Casus 1: Helena Er wordt doorgegeven dat: - Wie is Helena Helena, 37 jaar, werkt deeltijds als verpleegkundige in het revalidatiecentrum van het UZ Gent. Ze heeft samen met echtgenoot Jan, die werkt als ingenieur voor een buitenlandse firma en daardoor veel in Londen vertoeft, drie kinderen van respectievelijk 10, 6 en 4 jaar oud. Toen Lennert, de jongste van de drie kinderen, 3 was, is ze opnieuw deeltijds gaan werken na een loopbaanonderbreking van 3 jaar. Ze wonen in een randgemeente van de stad Gent in een rijhuis met 2 verdiepingen. De woning is door hen gerenoveerd maar staat nu te koop. Helena gaat met haar gezin naar een andere randgemeente van de stad Gent verhuizen om dichter bij haar werk te zijn. Wat is er gebeurd? Op een avond op de terugweg naar huis na het werk wordt ze aangereden door een wagen. De bestuurder die op zoek was naar een adres heeft de fietsster te laat opgemerkt en kon haar niet meer ontwijken. Te gevolge van dit ongeval heeft Helena een complete beschadiging van het myelum, niveau Th6, zowel motorisch als sensibel. Revalidatie Na een verblijf van 4 weken op de afdeling traumatologie (er is een operatief ingrijpen geweest, waarbij de gebroken thoracale wervels gefixeerd zijn en dit de dag na opname in het universitair ziekenhuis via ambulance op de spoeddienst ) kan Helena getransfereerd worden naar het revalidatiecentrum. - passieve mobilisatie van onderste ledematen is gebeurd door de kinesitherapeut. Daarnaast zijn er reeds spierversterkende oefeningen voor de BL gegeven. het verbod om bepaalde bewegingen t.h.v romp, bekken te mogen uitvoeren omwille van de fixatie van de wervels, is opgeheven. Tevoren was hierdoor niet mogelijk van reeds te starten met het inoefenen van transfers. Huidige toestand De ergotherapeut van de dienst revalidatie heeft voor de voorlopige standaardrolstoel gezorgd. Helena heeft reeds voor een eerste maal de beleving meegemaakt van in een rolstoel te zitten (opgezet worden terwijl er geen sensibele feedback komt vanuit OL en een deel van de romp kan als zeer vreemd zelfs beangstigend ervaren worden. Helena omschrijft het als ‘het is alsof je zweeft en dat je gaat vallen als ze je zullen loslaten’). Er is nog geen sprake van opzitten in de rolstoel overdag noch zelf besturen van de rolstoel. Door haar kennis van de problematiek als revalidatie verpleegkundige is ze zelf zeer aandachtig voor goede positionering in bed (zowel verzorgende als kinesitherapeut en ergotherapeut hebben hier aandacht voor) en controleert ze of vraagt ze regelmatig te controleren op roodheid van de huid ter hoogte van drukplaatsen, in functie van decubitus wonden te voorkomen. Helena kent geen angst voor de revalidatie, noch voor de toekomst, wel dat er zich NHO zou voordoen. Ze heeft een enorm doorzettingsvermogen en hoge doch realistische verwachtingen van de revalidatie. - Wie? Geslacht: vrouw Leeftijd: 37 jaar Deeltijds verpleegkundige UZ Gent Gehuwd met Jan (werkt als ingenieur voor buitenlands bedrijf- vertoeft vaak in Londen) 3 kinderen: - 10 jaar 6 jaar 4 jaar - Huidige toestand - Sinds 1 jaar opnieuw deeltijds gaan werken na een loopbaanonderbreking van 3 jaar Woont in randgemeente van Gent, in een rijhuis met twee verdiepingen. Huis staat te koop (en is gerenoveerd) omdat ze gaat verhuizen naar een andere randgemeente dichter bij haar werk. Wat is er gebeurd? Omver gereden als fietser door een wagen. Gevolg: complete beschadiging van het myelum, niveau Th6, motorisch EN sensibel Revalidatie 4 weken verblijf op traumatologie (operatief ingrijpen waarbij de gebroken thoracale wervels gefixeerd – dag na opname) Nu naar revalidatiecentrum (K7) - Passieve mobilisatie van de OL door de kinesitherapeut Mededeling spierversterkende oefeningen BL door kinesitherapeut Verbod om bepaalde bewegingen thv de romp en bekken te mogen uitvoeren mogen terug uitgevoerd worden (kwam door fixatie wervels) Door bovenstaande nog geen mogelijkheid gehad om transfers te oefenen - Heeft momenteel een standaardrolstoel, gekregen door de ergo Heeft het gevoel te ‘zweven’ in de rolstoel; geen sensibele feedback vanuit OL en weinig rompstabilisatie. Opzitten in rolstoel en zelf besturen is NVT. Zelf is ze aandachtig voor positionering in bed en voor roodheid op plaatsen waar decubitus vaak voorkomt Geen angst voor revalidatie Wel angst voor NHO: neurogene heteroscope ossificatie: spontane ossificatie bij perifere gewrichten: aanmaak van bot waar er geen bot zou moeten zijn Enorm doorzettingsvermogen en hoge, maar realistische verwachtingen van de revalidatie
