Wat is een blepharoplastie

Blefaroplastie of ooglidcorrectie
Dr B De Frene
Dr B Casaer
Plastische Heelkunde
Sint-Augustinuskliniek Veurne
Jan Yperman Ziekenhuis, Ieper
Consulent Plastisch Heelkunde AZ St Jan Brugge
Zowel het bovenste als het onderste ooglid kan tekenen van veroudering en/of vermoeidheid
vertonen die vaak niet in verhouding staan met de leeftijd van de betrokken persoon. Zelfs
jonge mensen kunnen geplaagd worden door ‘zakjes’ onder de ogen.
Wat is een blepharoplastie?
De term blepharoplastie staat voor alle heelkundige ingrepen die ter correctie dienen van
verouderingsverschijnselen
aan
de
oogleden.
Het is een van de meest populaire ingrepen uit de plastische chirurgie. Dat komt niet alleen
omdat het ooglid over ’t algemeen een van de eerste zones in het gelaat is waar veroudering
zichtbaar wordt, maar ook omdat de correctie ervan meestal relatief eenvoudig is en omdat de
patiënt er vrij snel van herstelt.
Ter hoogte van het bovenste ooglid demonstreert het probleem zich meestal als een
huidverslapping, waardoor het ooglid geleidelijk aan op de wimpers begint te hangen en in
sommige gevallen zelfs over de ooglidrand. Als gevolg hiervan oogt de blik gaandeweg
vermoeid, onfris, alsof de glans eruit verdwijnt - iets waar veel mensen trouwens door intimi
op
gewezen
wordt.
Bij vrouwen levert een en ander dikwijls problemen op bij het maquilleren. Een vaak
gehoorde objectieve klacht is bijvoorbeeld dat de eyeliner een afdruk geeft op de
overhangende huid van het ooglid, zodat ongewild een dubbele lijn ontstaat.
Maar ook in subjectieve zin kan het huidoverschot een gevoel van vermoeidheid creëren,
omdat met name het gewicht van de huid het openen van de oogleden continu bemoeilijkt of
doordat de huid zo ver over de rand van het ooglid hangt dat ze het zicht naar boven en naar
buiten begint te belemmeren. Dat gaat niet zelden gepaard met het ontstaan van uitgesproken
dwarse groeven in het voorhoofd, doordat de betrokkene voortdurend de wenkbrauwen
optrekt om de oogleden wijder te openen. Het ene heeft vaak met het andere te maken.
Daardoor blijkt het probleem van voorhoofdsrimpeling vaak eenvoudig op te lossen door het
wegnemen van het huidoverschot van het bovenste ooglid, in chirurgisch jargon: een bovenste
blepharoplastie.
Meestal zijn de oogleden ook enigszins opgezet. Dat komt doordat het vet van de oogkas
tijdens het verouderingsproces geleidelijk naar buiten gaat puilen, meer bepaald door
verweking van het vliesje dat het vet op zijn plaats moet houden.
Bij een bovenste blepharoplastie worden die twee problemen tegelijk aangepakt: de chirurg
verwijdert de overtollige huid en het uitpuilende vet wordt gelijk getrimd met de rand van de
oogkas. Het resultaat laat zich visueel herkennen aan een jongere en frissere blik, dikwijls ook
aan een meer ontspannen voorhoofd en - subjectief dan - aan een minder vermoeid
voorkomen.
1
Ter hoogte van de onderste oogleden klagen heel veel mensen over de bekende ‘walletjes’, de
vaak wat pafferige hangertjes die veroorzaakt worden door het uitpuilen van het vet van de
oogkas. Het ongemak kan al op jonge leeftijd voorkomen, in dit geval veelal op familiale
schaal, meer bepaald ten gevolge van de weekheid van de structuren die het vet binnen de
oogkas houden. In dit geval kan de chirurg makkelijk en zonder uitwendig zichtbaar sneetje,
het
overtollige
vet
aan
de
binnenkant
van
het
ooglid
wegnemen.
Bij het ouder worden ontstaat op deze plek vaak ook een verslapping van de huid en van de
ophanging van het ooglid. Net als bij het bovenste ooglid, kan de chirurg ook hier een beetje
huid verwijderen en de ophanging van het ooglid verstevigen. Hiervoor zijn diverse
technieken mogelijk – uw plastisch chirurg zal uiteraard die techniek selecteren die voor u het
beste
geschikt
is.
Ook een onderste ooglidcorrectie (of onderste blepharoplastie) leidt tot een minder
vermoeide, minder gezwollen blik, en verstrakt de huid van het onderste ooglid.
Ook bij uitgesproken vermoeidheid, of ingeval van hooikoorts, verkoudheden, enzovoort, kan
zich een voorbijgaande opzwelling van de bovenste en onderste oogleden voordoen. Dit kan
chirurgisch niet gecorrigeerd worden. Een blepharoplastie corrigeert alleen de afwijkingen die
niet verdwijnen in de loop van de dag en in alle omstandigheden zichtbaar blijven.
Is een voorbehandeling nodig?
Als u lenzen draagt, voorzie dan voor de duur van een week een bril. Dat bevelen we niet
alleen om hygiënische redenen aan, maar ook omdat het inbrengen en verwijderen van de
lenzen
na
de
ingreep
problemen
kan
opleveren.
Onmiddellijk na de ingreep kan het zicht enigszins vertroebeld zijn: met de auto rijden
raden
we
dus
ten
sterkste
af.
Breng uw chirurg op de hoogte van eventuele oogproblemen waarvoor u rond die tijd
behandeld wordt (zoals glaucoom of droge ogen) en ook van eventuele eerdere heelkundige
ingrepen op ogen of oogleden. Signaleer desgevallend ook volgende medische problemen:
aandoeningen aan de schildklier, hoge bloeddruk en problemen met de bloedstolling.
Hoe verloopt de behandeling?
Voor de ingreep maakt de chirurg enkele medische beeldopnames, zodat het resultaat van de
ingreep
vergeleken
kan
worden
met
de
situatie
vooraf.
Op de huid van het ooglid bakent hij met een stift af wat weggenomen wordt, evenals de plek
waar het vet enigszins uitpuilt. Vervolgens begeleidt de verpleegster u naar de operatiekamer,
waar ze u zal installeren, uw gelaat zal ontsmetten en rondom het gelaat steriele doeken zal
aanbrengen. Dat gebeurt allemaal in een rustige sfeer, en alles wordt u stap voor stap
uitgelegd.
De ingreep gebeurt in principe onder plaatselijke verdoving, die anderhalf à twee uur lang
werkzaam blijft. De chirurg spuit met een heel fijn naaldje onderhuids een verdovingsstof in,
net als bij de tandarts. U wordt een prikje gewaar en heel even ook een licht branderig gevoel,
maar dat ebt vrijwel meteen weg.
2
De ingreep
Zoals reeds gezegd, corrigeren we het doorhangen van de huid van het bovenste ooglid door
een bovenste blepharoplastie. De chirurg neemt een ellips van overtollige huid weg, samen
een stripje kringspier dat net onder de huid ligt. Puilt het ooglid enigszins uit door
onderliggend vet, dan wordt ook dat overtollige vet meteen verwijderd. Tijdens de ingreep
houdt u de ogen rustig gesloten. Door de plaatselijke verdoving wordt u geen pijn gewaar.
Hooguit voelt u af en toe hoe de chirurg uw gelaat aanraakt. Na de ingreep wordt de opening
onderhuids met een fijn draadje dichtgemaakt. Drie dagen later is de huid genezen en wordt
het draadje verwijderd.
Aan het onderste ooglid doet zich in hoofdzaak het probleem voor van vetuitpuiling. Dat
corrigeren we door een onderste blepharoplastie. Vormt vet het enige probleem en is de huid
erboven nog mooi elastisch, dan volstaat het vaak om het vet langs de binnenzijde van het
ooglid te verwijderen, zonder dat de chirurg in de huid hoeft te snijden. Een dergelijke ingreep
noemen we een transconjunctivale onderste blepharoplastie. De chirurg maakt een sneetje in
het slijmvlies aan de binnenkant van het onderste ooglid en verwijdert het vet. De inwendige
wonde geneest in enkele dagen tijd vanzelf. Voordeel is ook dat er geen uitwendig litteken is.
Vaak echter is de huid van de onderste oogleden verslapt en uitgerekt. Dan is het nodig om
die huid wat aan te spannen. De chirurg maakt een sneetje net onder de wimpers, zodat het
wondje onopvallend kan genezen. Hij verwijdert het vet vanonder de losgemaakte huid en
spant
de
huid
vervolgens
voorzichtig
weer
aan.
Mocht de kringspier verslapt zijn die de oogleden helpt knipperen – iets wat zich
demonstreert in een sikkelvormige rimpel of plooi ter hoogte van het jukbeen – dan kan ook
die spier aangespannen worden. Drie dagen later al kunnen de draadjes verwijderd worden.
Bij sommige mensen is niet enkel de huid van de oogleden verslapt, maar ook het peesje
waarmee het ooglid in de oogkas ophangt. Daardoor verliest het oog zijn jeugdige
amandelvorm, het wordt als het ware ‘ronder’. In extremer gevallen begint de onderste rand
van het ooglid naar buiten te hangen, wat men ectropion noemt. Om te controleren of zo’n
evolutie mogelijk is, zal de chirurg tijdens het voorafgaand onderzoek uw onderste ooglid een
paar seconden lang naar beneden trekken, om te zien hoe snel het terug op zijn plaats tegen de
oogbol komt. Is die snelheid vertraagd, dan zal hij vaak beslissen om de onderste
blepharoplastie met een canthopexie aan te vullen, dat wil zeggen: het aanspannen van het
buitenste peesje van het ooglid. Dat maakt de ingreep overigens niet zwaarder, aangezien het
peesje bereikbaar is via de insneden die sowieso nodig zijn voor de ooglidcorrectie. En op die
manier kan in elk geval vermeden worden dat het onderste ooglid na een onderste
blepharoplastie neiging tot ectropion zou vertonen, het naar buiten keren dus van het ooglid.
Na de ingreep laat de chirurg een speciaal afkoelend oogmasker aanbrengen om eventuele
zwelling te beperken. Doen zich geen problemen voor, dan kan u een uurtje later na een
laatste controle naar huis gebracht worden.
Hoe verloopt de nabehandeling?
- Thuisgekomen rust u best een uur of twee met het hoofd in een iets hogere stand dan de
romp. Breng op de oogleden een schoon kompres aan en daarop een plastic zakje dat gevuld
is
met
water
en
ijsblokjes.
- Vermijd zware inspanningen en buig ook niet diep voorover, zodat u geen toename van de
bloeddruk
en
eventuele
nabloedingen
veroorzaakt.
3
- Gedurende de eerste twee dagen zal de zwelling vrij uitgesproken zijn, met een piek op de
tweede dag. Na drie à vier dagen is de meeste zwelling verdwenen.
- Door de vaak onvermijdelijke bloeduitstorting kunnen de oogleden blauw verkleuren. De
bloeduitstorting zal gaandeweg omlaag zakken, eerst verkleuren naar groen en geel en ten
slotte
na
ongeveer
een
week
verdwijnen.
- Hou de wonde droog tot na het verwijderen van de draadjes. Laat u eventueel helpen bij het
dagelijks toilet of bij het wassen van het haar. Gestold bloed of korstjes kan u makkelijk
verwijderen
met
een
wattenstokje
en
gewoon
water.
- Na zes à zeven dagen verwijdert de chirurg de draadjes. Vanaf nu mag u make-up
aanbrengen, bij voorkeur met producten op basis van water. Kies voor uw dagcrème een gele
tint,
dat
helpt
de
blauwe
kleur
enigszins
verdoezelen.
- Zodra de meeste zwelling verdwenen is, kan u in principe weer aan het werk.
- Gedurende enkele weken zullen de oogleden iets stugger aanvoelen dan normaal. Vanaf
twee weken na de operatie mag u de littekens zelf met de vingertoppen masseren, zodat alles
vlugger soepel wordt. Uw chirurg vertelt u wel hoe dat precies moet gebeuren.
Kan ik verwikkelingen verwachten?
Het is inmiddels duidelijk dat een zwelling van de oogleden normaal is, althans in de eerste
dagen na de operatie. Tijdens de eerste 24 uren kan het bindvlies van het oog lichtjes opgezet
zijn, wat het gezicht enigszins kan vertroebelen.
Bij sommige patiënten ontstaat tijdens het genezingsproces een lichte uitzakking van de
onderste ooglidrand. Vervelend, maar meestal perfect te verhelpen door het ooglid met de
vinger naar boven toe los te masseren.
4