Bewijs voor opwarming Noordpool groeit

Bewijs voor opwarming Noordpool groeit
Planet.nl, 24 oktober 2003
Aan de hand van satellietgegevens constateren wetenschappers van de NASA een onmiskenbare
opwarming van de Noordpool.
De hele aardbol wordt dagelijks in kaart gebracht door satellieten van de NASA, de NOAA (National
Oceanic & Atmospheric Administration) en het Amerikaanse ministerie van Defensie.
Die stroom aan gegevens is voor wetenschappers een betrouwbare bron over klimatologische
ontwikkelingen op aarde. Zo hebben wetenschappers inmiddels een helder beeld van de gestage afname
van zeeijs rondom het Noordpoolgebied.
“De Noordpool is voor onderzoekers een erg ontoegankelijk gebied”, aldus wetenschapper Josefino ‘Joey’
Comiso, auteur van recente studies over zeeijs rondom de Noordpool. Met behulp van satellietdata kon hij
de opwarming van het Noordpoolgebied toch nauwkeurig onderzoeken.
Smeltseizoen
Comiso stelde vast dat het permanent aanwezige zeeijs rondom de pool sinds 1980 iedere tien jaar met
tien procent is geslonken. In 2002 en 2003 werden laagterecords vastgesteld met betrekking tot de omvang
van het permanent aanwezige zeeijs.
Dit jaar leverde satellietgegevens een nieuw stukje van de puzzel over de opwarming van de Noordpool. De
temperatuur van de noordelijke oceanen en het vasteland van het Noordpoolgebied bleek de afgelopen tien
jaar gemiddeld met twee graden te zijn gestegen.
De hogere temperaturen zorgen voor meer smeltend ijs en dus meer open water. Open water absordeert
meer zonlicht waardoor de temperatuur van het water toeneemt.
De hogere temperaturen zorgen er ook voor dat het smeltseizoen van het Noordpoolgebied wordt verlengd.
Comiso constateerde dat het smeltseizoen sinds 1980 iedere tien jaar tenminste anderhalve week langer
duurde.
Van grote invloed
Het slinkende zeeijs rondom de Noordpool is van grote invloed op het klimaat. Het poolijs reflecteert het
zonlicht voor een groot deel, waarmee het ijs een belangrijke rol speelt bij het reguleren van de
zonnewarmte op aarde. Slechts een klein beetje meer open water kan de bestaande balans van het klimaat
op aarde danig verstoren.
Wetenschappers zullen derhalve de dikte van het zeeijs nauwkeurig in de gaten houden. De eind vorig jaar
gelanceerde ICESat-satelliet (Ice, Clouds, and land Elevation Satellite) is daarbij een effectief hulpmiddel.
De satelliet is in staat om de dikte van het ijs voortdurend in kaart te brengen, evenals het wolkendek en de
neerslag in de atmosfeer, die weer van invloed zijn op de ijsdikte.