N.a.v. wandeling de Vooroever en Kleine en Grote Vliet rond

N.a.v. wandeling de Vooroever en Kleine en Grote Vliet rond Wervershoof/Medemblik half sept.’16;
een kleine impressie…
De zangvogels zijn merendeels alweer vertrokken. De lepelaars (3 kolonies op de Vooroever) zijn zich aan het
verzamelen voor de trek, óf elders voedsel aan het zoeken; wij hebben ze dit keer niet gezien.
Wel veel knobbelzwanen gespot, al voedselzoekend in het water met om hen heen verschillende eendensoorten
(wilde eend, de krakend met zwarte kontjes en slobberende slobeenden met
hun brede snavels)die profiteren van het losmaken van de ondergrond door de
zwanen. Ook treffen we weilanden vol Grauwe en Brandganzen. Gelukkig
krijgen de boeren een vergoeding voor het gras dat deze ganzen eten. Naast de
Blauwe Reigers zien we diverse Grote Zilverreigers (gele snavel). Verschil tussen
die twee is dat de Blauwe reiger een stilstaande jager is en de Zilverreiger meer
rondloopt en opvliegt. In mijn vogelboek uit het jaar 1970 worden de
Zilverreigers nog zeldzaam genoemd, maar ze komen nu al vrij algemeen voor!
De Visarend is in dit gebied gesignaleerd, maar die hebben wij niet gezien.
We keken ook naar de nog bloeiende, weer bloeiende, of uitgebloeide planten.
Natuurlijk de vele Bereklauwen met en zonder zaadrozetten. Het
Koninginnekruid ook wel Leverkruid genoemd. Wegens de kleur van de
bloemen??? Neen ik lees dat
de plant gebruikt werd tegen
leverziekten en geelzucht. In
1885 werd in Egmond Binnen
en bij Wimmenum deze plant
massaal ingezameld. De naam Koninginnekruid is een verbastering
van het Duitse ‘Kunigundekraut’; het verloop van deze verbastering
van de naam is niet bekend. De plant kreeg de naam
Kunigundekraut naar de in 1200 door paus Innocentius III heilig
verklaarde Kunigunde. Zij was de gemalin van keizer Hendrik II ze
stierf in 1033 en gold als de patrones van zieke kinderen. Later
gebruikte men het gekneusde kruid om het op wonden te leggen.
Men kon het in de apotheek krijgen. Er zijn nog meer streeknamen
van dit kruid met weer andere mooie verhalen. Maar genoeg
hierover…
We zagen verder zowel de gele als de witte honingklaver (vlinderbloemen). Denk dan niet aan het klavertje vier (die hier dus
gevonden werd!) en ook niet aan de rode en witte klaver. Nee, de
honingklaver behoort tot de familie Melilotus .Deze geslachtsnaam is gevormd uit de Griekse woorden meli=honing,
en lotus =klaver. De soorten met witte (albus) bloemen komen vaak langs spoordijken voor. De Honingklavers
bevatten veel nectar en worden nu ook nog druk door bijen bezocht. Op de Veluwe noemt met deze plant wel
Tonkaboon omdat de plant een aangename kumarine achtige geur heeft die overeenkomt met de Tonkaboon uit
Brazilië en Suriname. (wel een giftige plant,)
De aroma verdrijft motten. De plant wordt ook wel gebruikt om gezwellen te behandelen, pijn te bestrijden en
bloeding te stelpen. Een andere bekende bermplant van ruigtes is de Kruldistel. Een composiet met gekrulde bladen,
stengel is stekelig en gevleugeld ; in tegenstelling tot de Akkerdistel. (allebei 2jarig)
Tot zover deze impressie. Een heerlijke wandeling vol afwisseling in het landschap met bloemen, vogels, vlinders,
runderen, langs water, door bosranden, bermen en plassen.
eefje van wissen-pinkster