Geloven-in-relaties Lukas 15:11-32 God leren liefhebben Gedachten vanuit de preek De jongste zoon trekt ‘naar een ver land’. Daarin hoor je de klanken van vrijheid en van avontuur. Weg in ieder geval van het vaderhuis. In de wijde wereld is veel meer te beleven. Opvallend hoe Jezus met een enkel woord een gevoel weet te schetsen wat nog altijd springlevend is. Namelijk, dat je zonder God veel gelukkiger af bent, dan met Hem. Hij raakt letterlijk en figuurlijk ver van huis. Voor zijn ‘overdadige’ leven wordt een woord gebruikt dat ook betekent ‘heilloos’. Er zit geen toekomst in. En dat blijkt: spoedig zit hij aan de grond. Hij wordt varkenshoeder en dat laat zien dat hij inderdaad ver van de dienst aan God is beland, want varkens waren voor Joden onreine dieren. In de modder van het leven komt hij tot bezinning. Zo gebeurt het vaker, nog steeds. Juist in de ellende (= ‘uit-landigheid’) komen mensen tot inkeer. Niet toevallig waren het juist de tollenaars en zondaars die rondom Jezus te vinden zijn. Ze zullen zich ongetwijfeld in deze verloren zoon herkend hebben. Hij herinnert zich hoe het thuis is. Vooral: hoe zijn vader is. Dat is het omslagpunt in het verhaal van de jongste zoon. Hij gaat zijn vader zien met andere ogen. In plaats van de vader die symbool staat voor gebrek aan vrijheid en avontuur, komt nu het beeld van de vader bij wie je altijd terecht kunt, hoe je er ook aan toe bent. Het is de ontdekking die je als mens mag doen: dat God niet degene is die je beknot en beperkt, die je ongelukkig maakt. Maar dat Hij juist degene is die je nooit laat zitten. Je dat ten volle realiseren, kost tijd. Dat zie je ook in deze gelijkenis. De jongste zoon bedenkt nog wat hij allemaal zal zeggen, dat hij gezondigd heeft en niet meer waard is kind te heten. Het is zo herkenbaar. Het typeert wie wij zijn, ten voeten uit. Zelfs in onze ellende proberen we nog te ‘onderhandelen’. ‘Stel mij gelijk met een van uw dagloners’. Dan betaal je toch nog een beetje terug… Er is niets zo moeilijk als op de knieën gaan, vergeving vragen aan God en die dan ook ten volle accepteren. De jongste zoon kent zijn vader nog niet half. Zijn vader staat al op de uitkijk. Hij is nog genadiger, nog méér vader dan zijn zoon ooit had durven dromen. Het is de vraag of wij onze Vader werkelijk kennen… Geloven is steeds meer gaan zien wie God is en hoe Hij is en dáár de consequentie uit trekken: opstaan en op weg gaan!! Dat is de ontdekking die wij ook mogen doen. Misschien moeten we het nog radicaler zeggen, zoals Paulus het in Efeziërs 2 beschrijft: mensen die ver van huis waren, zijn dichtbij gekomen in Jezus Christus, in zijn kruis en opstanding! Dat is wat we mogen leren. Niet (alleen) dat we een wachtende Vader hebben. Maar ook dat we in Jezus thuisgebracht zijn! Tim Keller heeft de weg van de jongste zoon getypeerd als de weg van ‘zelfontdekking’ ‘Het gaat om jouw leven’, wordt er gezegd. ‘Durf te kiezen voor jezelf’. Wat vindt u, wat vind jij van dat idee? Herken je deze strategie van onderhandelen in je eigen geloofsleven? Tekst om vast te houden! “Maar thans in Christus Jezus zijt gij, die eertijds veraf waart, dichtbij gekomen door het bloed van Christus.” (Efeziërs 2:13) 26 april 2009 Geloven-in-relaties Lukas 15:11-32 God leren liefhebben Vragen om in gesprek te gaan Alternatieve vraag 1. Sommige uitleggers denken dat deze gelijkenis ook gelezen kan worden als het verhaal van Jezus: ‘Hij was dood en is weer levend’. Ga met elkaar eens na wat het sterke en mooie van deze uitleg is en wat er minder overtuigend van is. Bekijk met elkaar deze ets van Rembrandt. Wat roept het op aan inzichten en gevoelens? Deel dat met elkaar. 2. De gelijkenis suggereert de aantrekkingskracht van het ‘verre land’. Avontuurlijk leven zonder de Vader en zijn regels en geboden. Herken je die aantrekkingskracht, in je eigen leven en/of van je kind(eren), je vrienden, etcetera? 3. Het blijkt een illusie, dat avontuurlijke leven. Uiteindelijk komt de jongste zoon tot inkeer. Kun je anderen zover brengen dat ze dat ook gaan zien? Zo ja, hoe? Zo nee, wat kun je dan doen? 4. De liefde van de Vader ontdekken is opstaan en op weg gaan, zegt deze gelijkenis, ook al is het soms een lange weg gaan. Tegelijk is het ook waar wat iemand ooit zei: ‘Hoe ver je ook van God verwijderd bent, de weg naar de Vader is slechts één stap’. Praat daar eens over door! N.B. Zie ook de vragen aan de voorkant… Liedsuggesties Psalm 103:(4) 5 Psalm 130: 1,2 Gezang 330:1,2 Gezang 430:4,5,6 ELB 302/Opw 125 ELB 304/Opw 350 ELB 355/Opw 399 ‘Zoals een vader liefdevol zijn armen’ ‘Uit diepten van ellende, roep ik tot U, o Heer’ ‘Heb dank, o God van alle leven’ ‘Ik ging verdwaald langs vele wegen’ ‘Heer, ik kom tot U’ ‘Vader, vol van vrees en schaamte’ ‘Vader God, ik vraag me af …’ ELB = Evangelische Liedbundel Opw = Opwekking ds. Arjen Terlouw 26 april 2009 De volgende themadienst, staat voor zondagmorgen 17 mei gepland en gaat over het thema ‘anderen leren liefhebben’ (over de vader uit Lukas 15) Geloven-in-relaties liefhebben Lukas 15:11-32 26 april 2009 God leren