Minder pijn, sneller herstel - Wilhelmina Ziekenhuis Assen

APRIL 2016
Anesthesioloog dr. Constanze Abusaris:
“Pijnbehandeling wordt
steeds persoonlijker”
Bij anesthesie denken de meeste mensen
aan een narcose of ruggenprik. Veel minder
bekend is de belangrijke rol van anesthesiologen bij pijnbehandeling tijdens, maar
vooral ook ná de operatie.
Minder pijn,
sneller herstel
Letterlijk betekent anesthesie: geen gevoel. Anesthesie is van levensbelang. Want terwijl
de chirurg bezig is met noodzakelijke, soms zelfs levensbedreigende handelingen, zorgt de
anesthesioloog ervoor dat uw hart blijft kloppen, uw bloed blijft stromen en uw longen
voldoende zuurstof krijgen. Daarnaast doet de anesthesioloog er ook alles aan om u na de
operatie zo min mogelijk pijn te laten ervaren.
Tijdens een operatieve ingreep
gaan er pijnsignalen en andere
reacties door het lichaam. Pijn
is niet alleen erg vervelend,
het is ook zeer belastend voor
het lichaam. Door anesthesie
en pijnbestrijding worden
deze reacties zo goed mogelijk
opgevangen.
Een anesthesioloog – ook wel
‘anesthesist’ of ‘narcotiseur’
genoemd – is een arts die zich
heeft gespecialiseerd in anesthesie. Zonder goedkeuring van
deze medisch specialist kan een
operatie niet doorgaan. Daarom
krijgt elke patiënt die een operatieve ingreep moet ondergaan
eerst een afspraak op het preoperatief spreekuur. Hier bekijkt
de anesthesioloog uw medische
gegevens, beoordeelt hij de
mogelijke gezondheidsrisico’s en
onderzoekt uw hart en longen.
Op basis hiervan wordt de best
Meer weten?
Op maandagavond 31
oktober organiseert het
WZA een publiekslezing
over anesthesiologie en
pijnbehandeling.
Meer informatie hierover volgt in volgende
Gezondheidswijzers
en op www.wza.nl. Op
deze website kunt u
ook onze informatiefolders vinden over deze
onderwerpen (zoekterm: anesthesiologie).
www.wza.nl
mogelijke anesthesietechniek
gekozen.
Technieken
Bij algehele anesthesie
(narcose) wordt u tijdelijk buiten
bewustzijn gebracht en krijgt
u ondertussen pijnstillers en
spierontspanners toegediend.
Dit gebeurt via een infuus,
dat ook gebruikt wordt voor
vochtaanvulling en zo nodig
toevoer van bloed en extra medicijnen. Tegelijkertijd zorgt de
anesthesioloog ervoor dat uw
ademhaling ondersteund wordt:
via een neus- of keelbuisje
wordt u vastgekoppeld aan een
beademingsapparaat. U merkt
hier niets van, want u bent in
een diepe slaap.
Bij regionale anesthesietechnieken worden eveneens
alle pijnprikkels onderdrukt,
maar kunt u gewoon wakker
blijven. De bekendste hiervan
is de ruggenprik, waarmee het
onderste deel van het lichaam
verdoofd wordt. Deze techniek
heet met een moeilijk woord
‘spinale anesthesie’ en wordt
vooral gebruikt voor operaties
in de onderbuik of aan heupen,
knieën en voeten.
Andere regionale technieken
zijn epidurale anesthesie en
zenuwblokkades. Deze zijn
meer gericht op pijnbestrijding,
zowel tijdens als na de operatie.
Elders op deze pagina vertelt
anesthesioloog dr. Constanze
Abusaris hier meer over.
WZA-publiekslezing
Dit voorjaar organiseert het WZA nog één publiekslezing.
Deze lezing is op donderdagavond 26 mei gaat over
Borstkanker. De sprekers zullen ingaan op de verschillende
behandelingen, nieuwe medische ontwikkelingen en het
mammacare-traject in het WZA. U kunt zich aanmelden via
[email protected] of telefonisch op donderdagen
tussen 9.00 en 17.00 uur, telefoon (0592) 325 999.
Andere
3 mei 10 mei 12 mei 23 mei 24 mei -
WZA-bijeenkomsten in mei 2016:
Lentemarkt Vrienden WZA
Inloopspreekuur Dag van de Beroerte
Voorlichting ‘Bevallen in het ziekenhuis’
Longpunt Assen (in De Schakel)
Info-avond ‘Het belang van snelle herkenning van
een beroerte’ (in De Vijverhof)
30 mei - Voorlichting ‘Bevallen in het ziekenhuis’
31 mei - Voorlichting’Gezond zwanger’
Meer informatie over deze gratis bijeenkomsten vindt u op
www.wza.nl/patienten/agenda
facebook.com/WilhelminaZiekenhuisAssen
De anesthesiologen van het WZA passen de
laatste jaren steeds vaker perifere zenuwblokkaden toe voor pijnbehandeling na de operatie.
Dit aantal is gestegen van ruim 500 in 2012 naar
844 in 2015.
Bij zo´n zenuwblokkade wordt het te opereren
gedeelte van het lichaam tijdelijk gevoelloos gemaakt door een verdovingsmiddel rond de zenuw
te spuiten. Hierdoor voelt de patiënt geen pijn
tijdens én na de operatie. Het verdoven van de
zenuw is een technisch hoogstandje dat onder de
veiligst mogelijke condities gebeurt, vertelt anesthesioloog dr. Constanze Abusaris: “Met behulp
van een echoapparaat en een zenuwstimulator
zoeken we de juiste zenuwbundels op.”
gewoonlijk de periode is die als het meest pijnlijk
wordt ervaren. Gevolg is dat de patiënte minder
pijnstillers hoeft te slikken en dus ook minder
last heeft van bijwerkingen. Door de geringe pijn
komen er bovendien minder stresshormonen vrij,
wat het herstel bevordert.”
PCEA-pomp
Een ander voorbeeld van pijnbehandeling is
de epidurale anesthesie bij onder meer grote
buikoperaties. Vóór de operatie wordt via een prik
in de rug een dun slangetje ingebracht, waardoor
pijnstillende medicatie wordt toegediend. Na de
operatie wordt op dit slangetje een PCEA-pomp
aangesloten. De letters PCEA staan voor patient
controlled epidural analgesia, wat betekent
dat bij pijntoename de patiënt zichzelf met één
druk op de knop een extra dosis snelwerkende
medicatie kan toedienen. Dr. Abusaris: “Dat
men zelf de regie heeft over de pijnstilling, blijkt
positief voor het lichamelijke en psychische
herstelproces.”
Zenuwblokkades
Voorbeelden maken de voordelen duidelijker.
Neem nu de hallux valgus, een veelvoorkomende operatie aan een scheefgroeiende grote
teen. Vroeger ging dit onder narcose en bleef
de patiënt daarna opgenomen in het ziekenhuis
vanwege de pijnklachten. Nu passen de anesthesiologen een perifere zenuwblokkade toe, die het
onderbeen en de voet verdoven. De patiënt kan
na een dagopname zonder pijn naar huis.
Ook borstkankerchirurgie en borstreconstructies
verlopen steeds patiëntvriendelijker dankzij deze
techniek, vertelt dr. Abusaris: “Hier passen we
een zogenoemde ‘pectoralis blokkade’ toe: we
verdoven we de zenuwen van borst en borstwand. Hierdoor ervaren de patiënten de eerste
24 uur na de operatie nauwelijks pijn, terwijl dit
OK-patiënte:
“Ik kon mezelf
extra medicatie
geven als dat
nodig was”
Begin 2016 onderging mevrouw W. (54) een
grote operatie aan haar buik in het WZA.
Hieronder vertelt zij over haar ervaringen
met de anesthesie.
“Nadat de chirurg me had verteld dat een
operatie nodig was, verwees hij me door naar
het anesthesiespreekuur. Vóór die tijd kreeg ik
een uitgebreide vragenlijst over mijn gezondheid
en tijdens het spreekuur ging de anesthesioloog
daar dieper op in. Hij stelde voor dat ik tijdens
de operatie een algehele narcose zou krijgen,
maar óók een ruggenprik. Die was bedoeld om
een slangetje in te kunnen brengen in mijn rug,
waarmee tijdens en na de operatie pijnstilling
toegediend kon worden. Ik kreeg te horen
dat ik dat na de operatie zelf mocht doen met
behulp van een drukknop. Ze gaven me ook een
uitgebreid informatieboekje: als ik iets niet meer
precies wist, kon ik het teruglezen.”
Helder
“Niet alleen tijdens het spreekuur, maar ook op
de operatiedag zelf werd steeds duidelijk verteld
wat er ging gebeuren. De prik in de rug deed
geen pijn. Ik had vooraf op de afdeling al een
tabletje gehad waarvan ik een beetje suf was
geworden.
youtube.com/WilhelminaZiekenhuis
Anesthesioloog dr. Constanze Abusaris
geeft uitleg bij de PCEA-pomp
Er was steeds iemand bij me die me vertelde
water ging gebeuren. Ik zag er vooraf best wat
tegenop om onder narcose te gaan. Ik had het al
eens vaker meegemaakt, toen was ik na afloop
heel lang slaperig en suf. Maar deze keer was ik
direct weer helder, dat vond ik erg prettig.”
Pijnteam
“Na de operatie, op de uitslaapkamer, vroegen de
verkoevermedewerkers regelmatig of ik pijn had,
maar dat was gelukkig niet zo. Ik kreeg goede
uitleg over het gebruik van de pomp. Door op de
knop te drukken kon ik zelf extra medicatie geven
als dat nodig was. Dat vond ik heel geruststellend, zeker omdat ze erbij verteld hadden dat de
pomp zo was afgesteld dat ik mezelf nooit te veel
kon toedienen.
Ook daarna op de verpleegafdeling vroegen de
broeders en zusters regelmatig of ik pijn had.
Over de dag verdeeld kreeg ik medicijnen om dat
te voorkomen. Samen met het slangetje in mijn
rug heeft dit ervoor gezorgd dat ik bijna geen pijn
gevoeld heb.
Het slangetje en de pomp werden elke dag
gecontroleerd door mensen van het pijnteam.
Ook zij informeerden steeds hoe het met me ging
en of de medicatie goed hielp. Zo kon ik steeds
mijn verhaal even kwijt en vragen stellen als ik
iets niet begreep. Dat was fijn.”
twitter.com/WZA_Ziekenhuis