DE DOOLHOF VAN DE PRIMAIRE DIRECTIES

DE DOOLHOF VAN DE PRIMAIRE DIRECTIES
I: GESCHIEDENIS
De verrassende precisie en kracht van primaire directies hebben er toe
bijgedragen dat het, door de eeuwen heen, het elite gereedschap was
voor de astrologen.
Over het onderwerp primaire directies is dan ook reeds heel veel
geschreven door oude en ook door moderne astrologen.
Dorotheus van Sidon beschrijft ze reeds in de eerste eeuw na Christus in
zijn “ Carmen Astrologicum “ en een eeuw later beschrijft Ptolomeus in
zijn Tetrabiblos ze uitvoerig.( boek 3 hoofdstuk XIV en XV)
Later formuleert Regiomontanus ( 1436-1461) de wetten van de
sferische trigonometrie en wordt de uitvinder van een huizensysteem en
een systeem van primaire directies dat zijn naam krijgt.
Veel beroemde astrologen uit de oudheid gebruiken dit systeem
o.a.Naibod, Morin de Villefranche, William Lilly en Henry Coley.
Maar het was in de 17e eeuw dat een Italiaanse monnik Placidus de Titti
(1603-1668) alle soorten primaire directies uitlegt in zijn boek: Primum
Mobile. We kennen deze man trouwens ook als de uitvinder van het
huizensysteem dat zijn naam draagt. Hij herontdekte de methodes van
de huizenverdeling en het primaire directie systeem van Ptolomeus.
Een zaak waarover dus niet te redetwisten valt, is het feit dat Primaire
Directies DE techniek bij uitstek was, die gebruikt werd door de grote
astrologen uit de oudheid zoals Cardanus, Placidus, Tycho de Brahe,
Gauricus en JB Morin de Villefranche. Het was ook dit systeem dat veel
astrologen gebruikten om veel van hun beroemde voorspellingen te
doen.
J.B. Morin de Villefranche beschouwde Primaire Directies als het
voornaamste en Goddelijkste deel van de Astrologie. De theorie ervan is
inderdaad heel grondig en ze zijn heel nauwkeurig als voorspellende
techniek.
Een probleem in de huidige astrologische wereld is het feit dat weinig
astrologen weten wat “echte“ primaire directies zijn en toen in de eerste
helft van onze eeuw een “fastfood astrologie“ ontstond, was er geen tijd
meer voor moeilijke en gesofisticeerde berekeningen met als gevolg dat
het juweel van de oude Griekse traditie verloren ging.
Daardoor ontstonden massa’s niet-correcte of halfcorrecte systemen en
alsof dit nog niet genoeg was, gaven onwetende schrijvers de naam
“primaire directies“ aan technieken zoals het zonneboog systeem,
symbolische directies (1 graad op de ecliptica voor 1 levensjaar) enz…
Op die manier ging het concept van primaire directies niet alleen
verloren, maar nog erger, zijn naam werd gestolen en het werd vervalst
om dus bijna volledig te verdwijnen. Het was de geboorte van de
PSEUDO PRIMAIRE DIRECTIES
Dit zijn methodes die ,ten onrechte, beweren de naam “primair” te
kunnen gebruiken en we kunnen spreken van pseudo-primair wanneer :
A: het systeem geen rekening houdt met de horizon en de meridiaan
B: de basis van de schijnbare 24 uur rotatie van de hemelse sfeer
negeert.
C: de posities van de planeten in verhouding met de horizon en de
meridiaan verwaarloost.
De symptomen van de pseudo-primaire ziekte zijn van de volgende aard:
A: het verschil van de hitdata van de berekende directies met een
veranderde geboortetijd is heel beperkt. ( Bij sommige methodes van de
Placidus directies zal een verschil in de geboortetijd van één minuut de
hitdatum van EEN LEVENSJAAR betekenen.)
B: een verandering van de geboorteplaats heeft geen invloed op de
hitdata.
C: de planeten bewegen zich allemaal aan dezelfde snelheid.
D: deze directies worden niet gevonden in de boeken van de autoriteiten.
We kunnen dus de volgende directies niet bestempelen als primair :
1: Zonneboog directies
2: één graad voor één jaar progressie (ook symbolische directie
genoemd)
3: directie in rechte stijging
4: directies van de ascendant, ( declinatie of verticale boog)
Hetzelfde gebeurde met computer programma’s: er zijn heel weinig
computer programma’s die primaire directies op de juiste manier
berekenen.
Wanneer we willen weten of de software” échte “ primaire directies
berekent, moeten we ons het volgende afvragen:
1: welke soort primaire directies bedoelt het programma? ( Placidus,
Regiomontanus,Topocentrisch,Campanus. In mundo of zodiacaal).
2: toont het programma een speculum van de volgende zaken : dag
semi-boog, nacht semi-boog, verschil van de rijzende tijden, Polen,
enz…).
Je mag je dus vragen stellen over de geldigheid van de directies indien
de verkopers van het programma het verschil niet kennen tussen
Placidus en Regiomontanus directies of het verschil tussen mundo en
zodiakaal, en niet gehoord hebben van mundo rapt parallels, speculums
en de verschillende rijzende tijden.
Een tweede oorzaak om de teloorgang van Primaire directies te
verklaren is, dat voor veel astrologen, het ook niet interessant meer was
voorspellingen te maken, want men wilde de vrije wil van de klant niet
beïnvloeden alsof alles in het leven te maken had met “vrije wil“.
Nochtans, eens dat een astroloog het systeem van primaire directies
onder de knie heeft, dan zal hij over een buitengewoon nuttige
traditionele techniek beschikken. Ik ben er zeker van, dat het zelfs voor
een karmisch of psychologische georiënteerd astroloog interessant is de
meest “grijpbare“ zaken in het leven van een klant te zien en een beeld
te krijgen van de objectieve werkelijkheid.
Er gebeuren dingen in het leven die gemakkelijk te verifiëren zijn, en
wanneer de techniek die we gebruiken enige waarde heeft, kunnen we
het fundament scheppen voor echte diepe en wetenschappelijke analyse
van subtiele realiteiten, zonder dat we het risico lopen weg te zinken in
een moeras van vage beweringen die niet te toetsen zijn aan de
werkelijkheid en geen controle tolereren.
We mogen één zaak ook niet vergeten wanneer het over prognoses en
voorspellen gaat:
Niemand kent de toekomst: de mens is van een beperkte intelligentie en
kent de toekomst niet maar we zullen zien dat, wanneer we een juiste
techniek op de juiste manier toepassen, het toch mogelijk is meer te
zeggen dan hetgeen we eigenlijk weten.
Mijn interesse voor dit onderwerp is ontstaan uit de wil om de
belangrijkste zaken in iemands leven terug te vinden en om zo de
geboortetijd te corrigeren.
Ik probeerde transits, secondaire progressies, en één-graad-per-jaar
symbolische directies, maar het bleek dat de belangrijkste
gebeurtenissen zoals huwelijken, scheidingen, geboortes van kinderen,
sterfgevallen van dichte familieleden enz… niet aangegeven werden
door deze technieken. Ik probeerde ook zonneboog directies maar er
scheelde altijd wel iets aan.
Ten slotte probeerde ik primaire directies en ik vond er zulk een moeras
van verwarring en chaos in terug. Ik zou ze dan zeker ook de rug
toegekeerd hebben ware het niet dat ze werkten.
Ik wil niet zeggen dat ze altijd werken, en ik zal straks uitleggen waarom
ik denk dat een planeet niet altijd uitwerkt zoals we van haar verwachten,
en op het moment dat we het verwachten. Het feit bleef dat ze in veel
gevallen wel werkten. Wanneer ze werkten wordt het mogelijk
buitengewone zaken uit het leven van de betrokkene te vertellen en dus
ook eventueel het uur van geboorte te corrigeren.
2: DE BASIS
De basis van Primaire Directies is de schijnbare 24 uur durende
omwenteling van de hemellichamen rondom onze aarde.
Deze schijnbare omwenteling zorgt ervoor, dat we een dag en een nacht
hebben, dat planeten rijzen, culmineren, en ondergaan om dan via het
nadir en tenslotte de Ascendant opnieuw op te komen.
In authentieke primaire directies houden we dus rekening met de positie
van een bepaald punt in de horoscoop ( planeet, ster, Arabisch punt) en
zijn verhouding met de horizon en de meridiaan.
Dan bekijken we hoeveel tijd er nodig is om dit punt, vanaf de plaats
waar het zich bevond op het moment van de geboorte, door de
beweging van de hemelse sfeer, een nieuwe plaats te bereiken.
Deze nieuwe plaats moet aan zekere voorwaarden voldoen en deze
condities hangen af van het soort directie die we willen berekenen.
Aangezien de directies verkregen worden door de schijnbare rotatie van
de hemelse sfeer en de proportionele posities van de planeten zoeken in
verhouding met de horizon en de meridiaan, kan geen enkel ander
systeem aanspraak maken op de titel” primaire directies “ en moet het
dus langs de kant geschoven worden.
CLASSIFICATIE
Historisch gezien zijn er twee belangrijke tradities om de planeten te
verschuiven : de Placidus methode en die van Regiomontanus .
De laatste tijd zijn er pogingen geweest om de primaire directies in
andere huissystemen te formuleren zoals die van Campanus, Koch en
het Topocentrische systeem.
Het systeem van Campanus is identiek aan dit van Regiomontanus met
uitzondering van de aspecten buiten de conjuncties en de opposities. Dit
systeem heeft trouwens nooit veel beoefenaars gekend.
Voor de rest kent alleen het Topocentrische systeem een merkbare
aanhang. Nochtans is het zo dat, na onderzoek blijkt dat het
Topocentrische systeem precies hetzelfde is als het zodiakale Placidus
systeem “onder de Pool”. Wanneer we de “mundo” posities willen
formuleren stuiten we op onoplosbare hindernissen die we trouwens ook
ontmoetten wanneer we met het Koch systeem proberen directies te
berekenen.
Wat dus het etiket “primaire directies “ verdient zijn dus, zoals gezegd
het systeem van Placidus en van Regiomontanus en - onder voorbehoud
- het toposcentrische systeem.
DE SYSTEMEN
We kunnen dus de systemen indelen als volgt:
1: PLACIDUS
in zijn systeem hebben we
A: Mundo directies: hier houden we rekening met de lichamen van de
planeten in de huizen en NIET met de ecliptica. Dit systeem is volgens
de experts het meest efficiënte.
B: Zodiakale directies
B1 : zodiakale met latitude 0
B2: zodiakale met latitude
C: onder de Pool
C1 Mundo
C2 Zodiacaal met latitude en zodiacaal zonder latitude
Hier kiezen we een “significator “ (planeet) en berekenen een Pool en
trekken een nieuwe horizon door de planeet. De Pool van de significator
is gelijk aan de latitude die overeenkomt met deze nieuwe horizon.
Daarna verschuiven we de “belover “ naar deze horizon van de
significator zoals we doen met de directies naar de horizon in the radix.
In de oudheid (Middeleeuwen en Renaissance) gebruikten de astrologen
alle verschillende soorten mundo directies in het systeem van Placidus.
De Mundo directies kunnen de volgende zijn:
1: de directies naar de hoeken ( Asc. MC. DESC. IC)
Hier worden de “lichamen “ van de planeten ( en vaste sterren)
verschoven naar de horizon of de meridiaan. Dit zijn de krachtigste
directies en worden in alle systemen op dezelfde manier gebruikt
2: interplanetaire mundo parallels
We bewegen de “belover” langs zijn pad tot hij op de zelfde proportionele
afstand komt van de meridiaan als de significator op het
geboortemoment.
3: interplanetaire mundo rapt parallels
In dit systeem bewegen we twee planeten direct of convers tezelfdertijd
tot ze een mundo parallel vormen.
4: interplanetaire mundo aspecten tussen de planeten.
5: aspecten (conjuncties) van planeten naar huiscuspen en alle aspecten
naar AS/MC.
De zodiakale directies zijn:
1: Planeten zodiacaal naar de hoeken ( Asc, MC enz…)
Hier worden de ecliptische projecties van de planeten naar de horizon of
de merediaan verschoven.
2: punten van zodiakale aspecten naar de hoeken.
3: Punten van zodiakale parallel aspecten naar de hoeken.
4: andere zodiakale punten ( sterren, termen) naar de hoeken
5: interplanetaire zodiakale aspect directies.
In de praktijk verschoven de oude astrologen een bepaald punt ( belover
– ster - Arabisch punt ) naar een planeet ( significator).
Nochtans kan dit ook omgekeerd gedaan worden: planeten als belover
nemen naar andere punten ( ster, Arabisch punt enz…)die dan
significator worden.
DE “ONDER DE POOL DIRECTIES”
De projectie van een planeet naar de aardbol wordt zijn “pool “ genoemd.
De pool van de ascendant is dus dezelfde als zijn “latitude“ van de
geboorteplaats. De pool van de midhemel is 0
Met dit systeem berekenen we de pool van de planeet en trekken een
nieuwe horizon door de planeet. De pool van de significator is namelijk
dezelfde als de breedte (latitude) waarmee deze nieuwe horizon
(ascendant) mee overeenkomt. Dan berekenen we de directies naar
deze horizon van de significator zoals we zouden in de directies naar de
ascendant in de radix. De regels om deze Pool te berekenen verschilt
van systeem tot systeem.
DE DIRECTIES VAN REGIOMONTANUS
1: Mundo directies
2: Onder de pool
C 1: Mundo
C 2: zodiacaal
C 3: Zodiacaal met latitude 0 en zodiacaal met latitude
De mundo directies kunnen dezelfde zijn als die in de Placidus traditie.
We moeten nochtans de volgende opmerking maken:
Met de uitzondering van het verschuiven van planeten naar de hoeken
en de interplanetaire mundo conjuncties en opposities gebruikte
NIEMAND de andere mundo directies.
De belangrijkste directies “ onder de Pool “ zijn:
1: Planeten zodiakaal naar de hoeken
2: punten van zodiakale aspecten naar de hoeken.
We kunnen de zodiakale aspecten maken met of zonder latitude. De
meeste astrologen die het systeem van Regiomontanus met latitude
gebruikten zijn: Bianchinus, Gauricus, Argol, Henry Coley. William Lilly
gebruikte dit systeem maar dan zonder latitude.
3: Zodiakale parallel aspecten naar de hoeken.
4: andere zodiakale punten (termen, vaste sterren) naar de hoeken.
In deel 2 volgen enkele voorbeelden van directies naar de hoeken en
interplanetaire aspecten.