http://tsjok45.multiply.com/photos/album/2385 ''Klimaat Griekenland over 60 jaar zelfde als in Egypte'' 2007-2008 In Caïro is de zomerse hitte soms te snijden. De zomertemperaturen in Griekenland kunnen over zestig jaar zo hoog oplopen als in Egypte, waar de gemiddelde temperatuur boven de 41 graden Celsius uitstijgt. Dat staat in een rapport dat vandaag werd gepubliceerd in de Griekse krant Ta Nea. Griekenland sneller opgewarmd "We hebben de voorbije jaren een zomerse temperatuurstijging gezien van 6 à 7 graden Celsius, terwijl de gemiddelde toename in andere delen van de wereld 3 à 4 graden Celsius bedroeg", aldus wetenschapper Dimitris Lalas. Athene even heet als Caïro "Tijdens de periode van 1961 tot 1990 was 33 graden Celsius de gemiddelde juli-temperatuur in Athene. We voorspellen dat zulks van 2070 tot 2100 zal stijgen tot 41 graden. De omgeving van Athene zal dan erg gaan gelijken op die van Caïro." Minder regen, meer hittedodenVorig jaar maakte Griekenland een van de heetste zomers door van de voorbije anderhalve eeuw, wat aan 150 mensen het leven kostte. De klimaatverandering zal de regenval in het gebied rond de Middellandse Zee met 20 procent doen afnemen, in Noord-Europa daarentegen wordt het 20 procent natter. (belga/hhm) Metoffice: 2008 wordt minder warm jaar 10 januari 2008 - De seizoensvoorspellers van het Britse Metoffice in Reading denken dat het nieuwe jaar 2008 niet zo warm zal zijn als de laatste 7 jaren. Dat is toe te schrijven aan de het optreden van een La Nina, een periodieke zeestroming die de Stille Zuidzee koelt. Volgens klimatologen van het weerinstituut komt het wereldwijde gemiddelde dit jaar 0,37 graad boven het langjarig gemiddelde van 14,0 graden over 1961-1990. Dat zou het koelste jaar zijn sinds 2000, toen het 0,24 graad warmer was dan gemiddeld. Ook toen was er sprake van een La NiNa. Volgens het Metoffice blijft de trend echter een opwarmende, in elk geval deels door de stijgende concentraties kooldioxide in de atmosfeer, die een gevolg zijn van het gebruik van fossiele brandstoffen. De elf warmste jaren wereldwijd ooit gemeten deden zich voor in de afgelopen dertien jaar. Het vorig jaar was volgens voorlopige cijfers wereldwijd niet het warmste jaar op rij, maar wel een jaar dat in de toptien van warme jaren valt. De jaren 2001-2007 waren gemiddeld 0,44 graad warmer dan normaal. In de periode 1991-2000 was dat 0,22 graad. .....Volgens het KNMI waren 2006 en 2007 wel de warmste jaren die ooit in De Bilt zijn gemeten. Topjaar wereldwijd is nog steeds 1998, dat 0,54 graad warmer was dan gemiddeld, deels als gevolg van El NiNo, een warme golfstroom in de Pacific. Ook Plantentuin waarschuwt voor klimaatopwarming De Nationale Plantentuin in Meise. Meer en meer verstoren de hogere temperaturen, die steeds vroeger op het jaar vallen, de werking van de natuur. "Algemeen kan je zeggen dat de plantengroei onder stress komt te staan", zegt Koes Es van de plantentuin. Mix aan bedreigingen "Planten en dieren moeten vandaag afrekenen met een mix aan bedreigingen die voor het eerst in de geschiedenis allemaal tegelijk op hen afkomen", luidt het. De natuur krijgt nu al af te rekenen met onder meer bodem-, lucht- en waterverontreiniging en de versnippering van het leefgebied. Daar komen nu de klimaatveranderingen bij. "Mogelijk is dat de druppel die de emmer doet overlopen", zegt Es. "Voor sommige plantensoorten is het al te laat." Veel problemen "De natuur zit helemaal vol met problemen. Vergelijk het met een spinnenweb, als je een draadje lostrekt, dan kan alles instorten", zegt Es. Zo ontluikt bijvoorbeeld de zomereik ten opzichte van dertig jaar geleden, gemiddeld tien dagen vroeger zijn bladerdek. De wintervlinder waarvan de rupsen van eikenbladeren leven, heeft zich weten aan te passen en legt zijn eitjes nu negen dagen vroeger. Maar daardoor komt de koolmees te laat om zich te voeden met de rupsen van de vlinder. Oorzaak Bij dergelijke veranderingen speelt de mens veelal een rol, luidt het. "De meeste organismen zijn eenvoudigweg niet in staat zich aan dit tempo van veranderingen aan te passen, het gaat gewoon te snel." (belga/sam) Zee lijdt overal onder mens Oceanografen presenteren een wereldkaart van menselijke invloeden op het leven in zee. Die is nergens nul. We vissen zeebewoners op, laten gif en meststoffen van het land in zee lopen, warmen het water op, verzuren het met onze CO2-uitstoot, varen rond met vervuilende schepen, en zo zijn er nog wat menselijke activiteiten die het leven in de oceanen beïnvloeden. Wetenschappers houden de effecten daarvan in de gaten. Maar meestal apart. Wereldkaart van de invloed die zeventien verschillende menselijke activiteiten samen hebben op de ecosystemen in zee. Onderaan enkele van de meest en een van de minst aangedane gebieden. Beeld: B.S. Halpern. http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/7241428.stm Ben Halpern (National Center for Ecological Analysis and Synthesis, Santa Barabara, VS) en collega's uit verschillende instituten hebben nu voor het eerst alle gegevens bij elkaar gelegd. En waar die ontbraken, zoveel mogelijk berekend wat de effecten van zeventien verschillende menselijke activiteiten zouden zijn. Die monsterklus leverde een wereldkaart op, waarin met kleuren is aangegeven hoe groot de invloed van de mens is op het leven in zee. Hij staat deze week in Science. Geen enkel gebied is helemaal onaangedaan. Niet minder dan 41 procent krijgt het predicaat 'sterk beïnvloed', met name kustgebieden hebben veel te lijden. De grote stukken oceaan die tot nu toe het minste last van de mens hadden, liggen vooral bij de polen. Aan de noordkant zal de situatie waarschijnlijk snel veranderen, want daar zal al het permanente zeeijs binnen enkele jaren verdwijnen. Natuurlijk valt er te twisten over de manier waarop de onderzoekers alle menselijke effecten bij elkaar op geteld hebben, maar hun kaart maakt het voor beleidsmakers eenvoudiger om te overzien wat er gedaan kan worden om de druk op de oceanen te verminderen, en welke acties daarvoor het meest effectief zijn. Elmar Veerman Impact van mens op oceanen is onderschat De mens heeft het ecosysteem van zeeën en oceanen veel meer beïnvloed dan tot nu toe werd gedacht. Slechts zowat vier procent van de oceanen is nog ongerept. Dat blijkt bij de start van de jaarlijkse bijeenkomst van de Amerikaanse Vereniging ter Bevordering van de Wetenschap AAAS in Boston, en staat in het nieuwste nummer van het wetenschappelijke vakblad Science. Kaart Wetenschappers hebben het voor het eerst uitgepakt met een planetaire kaart van de impact van 17 verschillende activiteiten van de mens, zoals de visserij, de klimaatswijziging en de vervuiling van ecosystemen in de zeeën. Het rapport synthetiseert de mondiale gegevens van de menselijke impact op koraalriffen, plankton en de ecosystemen op de zeebodem. Tot nu toe had het onderzoek zich enkel geconcentreerd op een enkele menselijke activiteit in het bijzonder of de gevolgen daarvan op één enkel ecosysteem. "Onze resultaten onthullen dat de globale impact van de mens op ecosystemen in de oceanen veel nefaster is dan men zich kon voorstellen. Dat is een verrassing", zei Ben Halpern van de Universiteit van Californië. Gebieden Meer dan veertig procent van de wereldzeeën is al sterk door de mens beïnvloed. De laatste grotendeels ongerept gebleven mariene gebieden bevinden zich aan beide polen, maar lopen in de toekomst gevaar door de smeltende ijskappen. De meest getroffen mariene gebieden bevinden zich in de Noordzee tussen Schotland en Noorwegen, in de Zuidelijke en Oostelijke Chinese Zee, in de Caraïben, in de Middellandse Zee, de Rode Zee, de Beringzee langs de Noord-Amerikaanse kusten en in grote delen van de Stille Oceaan. (afp/dpa/sam) Bekijk de wereldkaart van de verstoring van het zeemilieu / samenvatting van het artikel uit Science http://www.nrc.nl/wetenschap/article936810.ece/Studie_naar_schade_aan_oceanen 'Baltische Zee kampt met zuurstofgebrek ' 23 juni 2008 Het ecosysteem van de Baltische Zee wordt bedreigd door een toenemend zuurstoftekort. Op een aantal plaatsen tussen de Baltische Staten, Zweden en Denemarken zijn zogeheten 'marine dead zones' ontstaan, plaatsen waar niets meer leeft omdat er geen zuurstof meer in het water zit. Dat heeft het Wereld Natuur Fonds WWF maandag gemeld. Als de vorming van de dode zones doorgaat, kan het ecosysteem in de hele Baltische Zee instorten, stellen de natuurbeschermers. Kunstmest De zones ontstaan vooral doordat het water vervuild raakt met kunstmest. Daarin zitten stoffen die algen snel doen groeien. Zodra de algen doodgaan, zinken ze naar de bodem en bieden een thuis aan bacteri챘n die het zuurstofgehalte in het water aanzienlijk laten dalen. Het proces is bekend als Eutrofiëring en werd vroeger vastgesteld in hopeloos met meststoffen en rioolwater vervuilde rivieren ,meren ..... en de kwalijke gevolgen van overstromingen, zware wegspoelende neerslag en daaruit voortvloeiende gronderosie , in landbouw -gebieden en zelfs waterzuiveringsstations Toename Volgens het WWF zijn de dode zones in de wereld sinds 1995 toegenomen van 44 tot 169. Zeven daarvan bevinden zich in de Baltische Zee. De zones vormen bij elkaar een gebied dat twee keer zo groot is als Zweden. (c) ANP Giftige blauwalg profiteert van opwarming 03 april 2008 De opwarming van de aarde bevordert de groei van giftige blauwalgen in het water, omdat deze sterker reageren op temperatuurverhoging dan andere algensoorten. Dit leidt wereldwijd tot problemen met de waterkwaliteit, vooral tijdens warme droge zomers, schrijven algendeskundigen prof. dr. Jef Huisman van de Universiteit van Amsterdam en prof. dr. Hans Pearl van de Universiteit van North Carolina in Science (3 april). Blauwalgen komen wereldwijd voor en lijken steeds meer problemen te veroorzaken in meren in Afrika, Australië, China, Amerika, en ook in vele Europese wateren Blauwalgen gedijen goed bij hogere temperaturen in water met veel stikstof en fosfaten. Tijdens warm weer wordt de bovenlaag van het water sterker opgewarmd dan de laag eronder. Dit warmere water zet uit en blijft daardoor drijven op het koude water eronder. Hierdoor ontstaat gelaagdheid (stratificatie) en wordt het water minder goed gemengd. Blauwalgen profiteren van deze condities, omdat ze in hun cellen kleine gasblaasjes kunnen maken. Daarmee krijgen de cellen drijfvermogen. Tijdens windstil warm weer drijven deze blauwalgen massaal omhoog naar de bovenste waterlagen en vormen een dichte laag aan de oppervlakte. Hiermee vangen ze licht weg voor andere algensoorten zoals groenalgen en kiezelwieren, die geen drijfvermogen hebben. Op die manier overheersen ze. Blauwalgen (cyanobacteriën genoemd) kunnen verschillende gifstoffen produceren. Bij inname brengen deze gifstoffen ernstige schade toe aan de lever en het zenuwstelsel. Dit kan leiden tot sterfte bij koeien, schapen, watervogels en huisdieren die van het water drinken. Ook voor de mens is inname gevaarlijk. Bij te hoge concentraties worden meren en plassen daarom afgesloten voor recreatie en wordt de inname van drinkwater en irrigatiewater voor de landbouw stopgezet. De onderzoekers beschrijven in Science een tropische blauwalg Cylindrospermopsis raciborskii die op Palm Island (Australi챘) per ongeluk in het drinkwater terecht kwam en levers van mensen aantastte. ‘Lange tijd was men in Australië onwetend dat het aan deze blauwalg lag. Toen de leverziekte epidemische vormen aannam, ging men het water onderzoeken en werd de oorzaak gevonden’, zegt Huisman. Deze blauwalgensoort werd in het midden van de jaren dertig voor het eerst in Zuid-Europa gevonden en heeft inmiddels Nederland en Noord-Duitsland gekoloniseerd. Ook in Noord-Amerika heeft de soort zich vanuit Florida naar de noordelijke staten uitgebreid. De onderzoekers zien een relatie tussen deze algen en klimaatverandering. Behalve dat blauwalgen van hitte houden, profiteren ze ook van regen. Die combinatie van stortbuien in de zomer afgewisseld met lange perioden van droogte is wat de klimaatmodellen voorspellen. Door intense regen spoelen veel voedingsstoffen zoals stikstof en fosfaat van boerenakkers en wegen naar het water. Lange periodes van warm weer geven blauwalgen ruim de tijd om deze voedingsstoffen op te nemen en te benutten voor hun groei. In droge tijden met lage waterstanden wordt door sluizen en dammen de waterstand gereguleerd, bijvoorbeeld om de vaarwegen op diepte te houden voor de scheepvaart. Dit verergert de algenproblemen, omdat het voedselrijke water dan langer blijft stilstaan. Dit geeft de blauwalgen nog meer tijd om door te groeien. Bovendien zijn blauwalgen beter bestand tegen zout dan andere zoetwateralgen. Dit geeft blauwalgen een concurrentievoordeel bij verzilting van zoetwatergebieden. Dit doet zich ook in Nederland voor: door de zeespiegelstijging drukt zout kwelwater het zoete water in de duinen omhoog. De verzilting dringt steeds verder het land in. Blauwalg duikt vroeger op 2 april 2007 De jaarlijkse bloei van giftige blauwalgen in Nederlandse wateren komt door de zachte winter en het zonnige weer maanden of weken eerder op gang. Normaal bloeien de eerste blauwalgen in mei. De blauwalgen zijn door de aachte winters waarschijnlijk niet helemaal afgestorven en kunnen zich dan ook al goed en alsmaar vroeger ontwikkelen in de het voorjaar Groene laag Blauwalgen zijn bacteriën die van nature voorkomen in water. Bij een explosieve bloei vormt zich een groene laag op het water. Door algenbloei kan gebrek aan zuurstof in het water ontstaan waardoor vissen kunnen sterven. Sommige blauwalgen kunnen giftige stoffen afscheiden die bij mensen huidirritatie, duizeligheid, ademhalingsproblemen en darmklachten kunnen veroorzaken. Als het water afkoelt en de zonsterkte afneemt, verdwijnen blauwalgen vanzelf weer. OOk eind 20 februari 2008 werd de toename( Het betreft wél een soort blauwalg die zich bij lage temperaturen manifesteert ) al gekonsteerd Voorheen was blauwalg een fenomeen voor de zomermaanden juni, juli en augustus Rattenplaag Door het warmere klimaat van de jongste jaren lijken ratten hier steeds beter en langer te leven. De verdelging wordt ook alsmaar moeilijker. De dieren ontwikkelen immers een immuniteit tegen de gebruikte verdelgingsmiddelen. (belga/tdb) De zwarte rat rukt op Zwarte rat ( Rattus rattus ) een ingburgerde aziatische exoot Het dier is een last voor burgers en bedrijven. Het vreet zich door plafonds en laat die gehavend achter. Voederbakken zijn evenmin veilig voor de rat. De ratten kunnen besmet zijn met het hantavirus, dat bij mensen nierschade kan veroorzaken. Wie besmette stofdeeltjes uit keutels inademt, kan ziek worden. De zwarte rat kan ook dierziekten als de varkenspest en mond- en klauwzeer overbrengen. Het dier was in de middeleeuwen de verspreider van de pest, die miljoenen mensen het leven kostte De zwarte rat geldt als ongedierte en gemeenten zijn gehouden de rat te bestrijden. Maar het dier is schuw voor mensen en laat zich moeilijk pakken. In tegenstelling tot de Bruine rat( rattus norvegicus ) eet het niet van traditioneel giftig lokaas en is zeer argwanend . Om verspreiding van de zwarte ratten tegen te gaan, worden ( naast de ontwikkeling van nieuwe pogingen met vergiftigd aas) voorts wegbermen gemaaid. Rattenouders sturen hun jongen weg en die zoeken een nieuwe plek via wegbermen. Door de ratten de pas af te snijden via deze vluchtwegen naar nieuwe vestigingsplaatsen, wordt gepoogd het probleem van de zwarte rat in te dammen. Honderden dode pinguïns op strand van Rio Een van de geredde pinguïns. Honderden dode babypinguïns zijn de afgelopen twee maanden aangespoeld op de stranden van Rio de Janeiro. Het gebeurt regelmatig dat dode -en levende- pinguïns bij Rio terecht komen, maar nooit eerder in zulke grote aantallen, zeggen deskundigen. Overbevissing, polutie of opwarming Over de oorzaken zijn deskundigen het oneens. Volgens sommigen dwingt intensieve visserij de pinguïns om steeds verder te zwemmen voor voedsel, met als gevolg dat ze sneller worden meegenomen door sterke oceaanstromen. Een andere oorzaak die wordt genoemd is de vervuiling, die pinguïns kwetsbaarder maakt voor ziektes. Weer een andere verklaring is de opwarming van de aarde, die zorgt voor meer stormen op zee. (novum/lb) 18/07/08 Kikkerkoorts 21 februari 2008 De Nederlandse kikkers dreigen het slachtoffer te worden van een schimmelinfectie die voorheen alleen voorkwam in warme landen, Kikkers in gevangenschap zijn eenvoudig af te helpen van de infectie, de amfibieën die leven in het wild lopen meer gevaar. Buiten is de besmetting nauwelijks te bestrijden en kunnen we met massale kikkersterfte te maken krijgen. Het hele ecosysteem kan erdoor worden ontwricht", zegt Eugène Bruins van de Amsterdamse dierentuin Artis. Tip Bruins, hoofd van de afdeling koudbloedigen, geeft bezitters van kikkers een tip om besmetting te voorkomen. "Dode kikkers mogen niet zomaar worden weggegooid. Ze moeten eerst een paar dagen in bleekwater worden gelegd om de schimmel onschadelijk te maken." (c) NU.nl Virus bedreigt Nederlandse kikkers nieuwsbericht | 10 maart 2011 Wetenschappers van het Dutch Wildlife Health Centre ( DWHC) van de faculteit Diergeneeskunde hebben voor het eerst in Nederland een Ranavirusinfectie bij wilde kikkers vastgesteld. In september 2010 doodde het virus in korte tijd meer dan duizend kikkers in een ven bij Bezoekerscentrum Dwingelderveld. Een vrijwilliger van RAVON (Reptielen Amfibieën Vissen Onderzoek Nederland) ontdekte de dode kikkers. Sectie op deze kikkers door het DWHC toonde dit potentieel dodelijke virus aan. Het ranavirus is niet gevaarlijk voor de mens. Marja Kik, patholoog van het Dutch Wildlife Health Centre, het kennisinstituut over de gezondheid van wilde dieren in Nederland: " Ranavirus infecties kunnen voorkomen bij amfibieën, reptielen en vissen en kunnen massale sterfte veroorzaken. Ranavirussen verspreiden zich gemakkelijk. Daardoor vormen ze een groot risico voor zeldzame en beschermde soorten in de natuur. Omdat er in Nederland niet systematisch naar gezocht is, is het onduidelijk hoe lang ranavirussen zich al in Nederland bevinden, en waar ze mogelijk nog verder te vinden zijn". Verspreiding voorkomen Annemarieke Spitzen wetenschappelijk onderzoeker bij RAVON: "Dankzij de oplettende houding van een boswachter van Natuurmonumenten en een van onze vrijwilligers, is de aanwezigheid van dit virus in Nederland aan het licht gekomen. Het is onduidelijk hoe het ranavirus in het ven terechtgekomen is en of het virus ook in andere vennen in het nationaal park aanwezig is". Op advies van het Dutch Wildlife Health Centre en RAVON neemt Natuurmonumenten maatregelen om de kans op verspreiding te verkleinen. Het is van belang dat er snel inzicht komt in het voorkomen van deze virussen elders in Nederland. Massale kikkersterfte in Nederland door virus FOTO ANP UTRECHT - Meer dan duizend wilde kikkers in één vennetje in Drenthe zijn afgelopen jaar overleden aan een Ranavirusinfectie. De kans is groot dat het virus ook elders heeft toegeslagen, zo heeft een woordvoerster van Reptielen Amfibieën Vissen Onderzoek Nederland (RAVON) vandaag laten weten. De komende maanden wil RAVON onderzoeken of er nog ergens anders in Nederland zoveel kikkers zijn gestorven.Het is de eerste keer dat dit voor amfibieën gevaarlijke virus bij wilde kikkers is vastgesteld, zo hebben wetenschappers van het Dutch Wildlife Health Centre (DWHC) van de Universiteit Utrecht ontdekt. Ranavirusinfecties kunnen massale sterfte veroorzaken bij amfibieën, reptielen en vissen. Het virus is niet schadelijk voor mensen. In een ven in Nationaal Park Dwingelderveld werden in september vorig jaar veel dode kikkers gevonden. Na sectie bleek het om het Ranavirus te gaan. Inmiddels zijn er maatregelen getroffen om te kans op verspreiding tegen te gaan. Volgens de woordvoerster van RAVON is er te weinig budget om actief andere plekken in Nederland te onderzoeken. "Daarom hopen we dat natuurliefhebbers het melden als ze veel dode kikkers vinden." (FOTO ANP) 28/02/11 Groen kikker met ranavirus besmetting ( rode inwendige bloedingen ) gevaarlijke Chinese mug, zandvlieg en Lyme-teken Teken. Zandvlieg. De afgelopen warme winters en de voorspelde klimaatverandering zal in ons land de komende jaren leiden tot een spectaculaire toename van de ziekte van Lyme, veroorzaakt door tekenbeten. Nu al worden elk jaar honderdduizenden wandelaars, hondenuitlaters en veldwerkers in bos-, heide- en duingebieden door deze parasieten besprongen. Ook een uit China afkomstige linke muggensoort, de 'Aedes albopictus', (Tijgermug ) en een ZuidEuropese zandvlieg dreigen zich hier permanent te gaan vestigen. Deze twee onheilsbeesten brengen de knokkelkoorts (dengue) over, evenals de tropische ziekten leishmaniasis en het West-Nijl-virus. Teken Meer dan 10.000 mensen lopen nu al jaarlijks, in meer of mindere mate, verschijnselen van Lymeborreliose op. Steeds vaker valt het spinachtige ongedierte zijn 'prooi' in de eigen achtertuin aan. Huisdieren brengen de teken de woning binnen. Nog meer onheil "Door het warmere weer komen er steeds meer teken in bosrijke gebieden", waarschuwen onderzoekers in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (NTvG). Maar er dreigt door de algehele opwarming meer tropisch onheil: "We lopen in deze streken bovendien het re챘le risico dat een uit China afkomstige linke muggensoort, de 'Aedes albopictus', en een Zuid-Europese zandvlieg zich hier permanent gaan vestigen." Deze twee onheilsbeesten brengen de knokkelkoorts ('dengue') over, evenals de tropische ziekten leishmaniasis en het West-Nijl-virus. Daartoe waarschuwen drie specialisten op het gebied van infectieziektenbestrijding. Niet serieus genomen Volgens het Nederlands artsenblad wordt de ziekte van Lyme, die in extreme gevallen tot onder meer gehooruitval en neurologische schade kan leiden, nogal eens over het hoofd gezien. Veel pati챘nten voelen zich niet serieus genomen en bezoeken meerdere artsen, hopend op een juiste diagnose. Fatale afloop Het ziektebeeld van knokkelkoorts kan vari챘ren van vrijwel symptoomloos tot hoge koorts met bloedingen en fatale afloop. De leishmaniaparasiet, die wordt overgebracht door de zandvlieg, nestelt zich bij voorkeur in honden en kan vervolgens weer op de mens overspringen. De ziekte kan gepaard gaan met diverse symptomen zoals vermagering, huidklachten, vergrote lymfeklieren, een vergrote milt, kreupelheid, bloedarmoede, maar in een verdergevorderd stadium ook nierfalen en bloedingsneiging. (mvl) De ziekte van Lyme http://www.iph.fgov.be/epidemio/EPINL/plabnl/lyme.htm De Teek Een teek is een klein, bruinzwart spinachtig diertje dat de grootte van een speldenkop heeft. Het ligt op de toppen van lage begroeiing op de loer van een warmbloedige voorbijganger, een mens of een dier, zoals een muis, ree, paard, hond, … Door contact met een gastheer komt de teek op de huid terecht waarna zij zich vastklampt met behulp van een hypostoom (een buisje waardoor zij bloed opzuigt en speeksel oprispt). Dit speeksel kan bacteriën of virussen bevatten die ziekten veroorzaken. Teken komen voor in bossen en op plaatsen met lage begroeiing (hoog gras, varens, struiken). Daarom kan je door een teek worden gebeten wanneer je in een bos met een dichte lage begroeiing wandelt of speelt maar ook in weiden en groene stadsdelen. Teken houden van warme en vochtige plaatsen. De ziekte van Lyme en anaplasmose zijn infecties die worden veroorzaakt door ziekteverwekkende bacteri챘n (Borrelia burgdorferi en Anaplasma phagocytophilum) die allebei in Belgi챘 voorkomen. Tekenencefalitis (Tick-Borne Encephalitis of TBE) vloeit voort uit een virusbesmetting (Flavivirus). Dit virus is in tal van gebieden in Noord-, Oost- en Centraal Europa in omloop. Deze 3 ziekteverwekkers worden via een tekenbeet op de mens overgedragen. Er zijn enkele zeldzame gevallen gerapporteerd van personen met tekenencefalitis nadat zij niet-gepasteuriseerde melkproducten hadden gedronken of gegeten. In de bovenstaande gebieden blijft deze wijze van besmetting uitzonderlijk. Lyme Er kunnen drie stadia worden onderscheiden maar het is mogelijk dat ze niet alle drie worden doorlopen : 1e stadium : 3 dagen tot 3 maanden na de beet : o op de plaats of in de buurt van de beet een rode, ringvormige vlek die geleidelijk groter wordt (erythema migrans); o griepsymptomen zoals hoofdpijn, spierpijn, vermoeidheid, matige koorts, enz. 2e stadium : enkele weken of maanden na de beet : o pijn ter hoogte van armen of benen; o scheefstaand gezicht door gelaatsspierverlamming; o dubbel zien; o hartritmestoornissen (arythmie ); 3e stadium : maanden en soms zelfs jaren na de beet : o pijn en zwelling in 챕챕n of meerdere gewrichten (arthritis), vaak ter hoogte van de knie; o chronische neurologische stoornissen (zelden); o laattijdige huidletsels op armen en/of benen. Het aantal gevallen gediagnosticeerd per jaar en bevestigd door de referentielaboratoria blijft toenemen. Op basis van deze gegevens stellen wij vast dat de ziekte van Lyme aanwezig is in bijna alle arrondissementen van het land. Anaplasmose wordt gekenmerkt door een geheel van symptomen die lijken op die van griep en 5 à 15 dagen na de tekenbeet verschijnen : hoge koorts (39°C of meer), spierpijn, hoofdpijn, soms gewrichtspijn. Het gaat om een opduikende ziekte, het aantal gevallen vastgesteld in Belgi챘 ligt laag maar toch hoog in vergelijking met de rest van Europa : tussen 2000 en 2006 bevestigde het referentielaboratorium 59 gevallen, terwijl voor dezelfde periode alle andere Europese landen samen slechts een honderdtal gevallen rapporteerden. Deze ziekte kan ook worden geassocieerd met de ziekte van Lyme (co-infectie) Tekenencefalitis De ziekte treedt op met een gunstig evoluerend griep-syndroom, koorts, spierpijnen, hoofdpijnen en misselijk-heid. Ongeveer twee weken later, terwijl de ziekte lijkt te zijn verdwenen, kan plots een spierverlamming of me-ningitis optreden, een ernstige complicatie waarvan men erg moeilijk geneest. Het virus is niet in omloop in Belgi챘. In endemische gebieden vormt het echter een gevaar voor toeristen en reizigers die in landelijke zones verblijven, ludieke of professionele activiteiten in het bos of woud ondernemen of in de bergen wandelen.. Zandvliegen & Leichmaniose http://en.wikipedia.org/wiki/Phlebotominae Volwassen dier: 10 à 11 mm lang. Het lijf is bleekgrijs, de ogen zijn bronskleurig bruin en de poten zijn donkerrood–bruin. Levenscyclus De volwassen dieren zijn te zien van april tot september. De larven kunnen er tot twee jaar over doen om zich te ontwikkelen en leven in los zand. In het popstadium krullen de larven zich in een O- of U-vorm, waarin ze 챕챕n tot twee weken blijven. Gewoonten De volwassen dieren leven op zanderige rivieroevers met een open habitat onder schaduwgevende bomen. De larven van de zandvlieg zijn actieve bodemroofdieren. http://www.parasitologie.nl/index.php?id=123 Viscerale leishmaniasis (Oude Wereld) Pathogeen Phylum: Protozoa (dierlijke eencelligen) Subphylum: Sarcomastigophora (flagellaten en amoeben) Orde: Kinetoplastida Familie: Trypanosomatidae Genus: Leishmania Vector : Men loopt een infectie met L. donovani op via de beet van een vrouwelijk ge챦nfecteerde zandvlieg (geslacht: Phlebotomus). Viscerale leishmaniasis is in de meeste gebieden een zo철nose, met andere woorden de parasieten worden overgedragen door de zandvlieg van dier naar mens. In India en Oost-Afrika is een dierreservoir niet bekend; daar wordt de infectie door de zandvlieg waarschijnlijk alleen van mens tot mens overgebracht. Chikungunya-virus (1) Alfavirus, / familie der Togaviridae De "dengue" ( knokelkoorst ) en Chikungunya (Nijlkoorst ) (2) situatie in 2000 en 2005 *ondertussen, zijn enkele vectoren (3) al in italie gesignaleerd (1)*swahili, « chikungunya » ---> gekromd lopen / veroorzaakt door de intense artro-yalgieen (2) Dengue en chikungunya zijn twee verschillende ziekten ... Ze worden echter overgebracht door(vermoedelijk) dezelfde ( zeker in het geval van Aedes aegytpi )vectoren De meeste zieken zijn slachtoffer van beide pathogenen terzelfdertijd ..... Dengue virii = (minstens vier verschillende verwante virussen (van de groep flavivirus) ICD-10 A90-A91 ICD-9 061 (3)* vectoren = Aedes aegytpi ( Nijlkoorst en knokelkoorst ) , Aedes africanus, Mansoni spp., ( etc....) Tijgermug , zandvliegen