Moeder van het hardlopen Selma Borst heeft maar liefst veertien Nederlands Kampioenschap medailles op haar naam staan. Ze heeft een persoonlijk record staan van 1 uur 11 minuten en 23 seconden op de halve marathon en 32 minuten en 41 seconden op de 10 km. Ze heeft meegedaan aan het Europees Kampioenschap Cross, Europees Kampioenschap 10.000 m en het Wereld Kampioenschap halve marathon op de weg. Ze won haar laatste Nederlands Kampioenschap medaille in 2009. In hetzelfde jaar brak ze ook haar voet. Na de breuk bouwde Selma het hardlopen weer op, maar brak tijdens haar opbouw opnieuw haar voet. “In de periode dat ik mijn voet brak, heb ik veel over mezelf geleerd. Ik ben na de breuk hard aan de slag gegaan om mijn conditie op pijl te houden”, vertelt Selma Borst. Het mocht niet baten. Selma was net weer aan het hardlopen, toen zij voor derde keer haar voet brak. “In het begin deed ik er écht alles aan om mijn conditie op pijl te houden. Bij de derde keer had ik niet meer het gevoel dat het goed zou komen. In deze periode ben ik mezelf goed tegengekomen. Mijn hoofd zat vol met vragen, want mijn toekomst zag er opeens heel anders uit. Er spookte allemaal levensvragen door mijn hoofd, zoals wat als ik niet kan hardlopen, kan ik dan wel wat anders in mijn leven?”, vertelt de atlete. “Ik ben uit deze periode gekomen en daar heb ik veel van geleerd. Ik heb ook geleerd dat ik altijd wil blijven hardlopen. Het is voor mij een soort maatje die ik nodig heb! Hardlopen maakt mij vrolijk.” Op het moment is Selma weer aan het hardlopen. “Ik ben nog steeds lid van TDR. Ik heb nooit de beslissing genomen om te stoppen, omdat ik nog niet wist of ik überhaupt nog wel kon lopen. Ik kan pas echt de beslissing nemen als ik vijf of zes keer per week kan trainen. Het lijkt mij nog veel te leuk om heel hard te lopen! Na de tweede keer dat ik mijn voet brak geloofde ik nog in een goede comeback. Toen ik mijn voet voor de derde keer brak, is het veranderd naar eerst kunnen lopen. Toen ik slechts zes keer 30 seconden had hardgelopen, maakte dat mij ontzettend blij”, vertelt de nog altijd gepassioneerde atlete. Nadat ze voor de derde keer haar voet brak, werd Selma zwanger. Zij is nu moeder van een prachtige dochter. De naam van haar dochter is Tess. “Een gezin was voor mij altijd al een droom. Als alles lukt en je krijgt een gezonde dochter dan is dat echt bijzonder. Alle clichés die er zijn over een kind krijgen, zijn dan toch wel echt waar”, vertelt de glimlachende moeder. “Het is het mooiste wat er is. Ik vind het ook fijn om haar te zien opgroeien. Mijn gezin komt nu op nummer één en niet meer mijn eigen carrière.” Selma ziet het combineren van een baan, moeder zijn en topsport beoefenen als een mogelijkheid voor later. “Ik zou er dan langzaam in moeten groeien. Er zijn tenslotte meer moeders die dit doen. Het betekent dat ik dan alles goed moet regelen en coördineren. Hoe ik het precies zou doen, weet ik nog niet. Als het blijkt dat er nog iets in zit en ik wil het dan moet ik het naar mijn hand zetten”, vertelt Selma. “Ik denk ook dat je een goede moeder kan zijn en tegelijkertijd topsport kan beoefenen. Je moet wel zo goed mogelijk voor jouw kind zorgen. Als Tess mij nodig heeft, zal ik er altijd voor haar zijn!” Tijdens het eerste Nederlands Kampioenschap Cross eindigde Selma als twee na laatste. Uiteindelijk was groeide ze door tot de Nederlandse top. “Mijn vooruitgang werd geboekt toen ik bij TDR terecht kwam. Ik heb bij TDR geleerd wat topsport is, hoe en hoe vaak ik moest trainen en hoe belangrijk rust en voeding zijn. Vroeger dacht ik dat alle topatleten met drie keer trainen de wereldtop behaalde. Toen ik bij TDR kwam, was het echt een eyeopener dat er veel meer bij kwam kijken om goed te worden”, vertelt de ervaren atlete. Selma heeft bewust en onbewust veel geleerd van grote toernooien zoals het Wereld Kampioenschap. “Ik vind meedoen aan toernooien het gaafste wat er is! Het is een hele andere spanning dan bij andere wedstrijden. Op toernooien heb je maar één kans en dat haalt bij mij altijd het beste naar boven! Wat ik heb geleerd is vooral om met druk om te gaan en te presteren als het moet. Toernooien vond ik altijd eyeopeners. Ik kon zien hoe goed mijn concurrenten zijn en wat zij doen. Ik ben nooit eerste geworden op een toernooi en dat maakte mij altijd gretiger om beter te worden! Ook heb ik geleerd om mijn eigen plan te trekken”, vertelt Selma. De PWN Egmond Halve Marathon komt er bijna aan! Selma wil jullie een paar tips mee geven ter voorbereiding op het evenement. “Ten eerste vind ik het altijd belangrijk dat je op goede schoenen loopt. Laat deze aanmeten bij een schoenenspecialist. Oefen met de dranken die je krijgt aangeboden tijdens de race. Het is een onwijs mooi evenement met op bepaalde plekken veel toeschouwers. Nergens vind je nog zo een mooie wedstrijd door de natuur en heuvels. Geniet van het evenement en de toeschouwers! Zorg dat je minimaal een duurloop doet met de lengte van jouw eindtijd. Ik had zelf vaak last van mijn buik tijdens en na de wedstrijd. Voor mij was het goed om een dag voor de wedstrijd en op de dag zelf weinig vezels, sla, groente en fruit te eten. Eet bijvoorbeeld wit brood in plaats van bruin brood, hier zitten minder vezels in. Dit zorgt dat je geen last meer hebt van je buik”, vertelt de atlete.