Het andere binomium van Newton Edward Omey 1 Inleiding Bijna iedereen heeft tijdens zijn studies kennis gemaakt met de binomiale coëf…ciënten of getallen. Deze worden dikwijls voorgesteld onder de vorm die door Blaise Pascal (1623 - 1662) werd bedacht: 1 1 1 1 3 1 1 1 1 2 4 6 5 10 6 1 3 15 1 4 10 20 1 5 15 1 6 1 De rijen worden genummerd met n = 0; 1; 2; :::De getallen worden soms voorgesteld door middel van het symbool nCk waarbij n = 0; 1; 2; ::: en k = 0; 1; :::; n. Elke volgende rij in deze tabel is opgebouwd door de som te nemen van 2 buren uit de vorige rij en dan aan te vullen met een eerste en een laatste getal "1". Met nCk tellen we hoeveel deelverzamelingen van grootte k kunnen gevonden worden in een verzameling met n elementen. Het is bekend dat de getallen in deze driehoek steeds van de volgende vorm zijn: nCk = n k = n! ,0 k!(n k)! k n, n 0, waarbij 0! = 1 en n! = n (n 1) ::: 2 1 als n 1. Deze getallen komen te pas en te onpas voor in vele takken van de wiskunde, kanstheorie en statistiek. In deze bijdrage geven we enkele gebruikelijke toepassingen van deze binomiaal coë¢ ciënten. Tevens presenteren we een veralgemening van het binomium van Newton en een toepassing. 2 2.1 Het binomium van Newton Een merkwaardig product Bij de studie van merkwaardige producten vinden we ondermeer: (x + y)0 (x + y)1 (x + y)2 (x + y)3 = 1 = x+y = x2 + 2xy + y 2 = x3 + 3x2 y + 3xy 2 + y 3 enzovoort 1 We merken dat de coë¢ ciënten de getallen zijn die we ook terugzien in de driehoek van Pascal. Deze formules illustreren het beroemde binomium van Isaac Newton (1643 - 1727): (x + y)n = n X n k n x y k k ,n 0. (1) k=0 Deze formule komt geregeld voor bij puzzels en competities! Tevens vormt deze formule de basis van vele andere technieken en toepassingen. 2.2 Voorbeelden en oefeningen Bepaal de coë¢ ciënt van x6 in (2 + 3x)10 . Bepaal de coë¢ ciënt van x6 in (2x + 3=x)10 . (Noot 6, Wiskunde en Onderwijs N 167, pp. 280 - 282, 2016) "Vier opeenvolgende termen in de binomiaalontwikkeling van (x + y)n zijn: 2916; 4860; 4320 en 2160. Vind x; y en n." Bepaal (1 + i)6 (1 i)6 (in de complexe getallen). Als A en B vierkante matrices zijn waarvoor AB = BA, dan is (A + B)n = n X n k n A B k k . k=0 Als f en g a‡eidbare functies zijn, dan geldt (f g)0 (f g)00 (f g)(n) = f 0 g + f g0 = f 00 g + 2f 0 g 0 + f g 00 n X n (k) (n k) f g . = k k=0 Dit is de beroemde formule van Leibniz (1646 - 1716). 2.3 Enkele speciale gevallen a) In de formule van Newton kiezen we x = y = 1 en dan vinden we: n X n k = 2n n 0. k=0 Dit betekent dat de rijsommen in de driehoek van Pascal gelijk zijn aan de opeenvolgende machten van 2. 2 b) Kiezen we x = 1 en y = 1, dan vinden we: n X n ( 1)k = 0, n k 0. k=0 Wanneer we de getallen in een rij van de driehoek van Pascal afwisselend voorzien van een positief en negatief teken, dan is de resulterende som gelijk aan 0. c) Kiezen we x = 2 en y = 1, dan vinden we: n X n k 2 = 3n , n k 0. k=0 Wanneer we in een rij van de driehoek van Pascal de getallen vermenigvuldigen met een macht van 2,dan is de resulterende som gelijk aan 3n . d) Op dezelfde wijze stellen we met x = 2 en y = 1 vast dat n X n k 2 ( 1)n k k = 1, n 0. k=0 3 3.1 Een veralgemening De veeltermen van Newton. We vertrekken van de formule n k = n 0 = 1 en n! n = k!(n k)! (n 1) ::: k! (n k + 1) . In deze formule gaat men er gewoonlijk van uit dat de getallen n 0 en k 0 natuurlijke getallen zijn. Newton veralgemeende deze formule en de…nieerde voor een natuurlijk getal k 0 en voor reële getallen z (zowel positieve als negatieve reële getallen) de veralgemeende binomiaal coë¢ ciënten: z k z 0 = = z (z 1) ::: k! (z k + 1) ,k 1, (2) 1. Wanneer z = n een natuurlijk getal is, dan vinden we de gewone binomiaalcoëf…ciënten terug. Voorbeelden a) Voor z = 1 vinden we via (2) dat: 01 = 1, 11 = 1 en 1 2 1 3 = = ( 1) ( 2) 2! ( 1) ( 2) 3! 3 =1 ( 3) = 1 We vinden dus dat k1 = ( 1)k , k 0. b) Voor z = 2 vinden we via (2) dat: 2 2 1 3 ( 2) = ( 3) 2! ( 2) = = = = = 2 1 = 1, = 2 en =3 ( 3) 3! We vinden dat k2 = ( 1)k (k + 1), k c) Voor z = 1=2 vinden we 1=2 0 1=2 1 1=2 2 1=2 3 2 0 ( 4) = 4 0. 1 ( 1=2) 1 = 1! 2 3 4 1 ( 1=2)( 3=2) = = 2! 2! 4 2 42 ( 1=2)( 3=2)( 5=2) 5 3 1 = = 3! 3! 8 6 1 3 43 We vinden in het algemeen dat 1=2 k = ( 1)k 2k ,k 4k k 0. (3) d) Toon aan dat z+1 k 3.2 = z k 1 + z . k Veralgemeende formule van Newton Ook met deze veralgemeende coë¢ ciënten blijft het binomium van Newton geldig: voor jxj < 1 geldt dat 1 X z k (1 + x) = x , z 2 <. k z (4) k=0 In deze formule kan z zowel een natuurlijk getal zijn als een reëel (positief of negatief) getal. Soms noemt men deze formule de negatief binomiale formule. Voorbeelden a) Voor z = 1 en z = 2 vinden we respectievelijk: (1 + x) 1 = 1 X k=0 1 k x =1 k 4 x + x2 x3 + ::: en (1 + x) 2 = 1 X 2 k x =1 k k=0 Wanneer we x vervangen door terug: (1 x) 2x + 3x2 4x3 + ::: x vinden we de volgende welbekende formules 1 = 1 + x + x2 + x3 + ::: en (1 b) Voor z = x) 2 = 1 + 2x + 3x2 + 4x3 + ::: 1=2 vinden we (1 + x) 1=2 = 1 X k=0 4 4.1 1 1=2 k X ( 1)k 2k k x = x k 4k k (5) k=0 Toepassing Haakjes? Bij het berekenen van a+b+c is er geen verwarring mogelijk. We vinden immers dat a + b + c = (a + b) + c = a + (b + c). Bij het berekenen van a b + c is het aangewezen om haakjes te gebruiken en hier zijn 2 mogelijkheden om de berekening te maken: a (b + c) of (a b) + c. Bij het berekenen van a b c (waarbij een bewerking is zoals +; ; ; :) zijn er precies C3 = 2 verschillende manieren om haakjes rond twee getallen te plaatsen: (a b) c en a (b c). Bij het berekenen van a b c d zijn er C4 = 5 mogelijkheden: a (b (c d)) a ((b c) d) (a b) (b + c) (a (b c)) d ((a b) c) d Bij het berekenen van a b kunnen we maar op C2 = 1 manier de berekening maken. We kiezen nu ook C1 = 1 en vinden voorlopig de rij (1; 1; 2; 5; :::). 4.2 Algemene formule We zoeken nu een algemene formule voor Cn . Ter illustratie bekijken we eerst het geval waarbij n = 5 en we bekijken a b c d e. Er zijn verschillende mogelijkheden: - we plaatsen a alleen en plaatsen haakjes rond de rest: a (b c d e). Voor deze laatste haakjes zijn er C4 mogelijkheden om verder haakjes te plaatsen. Er zijn in totaal C1 C4 mogelijkheden om haakjes te plaatsen. 5 - we kiezen (a b) en plaatsen haakjes rond de rest: (a b) (c d e). In de eerste term kunnen we haakjes plaatsen op C2 = 1 manier en voor de tweede term kunnen we haakjes plaatsen op C3 = 2 manieren. Er zijn in totaal C2 C3 mogelijkheden om haakjes te plaatsen. - we kiezen voor (a b c) (d e) en kunnen haakjes plaatsen op C3 C2 manieren - we kiezen voor (a b c d) e en kunnen haakjes plaatsen op C4 C1 manieren. We vinden dus C5 = C1 C4 + C2 C3 + C3 = 1 5+1 2+2 1+5 C2 + C4 1 = 14. C1 In het algemeen vinden we Cn = C1 Cn 1 + C2 Cn 2 + ::: + Cn 1 C1 . In een meer compacte notatie vinden we Cn = n X1 Ci Cn i , n 2. (6) i=1 Met deze formule vinden we de opeenvolgende term van de rij (Cn ): 1 1 2 5 14 42 Bemerk dat C4 = 5 = 132 429 1430 4862 ::: 1 1 6 20 = . 4 4 3 We herbekijken eveneens C5 = 14 en vinden: C5 = 14 = 1 1 8 70 = . 5 5 4 De voorbeelden hierboven suggereren dat de volgende formule geldt: Cn+1 = 1 2n . n+1 n We bewijzen deze formule in de volgende paragraaf. 4.3 Bewijs van de algemene formule In deze paragraaf bewijzen we de bovenstaande formule. We gaan te werk in verschillende stappen 6 4.3.1 Stap 1: de genererende functie De genererende functie van de rij (Cn ) is per de…nitie gelijk aan C(z) = 1 X Cn z n = C1 z + C2 z 2 + ::: + Cn z n + ::: (7) n=1 Bij een gegeven rij kunnen we in principe de genererende functie bepalen via deze de…nitie. Omgekeerd, wanneer we de genererende functie kennen, dan kunnen we de rij (Cn ) als volgt reconstrueren: C(0) = 0, C 0 (0) = C1 , C 00 (0) = 2!C2 , ::: (n) C (0) = n!Cn . We zien dus dat (7) de reeks van Taylor is van de functie C(z). Door in (7) de relatie (6) te gebruiken vinden we: C(z) = C1 z + 1 X (6) Cn z n = z + n=2 1 n X X1 Ci Cn i z n . n=2 i=1 In de laatste som geldt dat 2 n < 1 en 1 i n 1. Deze ongelijkheden zijn equivalent met de ongelijkheden1 i < 1 en i + 1 n < 1. We vinden dus dat 1 1 X X Cn i z n i Ci z i . C(z) = z + i=1 n=i+1 In de tweede som vervangen we n door m = n C(z) = z+ 1 X 1 X i en we vinden Cm z m Ci z i i=1 m=1 = z+ 1 X Ci z i Cm z m m=1 i=1 2 = z + C (z). Er volgt dus dat C 2 (z) 1 X C(z) + z = 0 en dus dat C(z) = p 1 1 2 4z . Omdat C(z) een stijgende functie is besluiten we dat p 1 1 4z C(z) = . 2 7 Bemerk dat C(0) = 0 en dat C 0 (z) = p 4.3.2 1 1 4z , C(z) = Z z C 0 (z)dz. 0 Stap 2 We bepalen nu de reeks van Taylor van de functie f (z) = (1 vorige paragraaf (formule (5)) vonden we dat: (1 + x) 1=2 = 1 X (1 4z) 1=2 = 1=2 1 1=2 k X ( 1)k 2k k x = x k 4k k k=0 We vervangen in (8) nu x door 4z) . In de (8) k=0 4z en we vinden 1 1 X X 2k k ( 1)k 2k k ( 4z) = z 4k k k (9) k=0 k=0 Formule (9) toont ons dat C 0 (z) = f (z) = 1 + Voor de integraal ( Rz 0 C(z) = z + 2 4 2 2n n z+ z + ::: + z + ::: 1 2 n C 0 (t)dt) vinden we 1 2n n+1 1 2 2 1 4 3 z + z + ::: + z + ::: 2 1 3 2 n+1 n We besluiten dat Cn+1 = 4.4 1 2n . n+1 n Opmerkingen Als functie van z worden de veeltermen genoemd: k = 0: k = 1: k = 2: k = 3: z 0 z 1 z 2 z 3 z k de veeltermen van Newton = 1, = z, = = 8 z(z 1) 2 z3 = z2 z 2 , 3z 2 + 2z , enz. 6 2n n Soms worden de getallen noemd. de ’centrale’ binomiale coë¢ ciënten ge- De getallen Cn worden dikwijls de Catalan getallen genoemd naar de beroemde wiskundige Eugène Charles Catalan (1814 - 1898). Deze getallen hebben meerdere meetkundige en combinatorische betekenissen! Hier volgt een korte lijst met eigenschappen van de getallen van Catalan: a) Er geldt Cn+1 = 2n n 2n n+1 b) Er geldt Cn+1 = 2(2n + 1) Cn n+2 c) Er geldt n Cn+1 = 1 X n n + 1 i=0 i d) Wanneer n ! 1 geldt dat Cn s 5 n i 4n p n3=2 Referenties 1. Hilton, P. and Pederson, J. "The ballot problem and Catalan numbers". Nieuw Archief voor wiskunde 8, 209-2016, 1990. 2. Hilton, P. and Pederson, J. "Catalan numbers, their generalisation and their uses". Math. Intel. 13, 64-65, 1991. 3. https://en.wikipedia.org/wiki/Binomial_theorem 4. https://en.wikipedia.org/wiki/Generating_function 5. https://en.wikipedia.org/wiki/Catalan_number 6. Stanley, Richard and Weisstein, Eric W. "Catalan Number." From MathWorld - A Wolfram Web Resource. http://mathworld.wolfram.com/CatalanNumber.html 7. Weisstein, Eric W. "Binomial Theorem." From MathWorld - A Wolfram Web Resource. http://mathworld.wolfram.com/BinomialTheorem.html Edward Omey <[email protected]> KULeuven @ Campus Brussel Warmoesberg 26 (6A) 1000 Brussel 9