Staatsoper

Staatsoper
De staatsoper is het grootste operagebouw van
Europa en één van de grootste ter wereld. Van
Unter den Linden is het één van de meest
imposantse gebouwen.
Deze opera werd gebouwd als een Koninklijke
Opera. Frederik II zat achter de plannen van deze
bouw.
Het gebouw werd in 1741 in een record tempo
gebouwd, op nog geen twee jaar de tijd stond het
recht. De architect van dienst was Georg
Wenzeslaus von Knobelsdorff.
Precies 100 jaar nadat het bouwwerk voltooid was (1843) sloeg het nootlot toe. Het gebouw brandde
volledig uit, het was volledig met de grond gelijk gemaakt. Carl Ferdinand Langhans kreeg de taak
toegewezen om zich volledig te richten op het herstellen van het interieur.
Tegelijkertijd probeerde men aan de hand van de oude bouwtekeningen
de Staatsoper te hertellen.
Na de Tweede Wereldoorlog was het gebouw jammer genoeg weer
volledig verwoest. Dit had mede te maken doordat ze tijdens de eerdere
renovaties zwaardere materialen gebruikt hadden. Het gebouw was dus
stukken zwaarder en veel kwetsbaarder tijdens de oorlog.
Van 1952 tot 1955 hebben ze dan ook hun handen vol gehad met de
heropbouw van de Staatsoper. Opnieuw hebben ze geprobeerd om het geheel zo veel mogelijk
volgens het originele ontwerp tot uiting te laten komen. Dit is dan ook redelijk goed gelukt.
Sinds de heropbouw van de Staatsoper hebben er al vele bekende artiesten opgetreden.
De bouwstijl
Dit gebouw behoort tot het neoclassicisme.
Dat zie je duidelijk aan de bouwkundige
elementen die uit de (Klassieke) Oudheid
stammen. Zo zien we duidelijk het fronton
(rood).Dit fronton is versierd met een
tafereel. Onder het fronton zien we een
fries, dat ondersteund wordt door de zuilen.
Deze zuilen hebben een Korinthisch
kapiteel(te herkennen aan de
acanthusbladeren)(groen). Ook boven de
twee grote vensters zien we een fronton. Uit de Griekse bouwkunst hebben de architecten van dit
bouwwerk ook geleerd dat symmetrie vroeger in de mode was en dat 3 een magisch getal was (zo
zien we drie deuren onderaan (blauw). Ook in het Neoclassicisme merken we zuivere schoonheid op.
Het neoclassicisme sluit grotendeels aan bij de renaissance. Het verschil tussen de twee is dat het
neoclassicisme gebouwen van vroeger grotendeels nabouwt. De renaissance daarentegen gaat
bouwelementen uit de Klassieke Oudheid laten terugkomen, maar geen hele gebouwen ‘namaken’.
De gebouwen lijken dus niet op die van toen, maar er komen wel geen kenmerken terug.
Bronnen





http://berlijn.nl/berlijn/informatie/bezienswaardig/topattracties/staatsoper
http://www.duitsland.nl/site/steden/Berlijn/Bezienswaardig/StaatsoperUnterdenLinden.html
http://surprisetickets.nl/reizen/358-bezienswaardigheden-berlijn
http://www.citytrips-europe.nl/berlijn/uitgaan/staatsoper_berlin
Geschiedenisstudent Erik Greunlinx