Kunstmatige beademing van patienten (HCCC

Kunstmatige beademing
van patiënten
Uw partner, familielid of bekende is opgenomen in Gelre ziekenhuizen Zutphen op de
afdeling High Care & Hartbewaking. Hij/zij wordt beademd. In deze folder vindt u
meer informatie wat er met de patiënt gebeurt bij beademing en hoe u daar zelf mee
om kunt gaan.
Wat is beademing?
De beademingsmachine is een apparaat dat de ademhaling van een patiënt overneemt of
ondersteunt. Deze machine kan naar de behoefte van de patiënt worden ingesteld. De
patiënt krijgt daardoor voldoende zuurstof en lucht. De beademingsmachine is via een
slangensysteem en een buisje verbonden met de patiënt. We noemen dit buisje de ‘tube’
(spreek uit als tjoep).
Dit buisje is via de mond of neus ingebracht en gaat door de luchtpijp naar de longen.
Iedere in- en uitademing van de patiënt loopt via deze machine. Zo kan de ademhaling
ondersteund worden en indien nodig geheel overgenomen worden.
Verzorging
Patiënteninformatie wordt
met de grootste zorg
samengesteld. Het betreft
algemene informatie.
U kunt aan deze uitgave
geen rechten ontlenen.
© Gelre ziekenhuizen
www.gelreziekenhuizen.nl
Driemaal per dag en zonodig vaker zuigt de verpleegkundige met een slangetje via de
tube de luchtwegen leeg. Het wegzuigen van het slijm uit de luchtwegen is een vervelend
gezicht. Daarom wordt u tijdens deze behandeling verzocht om op de gang te wachten.
Deze handeling heet in medische termen ‘bronchiaal toilet’. Tijdens de beademing is
normaal eten en drinken niet mogelijk. De patiënt krijgt bij langdurige beademing
voeding via een infuus (in een bloedvat) of via de maagslang (via de neus). De handen
van de patiënt kunnen gefixeerd zijn. Dit wordt gedaan omdat de patiënt anders
onbewust aan de slangen kan gaan trekken en zodoende zichzelf van de beademing af
kan halen.
Intensive Care | HCCC-508.1 | versie 3 | pagina 1/2
Contact met de patiënt
Het overnemen van de ademhaling door de beademingsmachine kan voor de patiënt een
vervelende ervaring zijn. Daarom krijgt de patiënt vaak slaapmiddelen waardoor hij/zij
niet alles hoeft mee te maken. Een nadeel hiervan is dat persoonlijk contact moeilijk of
zelfs onmogelijk wordt.
Meestal krijgt de patiënt naast de medicijnen om te slapen, uit voorzorg ook pijnstillende
medicijnen. Zeker als de patiënt zelf geen pijn kan aangeven (bijvoorbeeld morfine).
Patiënten die in slaap worden gehouden, kunnen alles horen en voelen. U hoort de
verpleegkundige dan ook vaak tegen de slapende patiënt praten. Al vindt u het in het
begin misschien raar, u kunt de patiënt gewoon dingen vertellen, een kus geven en
aanraken. Niemand van de verpleging zal dit vreemd vinden.
Ontwaken
De patiënt ontwaakt als met de slaapmiddelen wordt gestopt. Het ontwaken kan enige
uren tot dagen duren, afhankelijk van de soort medicatie, de duur van toediening en de
neurologische toestand van de patiënt.
Tips om te praten met de patiënt
Doordat de tube tussen de stembanden doorloopt, kan de patiënt niet praten. De
volgende tips maken het contact wat makkelijker:
 Stel gerichte vragen waarop de patiënt ja of nee kan knikken.
 Stimuleer de patiënt te schrijven. Schrijven in trefwoorden is minder vermoeiend.
 Laat de patiënt letters aanwijzen op een letterkaart of letterbord.
 Door duidelijk te praten en articuleren is soms liplezen mogelijk.
Weer zelfstandig ademen
Wanneer de toestand van de patiënt zich stabiliseert, mag hij/zij weer zelf gaan ademen.
De beademingsmachine kan heel nauwkeurig worden ingesteld en zal de patiënt helpen
het ademen geleidelijk weer helemaal over te nemen. Het is moeilijk te zeggen hoe lang
dit duurt. Dit heeft met allerlei factoren te maken.
Vragen?
Heeft u na het lezen van deze folder nog vragen? Dan kunt u die altijd stellen aan de
verpleegkundigen.
Intensive Care | HCCC-508.1 | versie 3 | pagina 2/2