Pedagogisch beleidsplan

Pedagogisch beleidsplan
Kindercentrum ‘zeker zo leuk’ te ijzendijke
Als er gesproken wordt over de stamgroep, dan heb ik het altijd over de 10 kinderen
die hier verblijven voor, tussen en na schooltijd.
De leeftijdscategorie van deze groep verschilt niet veel van elkaar. De jongste is 3
jaar, daarnaast zijn er 3 in de leeftijd van 4-5 jaar, 4 in de leeftijd van 6-7 jaar en 2 in
de leeftijd van 8-9 jaar. In deze groep is 1 leidster aanwezig. Dat ben ik zelf en ik ben
van plan om dit zo te behouden.
Het kindercentrum bevind zich gewoon in mijn eigen huis, kinderen verlaten dus
nooit de stamgroep om andere activiteiten te doen. Mijn visie op buitenschoolse- en
dagopvang is dat ik het belangrijk vind dat kinderen zich na school ergens thuis
kunnen voelen. Op school word er genoeg van hen verwacht, bij mij mogen ze lekker
doen waar ze op dat moment zin in hebben. Niks verplichtends, gewoon net zoals
thuis. Het ‘huiselijke’ staat hierbij centraal.
Een gevoel van emotionele veiligheid bieden.
Het bieden van een gevoel van veiligheid is de meest basale pedagogische
doelstelling voor alle vormen van kinderopvang.
Er zijn drie bronnen van veiligheid te onderscheiden:
• Vaste en sensitieve verzorgers . De beschikbaarheid van sensitief reagerende
opvoeders in de eerste levensjaren blijkt bevorderlijk voor de veerkracht van
kinderen, ook op de langere termijn.
• Aanwezigheid van bekende leeftijdsgenoten . In een vertrouwde groep kunnen
kinderen gevoelens van verbondenheid en sociale verantwoordelijkheid ontwikkelen.
• De inrichting van de omgeving . De inrichting van een ruimte kan een bijdrage
leveren aan een gevoel van geborgenheid. Aandachtspunten zijn akoestiek, licht, kleur
en indeling van de ruimte.
Zoals u al had gelezen is er maar 1 leidster aanwezig. De kinderen zien dus altijd
hetzelfde gezicht, wat vertrouwen bied. De leidster kent de kinderen door en door wat
ze ook een veilig gevoel kan geven. Ze weet wat er al eens is gebeurt, ze kent je doen
en laten. Je kunt dus gewoon jezelf zijn. Als leidster hoor je ook wel eens verhalen
van kinderen die ze ergens anders niet zo snel kwijt kunnen, je bent een
vertrouwenspersoon voor die kinderen omdat je ze regelmatig ziet. Ik probeer dan ook
altijd de kinderen het gevoel te geven dat ze mogen zeggen wat ze willen, ik zal dat
‘geheim’ bewaren.
In de stamgroep zitten uit iedere leeftijdscategorie een aantal kinderen. De meeste
kinderen komen ook op vaste dagen dus zien vaak dezelfde ‘bekende’ gezichten. Dit
geeft een gevoel van verbondenheid tussen die kinderen. Bovendien is Ijzendijke een
klein dorpje, daar kent al gauw iedereen elkaar, is het niet van school, dan wel van de
voetbal, oppas of gewoon van buiten spelen.
Bij mij staat het huiselijke centraal. Omdat het kindercentrum zich ook in mijn eigen
huis bevind, is er uiteraard wel eens iets anders ingericht. Soms staan dingen eens
ergens anders en soms moet je wel eens oppassen voor een bloemetje of iets wat op
de vensterbank staat, net zoals thuis. Maar er zijn altijd voldoende ruimtes die
speciaal voor de kinderen zijn. In elke ruimte is er wel iets te vinden voor het kind
waar hij/zij zich mee kan vermaken, dit staat in kasten, mandjes, hoekjes, lades
enzovoorts. De stamgroep weet ook precies wat waar ligt en weten dat ze alles mogen
pakken wat ze willen doen.
Gelegenheid tot het ontwikkelen van persoonlijke competenties
bieden.
Met het begrip persoonlijke competentie worden persoonskenmerken zoals
bijvoorbeeld veerkracht, zelfstandigheid en zelfvertrouwen, flexibiliteit en creativiteit
bedoeld. Dit stelt een kind in staat om allerlei typen problemen adequaat aan te
pakken en zich goed aan te passen aan veranderende omstandigheden.
Gelegenheid tot het ontwikkelen van sociale competenties bieden.
Het begrip "sociale competentie"omvat een scala aan sociale kennis en vaardigheden,
zoals zich in een ander kunnen verplaatsen, kunnen communiceren, samenwerken,
andere helpen, conflicten voorkomen en oplossen, het ontwikkelen van sociale
verantwoordelijkheid. De interactie met leeftijdsgenoten, het deel zijn van een groep
en het deelnemen aan groepsgebeurtenissen biedt kinderen een leefomgeving voor het
opdoen van sociale competenties. Het geeft aan kinderen kansen om zich te
ontwikkelen tot evenwichtige personen die functioneren in de samenleving.
Omdat de kinderen uit de stamgroep hier in aanraking komen met andere kinderen uit
verschillende leeftijdscategorieën, kun je niet om de sociale competentie heen. Ze
moeten leren rekening te houden met elkaar en elkaar te helpen. Oudere kinderen
helpen jongere kinderen bij het aantrekken van de jas of bij het halen van de
schoentjes. Ook bij het spelen worden de jongere kinderen geholpen als iets niet lukt
(ik hierbij denk aan een puzzel, iets bouwen van duplo, een spel spelen enzovoorts).
Nu zal het echt niet zo zijn dat ieder ouder kind staat te springen om een jonger
iemand te helpen, maar vaak word dit uit sociale inzicht van die kinderen en mijzelf
toch als ‘automatisch beschouwd’.
Verder is het zo dat na schooltijd er altijd gezamenlijk aan de grote tafel iets
gedronken en gegeten word. Hier vertellen we aan elkaar wat we hebben meegemaakt
op school of onderweg. De kinderen gaan hierbij in gesprek met elkaar en doen
sociale vaardigheden op. Luisteren naar elkaar, vragen stellen, wachten op elkaar,
interesse tonen, elkaar aankijken bij het vertellen enzovoort.
Natuurlijk heb ik zelf materiaal waarbij de kinderen sociale vaardigheden opdoen. Ik
heb verschillende gezelschapsspellen, puzzels, knutselwerkjes en kleurplaten in een
kast staan/ liggen waar de kinderen zelf bij kunnen.
Omdat de groep maar uit 10 kinderen bestaat en er altijd eenzelfde groepsleidster
aanwezig is, kan die de kinderen ook helpen sociale vaardigheden op te doen. Als
leidster heb ik het wel eens met de kinderen over problemen die zich voordoen. Ik
bespreek dan met de kinderen hoe je daarmee om kan gaan en hoe ze zoiets op
kunnen lossen.
De kans om zich waarden en normen, de "cultuur" van een
samenleving, eigen te maken.
Kinderopvang biedt een bredere samenleving dan het gezin, waar kinderen in
aanraking komen met andere aspecten van de cultuur en de diversiteit die onze
samenleving kenmerkt. De groepssetting biedt daarom in aanvulling op de
socialisatie in het gezin, heel eigen mogelijkheden tot socialisatie en
cultuuroverdracht.