D - Sint-Fredegandus

HOMILIE
De plezantste thuis
(met gebed AAND8)
Handelingen 2,1-11 en Johannes 20,19-23
Pinksteren, 4 juni 2017
Pol Hendrix
De heilige Geest is de plezantste thuis. Hij is de
geestigste, uiteraard, maar ook de vurigste, de
meest inspirerende, de meest vernieuwende ook
want Hij laat steeds nieuwe winden waaien. Hij
geeft nieuwe adem aan mensen die ernaar
snakken, geeft leven waar alles hopeloos lijkt,
brengt rust en vrede waar spanningen het
samenleven vestoren. Als het van Gods Geest
afhing liep er niks fout in de wereld. Maar God
heeft in die wereld ook een gevaarlijk virus
geschapen, dat zichzelf ‘mens’ heeft genoemd!
We durven onszelf weleens afvragen hoe het mogelijk is dat de mens, naar Gods beeld geschapen, zo
dom kan zijn, zo ver verwijderd van God, zo ver verwijderd van zijn roeping om mens te zijn want
immers al te vaak zo onmenselijk. Wellicht zijn het juist die destructieve en kwaadaardige neigingen van
de mens die hem op het spoor van God hebben gebracht. Zo ontstonden de verhalen over de schepping,
maar ook over de zondvloed! God die teleurgesteld is in de mens en zijn schepping zo goed als tenietdoet
en herbegint met één goede mens.
De heilige Geest is de plezantste thuis. Hij lijkt ons voor de zot te houden. Hij stelt ons tot zoveel in
staat, maar wij blijken niet altijd te verstaan wat er van ons wordt verwacht. Mensen zijn zo verschillend
dat ze telkens weer botsen, maar toch niet noodzakelijk; verschillen kunnen ook aantrekkelijk zijn. We
zijn nog volop aan het leren hoe ermee om te gaan. We zitten wel in een stroomversnelling, want
culturen raken meer en meer vermengd omdat mensen mobieler zijn geworden en het internet alle
grenzen vervaagt. Sommigen staan daar erg wantrouwig tegenover, anderen zien er vooral kansen in. Er
zijn stuiptrekkingen, zoals terreur, machtsmisbruik, uitbuiting en al het kwaad waartoe mensen in staat
zijn. Daarbij past verontwaardiging en verzet, maar we moeten ook verder zien en geloven dat de
mensheid en de aarde dit te boven zullen komen.
Van de Geest komen we in de bijbel een mannelijke en een vrouwelijke versie tegen. U weet dat de
vrouwelijke mij het meest aanspreekt: de Roeach, de Adem van God, de creatieve kracht van de
schepping, het levensbeginsel dat spreekt van groei in menselijkheid en geloof in de toekomst. Die
Roeach is strikt genomen een andere invulling van Gods Geest dan de invulling die Pinksteren maakt, die
mannelijker is. De Geest van Pinksteren maakt vurig, geeft kracht, verenigt en verbindt, doet onbevreesd
getuigen, geeft woorden en inspireert tot daden. Het is de Geest van het kerkgebeuren, van de eenheid in
verscheidenheid. Die Geest brengt vruchten voort, zoals we hebben gezongen: liefde, vreugde, vrede,
verdraagzaamheid, vriendelijkheid, goedheid, betrouwbaarheid, zachtmoedigheid en zelfbeheersing, zoals
Paulus ze heeft onderscheiden in zijn brief aan de Galaten (Gal 5,22v).
Ik denk daarbij ook aan de vruchten die Jezus niet vond aan de verdorde vijgenboom (Mc 11,13vv) en
vooral de vruchten van de boom die geplant staat aan stromend water zoals de psalm het bezingt (Psalm
1). Die twee bomen verwijzen voor mij naar de nieuwe pastorale eenheid waarmee we weldra van start
gaan. Een nieuwe aanpak die hopelijk nieuwe mogelijkheden creëert voor de kerkelijke aanwezigheid in
Deurne en een stukje Borgerhout. Daartoe is natuurlijk die goede geest van samenhorigheid en
vernieuwing nodig die de pastoraal in al zijn vormen geloofwaardig en uitnodigend maakt. Met onze
geloofskernen en andere projecten willen we steeds meer mensen bereiken en ons samen inzetten voor
meer levenskwaliteit en aandacht voor elkaar. Omwille van dat laatste wil ik nu nog eens mijn gebed
‘AAND8’ bidden:
1
Jij die mijn wegen richt
Jij die mijn leed verzacht
Geef mij weerom een zicht
Een morgenstond die lacht
5
Jij die mijn hart verwarmt
Jij die geen mens veracht
Hij die een kind omarmt
Weet zich van uw geslacht
2
Jij die mij roept vandaag
Jij die mijn stem verwacht
Kom tot mij met een vraag
Ontwakend uit de nacht
6
Jij die mijn dromen kent
Jij die mijn naam bedacht
Richt voor mij op uw tent
Neem van mij weg de jacht
3
Jij die gaat voor mij uit
Mijn vuurzuil onverdacht
Een wolk die hoop ontsluit
Geeft mij een nieuwe kracht
7
Jij die mijn zoeken ziet
Die mij tot hier gebracht
- Ik ken de weg nog niet Op mij geduldig wacht
4
Jij die mij zingen laat
Jij die mij vrede bracht
Die voor een wereld staat
Waar ik nog nooit aan dacht
8
Jij die aanwezig bent
Jij stille bries zo zacht
Een onbestemd moment
Waar nog geen mens aan dacht.
De heilige Geest is de plezantste thuis. Hij of Zij is een manifestatie van Gods aanwezigheid die zichzelf
steeds vernieuwt. Mag de Geest ons toerusten om met aandacht voor elkaar en vooral voor de zwakkeren
onder ons te bouwen aan een samenleving waar Jezus zelf zich thuis kan voelen. Op een of andere
manier wil ieder er bij horen. Waar dat lukt weet je dat de Geest aanwezig is en dan wordt het pas
plezant!