DUURZAAM BOSBELEID IN CANADA

CANADIAN
COUNCIL
OF FOREST
MINISTERS
fact sheet
DUURZAAM BOSBELEID
IN CANADA
Het bosbeleid in Canada draait om duurzaam
beheer. Het doel is de juiste balans te vinden
tussen de economische eisen van het leveren
van bos- en houtproducten en de
instandhouding van de vitaliteit en
diversiteit van het bos.
Canada is ’s werelds op één na
grootste land met tien provincies
en drie noordelijke territoria die
zich uitstrekken van de Stille tot de
Atlantische Oceaan en de Noordelijke
IJszee. De 979 miljoen hectare van dit
land omvat 397 miljoen hectare bos
en bebost gebied.
Van het Canadese bosareaal is
93 procent in openbaar (staats)
bezit: 77 procent is in handen van
provinciale overheden en territoria
en 16 procent is eigendom van de
federale overheid. Het resterende deel
van 7 procent is in bezit van circa
450.000 particuliere landeigenaren.
In bepaalde delen van het land groeit
het bosareaal in beheer van inheemse
volken, vooral door beslechting van
landeigendomskwesties.
Rol van provinciale, territoriale
en federale overheden
Canada’s provincies en territoria zijn
verantwoordelijk voor het beheer
van alle natuurlijke hulpbronnen,
inclusief de bossen. De provinciale en
territoriale overheid heeft exclusieve,
beleidsmatige, wetgevende en
uitvoerende bevoegdheden om
het behoud en beheer van de
hulpbronnen te verzekeren. De
wetten, regels en beleidslijnen
WWW.SFMCANADA.ORG
Een bewezen staat van dienst
Canada heeft een bewezen staat van dienst op het gebied van
gezond en weloverwogen bosbeheer. Hierdoor is meer dan
90 procent van de oorspronkelijke bebossing van het land
behouden en groeit het areaal beschermde gebieden.
die zij formuleren beheersen de
thema's: landschapsplanologie en
bestemmingsplannen, bosbeheer,
inspraakprocedures, deelname van
de inheemse bevolking, wetgeving,
toewijzing van kapconsessies etc.
Hoewel de wetten per provincie en
territorium op onderdelen kunnen
verschillen, beogen ze allemaal
duurzaam bosbeheer te garanderen
dat rekening houdt met de
economische, sociale en en
milieutechnische waarden.
De Canadese visie op bos
Provinciale en territoriale overheden
en houtkapbedrijven gaan
exploitatieovereenkomsten aan om
ondernemingen onder bepaalde
verplichtingen toestemming te
verlenen in het bos actief te zijn. Zo
stelt de overheid bijvoorbeeld strikte
eisen aan de herplant en regeneratie
van de gebieden waarover een
bosexploitatievergunning is afgegeven.
Behalve dat A Vision for Canada’s
Forests: 2008 and Beyond
een bevestiging vormt van de
betrokkenheid van CCFM bij
duurzaam bosbeheer, benoemt
het herstructurering van de bosen houtsector en het stoppen van
klimaatverandering als twee andere
belangrijke op nationaal niveau
spelende kwesties. Deze onderwerpen
dagen de sector uit en vereisen een
nieuwe en innovatieve benadering.
De internationale handel in bos- en
houtproducten en het beheer van
federale parken en gebieden valt onder
verantwoordelijkheid van de federale
overheid. Deze is ook aanspreekpunt
voor zaken die de inheemse bevolking
betreffen (Aboriginal Affairs). In het
merendeel van het federale bosareaal
vindt geen houtoogst plaats.
In 2008 onderstreepte de Canadian
Council of Forest Ministers (CCFM) de
nationale betrokkenheid bij duurzaam
bosbeheer met de publicatie van een
strategische langetermijnvisie voor
de Canadese bossen. A Vision for
Canada’s Forests: 2008 and Beyond
(Een toekomstvisie op Canada’s
bossen: 2008 en daarna) bouwt voort
op Canada’s in de afgelopen 20 jaar
opgebouwde leidende positie op het
gebied van duurzaam bosbeheer.
De toekomstvisie, die te vinden is
op www.ccfm.org, geeft creatieve
en innovatieve oplossingen voor
realisering van het uiteindelijke doel:
Canada een wereldleider te maken op
het gebied van innovatie en duurzaam
bosbeheer.
CANADIAN
COUNCIL
OF FOREST
MINISTERS
fact sheet
Monitoring
Criteria en indicatoren bieden
een raamwerk voor het meten
en vaststellen van de toestand
waarin Canada’s bossen verkeren,
bosbeheerpraktijken en de geboekte
vooruitgang in duurzaamheid.
Zij vormen de instrumenten voor
het registreren en bijhouden van
veranderingen en zijn een waardevol
hulpmiddel bij het bepalen van
researchdoelen en het ontwikkelen van
duurzaam bosbeleid. De zes criteria
zijn: biologische diversiteit, conditie
en productiviteit van het ecosysteem,
grond en water, mondiale ecologische
ontwikkelingen, economische en
sociale voordelen, en maatschappelijke
verantwoordelijkheid.
Canada is grondlegger en nog immer
actief steunpilaar van het in 1994
opgerichte Montréal Process voor
de ontwikkeling en implementatie
van internationaal overeengekomen
criteria en indicatoren (C&I) voor
de beoordeling, verbetering en
behoud van de gematigde en
noordelijke (taiga) bossen. Deze
beleidsinstrumenten omvatten meer
dan alleen traditionele bosexploitatie
en hebben ook aandacht voor de
leefomgeving van wilde dieren,
waterkwaliteit, biodiversiteit, recreatie
en betrokkenheid en consultatie van
de inheemse bevolking en lokale
gemeenschappen. De indicatoren
zijn wetenschappelijk vastgesteld en
gebruiken andere beoordelingsfactoren
voor het vaststellen van vooruitgang.
Consultatie en participatie
Alle Canadese provincies en
territoria passen voorafgaand aan
gebiedsontwikkeling op grote schaal
strategische landplanologie toe die
de doelstellingen van natuurbehoud
en maatschappelijke ontwikkeling
identificeert. Voor houtkap wordt
WWW.SFMCANADA.ORG
toegestaan moeten regeneratie of
andere bosingrepen goedgekeurd
worden door de ministeries.
Bedrijven die activiteiten op
openbaar land uitvoeren, moeten
met behulp van bosbeheerplannen
bovendien aantonen dat zij hebben
voldaan aan de voorwaarde van
inspraakprocedures en de opvattingen
van belanghebbenden in hun plannen
hebben meegewogen.
Op deze manier hebben
samenwerkingsverbanden in elke
Canadese regio van de gematigde
regenwouden aan de kust van de
Stille Oceaan tot aan de noordelijke
taiga conflicten over bosbehoud
en -ontwikkeling veranderd in
een vruchtbare dialoog tussen
gemeenschappen, overheden,
bedrijven en belangengroepen.
De dialoog tussen belanghebbenden
omvat allerlei onderwerpen,
variërend van biodiversiteit tot
klimaatverandering, waarbij wordt
gezocht naar breed gedragen
overeenstemming die recht doet aan
de bestaande verschillen in behoeften
en waarden van een ieder.
Coöperatief Leiderschap
Bosbeheer
De Canadian Council of Forest
Ministers (CCFM) van 14 ministers
met bosverantwoordelijkheid, vormt
een belangrijk platform van federale,
provinciale en territoriale overheden
om doelen van gemeenschappelijk
belang te realiseren. De raad heeft
een voortrekkersrol bij nationale en
internationale kwesties en bepaalt de
richting voor het rentmeesterschap en
het duurzame beheer van de Canadese
bossen.
Conclusie
Duurzaam bosbeheer is een van
de belangrijkste speerpunten
van het federale, provinciale en
territoriale Canadese overheidsbeleid.
Naarmate het concept van duurzaam
bosbeheer zich ontwikkelt en aanpast
aan veranderende inzichten en
omstandigheden, veranderen ook het
bosbeleid en daaruit voortvloeiende
initiatieven die het einddoel mogelijk
moeten maken.