwesties
op
de
agenda
van
de
Regeringsleiders;
2) Het ontwikkelen en coördineren van de implementatie
van geïntegreerde jongeren-geörienteerde projecten in
samenwerking
met
nationale
en
regionale
jongerenorganisaties NGO’s; en
3) Het kanaliseren
van ideëen en perspectieven
van
jongeren naar de beleidsmakers van de Regio en het
delen van informatie over CARICOM-beleidslijnen en –
programma’s met jonge mensen.
Elke Lidstaat is gerechtigd een mannelijk en vrouwelijke kandidaat te
benoemen voor een maximumtermijn van drie jaar.
52
SCHOOLBOEK
CARICOM
Het Jeugdambassadeursprogramma werd in 1993 op
Saint
Lucia
gelanceerd
door
de
CARICOM-
Regeringsleiders als onderdeel van het programma voor
de
viering
van
de
Twintigste
van de ondertekening
Chaguaramas.
het
Verdrag
van
Het wordt gecoördineerd en aangestuurd
door jongeren en omvat
als
van
Verjaardag
HIV/AIDS,
de CSME
Informatie-
en Communicatietechnologie
prioritaire
kernthema’s.
Jongerenparticipatie
en
Capaciteitsopbouw,
en Netwerken
zijn horizontale strategieën.
DE MILLENNIUMDOELEN VAN DE VERENIGDE NATIES
De Millenniumontwikkelingsdoelen (MDG’s) zijn acht internationale
doelstellingen voor ontwikkeling die 192 lidstaten van de Verenigde
Naties, waaronder inbegrepen alle CARICOM-lidstaten, en ten minste
23 internationale organisaties zijn overeengekomen te verwezenlijken
tegen het jaar 2015. Elk van de acht Millenniumontwikkelingsdoelen
omvat specifieke doelstellingen en indicatoren. De doelen en
doelstellingen geven een duidelijk beeld van hoe de wereld eruit zou
kunnen zien rond 2015. Er zijn 8 doelen en 18 doelstellingen:
DOEL 1 Het uitbannen van extreme armoede en honger
Het aantal mensen met een inkomen van minder dan één
dollar per dag moet in 2015 zijn gehalveerd.
Het aantal mensen dat honger lijdt moet zijn gehalveerd in
52
SCHOOLBOEK
2015.
CARICOM
SCHOOLBOEK
CARICOM
DOEL 2 Het bereiken van universeel primair onderwijs
Garanderen dat vanaf 2015 alle jongens en meisjes de lagere
school volledig kunnen doorlopen.
GOAL 3 Het bevorderen van gendergelijkheid en empoweren van
vrouwen
In 2005 moet genderongelijkheid in primair en secundair
onderwijs zijn weggemaakt.
DOEL 4 Het terugdringen van kindersterfte
De sterfte onder het aantal kinderen jonger dan vijf jaar moet
met twee derde zijn verminderd in 2015.
GOAL 5 Het verbeteren van de gezondheid van moeders
Het moedersterftecijfer moet met drie vierde zijn verminderd
in 2015.
GOAL 6 Het bestrijden van HIV/AIDS, malaria en andere ziekten
Vóór 2015 de verspreiding van HIV/AIDS stoppen en
terugdringen.
Vóór 2015 de verspreiding van malaria en andere ernstige
ziekten stoppen en terugdringen.
GOAL 7 Het waarborgen van de duurzaamheid van het milieu
De beginselen van duurzame ontwikkeling integreren in het
beleid en de programma’s van landen; in 2015 moet het
verlies van milieuhulpbronnen zijn gekeerd.
Het percentage mensen zonder duurzame toegang tot veilig
drinkwater moet zijn gehalveerd in 2015.
Het leven
van
ten
minste
100
miljoen
bewoners
van
sloppenwijken moet aanmerkelijk zijn verbeterd in 2020.
54
53
SCHOOLBOEK
CARICOM
DOEL 8 Het vormen van een wereldpartnerschap voor ontwikkeling
Het verder ontwikkelen van een open handels- en financieel
systeem dat op regels gebaseerd, voorspelbaar en niet
discriminerend is. Omvat een commitment aan goed bestuur,
ontwikkeling
en
armoedebestrijding
–
nationaal
en
internationaal.
Het aanpakken van de bijzondere behoeften van de minstontwikkelde landen. Dit houdt tevens in toegang voor hun
exporten
vrij
van
tarieven
en
quota;
verhoogde
schuldenverlichting voor arme landen
met een
zware schuldenlast; kwijtschelding van bilaterale
overheidsschulden;
en
meer
genereuze
officiële
ontwikkelingshulp
voor landen die zich inzetten voor
armoedebestrijding.
Het aanpakken van de bijzondere behoeften van niet aan zee
grenzende landen en kleine eilandstaten in ontwikkeling.
Het breed afhandelen van het schuldenprobleem van
ontwikkelingslanden
metnationale en internationale
maatregelen voor een houdbare schuld op de lange termijn.
In samenwerking met de ontwikkelingslanden, het scheppen
van volwaardig en productief werk voor jongeren.
In samenwerking met farmaceutische ondernemingen, het
bieden van toegang tot betaalbare essentiële geneesmiddelen
in ontwikkelingslanden.
In samenwerking met de private sector, het beschikbaar
maken van de
voordelen van nieuwe technologieën – meer in het bijzonder,
informatie- en communicatietechnologie.
HET CARIBISCH HOF VAN JUSTITIE
Het Caribisch Hof van Justitie (CCJ) wordt gezien als een essentieel
onderdeel van de inspanning gericht op het verdiepen en versterken
van CARICOM, en het CCJ wordt geregeld
SCHOOLBOEK
CARICOM
in het Herziene Verdrag van Chaguaramas. Het CCJ is de hoogste
instantie voor het beslechten van geschillen over de interpretatie en
toepassing van het Herziene Verdrag, door de uitoefening van zijn
oorspronkelijke rechtsmacht. Op dit punt, met CARICOM die gestaag
vordert met het creëren van een Interne Markt en Economie in
antwoord op het snelle tempo van de globalisatie van de international
handel, is de oprichting van een Caribisch Hof van Justitie een
essentieel component geworden in de wijze waarop de Interne Markt
functioneert.
Het CCJ is tevens bedoeld als hoogste beroepsinstantie in CARICOM.
Bij het uitoefenen van zijn rechtsmacht als beroepsinstantie, overweegt
en beslist het CCJ in zaken van beroep in zowel burgerlijke als
strafrechtelijke aangelegenheden behandeld door rechtbanken binnen
de jurisdicties van Lidstaten van de Gemeenschap welke partij zijn bij
de Overeenkomst tot oprichting van het CCJ. Bij het uitoefenen van
zijn rechtsmacht in beroepszaken, is het CCJ de hoogste nationale
rechtbank
in
de
Regio.
Bepaalde
lidstaten
moeten
echter
de
Overeenkomst tot oprichting van het CCJ als hoogste beroepsinstantie
nog implementeren.
De Werking van het CCJ
Het CCJ vervult de functies van een internationaal tribunaal dat
internationale rechtsregels toepast met betrekking tot de interpretatie
en toepassing van het Verdrag. In dit opzicht zou het CCJ functies
vervullen net als het Europees Hof van Justitie, het Gerecht van Eerste
Aanleg van de Europese Gemeenschappen, het Hof van Justitie voor
de Andes en het Internationaal Gerechtshof.
hoofdzetel
in Trinidad
en Tobago.
Het CCJ heeft zijn
Bij de uitoefening
van zijn
oorspronkelijke rechtsmacht, houdt het Hof
55
SCHOOLBOEK
CARICOM
zitting in Trinidad en Tobago, maar is een reizende rechtbank die,
zoals vereist, in elk van de lidstaten rechtszittingen houdt in de
uitoefening van zijn rechtsmacht als beroepsinstantie.
Artikel V (1) van de Overeenkomst tot oprichting
van het CCJ voorziet in de oprichting van een
Regionale Commissie Gerechtelijke
en Juridische
Diensten die belast zal zijn met de benoeming
van de rechters. Deze Commissie zal bestaan uit negen leden, van
wie velen worden geselecteerd door instanties uit het maatschappelijk
middenveld en onafhankelijk van regeringen zijn. De rechters worden
niet alleen uit het Caribisch Gebied aangetrokken. Ze worden
benoemd door de Commissie en kunnen slechts worden ontslagen op
aanbeveling van de Commissie handelende op advies van een voor dat
doel ingesteld tribunaal. Deze aanpak van de selectie en het ontslag
van de Rechters is bedacht om de politieke onafhankelijkheid van het
Hof te waarborgen.
CARICOM is waarschijnlijk
de enige
integratiebeweging waarin rechters niet worden benoemd door de
politieke leiding voor het interpreteren en toepassen van het
instrument tot oprichting van de beweging.
Er is een Trustfonds opgezet, waarvan de inkomsten gebruikt
zullen worden om de uitgaven van het Hof te betalen en het Hof
onafhankelijk te laten zijn van de regeringen. Ook als onderdeel van
het gerechtelijk proces is in de Overeenkomst tot oprichting van het
CCJ
vastgelegd
dat
staten
stappen
moeten
nemen
op
wetgevingsgebied om te garanderen dat de vonnissen die door het
CCJ zijn uitgesproken ten uitvoer worden gelegd.
56
SCHOOLBOEK
CARICOM
DE CULTURELE BANDEN VAN CARICOM
Honderden jaren vóór het Verdrag van Chaguaramas was de culturele
binding van de Caribische volkeren door zang, dans en sport, in het
bijzonder cricket, reeds een feit. CARIFESTA en West-Indisch Cricket
zijn twee glansrijke symbolen van CARICOM die de harten van alle
Caribische burgers raken.
HET CARIBISCH FESTIVAL DER KUNSTEN (CARIFESTA)
Het Caribisch Festival der Kunsten (CARIFESTA) is ontstaan uit een
oproep van een regionale bijeenkomst van artiesten die destijds
participeerden
in een
conventie
van
schrijvers
en artiesten
in
Georgetown, Guyana, in 1970, welke samenviel met het door Guyana
aannemen van de status van Republiek.
Honderden
jaren
vóór het Verdrag van
Chaguaramas
was de culturele binding van de Caribische
mens door
Zang, Dans en Sport, in het bijzonder Cricket,
reeds een feit. CARIFESTA en West-Indisch
Cricket zijn twee glansrijke symbolen van
CARICOM die de harten raken van alle
Caribische burgers.
De drie belangrijkste overwegingen voor het organiseren van het
eerste
CARIFESTA in 1972 waren:
57
SCHOOLBOEK
CARICOM
Het Festival moet inspireren en artiesten de mogelijkheid
geven om met elkaar technieken en motivatie te bespreken.
Het moet educatief te zijn in die zin dat het volk van het
Caribisch
Gebied
zo
wordt
blootgesteld
aan
waarden
voortvloeiend uit de diverse kunstvormen.
Het moet relateren aan de mens en onderhoudend zijn op een
niveau en een wijze welke in de smaak vallen bij de Caribische
mens.
Het is een visie van volkeren met hun wortels diep in Azië, Europa en
Afrika, samenkomend om hun kunstvormen te tonen, omarmend de
literatuur geïnspireerd door het eigen typisch Caribische temperament;
schilderijen geïnspireerd door de ontzagwekkende tropische ecologie;
en het visionair erfgoed van onze voorouders.
Het regionale creatieve festival werd voor het eerst
gehouden in Georgetown, Guyana, in 1972, en trok
creatieve artiesten aan uit meer dan 30 Caribische
en Latijns-Amerikaanse landen. Het symbool van het
eerste CARIFESTA was een oprijzende donkere hand
die de zon pakt, als uitbeelding van de vaardigheden
en aspiraties van de tropische mens met onmetelijk
talent.
58
SCHOOLBOEK
CARICOM
CARIFESTA Gehouden Sinds 1972
CARIFESTA I — Guyana in 1972
CARIFESTA II — Jamaica in 1976
CARIFESTA III — Cuba in 1979
CARIFESTA IV — Barbados in 1981
CARIFESTA V — Trinidad en Tobago in 1992
CARIFESTA VI — Trinidad en Tobago in 1995
CARIFESTA VII — St. Kitts en Nevis in 2000
CARIFESTA VIII — Suriname in 2003
CARIFESTA IX — Trinidad en Tobago in 2006
CARIFESTA X — Guyana 2008
WEST-INDISCH CRICKET
De tot het Gemenebest behorende Caribische Landen van de Caribische
Gemeenschap (CARICOM) hebben hun grootste en langste enkele
investering gedaan in de cricketcultuur. Het Caribisch volk heeft dit spel
gemaakt tot zijn grootste enkele culturele investering sinds meer dan
tachtig jaar, waardoor het dit spel, en de bredere sociale relaties ervan,
is gaan associëren met de hoofdprojecten natievorming en
identiteitsvorming. Vanaf 1928, toen het Caribisch Gebied de Teststatus
werd toegekend, heeft elke generatie een cricketspeler van
supersterformaat geproduceerd, die een maatschappelijk icoon werd,
de verbeelding van een hoopvolle plaatselijke samenleving veroverde
en overal in de wereld erkenning voor zijn uitmuntendheid kreeg.
Learie Constantine kreeg de fakkel van George Challenor en heeft hem
doorgegeven aan George
59
SCHOOLBOEK
CARICOM
Headley die hem op zijn beurt veiligstelde in de handen van de '3 W's'
- Frank Worrell, Everton Weekes en Clyde Walcott. Deze, op hun
beurt, vertrouwden hem toe aan de ongeëvenaarde Gary Sobers die
hem doorgaf
aan Viv Richards
en
vervolgens
aan de
wereldrecordhouder, Brian Lara.
Het
verwerven
van
internationale
bekendheid en de leiderspositie door het
West Indies Test team in de jaren 70 en 80
van de vorige eeuw werd binnen de
Caribische Gemeenschap opgevat als een
weerspiegeling van iets dat veel groter was
en meer betekende dan enkel cricket – het
was
het
door
Caribische
burgers
zelfverzekerd opeisen van het recht een
waardige plaats in de moderne wereld te
bekleden.
De Gemeenschap is, langs haar vele
informele kanalen, een zoektocht begonnen naar een remedie tegen
de recente achteruitgang in standaarden en prestaties van het
regionale cricketteam op het internationaal podium.
In dit verband hebben het CARICOM-Secretariaat en de University of
the West
Indies (UWI) de Regionale cricketconferentie georganiseerd in meijuni 2000,
om burgers in de gehele Regio op formele en coherente wijze te
ondersteunen in het debat over de kritieke kwesties. Het forum wilde
zich concentreren op de status van het West-Indisch cricket als
prestatiesport zowel als volkscultuur. Dit is consistent met het begrip
dat de mensen hebben van het aan de gang zijnde proces van
natievorming en het respect voor de betekenis van cricket als
aanduiding van identiteit en van sociale positie.
60
SCHOOLBOEK
CARICOM
Commissie voor Beheer West-Indisch Cricket
Bij schrijven van 16 februari 2007, werd door de toenmalige President
van de West Indies Cricket Board (WICB) Inc, de heer Ken Gordon,
het besluit van de WICB aangekondigd tot het instellen van een
commissie op hoog niveau met de volgende opdracht:
1) Bestuderen van de - vroegere en huidige - prestaties van de
WICB en beoordelen van zijn sterke en zwakke punten.
2) Overleggen, op het wenselijk geachte niveau, met gewezen of
huidige
bestuurders,
voormalige
of
huidige
spelers,
cricketorganisaties of het grote publiek.
3) Bekijken van de samenstelling en structuur van de WICB en het
doen van aanbevelingen welke zijn algemene verrichtingen,
bestuurlijke
doeltreffendheid
en
teamprestaties
zullen
verbeteren en zijn geloofwaardigheid en de ondersteuning
vanuit het publiek zullen vergroten.
4) Verslag uitbrengen tegen 30 juni 2007.
De commissie bestaat uit:
Z.E. P.J. Patterson, ON, PC, QC - Voorzitter
Sir Alister McIntyre, OM, OCC
Dr. Ian McDonald, AA
De Beheerscommissie voerde haar werk uit en presenteerde haar
verslag aan de West Indies Cricket Board (WICB) in 2007. De WICB op
zijn beurt beloofde verscheidene aspecten van de aanbevelingen te
onderzoeken en uit te voeren.
61
SCHOOLBOEK
CARICOM
Integratie van de Volkeren van het Caribisch Gebied
Cultuur en sport zijn slechts twee aspecten van de integratie en
gemeenschappelijke
belangstellingen
van
de
volkeren
van
het
Caribisch Gebied aan de basis. Uiteindelijk kunnen ware economische
integratie en andere vormen van integratie slechts tot stand komen
met de ondersteuning en betrokkenheid van de meerderheid van de
CARICOM-bevolking.
De
voormalige
Secretaris-Generaal
van
de
Caribische Gemeenschap, Zijne Excellentie Edwin Carrington, vatte het
samen als volgt:
.....Maar het bouwen van die
Caribische structuur vergt veel
meer dan alleen de bouwstenen
aangedragen door politieke,
economische en juridische
metselaars. Het vergt dat de
mensen van de Regio de specie
zijn die de bouwstenen
bijeenhoudt
en de structuur hecht maakt....
CARICOM ONDERSCHEIDINGEN
De Orde van de Caribische Gemeenschap
De Orde van de Caribische Gemeenschap (Order of the Caribbean
Community) is het hoogste eerbewijs van CARICOM en is een van
twee onderscheidingen waarmee de Gemeenschap uitmuntend werk
verricht door personen bij het helpen bouwen van de organisatie en
de Regio, erkent en eert.
62
SCHOOLBOEK
CARICOM
De CARICOM Triënnale Onderscheiding voor Vrouwen
De tweede onderscheiding is de CARICOM Triënnale Onderscheiding
voor Vrouwen (Triennial Award for Women), die elke drie jaar wordt
uitgereikt. Met deze onderscheiding eert de Caribische Gemeenschap
Caribische
vrouwen
die
hebben
bijgedragen
aan
de
sociaaleconomische en sociaalculturele ontwikkeling van vrouwen in de
Regio.
ORDE VAN DE CARIBISCHE GEMEENSCHAP
1992
William G. Demas - Trinidad en Tobago
Sir Shridath S. Ramphal - Guyana
Dr. Derek Walton Walcott - Saint Lucia
1994
Dame Nita Barrow - Barbados Rechter
Philip Telford Georges - Dominica Sir
Meredith Alister Mc Intyre - Grenada
Michael Norman Manley – Jamaica
63
ORDE VAN DE CARIBISCHE GEMEENSCHAP
1998
Vere Cornwall Bird Snr.- Antigua en Bar
Sir Philip Manderson Sherlock -Jamaica
Sir Garfield St. Auburn Sobers -Barbados
Arthur Napoleon Raymond Robinson -Trinidad en
Tobago
2001
Sir George Allenmoore Ogaren Alleyne -Barbados
George Cadle Price -Belize
Slinger Francisco -"The Mighty Sparrow"-Trinidad
en Tobago
ORDE VAN DE CARIBISCHE GEMEENSCHAP
2003
Dame_ MaEuq,e_nia Charle_s_- DQminice
Sir John Melville Compton- Saint Lucia
Lloyd Algernon Best-Trinidad en Tobago
2008
Dr Nicholas Joseph Orville Liverpool- Dominic
George Lamming,CHB -Barbados
Prof. Ralston (Rex) Nettleford -Jamaica
Brian Lara -Trinidad en Tobago
President Fidel Castro Ruiz - Cuba (Honorary OCC)
2009
Percival Noel James Patterson -Jamaica
2011
Edwin Wilberforce Carrington-Trinidad enTobago
CARICOM Triënnale Onderscheiding voor
Vrouwen
LAUREATEN
1984 Nesta Patrick- Trinidad en Tobago
1987 Dame Nita Barrow- Barbados
1990 Dr. Peggy Antrobus- St. Vincent en de Grenadines
1993 Magda Pollard- Guyana
1996 Dr. Lucille Mathurin-Mair O.J.- Jamaica
1999 Professor Joycelyn Massiah- Guyana
2002 Professor Rhoda Reddock- Trinidad en Tobago
2005 Desiree Bernard, Rechter- Guyana
2008 Professor Barbara Bailey - Jamaica
2011 Professor Eudine Barriteau geboren op Grenada; staatsburger
van Barbados
SCHOOLBOEK
CARICOM
LANDENPROFIEL CARICOM-LIDSTATEN
ANTIGUA EN BARBUDA: The island of 365 beaches [het eiland van 365 stranden]
2
CARICOM
2
Oppervlakte: 442 km (170 mijl )
Hoofdstad: St. John’s
Luchthaven: V.C. Bird
International (Antigua); Co
drington (Barbuda) Datum van
Lidmaatschap: 04/07/74
Devies: Each Endeavouring All Achieving [wanneer eenieder onderneemt, zullen allen iets
bereiken]
Status: Onafhankelijk vanaf 1 november 1981
Bevolking: 80.139 (2004)
Munteenheid: Oost-Caribische Dollar (EC$)
Ligging:
Gelegen in het Oost-Caribisch Gebied op het zuidelijk uiteinde van de
Leeward-eilanden, 40 km (25 mijl) ten zuidoosten van Puerto Rico.
Geschiedenis:
Columbus stapte in 1493 aan wal in Antigua en vernoemde het eiland
naar de kerk Santa Maria de la Antigua in Sevilla, Spanje. Het eiland
werd door de Engelsen gekoloniseerd in 1632 en bleef, afgezien van
een kortstondige Franse bezetting in 1667, Brits bezit tot het een
'Geassocieerde Staat' werd in 1967. De eilanden werden volledig
onafhankelijk op 1
de
november 1981. Aan het eind van de 18 eeuw fungeerden de eilanden als een
belangrijke marinewerf voor de Britse vloot in het oostelijk Caribisch gebied.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2009. De volgende verkiezingen
zijn in 2014.
Regeringspartij:
United Progressive Party (UPP)
67
SCHOOLBOEK
CARICOM
Belangrijkste Politieke Partijen:
United Progressive Party (UPP), Antigua Labour Party (ALP), Barbuda
People's Movement (BPM)
Staatshoofd:
Dame Louise Lake-Tack, Gouverneur-Generaal
Regeringsleider:
Winston Baldwin Spencer, Premier
Economisch Overzicht:
Aan het eind van de jaren 70 en in de jaren 80 van de vorige eeuw,
steeg het BBP met 7 procent per jaar, maar de groei nam af tot
gemiddeld de helft van dit percentage in de periode 1990-1994. In
1995 leden de productiesectoren
grote schade als gevolg van de orkaan Luis. De economie maakte
evenwel opnieuw een groei door in de periode 1996-1998, wat naar
schatting een
stijging van 2,8% tot gevolg had in 1998. Toerisme is de belangrijkste
nationale inkomstenbron. Het droge klimaat en het groot aantal witte
zandstranden spelen een belangrijke rol in het toenemend
containervrachtverkeer en cruisepassagiersverkeer. Landbouw, visserij en
een groeiende secundaire sector dragen eveneens bij aan de nationale
economische ontwikkeling.
68
SCHOOLBOEK
CARICOM
BBP: EC$ 3002 mln (2007)
Openingstijden:Bedrijven:
8.00 - 12:00 u.; 13.00-16.00
u., maandagzaterdag. Gesloten op donderdagmiddag.
Overheid: 8.00 - 16.30 u., maandag-donderdag; 8.00 15.00 u., vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari), Goede Vrijdag, Tweede Paasdag, Dag van de
Arbeid (eerste maandag van mei), Tweede Pinksterdag (eerste maandag
van juni), CARICOM-dag (eerste maandag van juli), Summer Carnival
(zomercarnaval, maandag en dinsdag van de eerste week van augustus),
Onafhankelijkheidsdag (01 november), Eerste Kerstdag (25 december),
Boxing Day (Tweede Kerstdag, 26 december). Feestdagen die vallen op een
zondag hebben de eerstvolgende maandag als vervangingsdag.
Nationaal Volkslied:
Fair Antigua and Barbuda
(Tekst van Novelle H. Richards; muziek van Walter P. Chambers)
SCHOOLBOEK
CA RICOM
Hoogste Nationale
Onderscheiding: Order of the
Nation [orde van de natie]
Nationaal Gerecht:
Antigua pepperpot
[Antigua peperpot]
Regeringswebpagina:
http://www.antigua-barbuda.com
NOTITIES:
70
SCHOOLBOEK
CARICOM
DE BAHAMA’S: The place where worlds meet [de plaats waar
werelden samenkomen]
2
CARICO M
Oppervlakte: 13.864 km (5.353
2
mijl ) Hoofdstad: Nassau
LucNhathsasavuenI:nFtreerenpaotirotn
al & Freeport
Datum van Lidmaatschap: 04/07/83
Devies: Forward, Upward, Onward Together [samen verder, opwaarts,
voorwaarts]
Status: Onafhankelijk 10 juli 1973
Bevolking: 320.665 (2004)
Munteenheid: Bahamaanse
dollar
Ligging:
Een archipelstaat van 700 eilanden en meer dan 2.000 kleine eilandjes
verspreid over een totale oppervlakte van ongeveer 161.000 vierkante km
(100.000 vierkante mijl),
80 km (50 mijl) voor de zuidoostkust van Florida op het dichtstbijzijnde
punt, zich uitstrekkend in een boog van 1.200 km (750 mijl) naar het
noordelijk uiteinde van de Caribische Zee.
Geschiedenis:
de
De eilanden werden gekoloniseerd door de Engelsen in de 16 eeuw en
waren een Britse Kroonkolonie vanaf 1717 totdat ze intern zelfbestuur
verkregen in 1964. Ze werden onafhankelijk op 10 juli 1973.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2007. De eerstvolgende
verkiezingen zijn in 2012.
Regeringspartij:
Free National Movement (FNM)
Belangrijkste Politieke Partijen:
Progressive Liberal Party (PLP), Free National Movement (FNM)
69
SCHOOLBOEK
CARICOM
Economisch Overzicht:
Toerisme is de voornaamste pijler van de economie en biedt direct en
indirect werkgelegenheid aan meer dan 50.000 personen. De industrie is
voornamelijk gericht
op kortverblijvende bezoekers en is geconcentreerd in Nassau en Grand
Bahamas. Er is een robuuste offshore financiële dienstensector die naar
schatting voor 7% bijdraagt aan het BBP. Er is een containeroverslaghaven
op Grand Bahamas, alsook enige exportindustrie. Landbouw is beperkt tot
ongeveer 3% van het BBP.
Staatshoofd:
Sir Arthur A. Foulkes, Gouverneur-Generaal
Regeringsleider:
Hubert A. Ingraham, Premier
BBP: EC$ 19.532 mln (2007)
Openingstijden: Bedrijven: 9.00 - 17.00 u., maandag-zaterdag. Winkels zijn
gesloten op de donderdagmiddag en open op bepaalde zondagen in verband
met bezoekende cruiseschepen. Overheid: 9.00 - 17.30 u., maandag-vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari); Goede Vrijdag; Tweede Paasdag; Tweede
Pinkersterdag; Dag van de Arbeid (02 juni); Onafhankelijkheidsdag (10
juli); Emancipatiedag (04 augustus); Discovery Day (ontdekkingsdag, 12
oktober); Eerste Kerstdag (25 december); Boxing Day (Tweede Kerstdag,
26 december) Feestdagen die vallen op een zaterdag of zondag hebben de
eerstvolgende maandag als vervangingsdag.
Nationaal Volkslied: March on Bahama Land
(Tekst en muziek van Timothy Gibson)
Hoogste Nationale
Onderscheiding: Governor
General Award
[onderscheiding van de
gouverneur-generaal]
Nationaal Gerecht:
Steamed Conch 'n Tomato Paste [gestoomde grote kroonslak in tomatensaus]
Regeringswebpagina:
http://www.bahamas.gov.bs
71
SCHOOLBOEK
CARICOM
BARBADOS: Land of the flying fish [land van de vliegende vis]
2
CARICOM
2
Oppervlakte: 431 km (166,4 mijl )
Hoofdstad: Bridgetown
Luchthaven: Grantley Adams
International
Datum van Lidmaatschap: 01/08/73
Devies: Pride and Industry
[trots en vlijt]
Status: Onafhankelijk vanaf 30 november 1966
Bevolking: 273.200 (2004)
Munteenheid: Barbadaanse
Dollar Ligging:
Meest oostelijk gelegen Caribisch eiland, onmiddellijk ten oosten van de
Windward-eilanden en 460 km [285,7 mijl] ten noordwesten van Venezuela.
Geschiedenis:
Hoewel Barbados het eerst werd waargenomen door de Portugezen, werd
het door de Engelsen gekoloniseerd in
1627. Het eiland bleef onder Brits Bestuur staan tot zijn onafhankelijkheid
in 1966. De volksvertegenwoordiging van Barbados (House of Assembly)
is het derde oudste wetgevend orgaan in de Amerika’s en bestaat sinds
1639.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2008. De volgende verkiezingen
zijn in 2013.
Regeringspartij:
Democratic Labour Party (DLP)
Belangrijkste Politieke Partijen:
Democratic Labour Party (DLP), Barbados Labour Party (BLP), National
Democratic Party (NDP)
Economisch Overzicht:
Toerisme is de belangrijkste industrie binnen deze breed gebaseerde
72
SCHOOLBOEK
CA RICOM
economie en is goed voor naar schatting 15,4 procent van het BBP en 50,6
procent van de deviezeninkomsten voor 1996. Off-shore financiering en
informatica zijn ook belangrijke deviezengenererende sectoren. Er is een lichte
secundaire industrie die vooral gericht is op de lokale markt, hoewel er een
geringe export naar andere Caribische landen plaatsvindt. De producten zijn
onder andere levensmiddelen, bier, meel, diervoeders en chemicaliën. De
belangrijkste agro-industrieën zijn de suikerraffinaderij en rumdistilleerderij, elk
met een aanzienlijke voor de export bestemde productie. De bouwsector is
hoofdzakelijk toerisme-gerelateerd en liet een gemiddelde groei van 4,3
procent noteren in de periode 1993-1996. Cement wordt lokaal geproduceerd
en is een belangrijke stimulans voor de industrie.
Staatshoofd:
Elliot Belgrave, waarnemend Gouverneur-Generaal
Regeringsleider:
Freundel Stuart, Premier
BBP: EC$ 8.265 mln (2005)
Openingstijden:
Bedrijven: 8.00 - 16.00 u., maandag-vrijdag; 8.00 - 13.00 u.,
zaterdag. Overheid: 8.15 - 16.30 u., maandag-vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari); geboortedag van Errol Barrow (21 januari); Goede
Vrijdag; Tweede Paasdag; Nationale Helden Dag (28 april); Dag van de Arbeid (01
mei); Tweede Pinksterdag (01 juni); Emancipatiedag (01 augustus);
Kadooment (eerste maandag van augustus); Onafhankelijkheidsdag (30
november); Eerste Kerstdag (25 december); Boxing Day (Tweede Kerstdag, 26
december). Feestdagen die vallen op een zondag hebben de eerstvolgende
maandag als vervangingsdag.
Nationaal Volkslied:
In plenty and in time of need (Tekst van Irvine Burgie; muziek van Van
Roland Edwards)
Hoogste Nationale
Onderscheiding: Knight of St.
Andrew [ridderorde van St.
Andreas]
Nationaal Gerecht:
Cou-Cou and Flying Fish, [gerecht van korenmeel en vliegende vis; Jug Jug
[stoofpot van runder- en varkensvlees met korenmeel en dandu]
Regeringswebpagina:
http://www.barbados.gov.bb
SCHOOLBOEK
CARICOM
BELIZE: Mother Nature’s best kept secret [het best bewaarde geheim
van moeder natuur]
2
Oppervlakte:22.966 km (8.867
2
mijl ) Hoofdstad: Belmopan
Luchthaven: Phillip Goldson
International
Datum van Lidmaatschap: 01/05/74
CARICO M
Devies: Under the Shade I Flourish [in de schaduw floreer ik]
Status: Onafhankelijk - 21 september 1981
Bevolking: 282.600 (2004)
Munteenheid: Belizaanse Dollar
Ligging:
Aan de Caribische kust van Midden Amerika met Mexico in het noorden en deels
in het westen, en Guatemala ten zuidwesten.
Geschiedenis:
Belize maakte deel uit van het Midden-Amerikaanse Rijk van de Maya, dat een
bloeitijd kende tussen 300 en 900. Het land ging over van de Spanjaarden op de
Engelsen aan het begin van 1600 tot 1862 toen het Brits Honduras werd. Het
land kreeg in 1973 de naam Belize en werd onafhankelijk in 1981.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen waren in 2008. De volgende verkiezingen zijn in 2013.
Regeringspartij:
United Democratic Party (UDP)
Belangrijkste Politieke Partijen:
United Democratic Party (UDP), People's United Party (PUP)
Economisch Overzicht:
Landbouw is de voornaamste sector, goed voor 21,5 procent van het BBP en
ongeveer 70 procent van de exportverdiensten. Suikerriet is goed voor ongeveer
de helft
SCHOOLBOEK
CARICOM
van het in cultuur gebrachte oppervlak. Suiker is een belangrijk exportgoed
dat 28,7 procent heeft bijgedragen aan de binnenlandse exportverdiensten,
ongeveer US$ 44,5 miljoen, in 1998. Bananen, een andere grote
exportverdiener, droegen 15,8 procent bij aan de binnenlandse
exportverdiensten, ongeveer US$ 24,5 miljoen, met een productie van net iets
meer dan 50.000 ton in 1998. De productie van citrus – sinaasappel en
grapefruit – bereikte bijna 265.000 ton. Het fruit wordt verwerkt en
geëxporteerd als bevroren concentraat. In 1998, was de productie 3,3 miljoen
gallon, goed voor 13,9 procent van de binnenlandse verdiensten, ongeveer
US$ 21,3 miljoen. In de tussentijd wordt vooruitgang geboekt met het
diversifiëren naar niet-traditionele gewassen zoals papaja, komkommer en
gember. Andere exportgewassen zijn cacao, groenten en tropische vruchten.
Mariene producten zijn een belangrijke deviezenbron geworden alsook een
vitale bron voor de binnenlandse voedselvoorziening. Kreeft en garnalen zijn
de voornaamste mariene exportgoederen, waarvan in totaal bijna 2.000 ton
werd geëxporteerd in 1998. Er zijn 13 visserijcoöperatieven, waarvan vier een
totaal lidmaatschap kennen van 800 en in belangrijke mate bijdragen aan de
exportindustrie. Er zijn zes garnalenkwekerijen in bedrijf.
De bosbouwindustrie is de afgelopen jaren gegroeid. De regering heeft een
nationaal herbebossingsprogramma geïnitieerd en geeft daarmee een
nieuwe prikkel aan de ontwikkeling van deze sector. De wederuitvoerhandel
heeft een belangrijke impact op de export van handelsgoederen, met een
opbrengst van ongeveer US$ 13 miljoen in
1998, gelijk aan 7 procent van de totale export van handelsgoederen.
Toerisme zit in de lift, wat een deel van het potentieel van het land als
vakantiebestemming voor speciale doelen realiseert. Het barrièrerif (koraal)
– het tweede langste ter wereld – is een populaire locatie voor
scubaduiken. Archeologische Maya-locaties behoren tot een aantal van de
belangrijkste toeristische attracties die worden gepromoot.
Staatshoofd:
Sir Colville N. Young Snr., GCMG, MBE, PhD, Gouverneur-Generaal
Regeringsleider:
Dean Oliver Barrow, Premier
BBP Per Capita (tegen geldende marktprijzen): EC$ 3.447 mln (2007)
Openingstijden:
Bedrijven: 8.00 - 16.00 u., maandag-vrijdag.Overheid: 8.00 17.00 u., maandag-vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari); Baron Bliss Dag (09 maart); Goede Vrijdag;
SCHOOLBOEK
CARICOM
Stille Zaterdag; Tweede Paasdag; Dag van de Arbeid (02 mei); Dag van de
Soeverein
(24 mei); Nationale Dag (10 september); Onafhankelijkheidsdag (21
september); Columbus Dag (12 oktober); Garifuna Settlement Day (19
november); Eerste Kersdag (25 december); Boxing Day (Tweede Kerstdag,
26 december)
Nationaal Volkslied:
Land of the Free
Hoogste Nationale
Onderscheiding: The Queen’s
Award [koninklijke
onderscheiding]
Nationaal Gerecht:
Rijst met bruine bonen, vlees en aardappelsla
Regeringswebpagina:
http://www.belize.gov.bz
76
SCHOOLBOEK
CARICOM
DOMINICA: Nature Island of the Caribbean [natuureiland van het Caribisch
gebied]
2
2
Oppervlakte:750 km (290 mijl )
Hoofdstad: Roseau
Luchthaven: Canefield;
Melville Hall
Datum van Lidmaatschap: 01/05/74
CARICOM
Devies: After the Good Lord, we Love the Earth[naGodkomtdeAarde]
Status: Onafhankelijke Republiek - 3 november 1978
Bevolking: 69.810 (2004)
Munteenheid: Oost-Caribische Dollar (EC$)
Ligging:
Het meest noordelijke en grootste van de Windward-eilanden, gelegen
tussen Guadeloupe in het noorden en Martinique in het zuiden.
Geschiedenis:
De eerste bewoners van Dominica waren de Inheemsen. Christoffel
Columbus zag en vernoemde het eiland in 1493. Het eiland ging diverse
de
keren in andere handen over tijdens de 18 eeuw, maar werd uiteindelijk
Brits in 1805. Het was eerst verbonden aan de Leeward-eilanden,
vervolgens aan de Windward-eilanden en verwierf afzonderlijke status in
1960. Dominica werd een Britse Geassocieerde Staat in
1967, en verkreeg zijn onafhankelijkheid op 3 november 1978.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2009. De volgende verkiezingen
zijn in 2014.
Regeringspartij:
Dominica Labour Party (DLP)
Belangrijkste Politieke Partijen:
Dominica Labour Party (DLP), United Workers Party (UWP),
Dominica Freedom Party (DFP)
77
SCHOOLBOEK
CARICOM
Economisch Overzicht:
Landbouw en visserij waren goed voor 20,5 procent van het BBP in 1997.
Bananen zijn het voornaamste exportgewas. Kopra, verkregen uit lokale
kokosnoten, ondersteunt de voornaamste verwerkende industrie, zeep.
Ecotoerisme wordt gestimuleerd, met regenwouden, vulkaanlandschappen
en scubaduiken als hoofdattracties. Een diepwaterhaven en een
cruiseterminal zijn twee van de projecten voor de ontwikkeling van de
infrastructuur met grote invloed op de nationale economie.
Staatshoofd:
Dr. Nicholas Joseph Orville Liverpool, DAH, President
Regeringsleider:
Roosevelt Skerrit, Premier
BBP: EC$ 914 mln (2007)
Openingstijden:
Bedrijven: 8.00 - 17.00 u., maandag-vrijdag; 8.00 - 13.00 u., zaterdag.
Overheid: 8.00 - 14.00 u., maandag-vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari); Carnaval (de maandag en dinsdag voor
Aswoensdag); Goede Vrijdag, Tweede Paasdag; Dag van de Arbeid (01 mei);
Tweede Pinksterdag (50 dagen na Paaszondag); August Monday (eerste
maandag van augustus); Onafhankelijkheidsdag (03 november);
Gemeenschapsdag voor Dienstverlening (04 november); Eerste Kerstdag (25
december); Boxing Day (Tweede Kerstdag, 26
december)
Nationaal Volkslied:
Isle of Beauty
(Tekst van W.O.M. Pond; muziek van L.M. Christian)
Hoogste Nationale
Onderscheiding: Sisserou
Award of Honour [eremedaille]
Nationale Gerechten:
Mountain Chicken [Dominicaanse “bergkip” ofwel kikkerbilletjes]; Lobster Dominic
[Dominicaanse kreeft]
Regeringswebpagina:
http://www.ndcdominica.dm
78
SCHOOLBOEK
CARICOM
GRENADA: The Spice Isle [het kruideneiland]
2
Oppervlakte: 345 km (133
2
mijl )Hoofdstad: St.
George’s Luchthaven: Point
Salines International
Datum van Lidmaatschap: 01/05/74
CARICOM
Devies: Ever Conscious of God We Aspire, Build and Advance as
One People [met God in gedachten streven wij vooruit te komen als één volk]
Status: Onafhankelijk vanaf 7 februari 1974
Bevolking: 104.490 (2004)
Munteenheid: Oost-Caribische Dollar (EC$)
Ligging:
Het meest zuidelijk gelegen van de Windward-eilanden, 135 km (83,8 mijl) ten
noorden
van Trinidad en Tobago.
Geschiedenis:
Columbus zette voet aan wal in 1498. Grenada werd gekoloniseerd door de
Fransen
in 1650. Het eiland stond afwisselend onder Frans en Brits bewind tot
1783 toen, krachtens het Verdrag van Versailles, het eiland Brits werd. Het werd
gekoppeld aan de Windward-eilanden in 1833 en maakte deel uit van de WestIndische Federatie van 1958 tot 1962. Het werd onafhankelijk op 7 februari
1974. De regering van Maurice Bishop die aan de macht kwam in 1979, werd
omvergeworpen door een interne coup in 1983 en een interim-regering trof
de voorbereidingen voor verkiezingen in 1984.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2008. De eerstvolgende verkiezingen
zijn in 2013.
Regeringspartij:
National Democratic Congress (NDC)
Belangrijkste Politieke Partijen:
National Democratic Congress (NDC), New National Party (NNP),
79
SCHOOLBOEK
CARICOM
Grenada United Labour Party (GULP)
Economisch Overzicht:
Toerisme is de voornaamste bron van deviezeninkomsten, waarbij een
bescheiden groei merkbaar is van gemiddeld 4,6% in de periode 19971998. Er bestaat een kleine offshore financiële sector, waarvoor de
wetgeving werd gemoderniseerd in 1996. Landbouw was goed voor 8,3%
van het BBP in 1997 en ongeveer een zesde van de werkgelegenheid.
Nootmuskaat en foelie zijn belangrijke exportproducten. Grenada is de
tweede grootste producent ter wereld van deze gewassen na Indonesië en
voorziet in een kwart van de wereldvraag. Deze gewassen brengen een
hogere prijs op door
het productietekort in Indonesië. Er is een kleine secundaire sector, met
enkele voedselverwerkende bedrijven, drankenbedrijven, kledingbedrijven
en assemblagebedrijven.
Staatshoofd:
Sir Daniel Williams, GCMG, QC, Gouverneur-Generaal
Regeringsleider:
Tillman Thomas, Premier
BBP: EC$ 1.612 mln (2007)
Openingstijden:
Algemeen: 8.00 - 16.00 u., maandag-donderdag; 8.00 - 17.00 u., vrijdag.
Er is een pauze van 1 uur en wel van 12.00 - 13.00 u.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari); Onafhankelijkheidsdag (07 februari); Goede
Vrijdag; Tweede Paasdag; Dag van de Arbeid (01 mei); Tweede
Pinksterdag; Corpus Christi (bij besluit); Emancipatiedag (04 augustus);
Carnaval (11-12
augustus); Thanksgiving Day (dankzeggingsdag, 25 oktober); Eerste
Kerstdag (25 december); Boxing Day (Tweede Kerstdag, 26 december)
Nationaal Volkslied:
Hail! Grenada land of ours
Hoogste Nationale Onderscheiding:
Grenada kent geen nationale onderscheidingen. In plaats daarvan worden
de prestaties van burgers op diverse gebieden van nationale ontwikkeling
80
SCHOOLBOEK
CARICOM
erkend tijdens een grootse onderscheidingsceremonie die elk jaar wordt
gehouden op
Onafhankelijkheidsdag.
Nationaal Gerecht:
Oil Down [zoute
vis en zoutvlees
met man van
woord].
Regeringswebsite:
http://www.gov.gd
NOTITIES:
81
SCHOOLBOEK
CARICOM
GUYANA: Land of Many Waters [land van vele wateren]
2
2
Oppervlakte:214.970 km (83.000 mijl )
Hoofdstad: Georgetown Luchthaven:
Cheddi Jagan International
CARICOM
Datum van Lidmaatschap: 01/08/73
Devies: One People, One Nation, One Destiny [één volk, één natie, één
bestemming]
Status: Republiek
Onafhankelijk sinds 26 mei 1966; Status van Republiek sinds 23 februari 1970
Bevolking: 751.400 (2004)
Munteenheid: Guyana Dollar
Ligging:
Aan de noordkust van het Zuid-Amerikaans continent, begrensd door de
Atlantische Oceaan ten noorden, Brazilië ten zuidwesten, Suriname ten
oosten en Venezuela ten noordwesten.
Geschiedenis:
Guyana werd oorspronkelijk bewoond door Inheemsen. Het werd
gekoloniseerd door de Nederlanders in de 16
de
eeuw en was van eind 16
de
de
eeuw tot de vroege 19 eeuw afwisselend Nederlands, Brits en Frans, om
uiteindelijk te worden afgestaan aan Groot-Brittannië in 1814. De
onafhankelijkheid werd verkregen in 1966 en de Coöperatieve Republiek
Guyana werd uitgeroepen in 1970.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2011. De volgende verkiezingen
zijn in 2016.
Regeringscoalitie:
People's Progressive Party/Civic (PPP/C)
Belangrijkste Politieke Partijen:
People's Progressive Party/Civic (PPP/C), People's National Congress Reform
- One Guyana (PNCR-1G), Alliance for Change (AFC), Guyana Action Party
(GAP)/Rise, Organise and Rebuild (ROAR), The United Force (TUF)
82
Economisch Overzicht:
In de periode 1994-1997 groeiden de landbouw-, bosbouw- en
visserijsector met een gemiddelde van 8% per jaar; mijnbouw en
steenwinning met 6,4%; de secundaire sector met 5,9% en de
constructiesector met 14,2%. Landbouw is de belangrijkste sector met
een aandeel van 34,7% van het BBP in 1998, enigszins lager dan het
gemiddelde van 38,1% in de periode 1994-1997.
Suiker en rijst, de twee voornaamste gewassen, hebben veel te verduren
gehad van slechte weersomstandigheden. In 1998 was de bijdrage van
suiker aan het BBP 10,4% met een productie van 255.655 ton (ondanks
slechte weersomstandigheden). Bosbouw is van groter belang geworden en
is een potentiële groeisector. De mijnbouwsector was goed voor 16% van
het BBP in 1998 en biedt naar schatting werkgelegenheid aan ongeveer 4%
van de beroepsbevolking. De groei in de sector
steeg indrukwekkend met 9,5% in de periode 1990-1996, maar vertraagde in
de periode
1997-1998 als gevolg van de slappe wereldprijzen.
De twee belangrijkste subsectoren, goud en bauxiet, hebben een groei in
productie gekend in de jaren 90 van de vorige eeuw maar tegen
verschillende percentages, voornamelijk onder invloed van de wereldprijzen.
De secundaire sector droeg 11% bij aan het BBP in de
periode 1994-1998. De belangrijkste activiteiten zijn het verwerken en
raffineren van landbouwproducten zoals suiker en rijst.
Regeringsleider: Donald
Ramotar, President
BBP: EC$ 2.921 mln (2007)
Openingstijden:
Bedrijven: 8.00 - 16.00 u., maandag-vrijdag; 8.00 - 12.30 uur,
zaterdag. Overheid: 8.00 - 16.00 u., maandag-donderdag; 8.00 15:30 u., vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari); Dag van de Republiek (23 februari), Goede
Vrijdag (bij besluit), Paasmaandag (bij besluit), Dag van de Arbeid (01
mei), Phagwa (bij besluit), Id-ul-Azah (bij besluit), Youman Nabi (bij
besluit), CARICOM-dag (eerste maandag van juli), Freedom Day (Dag van
de Vrijheid, 01 augustus), Diwali (bij besluit), Eerste Kerstdag (25
december), Boxing Day (Tweede Kerstdag, 26 december)
Nationaal Volkslied:
Dear Land of Guyana
(Tekst van A.L. Luker; muziek van R.C.G. Potter)
Hoogste Nationale
Onderscheiding: Order of
Excellence [orde van
voortreffelijkheid]
Nationaal Gerecht:
Pepperpot [peperpot]; Cook-up [eenpansrijstgerecht]; Curry and Roti
[roti]
Regeringswebpagina:
http://www.op.gov.gy
NOTITIES:
HAITI
2
2
Oppervlakte: 27.750 km (10.714 mijl )
Hoofdstad: Port-au-Prince Luchthaven:
Port-au-Prince International
Datum van Lidmaatschap: 03/07/02
CARICOM
Devies: L'Union Fait La Force [in eendracht ligt onze kracht]
Status: Onafhankelijke Republiek sinds 31 december 1804
Bevolking: 8.357.000 (2000)
Munteenheid: Gourde
Ligging:
Haïti, een voor 80 procent bergachtig land, is gelegen op het westelijk deel van
het eiland dat vroeger bekend stond als Hispaniola, 80 km (50 mijl) ten oosten
van Cuba en 1425 km (750 mijl) ten zuidoosten van Miami (Florida).
Geschiedenis:
Columbus stuitte in 1492 op het eiland Hispaniola dat werd bewoond door de
Arowakken
1492. In 1503 brachten de Spanjaarden de eerste Afrikaanse slaven naar het
eiland en in 1697 werd de kolonie afgestaan aan Frankrijk. In 1791 begon een
voodoopriester, Boukman geheten, een revolte die zou worden geleid door
Toussaint L'ouverture, die een algemene slavenopstand ontketende. Op 1
januari 1804 verklaarde Jean Jacques Dessalines het eiland onafhankelijk.
Haïti is 's werelds eerste “Zwarte Republiek” en de tweede oudste Republiek
op het westelijk halfrond.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2011. De volgende verkiezingen zijn
in 2016.
Regeringspartij:
Coalitieregering
Belangrijkste Politieke Partijen:
Lespwa; Struggling People's Organisation (OPL), Fusion of Socialist Democrats
(FUSION)/FANMI Lavalas, Union, LAA, ALYANS, MOCHRENAH, RESPE, RDNP
SCHOOLBOEK
CARICOM
Economisch Overzicht:
Landbouw is nog steeds de sleutelsector van de economie en neemt
ongeveer een kwart van het BBP voor zijn rekening. Bosbouw en visserij zijn
samen goed voor nog eens 7%. De sector is de voornaamste bron van
werkgelegenheid voor ongeveer twee derde van de bevolking. Koffie is
verreweg het voornaamste exportgewas. Ongeveer 380.000 kleine boeren
zijn betrokken bij de productie ervan. Suiker en rijst zijn van oudsher ook
belangrijke landbouwproducten. Ze ondervinden nu echter forse
concurrentie van geïmporteerde producten. De toerismesector biedt ook vele
mogelijkheden.
Staatshoofd:
Michel Joseph Martelly, President
BBP: EC$ 13.394 mln (2006)
Openingstijden:
Bedrijven: 8.00 - 17.00 u., maandag-vrijdag. Overheid:
8.00 - 16.00 u., maandag-vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Onafhankelijkheidsdag, 1 januari; Founding Fathers Day (dag van de
voorouders), 2 januari; Dag van de Landbouw en Arbeid, 1 mei; Dag van de
Vlag en Universiteit, 18 mei; Dag van de Herdenking van de Slag van
Vertieres, 18 november; Eerste Kerstdag (25 december); Tweede Kerstdag
(26 december)
Nationaal Volkslied:
La Dessalinienne
Hoogste Nationale Onderscheiding:
L'Ordre National Honneur et Merite, au grade de Grand-Croix [groot
kruis in de orde van eer en verdienste]; Plaque d'Or [gouden medaille]
Nationale Gerechten:
Knapperig gebakken pikant varkensvlees – opgediend met gebakken banaan;
rijst met rode bonen
86
SCHOOLBOEK
CARICOM
JAMAICA: Land of Wood and Water [land van hout en water]
2
CARICOM
Oppervlakte: 10.991 km , (4244
2
mijl ) Hoofdstad: Kingston
Luchthaven: Norman Manley
International; Donald Sangster
International Datum van Lidmaatschap:
01/08/73
Devies: Out of Many One People[vanveelvolkerenéénvolk]
Status: Onafhankelijk - 6 augustus 1962
Bevolking: 2.644.600 (2004)
Munteenheid: Jamaicaanse Dollar
Ligging:
In de Caribische Zee, 150 km ten zuiden van Cuba en 160 km (100 mijl)
ten westen van Haïti.
Geschiedenis:
De eerste inwoners van Jamaica waren de Inheemsen. Columbus bezocht het
eiland in
1494, en het kwam in Spaanse handen van 1509-1655, voordat het een Britse
suikerkolonie werd. Tijdens de sociale onrust van de jaren 30 van de vorige
eeuw, werden twee grote politieke partijen gevormd - the Jamaica Labour Party
(JLP) door Alexander Bustamante, en de People's National Party (PNP) door
Norman Manley. Jamaica sloot zich aan bij de West-Indische Federatie in 1958,
maar trok zich terug na een referendum in 1961. Het land werd onafhankelijk in
1962. De PNP vormde een democratische socialistische regering van 1974-80, en
de JLP maakte een “vrijemarktregering” uit vanaf 1980.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2011. De volgende verkiezingen zijn
in 2016.
Regeringspartij:
People's National Party (PNP)
Belangrijkste Politieke Partijen:
People's National Party (PNP), Jamaica Labour Party (JLP)
87
Economisch Overzicht:
De toerisme-industrie is van vitaal belang voor de economie, daar deze
sector de voornaamste bron is van vreemde valuta en US$ 1,13 miljard aan
inkomsten heeft bijgedragen in 1996. De secundaire sector is de tweede
grootste na de distributiesector. Activiteiten zijn onder meer de verwerking
van suiker, levensmiddelen, dranken en tabak, de productie van chemicaliën,
metalen en bouwmateriaal; en het assembleren van elektrische apparaten en
vervaardigen van kleding.
Bauxiet is de belangrijkste verdiener in de industrie en handelsexport.
De reserves worden geschat op 1,9 miljard ton. Het land staat geplaatst
als‘s werelds derde grootste bauxietproducent, na Australië en Guinea.
Landbouw, bosbouw en visserij waren goed voor 8,4% van het BBP in 1996,
met een inkomen van ongeveer US$ 225 miljoen in vreemde valuta, en
namen 23% van de totale werkgelegenheid voor hun rekening. Ongeveer
270.000 hectaren land zijn in cultuur gebracht, terwijl een vijfde van het
totale landoppervlak bebost is. Jamaica beschikt over belangrijke
drinkwaterbronnen en zeevisvoorraden. De productie van zoetwatervis is vrij
constant gebleven in de jaren 90 van de vorige eeuw, terwijl de zeevangst
een geringe groei noteerde.
Staatshoofd:
Patrick Allen, ON, GCMG, CD, Gouverneur-Generaal
Regeringsleider:
Portia Simpson-Miller, Premier
BBP: EC$ 27.954 mln (2006)
Openingstijden:
Bedrijven: 8.00 - 17.00 u., maandag-vrijdag. Overheid: 8.30 17.00 u., maandag-donderdag; 8.30 - 16.00 u., vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari); Aswoensdag; Goede Vrijdag; Tweede Paasdag; Dag van
de Arbeid (23 mei); Emancipatiedag (01 augustus); Onafhankelijkheidsdag (06
augustus); Nationale Helden Dag (16 oktober); Eerste Kerstdag (25 december);
Boxing Day (Tweede Kerstdag, 26 december)
Nationaal Volkslied:
Jamaica Land We Love
(Tekst van Hugh Sherlock; muziek van Robert Lightbourne)
Hoogste Nationale
Onderscheiding: Order of the
National Hero [orde van de
nationale held]
Nationaal
Ackee and Salt Fish [ackee met zoute vis]
Regeringswebpagina:
NOTITIES:
http://www.cabinet.gov.jm
SCHOOLBOEK
CARICOM
MONTSERRAT: Emerald Isle [smaragdeiland]
2
CARICOM
2
Oppervlakte: 103 km (39,5 mijl )
Hoofdstad: Plymouth (verlaten)
Zeehaven: Montserrat - Antigua
and Barbuda Ferry Service
Helihaven: Gerald's Heliport
Datum van Lidmaatschap:
01/05/74
Devies: Each Endeavouring, All Achieving [wanneer eenieder onderneemt, zullen allen
iets bereiken]
Hoofdstad: Plymouth (verlaten in 1997 wegens vulkanische activiteit). Voorlopige
overheidsgebouwen zijn opgezet te Brades Estate in het noordwesten van
Montserrat.
Status: Brits Afhankelijk Gebied
Bevolking: 4.681 (2004)
Munteenheid: Oost-Caribische Dollar (EC$)
Ligging:
Een van de Leeward-eilanden in West-Indië, 40 km (25 mijl)
ten zuidwesten van Antigua.
Geschiedenis:
Waargenomen door Columbus in 1493. Gekoloniseerd door Anglo-Ierse kolonisten
sedert 1632. Het eiland werd tot twee keer toe door de Fransen bezet, maar stond
verder onafgebroken onder Brits beheer. In 1967 koos Montserrat voor de status van
kolonie in plaats van Geassocieerde Staat. In 1995 kwam de Soufriere Hills vulkaan tot
leven en rond 1997 was de meerderheid van de bevolking gedwongen het eiland
te verlaten. Ongeveer twee derde van het eiland, met inbegrip van de hoofdstad
Plymouth en de W.H. Bramble luchthaven, is overdekt met as. Nu is alleen
het noordelijk
deel van het eiland bewoond.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2009. De eerstvolgende verkiezingen
zijn in 2014.
Regeringspartij:
Movement for Change and Prosperity (MCAP)
SCHOOLBOEK
CARICOM
Belangrijkste Politieke Partijen:
Movement for Change and Prosperity (MCAP), New People's Liberation
Movement (NPLM), Montserrat Democratic Party (MDP)
Economisch Overzicht:
Halverwege 1995 raakte het normale leven ontwricht vanwege ernstige
vulkaanuitbarstingen op het eiland. De vulkanische activiteit stopte tegen
midden 1998 en het normale leven kon worden hervat, maar wel met een
aanzienlijk gedaalde bevolkingsomvang en economische bedrijvigheid. Een
nieuwe fabriekshal biedt onderdak aan een aantal kleine bedrijven. De eens zo
bruisende toerisme-industrie komt weer op en levert belangrijke bijdragen aan
de nationale economische groei. Deze ontluikende industrie richt zich
voornamelijk op de dagtoerist.
Staatshoofd:
Adrian Derek Davis, Gouverneur
Regeringsleider:
Reuben Meade, Premier
BBP: EC$ 124 mln (2007)
Openingstijden:
Bedrijven: 8.00 - 17.00 u., maandag-vrijdag. Overheid: 8.00 14.00 u., maandag-vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari); St. Patrick's Dag (herdenking van de Ierse
beschermheilige Sint Patricius, 17 maart); Goede Vrijdag; Tweede Paasdag; Dag
van de Arbeid (04 mei); Tweede Pinksterdag; Verjaardag van de Koningin
(tweede zaterdag van juni; Emancipatiedag (eerste maandag van augustus);
Eerste Kerstdag (25 december); Boxing Day (Tweede Kerstdag, 26 december);
Festivaldag (31 december)
Nationaal Volkslied:
God Save Our Queen
Hoogste Nationale
Onderscheiding: Montserrat
Badge of Honour [eremedaille]
Nationaal Gerecht:
Goat Water
[geitensoep]
SCHOOLBOEK
CARICOM
ST. KITTS en NEVIS: Mother Colony of the West Indies [moederkolonie van
West-Indië]
2
Oppervlakte: 269 km (102
2
mijl ) Hoofdstad: Basseterre
Luchthaven: Golden Rock International
CARICOM
Datum van Lidmaatschap: 26/07/74
Devies: Country above Self [het land eerst]
Status: Onafhankelijk vanaf 19 september 1983
Bevolking: 47.928 (2004)
Munteenheid: Oost-Caribische Dollar (EC$)
Ligging:
St. Kitts en Nevis behoort tot de groep van Leeward-eilanden en ligt ongeveer
427,5 kilometer (225 mijl) ten zuidoosten van Puerto Rico en ten noorden van
de groep van Windward-eilandengroep.
Geschiedenis:
Oorspronkelijk bewoond door de Cariben en vanaf 1623 door de Britten die de
Fransen bestreden om het bezit van het eiland. Het eiland werd uiteindelijk in
1783 afgestaan aan Groot-Brittannië en werd onafhankelijk in 1983.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2010. De volgende verkiezingen zijn
in 2015.
Regeringspartij:
St. Kitts and Nevis Labour Party
Belangrijkste Politieke Partijen:
St. Kitts and Nevis Labour Party (SKLP), People's Action Movement (PAM),
Nevis Reformation Party (NFP), Nevis Concerned Citizens Movement
(NCCM)
Economisch Overzicht:
Beide eilanden bieden een mooie aanblik en hebben goede stranden en
historische gebouwen, wat gunstig is voor de ontwikkeling van het toerisme als
economische groeisector
92
SCHOOLBOEK
CARICOM
met de beste vooruitzichten. Een diepwaterhaven, cruiseschip- en
containerfaciliteiten zijn belangrijke elementen voor de groei van deze
sector. Landbouw is een andere belangrijke sector. Suiker, het belangrijkste
gewas, kende in 1998 een productie van ongeveer 24.600 ton. Op 30 juli
2005 hield de suikerindustrie op te bestaan. De secundaire sector is een
andere potentiële groeisector, met als voornaamste gebieden
voedselverwerking, drankenproductie en elektronische componenten.
Staatshoofd:
Sir Cuthbert Montraville Sebastian, Gouverneur-Generaal
Regeringsleider:
Dr. Denzil L. Douglas, Premier
BBP: EC$ 1415 mln (2007)
Openingstijden:
Bedrijven: 8.00 - 12.00 u.; 13.00 - 16.00/16.30 u., maandag-vrijdag.
Overheid: 8.00 - 12.00 u.; 13.00 - 16.00/16.30 u., maandag-donderdag;
8.30 - 16.00 u., vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari); Carnaval (02 januari); Goede Vrijdag; Tweede
Paasdag; Dag van de Arbeid (05 mei); Emancipatiedag (eerste maandag van
augustus); Tweede Pinksterdag; Onafhankelijkheidsdag (19 september);
Nationale Helden Dag (16 september); Eerste Kerstdag (25 december);
Boxing Day (Tweede Kerstdag, 26 december)
Nationaal Volkslied:
O Land of Beauty!
Hoogste Nationale
Onderscheiding: Order of the
National Hero [orde van de
nationale held]
Nationaal Gerecht:
Goat Water (Stew)
[geitenstoofpot]
Regeringswebpagina:
http://www.stkittsnevis.net
93
SCHOOLBOEK
CARICOM
SAINT LUCIA: Helen of the West Indies [Helen van West-Indië]
2
Oppervlakte: 616 km (238
2
mijl ) Hoofdstad: Castries
Luchthavens: Hewanorra International;
George F. L. Charles (Vigie)
CARICOM
Datum van Lidmaatschap: 01/05/74
Devies: The Land, The People, The Light [het land, het volk, het licht]
Status: Onafhankelijk vanaf 22 februari 1979
Bevolking: 162.434 (2004)
Munteenheid: Oost-Caribische Dollar (EC$)
Ligging:
Een van de Windward-eilanden tussen Martinique (39,9 km (21 mijl) ten
noorden) en St. Vincent (49,4 km (26 mijl) ten zuiden). Het ligt 209
km (110 mijl) ten noordwesten van Barbados.
Geschiedenis:
De eerste bewoners waren de Inheemsen. De Franse kolonisatie begon in
1650 en de strijd tussen de Fransen en de Engelsen om het bezit van het
eiland eindigde in 1803 toen het eiland een Engelse kolonie werd. Het werd
onafhankelijk in 1979.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2011.
in 2016.
Regeringspartij:
St. Lucia Labour Party (SLP)
De volgende verkiezingen zijn
Belangrijkste Politieke Partijen:
St. Lucia Labour Party (SLLP), United Workers Party (UWP)
Economisch Overzicht:
De economie is over het algemeen gediversifieerd met toerisme als belangrijkste
bron van vreemde valuta. Een aangenaam klimaat en zandstranden zijn enkele
van de natuurkenmerken die de ontwikkeling van deze sector ondersteunen.
In 1997, droeg de landbouwsector 8% bij aan het BBP en bood werkgelegenheid
aan een vergelijkbaar
94
SCHOOLBOEK
CARICOM
percentage van de beroepsbevolking. Bananen zijn het belangrijkste
exportproduct. Er worden ook bloemen en bladplanten geteeld voor de export.
De secundaire sector omvat een reeks van activiteiten. Hieronder vallen
papierproducten, voedselverwerking, drankenproductie, kleding en assemblage
van elektronische componenten. Er is ook een kleine offshore financiële sector
met veel groeimogelijkheden. Voorts worden ook initiatieven ontplooid voor het
ontwikkelen van een subsector informatica. Economische activiteiten worden
ondersteund door strategische infrastructuur zoals de havens te Castries en
Vieux Fort die beschikken over aanlandingsfaciliteiten voor containeroverslag
geschikt voor de bananenexport. Te Cul de Sac, ten zuiden van Castries, is er
een terminal voor olie-overslag.
Staatshoofd:
Dame Pearlette Louisy, CGMG, PhD, Gouverneur-Generaal
Regeringsleider:
Dr. Kenny D. Anthony, Premier
BBP: EC$ 2.593 mln (2007)
Openingstijden:
Bedrijven: 8.00 - 16.00 u., maandag-vrijdag. Overheid: 8.30 - 12.30 u.;
13.30-16.30 u., maandag-vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari); Tweede Nieuwjaarsdag (02 januari); Carnaval (1011 februari); Onafhankelijkheidsdag (22 februari); Goede Vrijdag; Tweede
Paasdag; Dag van de Arbeid (01 mei); Tweede Pinksterdag; Corpus Christi (29
mei); Emancipatiedag (04 augustus); Thanksgiving (dankzegging, 06 oktober);
Nationale Dag (13 december); Eerste Kerstdag (25 december); Boxing Day
(Tweede Kerstdag, 26 december) Feestdagen die op een zondag vallen hebben
de eerstvolgende maandag als vervangingsdag.
Nationaal Volkslied:
Sons and Daughters of St. Lucia
Hoogste Nationale Onderscheiding:
Grand Cross of St. Lucia [grootkruis
van St. Lucia] Nationaal Gerecht:
Green Fig and Salt Fish [groene banaan met zoute vis]
Regeringswebsite:
http://www.stlucia.gov.lc
95
SCHOOLBOEK
CARICOM
ST. VINCENT en de GRENADINES: Jewels of the Caribbean [juwelen van het
Caribisch gebied]
2
CARICO M
Oppervlakte: 389 km (150
2
mijl ) Hoofdstad: Kingstown
Luchthaven: Ebenezer Joshua;
James Mitchell International
Datum van Lidmaatschap:
01/05/74
Devies: Peace and Justice [vrede en gerechtigheid]
Status: Onafhankelijk vanaf 27 oktober 1979
Bevolking: 100.596 (2004)
Munteenheid: Oost-Caribische Dollar (EC$)
Ligging:
St. Vincent is gelegen op de Windward-eilanden aan de onderkant van de
Caribische keten; de Grenadines zijn een keten van kleine eilanden en rotsen
tussen St Vincent en Grenada.
Geschiedenis:
St. Vincent werd oorspronkelijk bewoond door de Inheemsen. De strijd tussen de
Fransen en de Britten om het bezit van het eiland eindigde met Brits bestuur in
1783 (afgezien van Franse bezetting van 1778-83). Het eiland werd onafhankelijk
in 1979.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2010. De eerstvolgende verkiezingen
zijn in 2015.
Regeringspartij: Unity Labour Party (ULP)
Belangrijkste Politieke Partijen:
United Labour Party (ULP), New Democratic Party (NDP), United Progressive
Movement (UPM)
Economisch Overzicht:
Economische activiteiten worden hoofdzakelijk ontplooid in de landbouw, met
bananen als voornaamste exportgewas. Het is ’s werelds voornaamste leverancier
van pijlwortel (nu van
96
minder belang). Bloemen en bladplanten worden ook geëxporteerd. Ander
fruit en groenten, ook kookbananen en zoete aardappelen, worden
geëxporteerd naar Barbados, Trinidad en Tobago en andere regionale
markten. Er is een kleine secundaire sector die zich voornamelijk richt op de
regionale markten. Een brouwerij en een rijst- en meelmolen zijn volop
actief evenals ondernemingen voor het assembleren van elektronische
componenten. Het toerisme is voornamelijk geconcentreerd op de
eilandenketen de Grenadines, waar er uitstekende stranden zijn met
luxueuze villa’s, hotels en jachten. Een kleine offshore financiële sector
kwam op gang ongeveer sinds het midden van de jaren 90 van de vorige
eeuw.
Staatshoofd:
Sir Federick Ballantyne, Gouverneur-Generaal
Regeringsleider:
Dr. Ralph Gonsalves, Premier
BBP: EC$ 1.489 mln (2007)
Openingstijden:
Bedrijven: 8.00 - 12.00 u.; 13.00 - 16.00 u., maandag-vrijdag.
Overheid: 8.30 - 12.00 u.; 13.00 - 16.00 u., maandag-vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (1 januari); Nationale Helden Dag (22 januari); Goede Vrijdag;
Tweede Paasdag; Nationale Arbeidersdag (1 mei); May Day (Bevrijdingsdag, 5
mei); Tweede Pinksterdag; CARICOM-Dag (eerste maandag van juli);
Carnavalsdinsdag
(dag na CARICOM-Dag); Emancipatiedag (1 augustus); Onafhankelijkheidsdag
(27 oktober); Eerste Kerstdag (25 december); Boxing Day (Tweede Kerstdag, 26
december). Feestdagen die samenvallen met de zondag hebben de eerstvolgende
maandag als vervangingsdag.
Nationaal Volkslied: St. Vincent, Land so Beautiful
Hoogste Nationale Onderscheiding:
Order of British Empire [orde van het Britse Imperium]; Member of British Empire
[lid van het Britse Imperium]
Nationaal Gerecht:
Fried Jack Fish and Roasted Breadfruit [gefrituurde jackfish met geroosterde
broodvrucht]
Regeringswebsite:
http://www.gov.vc
97
SURINAME: Beating Heart of the Amazon [kloppend hart van de Amazone]
2
CARICOM
2
Oppervlakte: 163.820 km (63.251 mijl )
Hoofdstad: Paramaribo
Luchthaven: Johan Adolph Pengel
Internationale Luchthaven; Zanderij
Datum van Lidmaatschap: 04/07/95
Devies: Justitia, Pietas, Fides [gerechtigheid, liefde, trouw]
Status: Onafhankelijke Republiek - 25 november 1975
Bevolking: 492.829 (2004)
Ligging:
Aan de noordkust van Zuid-Amerika, grenzend aan de Atlantische Oceaan
in het noorden, Guyana in het westen, Frans-Guyana in het oosten en
Brazilië in het zuiden.
Geschiedenis:
de
Het land werd oorspronkelijk bewoond door de Inheemsen tot de 15 eeuw.
Kolonisten kwamen onder andere uit Engeland, Nederland en Duitsland.
Afrikaanse slaven, contractarbeiders uit India, Indonesië en China werden
de
naar Suriname gevoerd in de 18 eeuw. De strijd tussen de
Fransen, Britten en Nederlanders om het bezit van het land eindigde in 1815
toen het gezag in handen kwam van Nederland. De slavernij werd
afgeschaft in 1863. Het land werd onafhankelijk in 1975. In februari 1980
kwam commandant Desi Bouterse aan de macht na een militaire
staatsgreep. In 1987 werden nationale verkiezingen gehouden en werd de
democratie hersteld. In oktober 1997 mislukte een poging tot het
omverwerpen van de regering.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2010. De volgende verkiezingen
zijn in 2015.
Regeringspartij:
De Mega Combinatie
Belangrijkste Politieke Partijen:
De Mega Combinatie, Nieuw Front Coalitie (NF), Democratische Partij (DP),
Nationale Democratische Partij (NDP),
98
Hernieuwde Progressieve Partij (HPP), Basispartij voor Vernieuwing en
Democratie (BVD), Democratisch Alternatief - 91 (DA-91), Democratisch
Alternatief (DA), Volksalliantie
Economisch Overzicht:
De landbouw maakt ongeveer 7% van het BBP uit en ongeveer 15% van
de werkende bevolking is werkzaam in deze sector. De belangrijkste
gewassen zijn rijst, fruit (inclusief bananen) en groenten. Rijst neemt
ongeveer de helft van de totale oppervlakte aan cultuurgrond en
ongeveer 10% van de totale exporten voor zijn rekening. Garnalen
droegen 7,6% bij aan de totale exporten in 1996 en geschubde vis had
een bijdrage daarin van 0,8%. Er is een kleine visteeltsector die
voornamelijk voor de binnenlandse markt vis, garnalen en krabvlees
produceert.
De houtindustrie is een potentiële groeisector, ondersteund door de
overvloed aan tropische bosproducten. In 1998 werd geschat dat het land,
als de achtste grootste producent van bauxiet, een aandeel in de totale
wereldproductie had van 3,2%. Aluinaarde en aluminium zijn van
essentieel belang voor de economie en zijn goed voor meer dan twee
derde van de exportopbrengsten. De goudwinning is nog steeds een
potentiële groeisector ondanks het feit dat de goudsector ernstig gebukt
ging onder lage wereldprijzen in 1998 en 1999. De productie in 1998 werd
geschat op 770.000 ounces. De secundaire sector draagt voor ongeveer
10% bij aan het BBP. Voedselverwerking maakt ongeveer 60% uit van de
secundaire sector. Deze sector omvat de aluminiumproductie,
importvervangende industrieën die gebruikmaken van lokale en
geïmporteerde grondstoffen, en de verwerking van lokale
landbouwproducten. Toerisme is een potentiële groeisector bij uitstek. Het
regenwoud in het binnenland en de waterrijke kustgebieden staan borg
voor een levendige ecotoerisme-industrie.
Regeringsleider:
Desi Bouterse, President
BBP: EC$ 3.470,4 mln
(2004) Openingstijden:
Bedrijven: 7.30 - 16.30 u., maandag-vrijdag; 7.30 - 12.30 u.,
zaterdag. Overheid: 7.00 - 15.00 u., maandag-donderdag; 7.00 14.30 u., vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari); Phagwa; Aswoensdag; Goede Vrijdag;
Tweede Paasdag; Id-Ul-Fitr; Dag van de Arbeid (01 mei); Keti Koti Dei
SCHOOLBOEK
CARICOM
(dag der vrijheden, 01
juli); Divali; Onafhankelijkheidsdag (25 november);
Eerste Kerstdag (25 december); Tweede Kerstdag (26 december)
Nationaal Volkslied:
God zij met ons Suriname
Hoogste Nationale Onderscheiding:
Drager van het Groot Lint in de Ere-orde van de Palm
Nationaal Gerecht:
Dhal en kerrie
NOTITIE
S:
10
SCHOOLBOEK
CARICOM
TRINIDAD en TOBAGO: Land of the Humming Bird [land van de kolibrie]
2
CARICOM
Oppervlakte: 5.128 km (1.980
2
mijl ) Hoofdstad: Port-of-Spain
Luchthaven: Piarco International; Crown
Point International
Datum van Lidmaatschap: 01/08/73
Devies: Together we Aspire, Together we Achieve [samen koesteren we aspiraties,
samen bereiken we deze]
Status: Onafhankelijk sinds 31 augustus 1962; Republiek vanaf 1 maart
1976
Bevolking: 1.290.646 (2004)
Munteenheid: Trinidad-en-Tobago Dollar (TT$)
Meest zuidelijk gelegen eilanden van de Kleine Antillen. Gescheiden van Venezuela
door de Golf van Paria, een 11 km (7 mijl) lange baai. De twee eilanden liggen op
een afstand
van 30 km (19 mijl) van elkaar.
Geschiedenis:
Beide eilanden werden oorspronkelijk bewoond door Inheemsen. Trinidad werd
een Spaanse buitenpost in de late 16
de
eeuw. Franse en Britse kolonisten;
de
Afrikaanse slaven, contractarbeiders arriveerden in de loop van de 18 eeuw.
De twee eilanden werden één staat in 1888 die zijn onafhankelijkheid verwierf
in 1962. In
1976 werd de “tweelingeilandstaat” een Republiek binnen het Gemenebest
met een President als Staatshoofd. De uitvoerende macht berust bij de Premier
en het Kabinet. De wetgevende macht bestaat uit een gekozen huis van
afgevaardigden (House of Representatives)
en een benoemde senaat (Senate). Tobago heeft een afzonderlijke
volksvertegenwoordiging (House of Assembly) die verantwoordelijk is voor
een aantal van de binnenlandse aangelegenheden van het eiland.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2010. De eerstvolgende verkiezingen
zijn in 2015.
Regeringspartij:
People's Partnership
101
SCHOOLBOEK
CARICOM
Belangrijkste Politieke Partijen:
People's National Movement (PNM), People’s Partnership - een coalitie
bestaande uit United National Congress- Alliance (UNC-A) en Congress of
the People (COP)
Economisch Overzicht:
De petroleumsector is verreweg de meest belangrijke sector met een gemiddelde
bijdrage aan het BBP van 25% in de periode 1994-1998.Petrochemicaliën droegen
in dezelfde periode 23,7% bij aan de exportopbrengsten en staan samen met
natuurgas in het centrum van de economische belangstelling. Deze
accentverschuiving weg van de productie van ruwe olie is om profijt te halen uit
de overvloedige voorraden natuurgas die gebruikt worden als grondstof bij de
binnenlandse productie van methanol en ammoniak voor de export. In 1998
bedroeg de productie van deze stoffen 1,9 mln ton en 2,9 mln ton respectievelijk,
waardoor Trinidad en Tobago zich voegde bij de grootste producenten ter wereld
van beide handelsproducten. In 1999 werd gestart met een grootscheeps project
van Atlantic Liquefied Natural Gas om vloeibaar aardgas te produceren als
brandstof bestemd voor de export. Dit is een behoorlijke impuls voor de productie
in de subsector natuurgas. De energiesector
heeft bepaalde subsectoren een stimulans gegeven, met name distributie,
transport en constructie, wat goed was voor een totaal aandeel
van ruim een derde in het BBP. De lokale secundaire sector (uitgezonderd
olieraffinage en petrochemische industrieën) had een aandeel van 9% in het BBP
in 1998, terwijl de landbouwsector in dezelfde periode goed was voor een
aandeel van 2,4% met directe werkgelegenheid voor 8,1% van de
beroepsbevolking. Suiker is het belangrijkste marktgewas. Andere zijn koffie,
cacao en citrus. Toerisme is een belangrijke groeisector. Een goede vermenging
van culturele diversiteit en gebieden van bijzonder belang zijn de kenmerken die
deze
sector ondersteunen. Daarnaast is het vermogen grootschalige
internationale evenementen aan te trekken, bewezen. Het befaamde jaarlijks
terugkerend carnaval biedt veel mogelijkheden om deze sector te stimuleren.
Staatshoofd:
Dr. George Maxwell Richards, TC, CMT, President
Regeringsleider:
Kamla Persad-Bissessar, Premier
BBP: EC$ 49.210 mln (2006)
Openingstijden:
Bedrijven: 8.00 - 16.30 u., maandag-vrijdag. Overheid: 8.00 -
10
SCHOOLBOEK
CARICOM
12.00 u.; 13.00 - 16.30 u., maandag-vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari); Carnaval (de maandag en dinsdag vóór
Aswoensdag); Id-ul-Fitr (bij besluit); Goede Vrijdag; Tweede Paasdag;
Spiritual Baptist Liberation Day (gedenkdag voor de afschaffing van het
verbod op het baptisme, 30 maart); Corpus Christi; Dag van de Indiase
Immigratie (30 mei); Dag van de Arbeid (19 juni); Emancipatiedag (01
augustus); Onafhankelijkheidsdag (31 augustus); Dag van de Republiek (24
september); Divali
(bij besluit); Eerste Kerstdag (25 december); Boxing Day (Tweede Kerstdag,
26 december)
Nationaal Volkslied:
Forged from the love of liberty.
(Tekst en muziek van Patrick S. Castagne)
Hoogste Nationale
Onderscheiding: Trinity Cross
[het kruis van de Drieeenheid of Triniteit]
Nationaal Gerecht:
Callaloo [romige groene soep]; Pelau [op rijst gebaseerde stoofpot]; Roti and
Curry [roti]
Regeringswebsite:
http://www.gov.tt
NOTITIES:
103
SCHOOLBOEK
CARICOM
LANDENPROFIEL VAN GEASSOCIEERDE LIDSTATEN
ANGUILLA
2
2
Oppervlakte: 102 km (39,4 mijl )
Hoofdstad: The Valley
Luchthaven: Wallblake Airport
Geassocieerd Lid vanaf: 04/07/99
CARICOM
Devies: Strength and Endurance [kracht en volharding]
Status: Afhankelijk Brits Gebiedsdeel
Bevolking: 13.477 (2006)
Munteenheid: Oost-Caribische Dollar (ECD)
Ligging:
Het meest noordelijke van de Leeward-eilanden in de Oost-Caribische regio
18 graden noorderbreedte, 63 graden westerlengte.
Geschiedenis:
In 1493 zag Christoffel Columbus het eiland en vernoemde het
naar zijn aalachtige vorm: Anguilla betekent “aal” in het Spaans. Er werd geen
poging ondernomen het te koloniseren, waarschijnlijk omdat het behoorde aan
de algemeen als woest en oorlogszuchtig bekend staande Cariben, die het eiland
kenden als Malliouhana, het Carib woord voor aal. De Cariben, een
kannibalistische stam, hadden het eiland veroverd op de vreedzame Arowakken
en deze stam volledig uitgeroeid, niet alleen op
Anguilla maar ook in heel het Caribisch Gebied. Engelse kolonisten arriveerden
uit het nabije St. Kitts in 1650, gevolgd door Ierse indringers in 1688. Op de
vlucht voor Cromwell en religieuze vervolging, zochten en vonden ze in Anguilla
een verafgelegen Brits grondgebied waar ze in vrede konden leven. Deze
nederzetting is vandaag de dag bekend als Island Harbour. Vervolgens
ondernamen de Fransen
enkele niet geslaagde pogingen het eiland binnen te vallen in 1745 en 1796.
Daarna
werd het eiland met rust gelaten. De Britse koloniale overheersing was moeilijk
effectief te sturen vanuit London, dus werden “federaties” van eilanden gesticht,
met plaatselijke, wetgevende raden die het beheer voerden in deze afgelegen
koloniën. In 1871, werden Anguilla en St. Kitts samengevoegd tot een federatie,
waaraan Nevis werd toegevoegd in 1882. Nooit gelukkig met deze regeling, deed
Anguilla twee keer een verzoek aan het British Colonial Office,
10
SCHOOLBOEK
CARICOM
1875 en 1958, om onder direct Brits bestuur te vallen. Veronachtzaam en
onbegrepen, kwam Anguilla uiteindelijk in opstand en verklaarde zich
onafhankelijk in 1967, toen de eenheid van de drie eilanden St. Kitts-NevisAnguilla zelfbestuur kreeg toegekend. Het doel van Anguilla: te blijven
onder direct Brits bestuur als een Kroonkolonie. Anguilla bereikte zijn
politieke doel in 1969 toen de Britse Gewapende Machten binnenvielen en
een afzonderlijk, direct bestuur vormden. Formele afscheiding van St. KittsNevis werd ten laatste bereikt in 1978 toen Anguilla, bij besluit van de Raad,
opnieuw een Kroonkolonie werd. Wat door velen werd beschouwd als het
terugdraaien van de klok, werd door de Anguillanen ingeluid als de eerste
stap tot werkelijke politieke vrijheid toen Anguilla een Afhankelijk
Gebiedsdeel van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en NoordIerland werd.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2010. De eerstvolgende
verkiezingen vinden plaats in 2015.
Regeringspartij:
Anguilla United Movement (AUM)
Belangrijkste Politieke Partijen:
Anguilla United Movement (AUM), Anguilla Patriotic Movement (APM),
Anguilla United Front (AUF) - een coalitie bestaande uit Anguilla Democratic
Party (ADP) en Anguilla National Alliance (ANA), Anguilla Progressive Party
(APP), Anguilla Strategic Alternative (ANSA), Movement for Grassroots
Democracy
Economisch Overzicht:
Met weinig natuurlijke hulpbronnen, is de economie van Anguilla zwaar
afhankelijk van luxetoerisme, offshore banking, kreeftenvisserij en
geldzendingen van emigranten. Verhoogde bedrijvigheid in de
toerismesector heeft een impuls gegeven aan de groei van de
constructiesector. De ontwikkeling van de offshore financiële sector, die
klein is maar groeit, is met heel veel inspanning gepaard gegaan.
Staatshoofd, vertegenwoordiger van H.M. de
Koningin: William Alistair Harrison, Gouverneur
Regeringsleider:
Hubert Benjamin Hughes, Eerste Minister
BBP: $ 7.500 (2002, schatting)
105
SCHOOLBOEK
CARICOM
Nationale Feestdagen: Nieuwjaarsdag (1 januari), Goede Vrijdag, Tweede
Paasdag, Dag van de Arbeid (1 mei), Anguilla-dag (30 mei), Tweede
Pinksterdag, de Verjaardag van de Koningin, CARICOM-Dag, Eerste
Kerstdag (25 december), Boxing Day (Tweede Kerstdag, 26 december)
Nationaal Volkslied:
God Save the Queen
Nationaal Lied: God
bless Anguilla
Hoogste Nationale
Nationaal Gerecht:
Moksi-alesi met pesi en vis
Regeringswebsite:
http://www.gov.ai
NOTITIES:
10
SCHOOLBOEK
CARICOM
BERMUDA
Oppervlakte: Oppervlakte:
2
53,3 km (21 mijl) Hoofdstad:
Hamilton
Luchthaven: L.F. Wade International Airport
CARICO M
Geassocieerd Lid sinds: 02/07/03
Devies: 'Quo fata ferunt' [waarheen het lot [ons] brengt]) Overzees
gebiedsdeel van het Verenigd Koninkrijk Bevolking: 64.209 (2008,
schatting)
Munteenheid: Bermudadollar (BMD)
Ligging:
Eilandengroep in de Noord-Atlantische Oceaan.
Geschiedenis:
In 1609 stichtten Engelse kolonisten die op weg waren naar Virginia maar
schipbreuk leden een nederzetting in Bermuda. Toerisme naar het eiland
ontwikkelde zich voor het eerst in de Victoriaanse tijd en is nog steeds
belangrijk voor de economie van het eiland, ofschoon het in recente jaren is
ingehaald door internationale handel en industrie. Bermuda heeft zich
ontwikkeld tot een zeer succesvol buitengaats financieel centrum. In 1995
werd bij referendum een voorstel voor onafhankelijkheid afgewezen.
Verkiezingen:
De laatste verkiezing werd gehouden in 2007. De volgende verkiezingen zijn in
2012.
Regeringspartij:
Progressive Labour Party (PLP)
Belangrijkste Politieke Partijen:
Progressive Labour Party (PLP), United Bermuda Party (UBP)
Economisch Overzicht:
Het inkomen per hoofd van de bevolking is in Bermuda een van de hoogste ter
wereld. Zijn economie is hoofdzakelijk gebaseerd op financiële dienstverlening
aan de internationale zakenwereld en luxefaciliteiten voor toeristen. De meeste
kapitaalgoederen
107
en levensmiddelen moeten worden ingevoerd. De industriesector van
Bermuda is klein, hoewel de constructiesector nog steeds belangrijk is.
Landbouw is beperkt; slecht 20% van het land is landbouwgrond.
Staatshoofd, vertegenwoordiger van H.M. de
Koningin: Sir Richard Gozney, KCMG,
CVO,
Gouverneur
Regeringsleider:
Paula J. Cox, JP, MP, Premier
BBP: $ 36.000 (2003)
Nationale Feestdagen:
Bermudadag (24 mei)
Nationaal Volkslied:
God Save the Queen
NOTITIE
S:
108
SCHOOLBOEK
CARICOM
BRITSE MAAGDENEILANDEN
2
CARICOM
Oppervlakte: 153 km (59 mijl2)
Hoofdstad: Road Town
Luchthaven: Terrance B. Lettsome
International Airport (Beef Island)
Geassocieerd Lid sinds: 02/07/91
Devies: Vigilate [waakzaam] Status:
Brits Overzees Gebiedsdeel
Bevolking: 24.004 (2008)
Munteenheid: US Dollar (US$)
Ligging:
De Britse Maagdeneilanden (BME) archipel bestaat uit ongeveer zestig (60)
eilanden, rotsen en riffen. Deze eilanden zijn gelegen in het noordoostelijk
deel van de Caribische Zee, tussen 18° 20' noorderbreedte en 64° 30'
westerlengte. De BME liggen 60 mijl ten oosten van Puerto Rico en ten
noordoosten van de Amerikaanse Maagdeneilanden bij het oostelijk
uiteinde van de Grote Antillen.
Geschiedenis:
Het gebied werd oorspronkelijk bewoond door de Caraïben en
Arowakken. In 1648 stichtten de Nederlanders er de eerste permanente
Europese Gemeenschap. In
1666, namen Britse planters de leiding in handen over de eilanden die
vervolgens een Britse kolonie werden in 1672. Een ministerieel systeem van
regeren werd ingevoerd in
1967.
Verkiezingen: Laatste verkiezingen - 2011.
Regeringspartij:
National Democratic Party (NDP)
Belangrijkste Politieke Partijen:
National Democratic Party (NDP), Virgin Islands Party (VIP)
109
Economisch Overzicht:
De economie van de Britse Maagdeneilanden kent vanaf de vroege jaren 80
van de vorige eeuw een snelle economische groei gebaseerd op de
ontwikkeling van het toerisme en de opkomst van een sterke financiële
dienstensector. Hoewel de economie gericht blijft op de dienstverlening, is een
aanmerkelijke groei te bespeuren in de jaarlijkse registratie van bedrijven, met
inschrijvingen die zijn gestegen van 32.523 in 1995 tot 51.697 in 2002. Het
Reëel Bruto Binnenlands Product is gestegen van US$ 385 miljoen in 1995 tot
US$ 629 miljoen in 2002 met een gemiddelde groei van 7,4% per jaar tussen
1996 en 2002. Het BBP inkomen per hoofd tegen marktprijzen werd voor de
periode 1995 tot 2002 geschat
op meer dan $ 20.000. Van 1995 tot 2002 was de gemiddelde bijdrage van de
dienstensector aan het BBP meer dan 90%, waarvan meer dan 70% kon
worden toegeschreven aan Financiële Diensten en Toerisme, de grootste
werkgever in het Gebiedsdeel. Anders dan in veel Caribische landen, speelt de
landbouw geen belangrijke rol in de economie.
Staatshoofd, vertegenwoordiger van H.M. de Koningin:
David Peary, Gouverneur
Regeringsleider:
Dr. Orlando Smith, Premier
BBP: $ 38.500 (schatting,
2004) Openingstijden:
Bedrijven: 8.00 - 17.00 u., maandag-vrijdag.
Overheid: 8.30 - 16.30 u., maandag-vrijdag.
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (1 januari); Verjaardag van H. Lavity Stoutt (1 maart);
Commonwealth Day (Dag van het Gemenebest, 8 maart) ; Goede Vrijdag;
Tweede Paasdag; 31 mei, Tweede Pinksterdag; 12 juni, Verjaardag van de
Koningin; 1 juli, Territory Day (nationale dag); eerste maandag, dinsdag,
woensdag van augustus: Festival Monday, Festival Tuesday, Festival
Wednesday; 21 oktober, Dag van St. Ursula; 25
december, Kerstdag; 26 december, Boxing Day (Tweede Kerstdag). Feestdagen
die vallen op
een weekdag/zondag, hebben de eerstvolgende maandag als vervangingsdag.
Nationaal Volkslied:
God Save the Queen
Hoogste Nationale
Onderscheiding: BVI Badge
of Honour [eremedaille]
Nationaal Gerecht:
Vis en Fungi
Regeringswebsite:
http://www.gov.bm
NOTITIES:
CAYMANEILANDEN
2
2
Oppervlakte: 264 km (102 mijl )
Hoofdstad: George Town
Luchthaven: Owen Roberts International
CARICOM
Geassocieerd Lid sinds: 15/05/02
Devies: He hath founded it upon the seas [Hij
stichtte het op de zeeën] Status: Overzees
Gebiedsdeel van het Verenigd Koninkrijk Bevolking:
51.900 (2006, schatting)
Munteenheid: dollar van de Caymaneilanden (KYD)
Ligging:
Eilandengroep in de Caribische Zee, halverwege tussen Cuba en
Honduras. 19 30 N, 80 30 W
Geschiedenis:
De Caymaneilanden werden gekoloniseerd vanuit Jamaica door de Britten
de
de
in de 18 en 19 eeuw. Bestuurd door Jamaica vanaf 1863, bleven ze een
Brits afhankelijk gebiedsdeel na 1962 toen Jamaica onafhankelijk werd.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in 2009. De eerstvolgende
verkiezingen zijn in 2014.
Regeringspartij:
United Democratic Party (UDP)
Belangrijkste Politieke Partijen:
United Democratic Party (UDP); People's Progressive Movement (PPM)
Staatshoofd, vertegenwoordiger van H.M. de
Koningin: Stuart D.M. Jack, CVO, Gouverneur
Regeringsleider:
William McKeeva Bush, OBE, JP
112
SCHOOLBOEK
CARICOM
Economisch Overzicht:
De eilanden, waar geen directe belastingen worden geheven, vormen
een bloeiend offshore financieel centrum. Meer dan 40.000 bedrijven
stonden geregistreerd in de Caymaneilanden vanaf 1998, waaronder
bijna 600 banken en trustmaatschappijen; bankactiva belopen meer dan
$ 500 biljoen. Een effectenbeurs werd geopend in
1997. Toerisme is verantwoordelijk voor ongeveer 70% van het BBP en 75%
van de
deviezeninkomsten. Ongeveer 90% van de levensmiddelen en
consumptiegoederen van de eilanden wordt geïmporteerd.
BBP: $ 39.100 (2006,
schatting) Nationale
Feestdagen:
Constitution Day (dag van de grondwet, eerste maandag van juli)
Nationaal Volkslied:
God Save the Queen
Hoogste Nationale Onderscheiding:
Order of Knighthood [ridderorder], verleend door Hare Majesteit, de Koningin
Nationaal gerecht:
Turtle Stew
[stoofschotel van
schildpadvlees]
NOTITIES:
SCHOOLBOEK
CARICOM
TURKS- EN CAICOSEILANDEN
2
2
Oppervlakte: 430 km (170 mijl )
Hoofdstad: Cockburn Town, Grand Turk
Luchthaven: Providenciales International
CARICOM
Geassocieerd Lid sinds: 02/07/91
Devies: Beautiful by Nature [mooi van nature]
Status: Overzees Gebiedsdeel van het Verenigd Koninkrijk
Bevolking: 32.200 (2006) Munteenheid:
Amerikaanse dollar (US$)
Ligging:
De Turks- en Caicoseilanden zijn 575 mijl ten zuidoosten van Miami Florida
gelegen, 30 mijl ten zuiden van de Bahama’s en 90 mijl ten noorden van de
Dominicaanse Republiek. De belangrijkste eilanden zijn opgebouwd uit twee
groepen die van elkaar worden gescheiden door de Columbus Island Passage:
De Turks Group, bestaande uit Grand Turk en Salt Cay; en de Caicos Group,
bestaande uit West Caicos, Providenciales, North Caicos, Middle Caicos, East
Caicos en South Caicos. Het totale grondoppervlak van de belangrijkste
eilanden meet 193 vierkante mijl.
Geschiedenis:
De naam ‘Turks’ is afgeleid van de inheemse turkscap cactus [bolcactus] die de
vorm heeft van een “fez”, en de naam Caicos komt van “caya hico” wat in de
taal van de Lucaya eilandenketen betekent. Naar verluidt zou Columbus de
eilanden hebben ontdekt in 1492, maar nog steeds wordt beweerd dat Ponce de
Leon er als eerste was aangekomen. Om het even wie er het eerst aankwam, de
echte ontdekkers van het eiland waren de Taino, die ons helaas weinig anders
hebben nagelaten dan oude gebruiksvoorwerpen. Daarna kwamen de Lucaya die
uiteindelijk de plaats innamen van de Taino, maar rond het midden van de 16
eeuw waren ook zij verdwenen: slachtoffers van de Spaanse overheersing en
meegebrachte ziekten.
de
de
De 17 eeuw zag de komst van de kolonisten uit Bermuda, die zich vestigden op
Grand Turk, Salt Cay en South Caicos. Ze maakten gebruik van slaven om zout
te vergaren voor de Britse koloniën in Amerika en later sloten de Britse
Loyalisten die de Amerikaanse Revolutie waren ontvlucht, zich bij hen aan. De
economie
van het eiland draaide om de rijke katoen- en sisalplantages, waarvan de
oogsten werden verkocht in Londen en New York. Als gevolg van concurrentie en
de arme grond, gingen de katoenplantages evenwel langzaam achteruit. De
meeste gingen uiteindelijk ten onder in een orkaan in het jaar 1813. De winning
van zeezout werd de voornaamste economische activiteit op de eilanden. In
1766, na onder bestuur van de Spanjaarden, Fransen en Britten te hebben
gestaan, werden Turks en Caicos deel van de kolonie de Bahama’s, maar de
pogingen tot integratie mislukten en werden opgegeven in 1848. De boten die
tussen Londen en Kingston voeren, deden de Turks- en Caicoseilanden frequent
aan, dus waren de banden met Jamaica goed ontwikkeld.
De Turks- en Caicoseilanden werden bij Jamaica gevoegd in 1874 waar ze bij
hoorden tot 1962, toen ze bij de onafhankelijkheid van Jamaica de status
aannamen van een aparte kroonkolonie. De gouverneur van de Bahama’s hield
toezicht op zaken van 1965 tot 1973. Bij de onafhankelijkheid van de Bahama’s
kregen de eilanden een aparte gouverneur in 1973. Hoewel was
overeengekomen dat ze hun onafhankelijkheid zouden krijgen in 1982,
werd het beleid teruggedraaid en zijn de eilanden nu een Brits Overzees
Gebiedsdeel. De Turks- en Caicoseilanden kunnen bogen op 250 jaar
stabiliteit.
Verkiezingen:
De laatste verkiezingen werden gehouden in februari 2007.
Regeringspartij: Geen Premier in functie (Groot-Britannië heeft de
Grondwet van dit grondgebied opgeschort en plaatste het voor een periode
van twee jaar onder zijn direct bestuur.) Belangrijkste Politieke Partijen:
Progressive National Party (PNP); People's Democratic Movement (PDM)
Economisch Overzicht:
Toerisme is de belangrijkste industrie en de economie van het land wordt verder
versterkt door de offshore financiële sector en de visserij. De offshore financiële
sector blijft groeien door de gunstige wetgeving die internationale zakelijke
transacties gemakkelijk maakt. De Turks- en Caicoseilanden hebben geen
inkomstenbelasting, vermogensbelasting of
successiebelasting. De meeste kapitaalgoederen en levensmiddelen voor de
binnenlandse consumptie worden
geïmporteerd.
Staatshoofd, vertegenwoordiger van H.M. de Koningin:
Gordon Wetherell, Gouveneur
SCHOOLBOEK
CARICOM
Regeringsleider:
GDP: $ 21.742 (2006)
Nationale Feestdagen:
Nieuwjaarsdag (01 januari); Dag van het Gemenebest (de maandag het
dichtst bij 12
maart); Goede Vrijdag; Tweede Paasdag; Nationale Heldendag (laatste
maandag van mei ter ere van de allereerste Eerste Minister, J.A.G.S.
McCartney); de officiële verjaardag van de koningin (midden juni);
Emancipatiedag (01
augustus); Nationale
Jongerendag (laatste vrijdag van september); Columbusdag (de maandag
het dichtst bij 10 oktober); Internationale Mensenrechtendag (24 oktober);
Eerste Kerstdag (25 december); Boxing Day (Tweede Kerstdag, 26
december)
Nationaal Volkslied:
God Save the Queen
Nationaal
Gerecht: Moksialesi met pesi
NOTITIE
S:
116
Dit document is tot stand gekomen met de financiële steun van de
Europese Unie. De meningen die hierin tot uiting worden gebracht,
kunnen op geen wijze worden gezien als het officiële standpunt van de
Europese Unie.
Een publicatie van het Secretariaat van de Caribische
Gemeenschap, P.O. Box 10827,
Turkeyen,
Greater Georgetown,
Guyana
Telefoon: +1 592-222-0001-75
Fax: +1 592-222-0171
Email: [email protected];[email protected]
Website:www.caricom.org
De CARICOM-Standaard
De Standaard van de Caribische Gemeenschap heeft een
blauwe ondergrond – het bovenste gedeelte is lichtblauw en
staat voor de lucht en het onderste deel is donkerblauw en
staat voor de Caribische Zee. De gele cirkel in het midden
van de Standaard staat voor de zon en daarop is afgedrukt
in het zwart, het logo van de Caribische Gemeenschap twee in elkaar grijpende c's. De twee c's hebben de vorm
van gebroken schakels uit een keten, en symboliseren zowel
eenheid als de breuk met ons koloniaal verleden. De dunne
groene band om de zon staat voor de vegetatie van de
Regio. De Vergadering van de Conferentie van
Regeringsleiders in Port of Spain, Trinidad in november
1983, hechtte haar goedkeuring aan het ontwerp van de
CARICOM-vlag. Het oorspronkelijke ontwerp werd gemaakt
door de firma WINART Studies in Georgetown, Guyana,
maar werd ingrijpend gewijzigd op de Vergadering van de