Exclusief menselijk De genen maken de man. De mens deelt 95% van zijn DNA met de chimpansee. Irene Hernando-Herraez en haar team, van het instituut van evolutionaire biologie te Barcelona, onderzoeken DNA methylering om te vinden wat ons zo verschillend maakt van deze genetische buren. DNA methylering is het nieuwste onderzoeksdomein in de queeste naar wat de mens, een mens maakt. Het is in dit onderzoeksveld dat Irene Hernando-Herraez en haar team begin 2015 een aantal nieuwe bevindingen deden die ons dichter brengen tot het begrijpen van onze evolutie en wat in ons DNA nu exclusief menselijk is. nog enkele voorbeelden aan te halen: we delen 44% DNA met fruitvliegen, en 26% met gist. Op die manier heeft men een hele evolutieve stamboom kunnen opstellen. Het is ook door deze genetische gelijkenissen dat geneesmiddelen kunnen worden getest. Met gist, bijvoorbeeld, kunnen onderzoekers op dit moment aan kankeronderzoek doen. Door middel van andere organismen proberen we niet alleen onze ziektes op te lossen, er zijn organismen die de oorzaak zouden kunnen zijn dat wij tot homo sapiens zijn geëvolueerd, namelijk virussen. Stukjes van virussen, endogene retrovirussen of ERV’s, zijn door hun voortplantingswijze nog steeds een onderdeel van ons genoom. Retrovirussen planten zich namelijk voort door hun DNA te incorporeren met het onze. Deze ERV’s hebben vermoedelijk invloed gehad op de expressie van aangrenzende genen en hebben zodoende bijgedragen tot de menselijke evolutie. Zo zie je maar dat ziek zijn in ‘the long run’ soms zijn voordelen kan hebben. Desondanks de stijgende kennis rond DNA methylering, staat ons begrip van de menselijke evolutie nog in de kinderschoenen. 2 Hopelijk zal verder onderzoek ons uiteindelijk kunnen uitleggen hoe exact de evolutie is uitgekomen op de homo sapiens. Declercq Maj & Delbeke Julie Foto: Chimpansee en mens, zo gelijkaardig en toch zo verschillend. Methylering is een proces waarbij CH3-moleculen aan DNA worden gebonden. Deze moleculen hebben invloed op hoe het DNA wordt vertaald tot het organisme zelf. Eerder onderzoek wees uit dat methylering een grote invloed heeft op het vlak van ontwikkeling en neurologische mechanismen. Het onderzoeksteam vergeleek deze methylatie patronen bij de mens met de andere mensapen en vond vele verschillen. Vergelijkende studies zoals deze waren eerder zelden uitgevoerd en zouden kunnen leiden tot het antwoord op de vraag wat ons nu mens maakt. En dat antwoord is hoogst waarschijnlijk te vinden in deze methylatie patronen. De wetenschap heeft echter al veel afgeleid uit DNA-onderzoek dat niet met methylering te maken heeft. Bijvoorbeeld, ons DNA (zonder methylaties) komt voor 95% overeen met mensapen zoals chimpansees en bonobo’s. Hieruit kon men afleiden hoe dicht we evolutief gezien bij elkaar staan. Om Referenties: (1) Britten, R. J. (2002). Divergence between samples of chimpanzee and human DNA sequences is 5%, counting indels. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 99(21), 13633–5. http://doi.org/10.1073/pnas.172510699 (2) Hernando-Herraez, I., Heyn, H., Fernandez-Callejo, M., Vidal, E., Fernandez-Bellon, H., Prado-Martinez, J., Marques-Bonet, T. (2015). The interplay between DNA methylation and sequence divergence in recent human evolution. Nucleic Acids Research, 43(17), 8204–8214. http://doi.org/10.1093/nar/gkv693 (3) Khodosevich, K., Lebedev, Y., & Sverdlov, E. (2002). Endogenous retroviruses and human evolution. Comparative and Functional Genomics. http://doi.org/10.1002/cfg.216 (4) Pereira, C., Coutinho, I., Soares, J., Bessa, C., Leão, M., & Saraiva, L. (2012). New insights into cancerrelated proteins provided by the yeast model. FEBS Journal. http://doi.org/10.1111/j.17424658.2012.08477.x (5) Wildschutte, J. H., Williams, Z. H., Montesion, M., Subramanian, R. P., Kidd, J. M., & Coffin, J. M. (2015). Discovery of unfixed endogenous retrovirus insertions in diverse human populations. https://doi.org/10.1073/pnas.1602336113