De eerste maanden

Nieuwsbrief voorjaar 2016
De eerste maanden
We zijn nu een aantal maanden open en kijken met een goed gevoel terug op die eerste tijd. We
hadden gasten uit Zwolle en ook enkele uit de wijdere omgeving. Vaak moest iemand een drempel
over – de stap naar een hospice is toch wat beladen. Men weet dat dit het laatste stapje is en dat wil
je graag zo lang mogelijk uitstellen. Toch merken we ook dat die drempel bijna altijd wegvalt op het
moment dat de gast er eenmaal is. “Er valt een last van me af”, hoor je dan.
Voor de mantelzorgers is het eveneens vaak een hele stap om hun naaste naar het hospice te zien
gaan, maar ook hen horen we zeggen: “fijn dat we nu hier zijn”. Of zoals een familielid een keer
verzuchtte: “Het enige wat ik thuis nog deed was de deur open doen, koffie zetten en praten met het
bezoek. Hier kan ik dat allemaal loslaten.” In het hospice wordt ook voor hen gezorgd en dat voelt
dan als een warme deken.
De sfeer onder de vrijwilligers is goed, de samenwerking verloopt prettig en er heerst een gevoel van
‘ik wil graag iets doen’. In praktische zin hoeft dat echter niet altijd. De een vindt het fijn dat je bij
hem komt en aandacht geeft. De ander is het liefst wat meer op zichzelf, hij voelt zich het prettigst in
de vertrouwdheid van zijn eigen kamer en eigen kring. En vaak geeft hij zelf, of geven zijn naasten,
het aan als de zorgvrijwilliger iets kan betekenen. Het is allemaal goed, want ‘er zijn’ is voldoende.
Eén van onze vrijwilligers verwoorde het zo: “Al zit ik de hele middag rustig op een stoel en hoef ik
niets te doen – het is goed. Want als ik hier niet zou zijn, konden onze gasten hier ook niet zijn.”
Zoals dat gaat in een nieuw gebouw en bij een nieuw begin, lopen we ook tegen dingen aan. Elke dag
kijken we naar wat nog beter kan en we horen dat ook graag van onze gasten, vrijwilligers,
thuiszorgorganisaties en andere betrokkenen. Ook in het gebouw moeten nog wat kleine
bouwkundige verbeteringen worden doorgevoerd.
En dan de tuin. Na een natte winter, lijkt het water langzaam wat te zakken. Zodra het kan, beginnen
onze tuinvrijwilligers met de aanleg van het groen, zodat we straks vanuit de huiskamer en de
gastenkamers uit kunnen kijken over een opkomende voorjaarstuin.
Hartelijke groet,
Jacqueline Diepman en Joke Boerma
Coördinatoren Hospice Zwolle
--------------------1
Er zijn
Vrijwilligers zijn onmisbaar voor Hospice Zwolle. Zij zijn degene die dagelijks in wisselende diensten ‘er
zijn’ voor de gasten. Of die zorgen voor het onderhoud, de ICT en de boodschappen.
Het zijn maar twee woorden – er zijn – maar wat betekenen ze voor de vrijwilligers? Deze keer vragen
we dat aan Miranda van Dorsten, de boodschappenvrijwilligster, en aan Joost van de Water,
zorgvrijwilliger. Waarom zijn ze vrijwilliger in het hospice en wat betekent ‘er zijn’ voor hen?
Voor Miranda betekent ‘er zijn’ dat ze
probeert zo goed mogelijk aan de wensen van
de gast te voldoen. “We hadden een gast die
dol was op ijs en perse Hertog ijs wilde – dat
kocht ik dan voor hem.”
“Alles gaat hier op z’n eigen tempo”
“Het is mooi om iets voor een ander te doen, zonder dat je er iets voor terug hoeft”, zegt Miranda
van Dorsten. Een goed gevoel is voldoende.
Miranda doet elke vrijdag de boodschappen in het hospice. Ze brengt haar kinderen naar school en
rijdt dan vanuit Ens direct door naar Zwolle, waar ze begint met een kop koffie. “Dat deed ik in het
begin niet, daar heb ik echt aan moeten wennen. Ik ben van mezelf actief en ga altijd meteen aan de
slag. Hier moest ik mezelf afremmen – er is geen haast, er is rust. Alles gaat op z’n eigen tempo en
zelfs iets langzamer.” Miranda gedijt er goed in.
Drie jaar geleden overleden haar beide ouders, waarbij ze langere tijd de zorg voor haar moeder
heeft gehad, die leed aan COPD en longkanker. Miranda zette graag een extra stapje om haar
moeder ook de kleine dingen nog leuk te laten vinden. “Even samen naar buiten of bijvoorbeeld de
vissenkom verschonen waar ze bijzat, was vaak al voldoende.” Het was prettig om er in die laatste
tijd zo voor haar moeder te kunnen zijn. Want, zegt ze, “het leven houdt niet op als je stervende
bent, maar pas als je overleden bent.”
De ervaring met haar moeder maakte dat ze zich aanmeldde als vrijwilliger bij Hospice Zwolle. “Ik kon
toen kiezen uit welzijn en zorg, maar dacht: ik ben geen verpleegster.” Dus werd het welzijn. Achteraf
begreep ze dat zorg niet betekende dat je verpleegkundige moest zijn, dus start ze – zodra er weer
ruimte is – alsnog met de cursus voor zorgvrijwilliger. Voorlopig is ze echter met plezier één van de
twee boodschappenvrijwilligers
-----------------
2
“Ik wist meteen: dit moet ik doen”
Joost van de Water is iedere vrijdagochtend van 7 tot 11 uur zorgvrijwilliger.
“Iedere vrijdagochtend sta ik om kwart voor
zes op en dan ben ik iets voor zevenen in het
hospice. Dat kost me geen enkele moeite op
mijn vrije dag. Ik voel me een gezegend mens
dat ik dit kan en mag doen.
“Ik werkte ruim twintig jaar in de
verzekeringswereld, toen ik een jaar of drie
geleden op een punt kwam dat ik iets anders
wilde met mijn leven. Maar wat? Het was in
diezelfde tijd dat mijn broer overleed aan
kanker. Daarvoor waren ook mijn vader en
een goede vriend al overleden. Samen met
mijn moeder heb ik de laatste weken voor mijn vader kunnen zorgen. En ook voor die vriend heb ik
iets mogen betekenen. Iedere maandagochtend ging ik bij hem langs om hem te scheren. Het was
mooi om er voor deze dierbaren te kunnen zijn. Op het moment dat ik hoorde van Hospice Zwolle,
wist ik dan ook meteen: dit moet ik doen. Het zorgende zit in me.
“Het belangrijkste is dat ik er kan zijn voor de gast als hij of zij dat nodig heeft. Praktisch of met een
luisterend oor. Zo heb ik met één van onze eerste gasten een mooie tijd gehad. We hebben een
bepaalde band opgebouwd die nu ook weer is afgesloten bij zijn overlijden en crematie. Maar dat is
goed. Ik vind het fijn dat ik wat voor hem heb kunnen doen en zou dat zo weer doen.
“Hoe dichtbij je bij iemand kunt en mag komen, voel je zelf wel aan. Je hoeft er eigenlijk alleen maar
te zijn en dan ontstaat het vanzelf.”
-------------
Kort nieuws
Mont Ventoux 2016
Dit jaar zijn we voor de derde keer op rij één
van de goede doelen van de Stichting Mont
Ventoux – groot verzet tegen kanker
(www.grootverzettegenkanker.nl). Het zou
mooi zijn als we een team van fietsers en
lopers op de been kunnen krijgen, om op 1 &
2 september aan de start van de tiende editie
van dit evenement te staan.
Belangstelling? Mail dan naar
[email protected]
Bloemen
De Zwolse bloemist Robert Exoo brengt iedere
zaterdagmiddag een prachtige bos bloemen
voor in de huiskamer. Een geweldig initiatief
waar iedereen erg van geniet!
3
Donaties
In de afgelopen maanden zijn op verschillende
plekken weer initiatieven bedacht om geld te
kunnen doneren aan ons hospice. Zo hebben
we 145 euro ontvangen van Jumbo
Assendorp, die dit bedrag inzamelde met de
emballage.
De Rotary Zwolle IJsselland overhandigde ons
een mooie cheque ter waarde van 600 euro.
In de Christelijk Gereformeerde Kerk Zwolle
werd voor ons gecollecteerd, met als prachtig
resultaat 2.605 euro.
En de leerlingen van de Ambelt organiseerden
een sponsorloop voor ons. Op moment van
verschijnen van deze nieuwsbrief is het
opgehaalde bedrag nog niet bekend, maar het
zal ons zeker verrassen! Via sociale media
laten we het weten.
Schilderij
Afgelopen week verraste de Zwolse Anna
Stroeve (10 jaar) ons met een prachtig kleurig
kunstwerk. Anna zit sinds kort in het testteam
van Kidsweek, de weekkrant voor kinderen.
Het team test van alles – dagjes uit, allerlei
spullen en lekkere dingen – en geeft er zijn
mening over. Om elkaar wat te leren kennen,
werkten de kinderen een middag samen aan
vijf schilderijen die uiteindelijk naar goede
doelen zouden gaan. Ieder kind had daarvoor
zijn eigen goede doel genoemd en voor Anna
was dat Hospice Zwolle.
De verrassing was groot toen bleek dat Anna
‘haar’ schilderij (ze maakte het samen met
negen andere kinderen) ook daadwerkelijk
aan ons mocht overhandigen. Waarom Anna
voor Hospice Zwolle koos? “Hier zijn mensen
die niet meer zo lang te leven hebben. Het zou
leuk zijn als ze dan naar een vrolijk schilderij
van kinderen kunnen kijken.”
Samen met één van de gasten nam
coördinator Joke Boerma het schilderij in
ontvangst. Joke is er erg blij mee. “Het is een
prachtig kleurrijk kunstwerk geworden, waar
we een mooi plekje voor gaan zoeken.”
Het is misschien overbodig te zeggen hoe blij
we met dit soort initiatieven zijn, maar het
blijft bijzonder en we waarderen het zeer!
Heeft u ook een idee voor een actie, viert u
binnenkort een jubileum en denkt u erover
om uw gasten om een gift voor het hospice te
vragen? Laat het ons weten door een
telefoontje of een mail naar
[email protected]
Huiselijk
Je weet pas wat je mist als je gasten hebt. Zo
hebben we op verzoek van één van hen een
opblaasbaar bad gekocht dat op iedere
gastenkamer gebruikt kan worden. Ook
komen er tips van gasten over wat wellicht
anders of beter kan. We zijn er blij mee, want
alleen samen zorgen we ervoor dat Hospice
Zwolle die huiselijke plek wordt die we samen
hebben bedacht.
Foto’s
Op een droge middag in februari liep fotograaf
Joop van Putten met zijn camera rond en door
het hosipce. Hij heeft verschillende mooie
foto’s gemaakt die we kunnen gebruiken voor
onze website, sociale media en voor het
meesturen met persberichten. Dank daarvoor!
De foto’s geven een goede indruk van hoe
ons huis eruit ziet.
In het voorjaar komt Joop nog een keer, om
het huis ook in de voorjaarskleuren op de foto
vast te leggen.
4
huiskamer
gastenkamer
jongerenkamer
foto’s Joop van Putten
5