SUMMARY Wei Qing Pseudomonas aeruginosa is a versatile Gram-negative bacterium that can be found in diverse environmental niches such as soils, marshes and coastal marine habitats as well as the causative agent of infections of humans, animals and plants. During the last century, as a recognized major opportunistic human pathogen, P. aeruginosa has received intense interest, mainly due to its resistance to antibiotics due to the formation of drug-resistant biofilms or to the emergence of phenotypic variants resistant to disinfectants that eliminate other environmental bacteria. The release of the entire 6.3-million-base-pair of nucleotide sequence of the genome of P. aeruginosa strain PAO1 shed for the first time light on the relationship between genome size, genetic complexity and ecological versatility in bacteria as well as it provided insight into its role as a pathogen. In this study, we use P. aeruginosa strain PAO1 as a model to delineate two major issues: the mechanism underlying the emergence of antibiotics-resistant small colony variants (SCV), and the mode of action of the oxidative stress response regulator OxyR. Small colony variants (SCVs) are slow-growing bacteria, which often show increased resistance to antibiotics and cause latent or recurrent infections. It is therefore important to understand the mechanisms at the basis of this phenotypic switch. One SCV (termed PAO-SCV) was isolated, showing high resistance to gentamicin and to the cephalosporine cefotaxime. PAOSCV was prone to reversion as evidenced by emergence of large colonies with a frequency of 10-5 on media without antibiotics (pseudo-revertants, termed REVs) while it was stably maintained in presence of gentamicin. PAO-SCV showed a delayed growth, defective motility, and strongly reduced levels of the quorum sensing Pseudomonas quinolone signal (PQS). Whole genome expression analysis further suggested a multi-layered antibiotic resistance mechanism, including simultaneous over-expression of two drug efflux pumps (MexAB-OprM, MexXY-OprM), the LPS modification operon arnBCADTEF, and the PhoP-PhoQ two-component system. Conversely, the genes for the synthesis of PQS were strongly down-regulated in PAO-SCV. Finally, genomic analysis revealed the presence of mutations in phoP and phoQ genes as well as in the mexZ gene encoding a repressor of the mexXY genes. Only one mutation occurred only in the pseudo-revertant REV, localized at nucleotide 1020 of the tufA gene, a paralog of tufB, both encoding the elongation factor Tu, causing a change of the rarely used aspartic acid codon GAU to the more common GAC, possibly causing an increase of tufA mRNA translation. High expression of phoP and phoQ was confirmed for the SCV variant while the REV showed expression levels reduced to wild-type levels. By combining data coming from phenotypic, gene expression, and proteome analysis, we could demonstrate that resistance to aminoglycosides in one SCV mutant is multifactorial, including the overexpression of efflux mechanisms, LPS modification and is accompanied by a drastic down-regulation of the Pseudomonas quinolone signal (PQS) quorum sensing system. The LysR-type transcriptional regulator (LTTR) OxyR orchestrates the defence of the opportunistic pathogen P. aeruginosa against reactive oxygen species (ROS). In our previous work, we demonstrated that OxyR is needed for the utilization of the ferrisiderophore pyoverdine, stressing the importance of this regulator. In this work, we show that an oxyR mutant is unable to swarm on agar plates, probably as a consequence of absence of production of rhamnolipids surfactant molecules. Another obvious phenotypic change was the increased production of the phenazine redox molecule pyocyanin in the oxyR mutant. As already described, the oxyR mutant could not grow in LB medium, unless high numbers of cells (>108 ml-1) were inoculated. However, growth in Pseudomonas P agar (King’s A), a medium inducing pyocyanin production was like wild type, suggesting a protective action of this redox phenazine compound. This was confirmed by the restoration of the capacity to grow in LB medium upon addition of pure pyocyanin. Next, we used comprehensive microarray analyses to determine the OxyR regulons in diverse conditions to better understand the mechanisms of protection via pyocyanin and the additional functions of OxyR in P. aeruginosa. In this work, we uncovered the OxyR regulons under three conditions (King’s A medium [Pseudomonas medium or PM], Luria Broth (LB), and LB when oxyR is overexpressed), to investigate its roles in different cellular aspects that are independent of the classical oxidative stress response, in the absence of H2O2. Interestingly, when grown in LB, OxyR was found to regulate many genes involved in the process of inter-cellular communication known as quorum sensing (QS). In contrast, when grown in PM, OxyR regulates the expression of a newly identified CSS (cell-surface signaling) system in an OxyR-dependent fashion. In addition, the results from oxyR overexpression further confirmed that OxyR was linked to regulation of QS and Type 3 Secretion (T3SS) in addition to the regulation of antioxidative genes. Taken together, our results show that, apart from its dominant role in defense against oxidative stress in P. aeruginosa, OxyR acts as a global regulator that provides a link between the regulation of oxidative stress response, QS and virulence. Furthermore, we adopted a state-of-the-art technique named ChIP-chip (chromatin immunoprecipitation in combination with whole genome tiling array analyses) to identify the direct targets of OxyR. In P. aeruginosa, OxyR was previously described to positively regulate the expression of the oxidative stress response genes katA, katB, ahpB, and ahpCF. To further unravel additional targets of OxyR, we performed ChIP-chip experiments. We detected 56 genes, including all the previously identified defensive genes and a battery of novel direct targets of OxyR. Electrophoretic mobility shift assays (EMSA) for selected newly identified targets indicated that ~70% of those were bound by purified and oxidized OxyR in vitro and their regulation was further confirmed by qRT-PCR. Furthermore, a thioredoxin system was identified to enzymatically reduce OxyR under oxidative stress. Functional classification analysis showed that OxyR could control a core regulon, composed of oxidative stress defensive genes, and a variable regulon including genes involved in transcriptional regulation of iron homeostasis (pvdS), quorum-sensing (rsaL), pathogenesis (pf4 prophage), transport (PA1541), protein synthesis (rpsL), and oxidative phosphorylation (cyoA and snr1). Taken together, our results suggest that by direct binding, OxyR fulfills its core function in oxidative stress defense by detoxification and acts as a global regulator in diverse aspects of cellular metabolism and development to aptly render cells more resistant to endogenous or exogenous stresses. SAMENVATTING Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa) is een veelzijdige gram-negatieve bacterie die kan teruggevonden worden in diverse niches zoals de bodem, moerassen en mariene habitatten, maar kan verder ook infecties veroorzaken bij mensen, dieren en planten. Gedurende de laatste eeuw heeft P. aeruginosa, als een belangrijk erkende opportunistische menselijke pathogeen, veelvuldige interesse genoten, voornamelijk omwille van zijn resistentie tegen antibiotica, door de vorming van antibiotica-resistente biofilms en het opduiken van fenotypische varianten die resistent zijn tegen disinfectanten die andere omgevingsbacteriën kunnen elimineren. Het vrijgeven van de volledige 6.3 miljoen basenparen nucleotide sequentie van het genoom van de P. aeruginosa stam PAOI heeft voor het eerst duidelijkheid gebracht over de relatie tussen genoomgrootte, genencomplexiteit en ecologische veelzijdigheid in bacteriën, maar verder ook inzicht gegeven in zijn rol als pathogeen. In deze studie gebruiken we de P. aeruginosa stam PAOI als een model om twee belangrijke onderwerpen uiteen te zetten: het onderliggende mechanisme van het opduiken van antibiotica resistente small colony variants (SCV’s) en het werkingsmechanisme van de oxidatieve respons regulator OxyR. Small colony variants zijn traag-groeiende bacteriën, welke een toegenomen resistentie aan antibiotica vertonen en latente of terugkerende infecties veroorzaken. Het is daarom belangrijk om de mechanismen die aan de basis van deze fenotypische omschakeling liggen, te begrijpen. Eén SCV (genaamd PAO-SCV) werd geïsoleerd en vertoonde een verhoogde resistentie tegen gentamicine en het cephalosporine cefotaxime. PAO-SCV was gevoelig aan reversie, hetgeen werd aangetoond door het voorkomen van grote kolonies met een frequentie van 10-5 op media zonder antibiotica (pseudo-revertanten, genaamd REVs), terwijl het fenotype behouden bleef in de aanwezigheid van gentamicine. PAO-SCV vertoonde een vertraagde groei, een defecte motiliteit en sterk verminderde niveaus van het quorum sensing Pseudomonas quinolone signaal PQS. Genoom-brede genexpressiebepaling suggereerde een meergelaagd antibioticaresistentie mechanisme, met daarbij de simultane over-expressie van twee drug efflux pompen (MexAB-OprM, MexXY-OprM), het LPS modificatie operon arnBCADTEF, en het PhoP-PhoQ twee-componenten systeem. Anderzijds werden de genen voor de synthese van PQS sterk down-gereguleerd in PAO-SCV. Tenslotte, onthulde genomische analyse de aanwezigheid van mutaties in de PhoP en PhoQ genen, net als in het mexZ gen, dat codeert voor een repressor van de mexXY genen. Slechts één mutatie deed zich voor in de pseudo-revertant REV, gelokaliseerd op nucleotide 1020 van het tufA gen, een paraloog van tuf, ook coderend voor de elongatiefactor Tu, daarbij een verandering veroorzakend van het zeldzaam gebruikte aspartaatzuur codon GAU naar het meer gebruikelijke codon GAC, wat mogelijk zorgt voor een toename van de tufA mRNA translatie. De hoge expressie van PhoP en PhoQ werd bevestigd voor de SCV variant, terwijl de REV expressieniveaus vertoonde die gereduceerd waren tot wildtype niveaus. Door data komende van fenotypische-, genexpressie- en proteoom analyse te combineren, konden we aantonen dat resistentie tegen aminoglycosiden in één SCV mutant multifactorieel is, waarbij de overexpressie van efflux mechanismen, LPS modificatie en een drastische down-regulatie van het Pseudomonas quinolone signaal quorum sensing (PQS) systeem een rol spelen. De LysR-type transcriptionele regulator (LTTR) OxyR orkestreert de verdediging van de opportunistische pathogeen P. aeruginosa tegen reactieve zuurstofverbindingen (reactive oxygen species, ROS). In ons eerder werk hebben we aangetoond dat OxyR noodzakelijk is voor het gebruik van het ferrisiderofoor pyoverdine, hetgeen het belang van deze regulator benadrukt. In dit werk tonen we aan dat een oxyR mutant niet kan doen aan swarming op agarplaten, mogelijk als gevolg van de afwezigheid van de productie van rhamnolipide surfactant moleculen. Een andere duidelijke fenotypische verandering was de toegenomen productie van het phenazine redoxmolecule pyocyanine door de oxyR mutant. Zoals reeds beschreven, was de oxyR mutant niet in staat om te groeien in LB medium, tenzij hoge aantallen cellen (>108 ml-1) geïnoculeerd werden. In tegenstelling tot dit, was de groei van deze mutant in Pseudomonas P agar (King’s A), een medium dat pyocyanine productie stimuleert, vergelijkbaar met deze van het wild-type, wat mogelijk wijst op een beschermende actie van dit redox phenazine bestanddeel. Dit werd bevestigd door het herstellen van de capaciteit om in LB medium te groeien na de toevoeging van puur pyocyanine. Vervolgens gebruikten we uitvoerige microarray analyses om de OxyR regulons in diverse condities te bepalen zodat een beter beeld van de beschermingsmechanismen via pyocyanine en de additionele functies van OxyR in P. aeruginosa kan verkregen worden. In dit werk, onthulden we de OxyR regulons onder drie condities (King’s A medium [Pseudomonas medium of PM], Luria Broth (LB) en LB, wanneer oxyR tot overexpressie is gebracht), om hun rollen te onderzoeken in verschillende cellulaire aspecten die onafhankelijk zijn van de klassieke oxidatieve stress respons, d.w.z. in afwezigheid van H2O2. Een interessante bevinding is dat wanneer opgegroeid in LB, OxyR meerdere genen die betrokken zijn in het proces van intercellulaire communicatie, beter gekend als quorum sensing (QS), opreguleert. In tegenstelling tot dit, reguleert OxyR de expressie van een nieuw geïdentificeerd cel oppervlakte signalisatie systeem (cell-surface signaling, CSS) op een OxyR-afhankelijke manier. Bovendien bevestigden de resultaten van de oxyR overexpressie dat OxyR gelinkt was aan de regulatie van QS en Type 3 Secretie (T3SS) naast de regulatie van anti-oxidatieve genen. Samengevat, tonen onze resultaten dat, verschillend van zijn dominante rol in de verdediging tegen oxidatieve stress in P. aeruginosa, OxyR ageert als een globale regulator die een link vormt tussen de regulatie van de oxidatieve stress respons, QS en virulentie. Verder, pasten we een state-of-the-art techniek, genaamd ChIP-chip (chromatine immunoprecipitatie) toe, in combinatie met genoom-brede tiling array analyses, om de onmiddelijke doelwitten van OxyR te identificeren. Eerder werd beschreven dat in P. aeruginosa, OxyR de expressie van de oxidatieve stress respons genen katA, katB, ahpB en ahpCF positief reguleert. Om bijkomende doelwitten van OxyR te ontdekken, voerden we ChIP-chip experimenten uit. We detecteerden 56 genen, waaronder alle voorheen geïdentificeerde verdedigingsgenen en een batterij aan nieuwe onmiddellijke doelwitten van OxyR. Electrophoretic mobility shift assays (EMSA), die werden gebruikt voor de geselecteerde nieuw geïdentificeerde doelwitten, gaven aan dat ~70% van deze doelwitgenen werden gebonden door gezuiverd en geoxideerd OxyR in vitro en hun regulatie werd verder bevestigd via qRT-PCR. Verder bleek een thioredoxine systeem OxyR enzymatisch te reduceren onder oxidatieve stress. Functionele classificatie analyse toonde aan dat OxyR een kernregulon zou kunnen controleren, bestaande uit oxidatieve stress verdedigingsgenen en een variabel regulon dat deze genen bevat die betrokken zijn in de transcriptionele regulatie van ijzer homeostase (pvdS), quorum-sensing (rsaL), pathogenese (pf4 profaag), transport (PA1541), eiwitsynthese (rpsL) en oxidatieve fosforylatie (cyoA and snr1). Samengevat, suggereren onze resultaten dat OxyR door directe binding zijn kernfunctie in oxidatieve stressverdediging vervult via detoxificatie en ageert als een globale regulator in verscheidene aspecten van cellulair metabolisme en ontwikkeling om vervolgens cellen meer resistent te maken aan endogene en exogene stressen.