Seks, liefde en lekker eten op Cuba. Geen auteur, versie Mei 2013 Voorwoord: Dank je voor de aanschaf van dit boek(je)… Je gaat hier een hoop informatie vinden over Liefde, seks en lekker eten in Cuba, maar dat deed de naam al vermoeden. Dat je dit boek gekocht hebt, ondanks de idiote prijs, wil zeggen dat je CubaConga gelezen hebt en weet dat ik weet waar ik het over heb… En als je CubaConga niet gelezen hebt, dan gooi je je geld wel heel gemakkelijk het internet op. Dit boek bouwt verder op de fundamenten die in het vorige boek gelegd zijn en gaat er vanuit dat je de basis snapt. Dit is dus CubaConga voor gevorderden… Zeg vanaf level 5. Samen met dit boek heb je een abonnement gekocht op een jaarlijkse update. Zolang als ik naar Cuba blijf gaan, krijg jij automatisch de updates toegestuurd. Omdat er een wetmatigheid in Cuba bestaat dat niets hetzelfde blijft in een maatschappij die al 50 jaar onveranderd is, konden dat wel eens hele nieuwe boeken worden, maar dat is mijn probleem… Cuba is een land vol tegenstellingen, halve waarheden en verrassingen… Niets van wat in dit boek staat is altijd waar. Dit is een soort disclaimer. De enige waarheid is dat je wat Spaans moet leren als je “off the beaten track” wilt, en dat raad ik je ten zeerste aan. Ik probeer zo objectief mogelijk de dingen te beschrijven, zonder daar morele oordelen aan op te hangen. Iedereen moet vooral doen wat hij of zij leuk vindt, wie ben ik om te oordelen? Cuba is een uitstekende plek om tegen je vooroordelen aan te lopen. Als je dat niet leuk vindt (en je reactie op wat ik hier allemaal ga vertellen is een indicatie daarvan) wordt Cuba een moeilijk land voor je. Ik realiseerde me dat ik geen recht had op mijn oordelen toen ik een Cubaan een westerse vrouw over de dansvloer zag dragen. Tot die tijd vond ik die westerse vrouwen van boven de 50 jaar en 70 kilo die met jonge Cubanen lopen te stoeien verwerpelijk. Maar de blik van totale extase in haar ogen, het diepe geluk dat ze uitstraalde omdat deze machtige spierbonk haar over een plas tilde (het was buiten), deed me realiseren dat ik helemaal niets te maken heb met het geluk van een ander! En dat ik al helemaal niet het recht een oordeel te vellen over de manier waarop hij/zij zijn/haar geluk nastreeft. Net zoals in mijn vorige boek zijn alle namen gefingeerd, deze keer zijn de plaatsen echter wel echt. Ze zijn allemaal “Lonly Planet vrij’ en dus redelijk toerist arm. De versiertechnieken die ik beschrijf zijn, voor het grootste deel, zelf ontwikkeld, en daardoor uniek en effectief. Veel plezier met, onder en in de Cubanen! Hoofdstuk 1: Cuba voor de seks en de liefde Cuba is een bijzonder geil land. Dit boek gaat je helpen daar het neusje van de zalm of maximale variëteit te vinden, net wat jij wilt. De meeste informatie die ik hier geef is vanuit het perspectief van de man, gewoon omdat ik zelf vanuit dat perspectief opereer en daar meer ervaring heb. Soms geef ik specifieke tips voor vrouwen. En tip één voor vrouwen zou zijn: neem een vriendje. Als je een beetje handig op internet zoekt, kom je al gauw tot de conclusie (die ik alleen kan bevestigen) dat Cuba geen populaire bestemming is onder de “mongers” (zo noemen sekstoeristen zichzelf). Het staat niet eens in de top tien! Ik vind dat volledig terecht. Als je een vakantie vol gemakkelijke seks, veel drank, geile clubs en hagelwitte stranden wilt, ben je in Cuba aan het verkeerde adres. Dit boek is dan ook niet geschreven voor mannen die zoveel mogelijk seks willen hebben met zoveel mogelijk te jonge meisjes tegen een zo laag mogelijke prijs. Ga in dat geval lekker naar Brazilië, Colombia, Thailand, Oekraïne of een van de vele andere locaties die zon en prostitutie combineren met een lage levensstandaard. Pure sekstoeristen hebben in Cuba eigenlijk niets te zoeken… Als je seksvakanties gewend bent, kan Cuba een zeer frustrerende ervaring zijn. Heb meerdere malen mannen wanhopige pogingen zien wagen hun vakantiestijl aan Cuba op te dringen, en geloof me, dat lukt niet. Cuba heeft geen bordelen, XXX bioscopen, seks clubs, striptenten, BlowJobBars of Hooters. Als je een sexy vakantie zoekt, doe dat dan elders. Je moet niet naar Cuba voor de seks, maar je moet ook zeker niet naar Cuba tégen de seks. Beidde missies zijn behoorlijk kansloos in dit waanzinnig gave klotenland. Iedereen die Cuba een beetje doorgrond heeft, heeft een haat-liefde relatie met dit land en haar bewoners. Cuba lijkt qua seksbeleving op het voormalige oostblok met een paar extra’s. Net zoals in de voormalige Sovjet Unie is er bedroevend weinig te beleven. Een avondje uit kost geld, en zoals je in CubaConga hebt kunnen lezen is “vrij besteedbaar inkomen” iets wat in Cuba niet of nauwelijks bestaat. Er is niets op TV, of radio. De bioscopen draaien allemaal dezelfde film deze week, dus eens per week naar de bios (die dan wel weer zo goed als gratis is) en een ijsje bij Copelia, laten nog 6 saaie avonden over. Omdat vrijwel niemand echt werkt blijft er een hoop energie over en één van de uitlaatkleppen voor die energie is seks. Seks is leuk, kost niets (op een condoom van één Peso na) en is het grootste nationale tijdverdrijf. Zo was het in het Oostblok en is het in Cuba. Religie is ook in Cuba lang buitenspel gezet en ook haar remmende functie op het seksuele is dus beperkt. Cuba heeft daar nog een aantal componenten bij: - Het klimaat: het hele jaar door warm. Een tropisch klimaat werkt erg libido stimulerend, al was het maar vanwege de schaarse kledij. - De muziek: overal in Cuba hoor je de opzwepende Reggeton. (Salsa is zo vorige eeuw). Dit is erg sexy muziek met expliciete teksten en opzwepende ritmes. De dansstijl die erbij hoort is het best te beschrijven als verticaal copuleren door een laagje katoen heen. Cubaanse mannen lopen trots met hun erectie door de club en als je geen erectie krijgt tijdens het dansen met een meisje, wordt dat als belediging opgevat! - De culturele erfenis van de Afrikaanse slaven die door de Spanjaarden naar Cuba zijn verscheept. Afrikanen hebben geen 2000 jaar “seks is slecht” brainwash achter de rug, en zien er dus veel minder problemen in. - Ook de afwezigheid van schoonheidsidealen in de commerciële media (die is bedoeld om jou een complex aan te praten, zodat je dingen koopt) zorgt voor een groot positief zelfbewustzijn onder de Cubanen. De gemiddelde Cubaan staat veel beter in contact met zijn lijf dan de gemiddelde westerling. Je hoeft maar te kijken hoe ze dansen om te begrijpen hoe ze vrijen. Seks in Cuba is complex vrij. Het is natuurlijk gedrag, wat soms achter een gordijntje moet gebeuren terwijl de rest van de familie tv kijkt. Er is geen schaamte en lust is iets moois. Polariteit tussen mannen en vrouwen is een stuk groter dan bij ons en ze genieten daar met volle teugen van. Dit boek is dus geschreven voor de westerling die vanaf niveau 5 wil genieten van het fysieke aspect van Cuba. Lees ook CubaConga om de rest van de bekoorlijkheden van dit land zeker niet te vergeten! Bij het prikkelen van je zintuigen hoort natuurlijk ook lekker eten. Tot 2010 was lekker eten in Cuba heel moeilijk, zo niet onmogelijk, te vinden, en als je het al vond, waren de prijzen exorbitant. Daar is de laatste tijd behoorlijk verandering in gekomen. Appendix 1 geeft een lijst van restaurants waar je voor een redelijke prijs een uitstekende maaltijd kunt genieten. Voor het gemak wil ik de potentiële Cubaanse liefdespartners in vier categorieën indelen. De grenzen tussen deze categorieën zijn nooit helemaal duidelijk, zie het als een soort verlopende schaal. Mensen in hokjes proberen te plaatsen is een hachelijke onderneming, mensen uit een hele andere cultuur in hokjes proberen te persen is al helemaal een groot risico. Toch ga ik hier een poging wagen. De Cubaanse vrouwen zijn grofweg in vijf categorieën in te delen. Hard Pro. Dit zijn meestal meisjes en ze leven van de seks. Ze willen zoveel mogelijk mannen afwerken in zo min mogelijk tijd en zijn volcontinu met hun beroep bezig. Deze Hard Pro’s zijn het gemakkelijkst, het duurst en het minst leuk. Te vergelijken met een raamprostituee. Seks in ruil voor cash. Duidelijke afspraken, snel naar een orgasme en weer ciao. Wham bam, thank you man... Vertrekt na de daad, op zoek naar de volgende “klant”. Vraagt direct of je in een Casa Particular of in een hotel logeert, wil binnen 10 minuten na de ontmoeting met je mee en zal zeker een eigen taxi eisen. Heeft geen tijd om met je te “hangen” tenzij je natuurlijk gewoon een contract afsluit en haar xxx dollars per dag betaalt. Jouw uiterlijk, leeftijd, aantrekkelijkheid, of je Spaans spreekt of niet en hoe leuk je bent, speelt geen enkele rol. Zaken zijn zaken. Soft Pro Verdient regelmatig wat bij door de nacht met een toerist door te brengen. Wil financiële steun in ruil voor seks en is daar redelijk duidelijk over. Zal eventueel het onderwerp geld van tevoren ten berde brengen, maar schaamt zich ervoor. Eerder geneigd de nacht te blijven en tijd met je door te brengen. Ze is ook een pro, maar de softe variant. Als je twijfelt aan haar “hardheid” neem haar dan mee naar een club, en hoe meer mensen haar begroeten, hoe “harder” ze is. De soft pro wordt liever je vakantie liefje dan een one hour stand. Meisjes van deze eerste twee categorieen worden ook wel eens Jineteras genoemd (met hun mannelijke tegenhanger de Jinetero). Hier heb ik in CubaConga al het een en ander over verteld. No Pro. Gewone Cubaanse vrouwen, die dromen van een buitenlandse man, een paar nieuwe schoenen, jurkje, wat geld, lekker eten of gewoon lol willen hebben. Hoe aantrekkelijk jij bent begint hier wel degelijk een rol te spelen, je zult ze moeten verleiden. Deze meisjes vaak niet bereid op de eerste date verder te gaan dan zoenen. Ze bieden wat weerstand en blijven de eerste nacht meestal niet slapen. Jij moet het contact leggen (dat zullen deze meisjes zeker niet doen) en jij moet ze verleiden. De mate waarin je aantrekkelijk bent wordt niet alleen bepaald door de poen. Dit zijn de leukste meisjes. Je ontmoet ze zelden in toeristische zones, je ontmoet ze zeker niet ‘s avonds en hoewel je als buitenlander zeker een flinke streep voor hebt, zullen ze niet zomaar voor je vallen. No Go Ongeveer één derde van de Cubaanse vrouwen zijn een No Go voor een buitenlander. (al zou je dat niet zeggen als je door Havana Veija loopt). Deze dames hebben helemaal geen zin in een buitenlander. Wijzen direct contact af en zijn onbenaderbaar. Een deel van de studentes vallen onder deze categorie. Ze zijn in principe onderdeel van de Cubaanse elite, hard core communisten en vaak hebben ze een relatie met een ander lid van de bovenlaag. Sociale controle speelt hier ook een rol. Waar op de universiteit vrijwel alle vrouwen onder de No Go’s vallen, konden ze daarbuiten wel eens in een andere categorie opduiken. No Quiero Hele hordes vrouwen zijn te dik, te oud, te lelijk, te dom, te ordinair of om een andere reden onaantrekkelijk. Ik weet dat dit een bot statement is, maar zo is het nu eenmaal. Deze dames laat ik verder buiten beschouwing.