Kanalen op Mars - een mythe Giovanni Schiaparelli (1835 - 1910) was een Italiaans astronoom. Hij was van 1864 tot 1900 directeur van de Brerasterrenwacht te Milaan. Hij is vooral bekend geworden omdat hij in 1877 beweerde canali ontdekt te hebben op Mars. Dit begrip werd in het Engels misleidend vertaald als canals, kunstmatige waterlopen. En omdat het om rechte lijnen ging, veronderstelden velen dat ze het werk van intelligente Marsbewoners moesten zijn. Schiaparelli zelf liet zich niet uit over de hypothese van de Marsbewoners. Kaart van deel van Mars volgens Schiaparelli Schetsen van kanalen op Mars door Percival Lowell, rond 1914. Percival Lowell (1855 - 1916) was een rijke, Amerikaanse amateurastronoom. Hij was de oprichter van het Lowell Observatorium in Flagstaff, Arizona. Vanaf 1894 bestudeerde hij gedurende 15 jaar Mars uitgebreid, en tekende hij ingewikkelde tekeningen van de markeringen op het oppervlak zoals hij ze waarnam. Lowell publiceerde zijn observaties in drie boeken: Mars (1895), Mars and Its Canals (1906), en Mars As the Abode of Life (1908). Hij sloot aldus aan bij het geloof dat er ooit intelligent leven op Mars had bestaan. Uit experimenten die in 1903 door Joseph E. Evans en Edward Maunder werden uitgevoerd, kan worden afgeleid dat de kanalen een optische illusie zijn. De oorzaak hiervan is de lage kwaliteit van de telescopen die gebruikt werden voor de observatie van het Marsoppervlak…. Het oog gaat dan afzonderlijke punten van de tekening samenvoegen tot lijnen. De tekening hiernaast is hiervan een illustratie. Toch was het werk van Percival Lowell niet zonder belang. Het sprak dermate tot de publieke verbeelding dat het good-will creëerde voor het wetenschappelijk onderzoek van de planeten.