Mobiliserende oefeningen voor het SI gewricht

Behandelplan mw. A****
Hoofddoel: Binnen 8 tot 10 weken werkactiviteiten als bukken, tillen en draaien kunnen hervatten
met een NPRS van maximaal 3/4. Hierbij is de interventie gericht op het gradueel opbouwen van het
activiteiten niveau en het gedoseerd oefenen met een specifiek oefenprogramma.
Subdoel: Binnen 2 behandelingen de fysiek belemmerende activiteiten in kaart hebben gebracht
middels de Quebec back pain and disability scale (QBPDS).
Subdoel: Binnen 4-6 weken ergonomisch verantwoorde manieren van tillen, bukken en draaien
hebben aangeleerd middels functionele (huiswerk) oefeningen gericht op ADL- werk activiteiten.
Subdoel: Binnen 4-6 weken de mobiliteit van het SI-gewricht vergroten naar volledige nutatie en
contranutatie middels mobiliserende oefeningen voor de lumbale wervelkolom en het SI-gewricht en
passieve mobilisatie van het SI-gewricht. Gemeten middels de test van Gillet.
Subdoel: Binnen 8 tot 10 weken de stabiliserende rompmusculatuur trainen, middels de drie fases
van stabiliteitstraining, met behulp van een op maat gemaakt trainingsprogramma gericht op
rompstabiliteit, kracht en uithoudingsvermogen.
Mobiliserende oefeningen voor het SI gewricht/ lumbale wervelkolom:
Uit onderzoek is gebleken dat fysiotherapie effectief is bij problematiek in het SI- gewricht.
Oefeningen ter verbetering van de stabiliteit en mobiliteit zijn geïndiceerd. Oefeningen waarbij de
patiënt zelf actief mobiliseert worden aangeraden in het artikel van Visser(2013). Voor de
mobiliserende oefeningen wordt geen advies gegeven voor het aantal herhalingen en de intensiteit.
Oefening 1: lumbar tilt in lig
Hierbij wordt in ontspannen ruglig met de
voeten op schouder breedte en de knieën
geflecteerd, de lage rug opgetrokken van het
matje omhoog. De rug wordt langzaam
alternerend “hol” en “bolgemaakt”. Het bol
en hol maken wisselt elkaar om de 5
seconden uit. Er wordt gelet op de
ademhaling, de patiënt moet proberen rustig
door te ademen .
Oefening 2: forced extension in buiklig
Hierbij wordt in buiklig de onderrug in extensie
geforceerd door gebruik te maken van de armen
als steun. De adem moet ontspannen en
regelmatig zijn en de nek in extensie zodat de
ogen niet gericht zijn op het matje. Deze positie
moet 30 sec gehandhaafd worden, afgewisseld
met 20 seconden ontspannen buiklig.
Oefening 3: Knee lift in ruglig
Hierbij worden de knieën alternerend naar
de borst toe getrokken met de handen.
Hierbij mag eindstandig de knie richting de
borst worden geduwd om zo mobilisatie in
het SI- gewricht te provoceren. Dit mag 10
sec. per been worden vastgehouden. Indien
deze oefening pijn hevig provoceert is het
verstandig om deze niet uit te voeren.
Oefening 4: Kneeling bridge in knie-zit.
Hierbij zit de patiënt op handen en knieën, en
ademt deze rustig en ontspannen in en uit.
De onderrug dient “hol” en “bol” gemaakt te
worden in een rustig en alternerd ritme.
Hierbij moet de holle en bolle stand beide 5
seconden worden vastgehouden. Bij het hol
maken dient de navel te worden ingetrokken.
Oefeningen voor een ergonomisch verantwoorde houding
Binnen de fysiotherapie is er al een aantal jaar een discussie gaande over de effectiviteit van
ergonomisch verantwoorde houdingen. Zo zijn er therapeuten die beweren dat de ergonomisch
houding niet belangrijk is voor het correct functioneren van de wervelkolom. Recent onderzoek toont
echter aan dan houdingscorrectie en oefeningen voor een ergonomische houding tijdens ADLactiviteiten zorgt voor een verbeterde houding, pijn vermindering en een kleinere kans op
recidiverende klachten. ( Ribeiro, 2014) ( Brooks, 2012)
Oefening 1: Schouder tractie in zit.
Bij deze oefening wordt een rechte zithouding
gesimuleerd. De patiënt trekt de schouder bladen
naar elkaar toe in zit. Hierbij mag er geen “bolle” rug
worden gemaakt, maar moet de rug recht zijn tijdens
het zitten. Gedurende 5 seconden worden de
schouderbladen naar elkaar toe getrokken, daarna
worden deze weer ontspannen los gelaten.
Oefening 2: tilhouding
Bij deze oefening wordt er een “correcte” tilhouding
gesimuleerd waarbij er gelet wordt op het goed zakken
door de knieën en het behouden van een rechte rug.
Deze oefening kan eerst geoefend worden zonder
gewicht en later kan er eventueel gewicht worden
toegevoegd om werksituaties te simuleren. Bij het
bukken moet worden gelet op het plaatsen van de
voeten, deze moeten op schouderbreedte geplaatst
worden.
Oefeningen voor het versterken van de rompmusculatuur.
De afgelopen jaren worden er steeds meer vraagtekens gezet bij “core stability” programma’s,
zouden ze daadwerkelijk effectief zijn? Het ene na het andere kritische onderzoek werd gepubliceerd
op Pubmed, is “core stability” daadwerkelijk nodig of heeft elke vorm van fysieke training
gezondheidsvoordelen?( Stillwel, 2017) Vanuit de andere hoek van de wetenschap volgt echter een
duidelijk tegengeluid, alhoewel generalistische oefeningen en stabiliteitsoefeningen beide positieve
resultaten behalen gezien de kwaliteit van leven en pijnreductie zien we dat deze resultaten
significant zijn bij specifieke stabiliteitsoefeningen.(Coulombe BJ, 2017). Het statement dat “core
stability” wel degelijk effectief is wordt ondersteund door meerdere recente onderzoeken. ( Hoppes
et al. 2016).
Oefening 1: Aanspannen transversus.
Bij deze oefening wordt de patiënt gevraagd
om de buikspieren aan te spannen zonder een
bolle of holle buik te maken. De handen van
de therapeut kunnen manueel lijdend zijn.
Indien dit makkelijk gaat kunnen dubbeltaken
worden toegevoegd als het optillen van een
arm of been of het opnoemen van het alfabet.
Oefening 2: hip bridge.
Tijdens deze oefening wordt de patiënt gevraagd
om een bruggetje te maken door de buikspieren
aan te spannen en het bekken naar het plafond
te tillen. Om het krachtuithoudingsvermogen van
de buikspieren te verbeteren worden de
parameters 10-15x in 3-5 sets gebruikt met 45-90
seconden rust tussen elke set.
Oefening 3: donkey kick
Bij deze oefening zit de patiënt op handen en
knieën en strekt deze een voor een de benen
rustig uit, waarbij het bekken recht moet blijfen
in het horizontale vlak. Om het
krachtuithoudingsvermogen van de buik en rug
spieren te verbeteren worden de parameters
10-15x in 3-5 sets gebruikt met 45-90 seconden
rust tussen elke set.
Oefening 4: swimmer
Bij deze oefening ligt de patiënt op zijn of haar buik. De benen
en de armen worden altererend opgeheven, het linkerbeen
tergelijk met de rechter arm en vice versa. De bewegingen
worden langzaam uitgevoerd (3 seconden per heffing). Om het
krachtuithoudingsvermogen van de buik en rug spieren te
verbeteren worden de parameters 10-15x in 3-5 sets gebruikt
met 45-90 seconden rust tussen elke set.
Oefeningen voor algehele conditie, spierkracht en uithoudingsvermogen.
Bij chronishe lage rugpijn wordt veel bewegen aanbevolen, zowel de Nederlandse richtlijn als de
internationale richtlijnen claimen dat bewegen essentieel is voor het verbeteren van pijnbeleving en
het opbouwen van fysieke activiteiten. Nieuw en recenter onderzoek blijft deze bewering
ondersteunen. Meerdere reviews gericht op onderzoek naar interventies bij chronische rugpijn
geven aan dat een beweegprogramma voor patiënten met chronische klachten zeer effectief is. (
Geneen et al.,2017)(Andronis et al.,2017)(Gordon, 2016).
Oefening 1: Fietsen
Elke bovengenoemde review beschrijft aerobe training
als onderdeel van het behandelprogramma als effectief
voor het verbeteren van algemene
gezondheidsvoordelen. De duur van het fietsen en de
wattage kan worden afgesteld op de fitheid van de
patiënt, eventueel kan een fitheidstest worden
afgenomen. Het fietsen kan worden geimplementeerd
als warmingup of coolin gdown.
Oefening 2: lunge
De lunge is een oefening waarbij de patiënt een
ruime stap naar voren zet en met het been dat
achter staan naar de grond toe buigt. Hierbij moet
de torso recht blijven en moeten de buikspieren
worden aangespannen. Om het
krachtuithoudingsvermogen van de spieren te
verbeteren worden de parameters 10-15x in 3-5
sets gebruikt met 45-90 seconden rust tussen elke
set.
Oefening 3: Lat pulldown
Bij deze oefening wordt het pulley apparaat
gebruikt. Er wordt een inschatting gemaakt van het
te gebruiken gewicht door het holtensdiagram,
hierdoor wordt uitgerekend wat het gewicht moet
zijn. . Om het krachtuithoudingsvermogen van de
spieren te verbeteren worden de parameters 10-15x
in 3-5 sets gebruikt met 45-90 seconden rust tussen
elke set.
Oefening 4: Dumble row
Bij deze oefening worden dumbles gebruikt, niet alleen de
schouderspieren worden getraind maar ook de rug en
buikspieren door het handhaven van een loodrechte
positie. De patiënt steunt met 1 knie op een bankje en
trekt alternerend het gewicht van de dumbel richting de
borst door de arm langs het lichaam omhoog te trekken
en de schouderbladen naar elkaar toe te trekken. Om het
krachtuithoudingsvermogen van de spieren te verbeteren
worden de parameters 10-15x in 3-5 sets gebruikt met 4590 seconden rust tussen elke set.
Trainingsschema per week
Week:
1
Mobiliteit
lumbar tilt in lig
2 minuten
2
forced extension
in buiklig
2 minuten
forced extension
in buiklig
2 minuten
3
4
5
6
7
8
Knee lift in ruglig
2 minuten
Knee lift in ruglig
2 minuten
Kneeling bridge
in knie-zit.
2 minuten
Kneeling bridge
in knie-zit.
2 minuten
Kneeling bridge
in knie-zit.
2 minuten
stabiliteit
Aanspannen
transversus.
5 minuten
Aanspannen
transversus.
5 minuten
Aanspannen
transversus.+
dubbeltaken.
5 minuten
hip bridge.
3x 10 hh
hip bridge.
3x10hh
donkey kick
3x10 hh
ergonomie
Squat
3x10
(gewichtloos)
Squat
3x10
(gewichtloos)
Squat
3x10
(gewichtloos)
algeheel
Lunge
3x10 per been
Squat
3x10x 5kilo
Squat
3x10x5 kg
Squat
3x10x5 kg
Dumble row
3x10x2kg
Dumble row
3x10x2kg
Lunge
3x10 per been
donkey kick
3x10hh
Squat
3x10x7kg
Lat pulldown
3x10x10kg
Swimmer
2 minuten non
stop alternerend
Squat
3x10x7kg
Dumble row
3x10x2kg
Lat pulldown
3x10x10kg
Lat pulldown
3x10x10kg
Bronnen:
-Visser LH, Woudenberg NP, de Bont J, van Eijs F, Verwer K et al. Treatment of the sacroiliac joint in
patients without leg pain: a randomized-controlled trial. Eur Spine J. 2013 Oct;22(10):2310-7. doi:
10.1007/s00586-013-2833-2. Epub 2013 May 30.
- Ribeiro DC1, Sole G, Abbott JH, Milosavljevic S. The effectiveness of a lumbopelvic monitor and
feedback to change postural behavior: a feasibility randomized controlled trial. J Orthop Sports Phys
Ther. 2014 Sep;44(9):702-11. doi: 10.2519/jospt.2014.5009. Epub 2014 Aug 6.
- Brooks C1, Kennedy S, Marshall PW. Specific trunk and general exercise elicit similar changes in
anticipatory postural adjustments in patients with chronic low back pain: a randomized controlled
trial. Spine (Phila Pa 1976). 2012 Dec 1;37(25):E1543-50. doi: 10.1097/BRS.0b013e31826feac0.
-Stilwell P1, Harman K1. Contemporary biopsychosocial exercise prescription for chronic low back
pain: questioning core stability programs and considering context. J Can Chiropr Assoc. 2017
Mar;61(1):6-17.
- Coulombe BJ1, Games KE2, Neil ER2, Eberman LE2. Core Stability Exercise Versus General Exercise
for Chronic Low Back Pain. J Athl Train. 2017 Jan;52(1):71-72. doi: 10.4085/1062-6050-51.11.16.
Epub 2016 Nov 16.
-Hoppes CW1, Sperier AD1, Hopkins CF1, Griffiths BD1, Principe MF. THE EFFICACY OF AN EIGHTWEEK CORE STABILIZATION PROGRAM ON CORE MUSCLE FUNCTION AND ENDURANCE: A
RANDOMIZED TRIAL. Int J Sports Phys Ther. 2016 Aug;11(4):507-19.
- Geneen LJ1, Moore RA2, Clarke C3, Martin D4, Colvin LA5, et al. Physical activity and exercise for
chronic pain in adults: an overview of Cochrane Reviews. Cochrane Database Syst Rev. 2017 Jan
14;1:CD011279. doi: 10.1002/14651858.CD011279.pub2.
- Andronis L1, Kinghorn P2, Qiao S2, Whitehurst DG3,4,5, Durrell S6 et al. Cost-Effectiveness of NonInvasive and Non-Pharmacological Interventions for Low Back Pain: a Systematic Literature Review.
Appl Health Econ Health Policy. 2017 Apr;15(2):173-201. doi: 10.1007/s40258-016-0268-8.
- Gordon R1, Bloxham S2. A Systematic Review of the Effects of Exercise and Physical Activity on NonSpecific Chronic Low Back Pain. Healthcare (Basel). 2016 Apr 25;4(2). pii: E22. doi:
10.3390/healthcare4020022.