Een bloedbank voor `witte cellen`

N e w s
&
V i e w s
Een bloedbank voor ‘witte cellen’
Auteur
S. Stienstra
Trefwoorden
bloedbank, leukocyten, militair, trauma
(Tijdschr Bloedtransfusie 2009;2:106)
Het in Californië gevestigde bedrijf BioBancUSA
bewaart commercieel, diepgevroren de witte bloedcellen vanuit een standaard 450 ml bloeddonatie
voor reïnfusie, indien dit medisch noodzakelijk is.
Het is in feite een proactieve vorm van geneeskunde,
die inmiddels bij de Amerikaanse strijdkrachten ingang heeft gevonden.
Bij militairen, die naar gevaarlijke gebieden worden uitgezonden, isoleert het bedrijf de witte
bloedcellenfractie vanuit de buffycoat van een gewone bloeddonatie. Deze witte cellen worden in
stikstofcontainers diepgevroren bewaard en gearchiveerd binnen het militaire personeelssysteem.
Mocht de militair bij zijn uitzending ernstig gewond
raken, dan zal de gewonde militair volgens het normale gewondenprotocol vanuit het slagveld via het
veldhospitaal naar een ziekenhuis in Amerika gaan.
Dat kan allemaal binnen 48 uur en vaak nog sneller.
Daar zal dan inmiddels een zakje met zijn eigen
witte bloedcellen klaarliggen voor reïnfusie. De eenheden worden centraal bewaard en zijn direct gekoppeld aan de centrale database van de gegevens
van de militair, die alle medische en sociale gegevens
van de uitgezonden militair omvatten.
De medisch adviseur van het bedrijf BioBancUSA,
de gepensioneerde brigadegeneraal dr. Gerald D.
Griffin, is traumachirurg en apotheker en heeft als
militair chirurg vele uitzendingen naar Irak gehad.
Daar heeft hij het belang van de hier beschreven
reïnfusie van witte bloedcellen gezien. Hij is van
mening dat oorlogsstress, traumatische wonden en
met name verbrandingen het immuunsysteem onderdrukken en dat een extra steun aan het afweersysteem door reïnfusie van autologe witte bloedcellen de genezing bevorderd. Uiteraard is het een al
geaccepteerde methode om stralingsschade (door
nucleair geweld) te beperken, daar de straling van
kernexplosies en van zogenoemde vuile bommen
(nucleair materiaal, dat door een conventionele explosieve reactie wordt verspreid) de witte bloedcellen vernietigd.
tijdschrift
voor
bloedtransfusie Het proces is niet nieuw. In 1960 is het diepgevroren bewaren van witte bloedcellen en de reïnfusie bij
trauma al beschreven en zowel autologe als de infusie van donorlymfocyten is beschreven in de negentiger jaren van de vorige eeuw.1 Gebaseerd op een
publicatie van Kobylka in Transplantation (1998),
meent BioBancUSA te kunnen garanderen dat de
diepgevroren bewaarde witte bloedcellen onbeperkt
houdbaar blijven voor autologe reïnfusie.2 Daar het
een reïnfusie van cellen betreft en er minimale
behandelingen aan de cellen plaatsvinden, ziet de
Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA)
het niet als een te registreren ‘biologics’ product en
kan het bedrijf zonder dure medische en farmaceutische licenties werken. Ook ‘clinical good manufacturing practice’ (cGMP) is niet verplicht bij de reïnfusie van autologe witte bloedcellen.
De toepassing van de diepgevroren witte bloedcelfractie levert volgens generaal Griffin uiteindelijk een
besparing op in ziekenhuisdagen, daar de in het slagveld gewond geraakte militair sneller zal genezen. De
militairen waren gezond toen ze gewond raakten en
met extra steun van hun eigen immuunsysteem zal
het herstel van het lichaam veel sneller gaan.
Referenties
1. Goodman JW, Hodgson GS. Evidence for stem cells in the
peripheral blood of mice. Blood 1962;19:702-14.
2. Kobylka P, Ivanyi P, Breur-Vriesendorp BS. Preservation of
immunological and colony-forming capacities of long-term
(15 years) cryopreserved cord blood cells. Transplantation
1998;65:1275-8.
Ontvangen 22 juli 2009, geaccepteerd 23 juli 2009.
Correspondentieadres
Dhr. drs. S. Stienstra, adviseur
Postbus 110
6573 ZK Beek-Ubbergen
E-mailadres: [email protected]
vol .
2
nr .
3 - 2009
106