COCO CHANEL Woensdag 1 maart was de gezamenlijke avond van Buinen, Borger en Drouwen, Bronneger, Bronnegerveen. Deze avond waren wij de gastvrouwen en Yvonne kon dan ook voor een gezellig gevulde zaal een ieder van harte welkom heetten. Zij haalde ook aan dat, willen de Vrouwen van Nu een blijvende diversiteit aan activiteiten kunnen bieden, samenwerking noodzakelijk is. Nadat Yvonne het toneel had verlaten, kwam er een chique dame de zaal binnen, ondertussen op- en aanmerkingen makend over de kleding van enkele dames. Ze ging het toneel op, dat was gevuld met kleding en kamerschermen en stelde zich voor als Gabriëlle “Coco” Chanel. Op deze wijze startte Inez Timmer haar solomusical over Mademoiselle Chanel. Door zich te verkleden, of soms alleen maar door het verwisselen van een hoed of jasje, nam Inez Timmer ons mee in het levensverhaal van Coco Chanel. Zij gaf het geheel nog een extra dimensie mee door het verhaal af te wisselen met prachtig gezongen liedjes. Coco Chanel wordt geboren in 1883 in een arm gezin op het platteland van Frankrijk. Nadat haar moeder is gestorven, wordt ze op haar twaalfde, met haar twee zusjes, achtergelaten bij een klooster. In de vakanties leert ze van haar tante Louise hoeden maken. Op haar achttiende gaat ze werken als naaister en verdient wat bij met zang en dans in het variété. Hier ontmoet ze de rijke textiel aristocraat Étienne Balsan. Via hem komt ze in de kringen van de jetset terecht. Ze laat zich graag zien op de paardenrenbanen en wordt er bewonderd om haar eigenzinnige kledingstijl. De barones de Rothschild is verrukt van haar hoedjes en neemt die in grote getale af. Door haar minnaar Étienne Balsan leert ze de liefde van haar leven kennen, de Engelse aristocraat en polospeler Boy Capel. Hij zal haar, vanwege haar sociale komaf nooit huwen, maar zij blijft zijn maîtresse. Hij wordt haar zakenpartner, die met zijn kapitaal haar start in de modewereld financiert. Chanel zorgt voor een revolutie in het modebeeld. Ze bevrijdt vrouwen van het korset en andere kledingstukken, die hen haast beletten zelfstandig te bewegen, te ademen, te leven. De eerste wereldoorlog werkt in haar voordeel. Naast de kledingmode komen er veel andere dingen op hun kop te staan doordat de oorlog opvattingen, de maatschappij, de politiek en de mensen zelf verandert. Als Boy in 1919 bij een auto ongeluk om het leven komt, is Chanel ontroostbaar en …. schatrijk. In 1924 breidt ze haar koninkrijk uit, als ze op het briljante idee komt dat vrouwen niet langer naar bloemen hoeven te ruiken. Het is het eerste parfum, dat kunstmatig gefabriceerd wordt: Chanel no.5. Het wordt het populairste parfum ter wereld. Inmiddels is ze via haar minaar, de hertog van Westminster tot de Britse upper class doorgedrongen, waar zelfs Winston Churchill onder de indruk van haar is. Als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt, sluit Chanel haar modezaken. Duizenden werknemers komen op straat te staan. Tijdens de oorlog krijgt ze een relatie met een hoge nazi-bons, baron Hans Günther von Dincklage, die in hoog aanzien staat bij Hitler en een belangrijke functie heeft bij de Duitse geheime dienst. Wanneer Parijs wordt bevrijd, besluit Chanel er te blijven, omdat ze naar eigen zeggen niets verkeerd heeft gedaan. In september 1944 wordt ze alsnog gearresteerd op verdenking van heulen met de vijand. Na drie uur staat ze wegens gebrek aan bewijs weer op vrije voeten. Volgens eigen zeggen, is het Churchill die haar heeft bevrijd. Ze vertrekt naar Zwitserland en keert pas in 1953 weer terug naar Parijs. Ze ontwerpt een nieuwe collectie, maar de recensies zijn vernietigend. Haar stijl zou tot het verleden behoren. Kort hierna komt haar werk weer in de Britse en Franse Vogue en haar werk wordt succesvoller dan ooit. Inez laat Chanel als laatste het lied: “Non, je ne regrette rien” (Nee, ik heb nergens spijt van) zingen. Het was een geslaagde avond, wat duidelijk bleek uit de staande ovatie, die Inez Timmer ten deel viel. Wij willen hartelijk bedanken: Klaas, Tony, Tieme, Hilly en Riksta voor hun hulp bij het gereed maken van de zaal en/of het bedienen van onze gasten. (foto’s Ria Kruize)