Persbericht Congres Kwartiermaken in de WMO op 22 mei in Den Haag GGZ-cliënten komen in grote getale; gemeenten laten het afweten. Opening door staatssecretaris Jet Bussemaker Als je een psychiatrische aandoening hebt, heb je te kampen met angsten, stemmen, beelden of neerslachtigheid. Vaak echter krijg je daarenboven ook nog te maken met een vernietigend oordeel van anderen. Niet omdat anderen je kennen, maar vanwege vaststaande ideeën over mensen met psychische problemen. We zijn gevaarlijk, onbetrouwbaar en onaantrekkelijk. En we zijn minder competent dan anderen. Dit heeft grote gevolgen. We krijgen geen baan en buren en kennissen gaan ons uit de weg. Of erger … Het meest vernietigend is nog als we zelf in onze minderwaardigheid gaan geloven. Dan internaliseren we het stigma, maken het een deel van onszelf en laten ons erdoor bepalen. Maar psychiatrische cliënten zijn begonnen terug te vechten! We accepteren het niet langer. We ontdekken onze eigen kracht en werken aan ons eigen herstel. En we treden naar buiten, vertellen ons verhaal, geven voorlichting, trainingen en lezingen. We laten ons zien als sterke, deskundige en bekwame medeburgers en ontkrachten daarmee de negatieve stereotypen. Aldus Annette Plooij over de herstelbeweging, waarin zij actief is. Annette Plooij is een van de spreeksters op het congres aanstaande dinsdag in Theater aan het Spui te Den Haag. Op dit congres komen maar liefst 550 mensen bijeen, onder wie minstens de helft mensen met een psychiatrische achtergrond. Zij hadden op dit congres graag beleidsmakers en uitvoerders van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning ontmoet om een ander beeld dan het gangbare van zichzelf neer te zetten. Hoe krijgen gemeenten het talent en verlangen, maar ook de kwetsbaarheid van mensen met een psychiatrische achtergrond in het vizier? Helaas nemen op een enkeling na wethouders en ambtenaren niet de moeite naar Den Haag te komen. En dit, terwijl de Wet Maatschappelijke Ondersteuning ‘meedoen’ mogelijk moet maken wat juist bij mensen met een psychiatrische carrière meestal niet zomaar lukt. Het congres richt zich op de vraag wat sociale integratie en volwaardig burgerschap van mensen die met uitsluiting kampen, van de samenleving vraagt. De dit jaar ingevoerde Wet Maatschappelijke Ondersteuning moet daarvoor worden ingericht, maar de nieuwe zakelijkheid, vermarkting van zorg en welzijn, de verharding van het maatschappelijk klimaat en een onderstroom van ongastvrijheid stemmen ongerust. Het congres wil door de ontmoeting van uiteenlopende groepen op symposia en in ateliers een impuls geven aan een inclusieve samenleving waar ruimte en aandacht is voor diversiteit. Zoals de spreekster in het slotdebat, prof. Halleh Ghorashi zal betogen: ontmoeting gericht op verbinding maakt een samenleving vitaal. Voor herstel, de terugkeer van de eigen stem van degene die zich in een toestand van sprakeloosheid voelt gedrongen, is een ander nodig, een luisteraar. Hierbij het dringend beroep op u als redactie aan ons unieke congres aandacht te besteden. Ondergetekende is gaarne bereid te bemiddelen naar sprekers of spraakmakende deelnemers, maar het beste is als u zichzelf live op de hoogte stelt. Vriendelijke groet, Dr Doortje Kal Projectleider Landelijk Steunpunt Kwartiermaken (met gebruikelijke gegevens)