Meazzi La Storia - Cliff Richard and the Shadows meeting site

Meazzi La Storia.
Meazzi is een van historische merken van muziekinstrumenten uit Italië, naast Binson, Eko, Lem,
Davoli, Farfisa en al die anderen die in de hype van de zestiger jaren konden opbloeiden. De familie
Meazzi bestond uit gedreven Lombardische ondernemers, die, in tegenstelling tot de smalle
specialisatie van branchegenoten als Eko, expandeerde tot een brede marktspeler. Alles bleef in
eigen beheer, zowel ontwerp, productie als distributie van uurwerken, platenspelers, versterkers,
professionele muziekapparatuur en met daarnaast een eigen platenlabel. Meazzi werd beroemd
door hun echoboxen, gitaren en drumstellen binnen Italië, maar misschien nog wel meer in de rest
van de wereld.
Het verhaal van Meazzi begint in Mairago een dorpje in de buurt van de stad Lodi in Lombardije,
waar Antonio en Carolina Meazzi hun dochter Antoinetta (1923) en zonen Enrico (1926), Remo
(1929) en Marino (1934) zien opgroeien. Vader Antonio is werkzaam bij vliegtuigbouwer Caproni, na
werktijd construeert en verkoopt hij stalen veren.
De oudste zoon Enrico beëindigde in 1943 zijn schooltijd en ging voor enige tijd werkervaring
opdoen in de branche van toeleveringen voor juweliers en horlogemakers. Hij komt daarmee in de
gelegenheid om monstermodellen van de veren van zijn vader in alarmklokken en grammofoons te
verwerken. Klanten vroegen aan Enrico Meazzi om alternatieven voor de componenten van de grote
marktleider Gian Bruto Castelfranchi (succesvol oprichter van GBC Ellectronica in Milaan, fabrikant
van muziek- en radioapparatuur, eerste transistor radio, eigenaar Amtron). Op 24 juli 1946
registreert Enrico Meazzi zich bij de Kamer van Koophandel als bedrijf gespecialiseerd in
vervangingsonderdelen voor horloges, klokken en platenspelers. Deze eerste locatie in Via
Montepiana is nog steeds het familiehuis. Slimme Enrico gaat in 1947 zaken doen met CattaneoPogliani-Morelli, toeleveranciers van GBC en opent, na een kort verblijf in Bologna en een verschil
van inzicht met zijn moeder, zijn eerste kantoor in Milaan aan de Via Bligny 27. In 1953 ontstaat een
nieuwe bedrijfsstructuur met de komst van de broers Remo en Marino, maar vooral de toetreding
van hun toekomstige zwager Luigi Scarpini gaf een impuls en dynamiek aan het bedrijf. Nieuwe
hoofdkwartier in Via Beatrice d'Este.
De eerste gitaren werden in de 50er jaren (1956-1961) gemaakt in de omvangrijke Siciliaanse
nijverheidstak voor snaarinstrumenten, door Francesco Abramo (1925-1981) in Catania (Sicilie) en
door Giuseppi Panati (werkzaam voor de prestigieuze accordeonfabriek van La Fabbrica
Armoniche Mariano Dallapè in Stradella (Pavia)) alsmede in Duitsland. Zij werden verkocht onder de
merknaam FRAMEZ (Fratelli Meazzi), hetgeen associatie veinsde met het veel bekendere Framus.
Meerdere Italiaanse fabrikanten hadden last van een terugvallende vraag naar accordeons en
gingen over tot co- productie van gitaren.
In 1957 ontstonden nog twee samenwerkingsverbanden. Met “Wandré” gitaarbouwer Antony
Vandré Pioli (1926-2004) uit Cavriago (Reggio Emilia), zoon van een vioolbouwer en met Franco
Caldironi, een jonge bassist en ontwerper van drumstellen, die er tot dan alleen duur beschikbaar
waren en/of werden geïmporteerd uit de Verenigde Staten.
Tussen 1958 en 1959 begint de productie van de eerste serie low budget drumkits model Jolly,
gemaakt in Brianza uit formica-achtig geperst kartonmateriaal. De cimbalen en bekkens werden
geleverd door de gebroeders Zanchi, die juist uit het fabrikantencollectief Ufip waren gestapt. De
vellen werden betrokken van Remo Belli (van Remo Drums uit Los Angeles). In een nieuw
onderkomen aan de Via Piatti 4/6 wordt het een booming bussiness zonder veel concurrentie. Met
een personeelsbestand van 60 man en een stockvoorraad van 200 stuks drumkits per week,
allemaal op voorhand besteld en verkocht.
Aan het succes kwam een einde ingeluid door gitaarbouwer Vandré Pioli. Die bouwde vanaf 1957
een aantal Framez gitaren van de hoogste kwaliteit voor Meazzi, (werkte vanaf 1959 ook voor
Davoli en Jennings U.K.) tot hij in 1960/61 volledig overstapte naar Davoli. De accoustische Framez
gitaren konden ook niet meer gemaakt door Panati in Stradella die zijn eigen productie in 1962 ging
uitbreiden met elektrische gitaren. Naast de handelsmerken Framez en Meazzi, werd vervolgens
Hollywood geregistreerd als merknaam voor een uitgebreide lijn met professionele producten. Deze
Hollywood producten werden veelal in samenwerking met Franco Caldironi (Milaan) en zijn
compagnon uitvinder Attilio Olivieri ( Milaan) tot ontwerp en productie gebracht. Vele van hun
uitvindingen zijn gepatenteerd, steeds waren de Fratelli Meazzi medeaanvragers.
De consumentenlijn gitaren werd van 1963 tot 1969 geproduceerd door accordionfabrikant Fratelli
Polverini in Castelfidardo, met daarnaast een originele Siciliaanse productie onder de naam
DYNELECTRON, als imitatie van de Amerikaanse producten van Danelectro. Daarna kwamen er
Aziatische producten.
De hele bedrijfsstrategie van Meazzi was avontuurlijk hetgeen in veel opzichten lijkt op die van
Oliviero Pigini (de oprichter van EKO). Internationale strategieën, uitbestede productie, gebruik van
endorsers voor de marketing en diversificatie in de investeringen.
Geen van de broers Meazzi kon zelf muziek spelen of had muzikale kennis. Toch werd EDM
Record (Edizioni Discografische Meazzi) opgericht en de bijbehorende professionele merknamen
(Hollywood, Panoramic Record, Astraphon), waarbij zij zonder ooit het segment horloges te
verlaten, ook nog op de stoel ging zitten van muziekuitgever met een label voor de lokale Italiaanse
muziek (1960-1970). (Zie: https://it.wikipedia.org/wiki/Meazzi_Edizioni_Discografiche).
Meazzi voerde elektronische apparatuur, zanginstallaties, kwam met de eerste met tape echo’s en
keyboards. Hun catalogus omvatte een volledig gamma aan orkestrale instrumenten, waaronder
ook accordeons, blaasinstrumenten en allerhande snaarinstrumenten. Ook in de accessoires werd
voorzien.
In 1969 beëindigt Meazzi de productie van gitaren en basgitaren onder eigen merknaam, maar met
de catalogus van 1968 wordt de distributie van de gitaren van Eko, Brandoni, Moreschi, Welson,
Zerosette en Beccacece opgestart.
In de daaropvolgende jaren richt Meazzi zich op het fameuze en prestigieuze adres 20161 Via
Bellerio 44 succesvol op de productie van m3emThree versterkers en effecten, alsmede op
muziekaccessoires en op het distribueren van de grote buitenlandse merken op de lokale Italiaanse
markt. Daarna verhuizing van de stad Milaan naar het dorp Paderno Dugnano.
De Meazzi historie was lang onbekend. Een doorbraak ontstond toen Roberto Pistolesi zaliger (That
Sound) rond het jaar 2000 via Mr. Marino Meazzi toegang kreeg tot de oude Meazzi archieven en
daar kon hij een deel van de historie terughalen. Een andere bron is de Italiaanse site:
http://www.fetishguitars.com/meazzi/,
Meest interessant voor ons zijn de vanaf 1958 door Meazzi op de markt gebrachte echokamers en
versterkers, die mede door het gebruik door Hank Marvin het ultieme geluid van de Early
Shadowssound kunnen maken. Ze waren aanvankelijk ontworpen voor zang maar zijn ook
bruikbaar of aangepast voor gebruik met electrische muziekinstrumenten. Het productiebedrijf voor
de echokamers en en P.A. mixers (Factotums) was Società Elettronica Palomba (S.E.P.) in Milaan,
geleid door Ingenieur Gino Palomba. Pas medio zestiger jaren verscheen op de toestellen een
Licence SEP of License SEP vermelding onder de Meazzi merknaam. De eer van early Meazzi
sound komt feitelijk aan ontwerper Palomba toe.
Eind zeventiger jaren wijzigde Meazzi voor de derde maal de merknaam naar M3emThree (Meazzi
Music Milano). De productie van de SEP modellen met tapeloop aan het voorfront werd gestopt.
Nieuwere transistor modellen onstonden met trekjes van de Japanse kronkelende bandloop van
Roland. Echo’s, Factotums en versterkers in vele modellen werden geproduceerd bij Caldironi
Musica in Cologno bij Milaan. Eigenaar was bassist Franco Caldironi die met zijn team onder
meerdere merknamen (als Cosmosound, Silversound, Goldsound) produceerde en eerder ook de
Jolly drumkits en de vermaarde professionele Hollywood lijn met drumkits, gitaren en bassen voor
Meazzi ontwikkelde. De klankkleur van de M3emThree toestellen ging een andere kant op en werd
daarmee minder geschikt voor de muziek van The Shadows.
Meazzi bleef nog lang in business en verzorgde de Italiaanse distributie van grote merken als
Marshall, Martin, Cort, Vandoren (clarinet/saxofoon) en vele anderen. Martin noemde Meazzi in
1988 zijn beste Europese distributeur. Ook was hij medeorganisator van vele vakbeurzen en
muziekfestivals.
Wat is er overgebleven van de succesvolle spelers binnen het Meazzi imperium; dit kon worden
achterhaald:
- Marino Meazzi melde in 2000 aan Roberto Pistolesi dat Gino Palomba al geruime tijd was
overleden
- Het bedrijf van Franco Caldironi ging in 1981 failliet
- De jongste broer Marino Meazzi is in 2006 overleden, in 2007 ontstonden bij Meazzi financiële
problemen
- De accordeonfabrieken van Mariano Dallapè en Fratelli Polverini die gitaren bouwden voor Meazzi
zijn nog steeds actief
- Momenteel is de EKO Music Group een belangrijke Italiaanse distributeur van meer dan 100
merken, waaronder Alesis, Celestion, Korg, Marshall, Vox
- Het metaalverwerkende bedrijf F.lli Meazzi s.n.c. geeft aan in 1947 te zijn opgericht door de Fratelli
Meazzi. (F.lli Meazzi s.n.c. è stata fondata nel 1947 dai fratelli Meazzi,) Het bedrijf produceert industriële trappen,
ladders en stellingen voor toepassing in magazijnen en garderobe inrichtingen,
.