DANS Laboratoriumdiagnostiek in de praktijk Het hematologisch bloedonderzoek Het klinisch chemisch bloedonderzoek houdt zich bezig met het bepalen van de concentraties van allerlei stoffen in het bloedplasma. Het bloedplasma is het waterige deel van het bloed. Naast plasma bestaat bloed uit cellen, de bloedcellen. Het onderzoek van de bloedcellen wordt het hematologisch bloedonderzoek genoemd. In het bloed komen verschillende soorten bloedcellen voor. Het meest voorkomende type is dat van de rode bloedcel, oftewel de erytrocyt. Erytrocyten zijn verantwoordelijk voor het transport van zuurstof van de longen naar de verschillende weefsels in het lichaam.In de rode bloedcellen is het de stof hemoglobine die zorgt voor het zuurstoftransport. Een tekort aan rode bloedcellen wordt bloedarmoede of anemie genoemd. Cris van der Meiden Dierenarts Eerste Veterinaire Bloedbank Nederland Nijverdal, Nederland [email protected] Bloedarmoede Er zijn verschillende manieren om te bepalen of een dier anemie heeft. Een veel gebruikte is de hematocriet. Deze wordt bepaald door bloed in een dun buisje, een zogenaamde hematocrietcapillair, te centrifugeren. Onder in de capillair verzamelen zich de bloedcellen en bovenin is het bloedplasma te zien. De hematocriet, meestal afgekort als de Ht, is de hoogte van de totale kolom gedeeld door de hoogte van de kolom met bloedcellen. Veel moderne hematologie-analyzers kunnen het aantal erytrocyten nauwkeurig tellen. Dit getal wordt de RBC (Red Bloodcell Count) genoemd. Een derde manier om te bepalen of er sprake is van anemie is het meten van de concentratie hemoglobine, meestal afgekort tot Hb. Ht, RBC en Hb zijn dus drie verschillende methodes om te bepalen of er sprake is van bloedarmoede. Witte bloedcellen Voorbeeld van een uitstrijkje. Een lymfocyt en een neutrofiele granulocyt tussen de rode bloedcellen. Abstracts | European Veterinary Conference Voorjaarsdagen 2015 Bloedplaatjes Tenslotte vinden we in het bloed nog de bloedplaatjes oftewel de trombocyten. Trombocyten spelen een belangrijke rol bij de bloedstolling. Het aantal wordt afgekort als PLT, dat staat voor het Engelse woord (bloed)plaatje. Bloedafname voor hematologisch bloedonderzoek Voor hematologisch bloedonderzoek is EDTA-bloed nodig. Heparinebloed is ongeschikt voor hematologisch onderzoek. Het is van groot belang om er voor te zorgen dat de cellen niet beschadigd raken. Gebruik een niet te dunne naald, zuig rustig aan en meng het monster direct na afname goed met de EDTA. Bloedmonsters die hematologisch onderzocht moeten worden kunnen niet lang bewaard worden. Tijdens de bewaring zullen de cellen veranderingen ondergaan die te maken hebben met grootte, aantal en uiterlijk. Hematologisch onderzoek dient om die reden bij voorkeur op de dag van afname te worden gedaan. Bloeduitstrijkjes zijn wél goed houdbaar. Maak daarom direct na afname een uitstrijkje van het bloed. Het uiterlijk van de cellen is hierdoor ook dagen later nog goed te beoordelen. Monsters voor hematologisch onderzoek moeten bewaard worden in de koelkast. Let op dat het monster niet bevriest. Dit zal de cellen onherstelbaar beschadigen en onderzoek zinloos maken. De hematologie-analyzer Voorbeeld van een moderne hematologie-analyzer voor gebruik in de dierenartsenpraktijk. Het uitstrijkje Bloeduitstrijkjes worden gemaakt door een druppel bloed op een voorwerpglaasje te brengen. Vervolgens wordt de druppel met een tweede voorwerpglas uitgestreken. Na uitstrijken dient een zogenaamde vlamvorm te zien zijn. Hierin is een gebied aanwezig waarin de cellen niet over elkaar heen liggen. Hier kunnen de bloedcellen goed beoordeeld worden. Het maken van een goed uitstrijkje is in het begin best lastig, en vraagt nogal wat oefening. Voor het betrouwbaar beoordelen is een goed uitstrijkje echter van essentieel belang. Na uitstrijken en drogen aan de lucht kan het uitstrijkje verstuurd worden naar het laboratorium. Voor het zelf beoordelen dient het uitstrijkje eerst gekleurd te worden. www.voorjaarsdagen.eu DANS Laboratoriumdiagnostiek in de praktijk Volg hiervoor nauwkeurig de procedure die voor de betreffende kleurstof geldt. Een in de praktijk veel gebruikte kleuring is de Hemacolor® van Merck. Bloedgroepen Bloedgroepen zijn structuren aan het oppervlak van de rode bloedcellen die bij sommige dieren wel, en bij andere niet voorkomen. Als een hond of kat de structuur heeft, wordt dat ‘positief’ genoemd. Het ontbreken van een bepaalde bloedgroep heet ‘negatief’. Het belangrijkste bloedgroepsysteem bij de hond is DEA 1.1 (Dog Erythrocyte Antigen 1.1). Een hond die de bloedgroep draagt wordt dus DEA 1.1 positief genoemd. Bij katten kennen we het A en B bloedgroepsysteem. Een kat heeft, óf de bloedgroep A, óf bloedgroep B. Het ontbreken van zowel A als B (bloedgroep O) komt niet voor. Een heel enkele keer heeft een kat zowel de bloedgroep A als B (bloedgroep AB). Bloedgroeptesten In geval van een bloedtransfusie is het van belang om de bloedgroep te bepalen. Er bestaan enkele bloedgroeptesten die eenvoudig in de praktijk gedaan kunnen worden. Een betrouwbare test is de Alvedia® bloedgroeptest voor hond en kat (Alvedia diagnostics, 69760 Limonest, France). Abstracts | European Veterinary Conference Voorjaarsdagen 2015 www.voorjaarsdagen.eu