De vluchtelingencrisis

!
!
De vluchtelingencrisis
Cruciaal keerpunt in de geschiedenis?
!
De vluchtelingencrisis vertelt een verhaal met vele gezichten. Zo
vertellen de vluchtelingen hun éigen verhaal. Een treurig epos van
menselijk leed. Op de vlucht voor barbaars geweld, met in hun
rugzakken tal van traumatische ervaringen. Maar het vertelt ook nog
een ander verhaal. Een vertelling over ons. Over hoe wij als politiek en
samenleving omgaan met deze mensen op drift, die ook in Nederland
een veilige haven zoeken. Dit verhaal wordt niet opgemerkt door het
koor van deskundigen, opinieleiders, politici en media in de diversiteit
van hun analyses en meningen. Hoe dat kan? Omdat zij gevangen zitten
in hun kijk op de werkelijkheid. Begoocheld door de gedachte dat
alleen verklaringen, analyses en meningen vanuit de ratio er toe doen.
Maar dit andere verhaal laat zich niet vangen in het net van
wetenschappelijke verklaringen. Ze kan slechts verstaan en begrepen
worden, als we de verklaring durven te zoeken in een fundamenteel
andere kijk op onze werkelijkheid, dan de gangbare materialistische
kijk. Kort samengevat verwoordde de Nobelprijswinnaar Max Planck
(1858-1947) deze visie op de aard van de werkelijkheid met zijn
befaamde uitspraak: Wat wij voor stoffelijk houden is het gevolg van
een intelligent denkende geest: de universele geest, God.
Vanuit dit bewustzijnsperspectief vertelt de wijze waarop wij als
samenleving op dit vraagstuk reageren iets over de staat van het
collectieve bewustzijn van ons land. We zien grofweg twee kampen
tegenover elkaar staan. Aan de ene kant de groep die zich in de
opvatting van Geert Wilders en het beleid van de Hongaarse regering
herkennen. Het was Wilders zelf die verwoordde voor welke waarden
deze groep staat: eigen volk eerst. Zij symboliseren met elkaar een
collectief ego bewustzijn, die de fundamenten van de door hun
gewenste samenleving bouwt met stenen van eigen belang en egoïsme.
Daar tegenover staan miljoenen zelfbewuste inwoners van Nederland
die radicaal anders reageren op de komst van de vluchtelingen. Zij staan
met elkaar een geheel andere type samenleving voor, gebouwd met
stenen van morele waarden als mededogen, medemenselijkheid, liefde,
verantwoordelijkheid, compassie en solidariteit. We zien deze waarden
terug in zovelen die zich actief of in hun gedachten inzetten voor het
welzijn van vluchtelingen. Ze hier een warm onthaal op basis van
mededogen geven.
Dat dominante sprekers in het publieke debat deze tegenstelling, die de
oude politieke tegenstelling in links en rechts, progressief en
conservatief overstijgt, niet zien, heeft alles te maken met het feit dat
! het hier niet om tegengestelde meningen en visies gaat. Nee, hier is
Hans Siepel (1958) studeerde politicologie en vervulde diverse communicatiefunctie
s, de meest recente was bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koningsrelaties. Na zijn masteropleiding Spiritualiteit aan de universiteit van Nijmegen werkt hij als adviseur op het gebied van crisiscommunicatie plus dat hij doceert én (filosofisch gerichte) boeken schrijft. Universele hermetische wijsheid vormt hierbij de leidraad. Zie ook de boekbespreking! Dit glasheldere essay behandelt wat onze gemoederen zo massaal bezighoudt: de vluchtelingencrisis. Hans Siepel zet een en ander in een hoopvol perspectief. -1-
! sprake van een tegenstelling op het vlak van (im)materiele waarden.
!
Het is geen ideeënstrijd, maar een strijd om de vraag op welke waarden
bouwen we onze samenleving. En die immateriële waarden van
medemenselijkheid, compassie en betrokkenheid reflecteren een
bepaalde staat van bewustzijn. Eigen volk eerst, grenzen dicht en
! terugsturen reflecteert daartegenover een geheel andere staat van het
bewustzijn. Een ieder die zich met behulp van zelfonderzoek en studie
zich in zijn eigen bewustzijn heeft verdiept, herkent het. Op individueel
niveau is dit het gevecht tussen het ego, die vaak ten koste van alles wil
overleven en zich bedient van, als het zo uitkomt, amoreel gedrag, en
het hogere bewustzijn, die de ego macht wil temmen.
De wijze waarop de samenleving reageert op het vluchtelingenvraagstuk laat dit gevecht op collectief niveau zien. Met als inzet: op
welke waarden richten we onze samenleving in en op welke wijze gaan
we met elkaar om? Op basis van een collectief ego bewustzijn van
egoïsme, eigen belang, angst, hebzucht, macht, afgunst en het eigen
gelijk of scheppen we een samenleving op fundamenten van
verantwoordelijkheid, mededogen, engagement, eerlijkheid en
vertrouwen.
!
Nu doet het wonderlijke feit zich voor dat deze tegenstelling, dit
cruciale keerpunt in onze geschiedenis waarop wij, en de wereld, staan,
is geprofeteerd. In mijn boek Doornroosje en de Apocalyps, de eindtijd
verklaard vanuit de universele wijsheid toon ik dat aan. Uit mijn
onderzoek naar de diepere betekenis van de Apocalyps, daarbij puttend
uit de rijke bron van de hermetische wijsheid, bleek dat dit keerpunt in
de menselijke evolutie niet alleen is voorspeld, maar zelfs als een van
de meest cruciale in de menselijke evolutie. Kijken we naar de staat van
onze wereld, dan zullen vele lezers het er wel mee eens zijn dat we er
niet bepaald florissant voorstaan. We zien niet alleen de grootste
vluchtelingenstromen sinds WO 2, maar elke dag zoveel meer
menselijk lijden in de wereld. Het was nota bene een afzwaaide
legerchef in de VS die opmerkte dat het menselijke lijden in onze
wereld nog nooit zo groot is geweest als nu. We zien
klimaatsveranderingen. We noteren een lange lijst van corrupte
internationale politieke leiders. We zien een economisch en financieel
stelstel dat landen en mensen in de afgrond duwt. We zien
schaamteloze hebzucht. We zien religieus gewelddadig barbarisme We
zien westerse politici die indertijd met leugen en bedrog Irak hebben
aangevallen en mede de scheppers zijn van IS, we registeren de
machtsspelletjes en egotrippende politici, die het meer om macht en
eigenbelang gaat, dan de zorgen van de samenleving.
Zo bezien kijken we naar volstrekt doorgeslagen collectief ego
bewustzijn, dat in een diepe morele crisis verkeert en hard op weg is om
de wereld en de mensheid in de vernieling te helpen. Het zijn in
Apocalyptische taal: de kinderen van de duisternis. Maar we zien ook
de nakende tegenmacht van de groei van het collectief moreel
-2-
! bewustzijn. Met de woorden uit de Apocalyptische tradities: de
!
kinderen van het Licht. Het is precies dit gevecht dat zich momenteel
op talloze manieren in onze samenleving manifesteert en zichtbaar is.
Althans voor hen die het willen zien. Maar je moet wel blind zijn of de
ogen afgeplakt met modder van wetenschappelijk dogmatisme om het
! niet te zien.
Wat dit verhaal nog meer bijzonder maakt, is dat dit keerpunt (en wie
van de lezers heeft ook niet intuïtief het gevoel dat we op een keerpunt
staan?), volgens de hermetische wijsheid, een nieuwe stap is in een
groots kosmisch spiritueel evolutionair bewustzijnsproces. Het is de
Franse priester, filosoof en bioloog Pier Teilhard de Chardin (18811951) die dit keerpunt als volgt scherp verwoordt: de wereld kan, nadat
ze menselijk geworden is, alleen voort blijven gaan naar meer
complexiteit en bewustzijn, als ze steeds meer expliciet een plaats
inruimt aan de geestelijke krachten.
Hoopvol is het gegeven dat alle Apocalyptische verhalen dezelfde
goede afloop hebben: de kinderen van het licht zullen uiteindelijk
overwinnen. Maar dat geeft hen wel een verantwoordelijkheid. Een
bewustzijnsrevolutie komt niet vanzelf. Nog sterker, de zelfbewuste
mens moet deze zelf scheppen. Er is nog veel werk te doen; dánkbaar
werk en van grote betekenis. Want een ieder van ons kan op zijn eigen
wijze een bijdrage leveren aan het scheppen van ‘een nieuwe aarde’. Al
die mensen die zich vandaag de dag inspannen om de vluchtelingen een
warm thuis te bieden zijn daar al volop mee bezig. <<
Tekst: Hans Siepel !
-3-