Straatnamen in de Kruidenwijk - IVN Hellendoorn

Wollegras of Veenpluis
Een witte zee in het veen
Wie de gelegenheid heeft, zou deze
maand mei eens een keer door het
Wierdense Veld moeten wandelen of
fietsen. Ondanks de brand zijn er nog wel
plekken waar u kunt genieten van een zee
van witte pluimen in de diverse
moerassen. ‘Vennepluuze’ werden ze
genoemd ofwel in gewoon Nederlands
Veenpluis. In deze periode van het jaar is
het veen op zijn mooist, vooral als er ook
nog een strak blauwe hemel is. De
openbare wegen in het veen lopen
allemaal noord-zuid. Dwarswegen zijn er
bijna niet. Maar een mooie route is
bijvoorbeeld vanaf de Spikkenplasweg
naar de Prinsendijk te gaan, die helemaal
uitwandelen of fietsen. Aan het eind gaat
u linksaf het fietspad op en na een paar
honderd meter weer links de
Hortmeerweg op. Bij de Schaapskooi weer
linksaf (Dalkruid). Probeer tijdens zo’n
wandeling of fietstocht zo af en toe eens
stil te staan en bekijk de pluizen
aandachtig. Wie goed kijkt ziet dan
misschien ook verschillen. De meeste
planten hebben meerdere pluizen aan de
stengel staan, dat is Veenpluis. Maar er
zijn er ook enkele bij waar alleen maar
een enkele pluis te ontdekken valt, dat is
het Eenarig wollegras. Deze plant is veel
zeldzamer dan Veenpluis. Veenpluis
groeit in de poelen en in de stukken
moeras, terwijl Eenarig wollegras meer
op de bulten in dat moeras zit. Ze
behoren wel beide tot het geslacht
Wollegras. Veenpluis heeft lange
wortelstokken en groeit daardoor vaak in
losse pollen, maar wel zodanig dat een
heel moeras omgetoverd kan worden tot
één witte pracht. Het Eenarig wollegras
daarentegen vormt tamelijk dichte
pollen. Anno 2009 is deze plant nog te
zien in het Wierdense Veld. Vroeger
kwam hij ook voor in het
Gagelmansveentje, maar daar is hij nu
verdwenen. Vermoedelijk heeft Eenarig
wollegras nog wel op meer plekken
gestaan, maar die plekken zijn allemaal
in de loop der jaren ontgonnen. Ga eens
op pad door het Wierdense Veld en geniet
van de witte pracht, dat vergeet u
waarschijnlijk nooit weer. De planten zijn
fotogeniek, maar hebben Johanna van
Buren en C.P. F. van de Werfhorst ook
geïnspireerd tot het maken van
gedichten.
mei 2009
Johan Alferink
Wollegras
Wollegras behoort tot de
cypergrasfamilie. De planten vallen pas
op als ze uitgebloeid zijn en de spierwitte
pluizen komen. De bloeiwijze is een
onopvallende aar en de bloeiperiode valt
ongeveer in maart. Dan zijn er nog weinig
insecten actief. Wollegras wordt dan ook
door de wind bestoven. De vrouwelijke
bloemen zijn eerder rijp dan de
mannelijke. Daardoor wordt
zelfbestuiving voorkomen. Vroeger
maakte men geen onderscheid tussen
Veenpluis en Eenarig wollegras. Alles
werd gewoon ‘Vennepluus’ genoemd. In
de literatuur wordt wel geschreven dat
de pluizen vroeger werden verzameld om
in kussenslopen te stoppen. Maar dat
gebruik ben ik in onze omgeving nog niet
tegengekomen.