Goede gesprekken en reflectie

Goede gesprekken en reflectie
‘Begeleiding en ondersteuning
door topmensen’
“Het grote verschil is het feit dat je één op één met elkaar een gesprek kunt hebben, een goed
gesprek.” Ab Bom is aan het woord, sinds kort weer aan het werk na tien maanden ongewild
werkloos te zijn geweest. Jobrotary heeft kunnen begeleiden en bijgedragen aan het vinden
van een passende functie voor de 61-jarige Ab Bom.
Na jaren in de gezondheidszorg als verpleegkundige en fysiotherapeut gewerkt te hebben,
belandde Bom vanaf 1980 in het management in de VU. “Hier heb ik bijna tien jaar gewerkt,
waarvan vijf jaar in het management”, geeft hij aan. “Hierna ben ik in de verpleeghuiswereld
terechtgekomen, bij twee instellingen. Eerst als hoofd, later als adjunct.”
Bom bouwde in de jaren die volgden een schat aan ervaring op in de medische wereld.
Hoofd Reuma Revalidatiesector, clustermanager in het Slotervaartziekenhuis, senior
consultant bij Prismant, directeur Stichting Gezondheidscentra Amsterdam Zuid-Oost, zijn
cv is lang en imposant. Toen hij 59 jaar was, bekleedde hij de functie van directeur van I-Psy
Holding BV. “Dit is een tweedelijns interculturele GGZ-instelling”, legt Bom uit. “Deze
instelling verzorgt ambulante dienstverlening, psychologische en psychiatrische hulp, voor
niet-westerse allochtonen. 98 % van het personeelsbestand is ook niet-westers allochtoon.
Volgens mijn aanstellingsbrief zou ik vijf jaar blijven, maar dit werd plots omgezet in een
jaarcontract, dat vond ik vreemd. Vervolgens werd het bedrijf te koop aangeboden en door
de overname ben ik 1 mei 2010 aan de kant gezet.”
Ab Bom had het gevoel dat hij geslachtofferd werd en de negatieve gevoelens werden
versterkt door het werkloos zijn. “Dat is echt een heel raar gevoel”, aldus Bom. “Ik ben tien
maanden werkloos geweest, heb ongeveer 200 sollicitaties de deur uitgedaan, ben 25 keer op
gesprek geweest, met acht vervolggesprekken.”
Het contact met Jobrotary liep indirect via het UWV. “Bij het UWV had ik een bijzonder
soort werkcoach”, vertelt Bom. “Hij draaide een pilot om hooggekwalificeerde werklozen bij
het UWV in Huizen bij elkaar te brengen. Een groep van een man of zestien kwam bij elkaar
en we bespraken thema’s gerelateerd aan onze situatie. Netwerken, een workshop
sollicitatietechniek, LinkedIn, van alles. De meetings waren bij iemand thuis, en nog steeds
zien we elkaar. Op één van die thema-avonden kwam Jack Overgaauw, hij was uitgenodigd
om een presentatie te geven over Jobrotary, waar hij mentor van is. Ik heb hem later gebeld
en hij kwam naar me toe. Vervolgens hadden we elke maand contact.”
Bom benadrukt de waarde van de mentor van Jobrotary, die vooral gelegen is in netwerk en
ervaring. “Bovendien was Jack voor mij een sparringpartner, een luisterend oor”, zegt Bom.
“Hoe doe je dit, hoe pak je dat aan, hoe ziet je sollicitatiebrief eruit. Je hebt iets officieels te
doen, dat voegt iets toe. En je krijgt tips en ideeën aangereikt. Door de sterke bezuinigingen
bij het UWV zijn bij die instantie één-op-ééngesprekken nagenoeg geschrapt. Die pilot voor
een groep hooggekwalificeerden was mijn geluk, maar dit was een lastige taak voor de
werkcoach van het UWV. Deze mensen hebben weinig tijd. Ik leverde elke week drie excelbestanden in met mijn sollicitaties en andere activiteiten, maar die werden niet gelezen;
tijdgebrek. Bij deze mensen leeft ook onmacht. De gesprekken met Jack waren momenten
waar ik naar uitkeek. Het was niet huiselijk, maar op een hoger niveau, op een andere
manier, heel prettig.”
Toen Bom in januari en februari van dit jaar vier sollicitaties tegelijk had lopen, met allemaal
een negatief resultaat, besloot hij niet meer te solliciteren en voor zichzelf te beginnen. “Ik
wilde tandheelkundige centra overhalen om zelf te declareren”, vervolgt Bom. “In het
verleden was ik daar veel mee bezig geweest. Een kennis maakte mij attent op de eigenaar
van PelviTec, een bedrijf in implantaten voor incontinentie bij mannen en vrouwen en
apparatuur voor vrouwen die veel bloedverlies hebben. Hij zocht een productspecialist
gynaecologie/urologie. Eerst leek het me niks, maar toch nog een keer naar Delft gegaan en
toen ging ik om. Na nog een gesprek had ik een goed gevoel. Het bedrijf ondersteunt de
operatie in de OK, zowel producttechnisch als adviserend, het mes snijdt –letterlijk- aan twee
kanten. Na een paar dagen was het rond. Het was ook back to basic voor mij, omdat ik
destijds ook urologie/verloskunde/vrouwenziekte heb gedaan en op operatiekamers kwam.
Mijn functie is nu commercieel, maar toch die specialisatie in de medische sector. De
gesprekken met specialisten, het (post)pioniersgevoel, de uitdaging, ik vind het allemaal
aantrekkelijk en wil wel tot mijn zeventigste blijven werken.”