Hoe vind ik rust in de beroering en chaos? Het is voor velen momenteel een tijd van chaos. Zekerheden lijken plots niet meer zeker. De crisis roert, knaagt aan vertrouwen en gevoelens van veiligheid. We zoeken houvast en controle. De zelfstandigen onder ons zijn druk in de weer op Facebook, Linkedin en Twitter. We tweeten en retweeten, reageren op forums en creëren wervende nieuwsbrieven. Ik heb mij er meer dan eens op betrapt dat ik in de hele malle molen mee aan het draaien was. Dat ik eigenlijk heel onrustig was, en moe. Regelmatig sprak ik mijzelf toe: waar ben jij nu helemaal mee bezig? Waarom loop jij niet lekker buiten in de zon? Waarom loop jij ’s ochtends als eerste naar je computer en niet naar je meditatiekussentje? Word je hier eigenlijk wel zo blij van? Toeven in niet-weten, rusten in vertrouwen, ook als het om andere ‘crisis’ momenten in je leven gaat, het is gewoon niet zo eenvoudig. We denken pas rust te kunnen vinden als alles weer onder controle is. We willen een plan, een focus, weten en begrijpen. Want dan weten we wat we eraan kunnen dóen. Niet iets doen, is voor ons gewoontezelf eigenlijk geen optie. Niets doen is eng en maakt onzeker. Niet iets doen is eng, maakt onzeker. Niet iets doen geeft ruimte voor gevoelens van mislukking, gevoelens van angst voor een tekort. Het maakt onrustig, geeft vaak paniek. Ik móet iets doen, anders gaat het helemaal fout. Niets doen, staat in ons denken vaak gelijk aan opgeven. Het ultieme niets doen is in de beleving van het ego wegkwijnen en uiteindelijk doodgaan. Het ego denkt zwart-wit. Het is altijd of-of en bijna nooit en-en. Het is of actief zijn, of niets doen. Of grijpen, of afstand nemen. Of duwen, of terugtrekken. Je hart daarentegen ervaart altijd een en-en. Het is waar het Boeddhisme spreekt over de middenweg. Waar de geweldloze communicatie spreekt over de contactpositie: je bent zowel in contact met je verlangen naar een steady inkomen of balans in persoonlijk leven en tegelijkertijd ben je volledig in contact met de chaos die er is. Het rusten in het niet-weten, is niet een opgeven, maar de kalme aanwezige houding van de krijger. Alert, scherp, rustig afwachtend tot het juiste moment zich aandient om in actie te komen. De beweging die dan volgt is een natuurlijke en tegelijkertijd heel krachtige beweging. Een beweging die ontstaat vanuit vertrouwen en aanwezigheid. Een beweging die het natuurlijke ritme volgt van jouw (groei)proces. Niet sneller, niet langzamer, maar exact volgens het ritme van jouw eigen natuur. En dan is er flow, inspiratie, vreugde en verbinding. Dan loopt het ineens weer soepel en merk je dat wat je doet energie geeft, en niet energie kost. Ook het toeven op sociale media kan dan weer inspirerend en verbinden werken. Dan ben je met je hart aanwezig, omdat het leuk is om te verbinden. Als je chaos en onrust ervaart, vertraag dan je pas. Wees af en toe stil, mediteer, ga lopen in het bos. Chaos nodigt je uit om los te laten. Loslaten van je neiging tot controle, loslaten van je geforceerde actie-modus, loslaten van het reageren uit angst. Laat de onzekerheid toe en wees nieuwsgierig waar je voeten je brengen als ze uit zichzelf weer willen bewegen. Want in alle onzekerheid is er altijd één ding zeker: niets blijft hetzelfde. Nooit. Het leven is per definitie beweging.