Hand out : Tijdvak 4 1000-1500 Manier van oorlog voeren Door Karel Martel werd het leger geordend. Het was opgebouwd in drie linies; de voorhoede, centrum en achterhoede. De voorhoede bestond uit boogschutters en andere wapens met ver bereik, het centrum uit de infanterie en zware cavalerie en de achterhoede uit lichte cavalerie Paarden waren kwetsbaar en daarom werden ze beschermd door boogschutters en lansiers. Veldslagen kwamen eerst niet vaak voor in de Middeleeuwen, dit komt door het risicio van gevangenname. Een goed uitgerust leger kostte veel geld, en het was zonde om ze zomaar de strijd in te sturen. Centralisatie zorgde ervoor dat er beroepssoldaten kwamen. Middeleeuwse generalen hadden vergaderingen over tactieken. Ze wisten hoe ze het terrein konden gebruiken. Ook maakte ze gebruik van geluiden, vlaggen en hoorbare commando’s. Bewapende ridders waren moeilijk te verslaan. Daarom kwamen er vele vernieuwingen in wapens, om het toch voor mekaar te krijgen. Verschillende vormen van oorlogvoering Belegering Een belegering is als een vijandelijke macht een ander kasteel omsingeld, dit deden ze voor mach. Hierbij gebruikten beide partijen verschillende wapens. Rooftocht Tijdens een rooftocht veroverden ze landerijen van de vijand; zodat de heer de opbrengst van zijn land verliest en zijn financiële reserve moet gebruiken. Redenen voor oorlogvoering De belangrijkste redenen voor oorlog voeren, waren vooral voor macht en uitbreiding van hun land. Vernieuwingen Tijdens de volle Middeleeuwen waren er vele nieuwe wapens tot stand gekomen. Dit waren meestal wapens met lange schachten, zodat ze ridders konden aanvallen. Buskruit werd uitgevonden door de Chinezen, en die gebruikten het om kleien ballen uit bamboebuizen te schieten. Arabieren veranderden dit door ijzeren buizen te schieten en meer buskruit. Later rond de veertiende eeuw werd buskruit ook gebruikt in Europa om projectielen weg te schieten; hierdoor werd de slagkracht van belegeringswapens hoger. Kanonnen werden ook uitgevonden; maar aan het begin niet vaak gebruikt door hun onnauwkeurigheid en je kon er niet vaak mee schieten. Later kwamen er handkanonnen, maar nog steeds zijn kanonnen niet echt vaak gebruikt in de Middeleeuwen. Honderdjarige oorlog Reeks van conflicten en wapenstilstanden tussen Frankrijk en Engeland in de periode van 1337-1453 Redenen waren: o Het leenstelsel. De Engelse vorsten moesten huur afstaan voor het Franse land dat ze in bezit hadden. Vaak hadden ze dat geld niet meteen en de schulden liepen op. Het duurde de Fransen allemaal een beetje te lang en ze beschouwden het als onwil. Daarom nam Frankrijk Gascogne weer in. Dit was voor de Engelsen erg ongunstig, want heel veel bronnen van inkomsten lagen daar. o Opvolging van de troon. In 1328 stierf de Franse koning Karel IV en aangezien hij geen mannelijke nakomeling had, was hiermee de mannnelijke bloedlijn van het Franse koningshuis uitgestorven. Degene die nog in aanmerking zouden kunnen komen waren de Engelse koning Edward II en een Franse graaf. Op Karels sterfbed wees hij Philips IV aan als opvolger van de troon. Al tijden lang hadden de Franse en Engelse koningen een lichtelijk conflict tussen elkaar. Dit was vooral door het leenstelsel. De Engelse koning had namelijk land dat in Frankrijk lag, en moest daarom trouw en loyaliteit zweren aan de Franse koning. De macht van de Franse vorsten stelde niet zoveel voor, en over hun leenmannen hadden ze maar weinig te vertellen. Langzamerhand kregen de Franse vorsten steeds meer invloed op de Engelse leenheren en begonnen hun land terug te veroveren. Dit ging zo door totdat de Engelsen alleen het gebied Gascogne hadden. Maar de Fransen begonnen toen Gascogne ook te plunderen en dat maakte de Engelsen alleen maar nog woedener. Toen de Franse koning hulp vroeg aan de schotten die in oorlog waren met de Engelsen, ontplofde het en verklaarde Engeland oorlog aan Frankrijk. Tijdens de honderdjarige oorlog waren er steeds conflicten tussen de landen, meestal gelegen op het Franse land. Soms wonnen de Engelsen dankzij hun experts in het boogschieten. Ze hadden namelijk ‘uitgevonden’ dat als je met honderden tegenlijk schoot, er een grotere kans op overwinning was. Na het afschieten, hoefde alleen een eenheid van infanterie de overlevenden af te slachten. De Engelsen hadden door deze tactiek en ook nog anderen grote delen van Frankrijk veroverd en na verscheidene nederlagen hadden de Fransen geen hoop meer. Toen kwam het opmerkelijke verschijnsel van Jeanne d’Arc, een boerenmeisje uit Domrémy. Dankzij haar werd de ‘bastaard’ zoon van de Franse koning die totaal moedeloos was over de situatie toch tot Koning getroond. Later, nadat ze was geexcuteerd, was de nieuwe Koning van Frankrijk; Karel VII niet meer te stoppen en reorganiseerde het koninkrijk en het leger, daardoor werd hij een succesvol militair leider van zijn troepen. In de jaren 1450 tot 1453 weet de energieke koning voorgoed af te rekenen met de Engelsen bij de slag van Castillon; ze verliezen alles op Calais na. Dit komt vooral door de modernisering van het Franse leger, ze maakten namelijk gebruik van kanonnen en konden de Engelse boogschieters de baas. Vredesinitiatieven Het verdrag van Brétigny werd op 2 juni in 1360 ondertekend door Edward III van Engeland en Jean II van Frankrijk. Dit verdrag maakte een eind aan de eerste fase van de Honderdjarige oorlog. Ook bevrijdde dit verdrag koning Jean II van zijn gevangenschap. Toch moesten de Fransen alsnog 3 miljoen kronen betalen. De Engelsen kregen de gebieden Guyenne, Gascogne, Calais, Ponthieu, Graafschap Guînes. Daarvoor in de plaats liet Edward zijn aanspraak op Touraine en Normandië en de Franse kroon vallen. Dit verdrag duurde niet erg lang. De Engelsen en de Fransen streden in Spanje verder om de kroon van Castilië. Ook herveroverden de Fransen een groot deel van het verloren gegane gebied. Rond de dood van Edward III had Engeland alleen nog maar een paar kustplaatsen in bezit. Het Verdrag van Troyes werd getekend in 1420 ondertekend door regentes Isabeau. Zij was zoals ik al eerder vertelde de vrouw van Karel VI. Hij was zelf niet meer echt in staat te regeren omdat hij krankzinnig was. Met dit Verdrag werd Hendrik V koning van Frankrijk. Jeanne d’Arc Jeanne d’Arc is in Frankrijk een nationale heldin, dat is ook niet voor niets. Ze werd in 1909 zalig en in 1920 heilig verklaard door de Rooms-Katholieke kerk. Jeanne werd in 1412 in Domremy geboren. Dit was tijdens de Honderdjarige Oorlog. Als tiener beweerde ze al dat ze stemmen in haar hoofd hoorde van de Heilige Catharina, Margaretha, de aartsengel Michael en God. Ze vertelden haar dat Frankrijk bevrijd moest worden van de Engelsen. Op 20 februari 1429 benaderde ze de troonopvolger, gekleed als man, om hem te overtuigen de strijd te voeren. In mannenkleding en harnas wist ze de Franse troepen nieuw vertrouwen te geven. Ze sprak in het hele land en praatte de mensen goede moed in. Het koste wel veel moeite maar ze kreeg beschikking over een leger. Haar leger trok naar Orléans en al gauw was de stad ontzet. Onder de Engelsen werd paniek gezaaid over ‘de heks van Armagnacs’. Jeanne overtuigde de troonopvolger zich te laten kronen Daarvoor moesten Reims veroveren waar de koning traditioneel gekroond werd. Dankzij Jeanne ging dit succesvol en werd de troonopvolger gekroond tot Karel VII’. Ze wilde de Engelsen zo snel mogelijk verjagen, maar kreeg niet de nodige medewerking. Bij een mislukte poging op Parijs trok het leger zich terug. In maart 1430 trok ze met vrijwilligers naar het front. Door haar pogingen werd ze gevangengezet. Het proces tegen Jeanne begon in 1431. De rechters constateerden dat Jeanne wederom in overtreding was en verklaarden haar nu tot ketter - een misdrijf dat tot de brandstapel leidde. Op 30 mei 1431 werd ze op de brandstapel verbrand op de oude markt in Rouen. Haar verkoolde lichaam werd aan omstanders laten zien om te tonen dat ze inderdaad een vrouw was.