VOET - KOSOVO 3) Kosovo is heilige grond voor de Serviërs. Leg uit hoe de mythe hier eens te meer de historische waarheid overvleugelt. In het boek : “ De uitgestelde oorlog: KOSOVO” van Raymond Detrez , lezen we “Er bestaat een nauw verband tussen de historische mythen van de natie en haar materiele , veelal territoriale belangen, in die zin dat er géén historische mythen bestaan die tegen de materiële of territoriale belangen van de gemeenschap indruisen.” Zo speelt Kosovo in het nationale Servische verhaal de rol als “bakermat van het Servendom” . In hetzelfde boek lezen we dat de vroegste Servische staat ontstond halverwege de 9de eeuw rond de stad “ravska” , een gebied dat nu min of meer samenvalt met een deel van het huidige zuid-Servië. “Pas in de 2de helft van de 12de eeuw veroverden de Serven het huidige Kosovo en NoordMacedonië op de Byzantijnen. Kosovo werd dus eigenlijk drie eeuwen te laat bij de eerste Servische staat ingelijfd om nog echt de “wieg” van het Servendom te zijn.” Later werd ook het huidige Montenegro en Noord Albanië veroverd en werd Kosovo (dat zich in het midden van die nieuwe Servische staat bevond) het politieke, economische, administratieve en religieuze centrum van het land. De Orthodoxe kerk werd de staatskerk, de zetel van het aartsbisdom werd overgebracht naar Pec´in Kosovo en in Decani en Gracanica (in Kosovo) werden kloosters opgetrokken die centra’ werden van spirituele en economische activiteit… De 13de en 14 de eeuw was het hoogtepunt in de geschiedenis van het Servische volk en in deze eeuwen nam Kosovo dus ook een centrale positie in in dat Servische rijk. Raymond Detrez vraagt zich echter af in zijn boek of “dit historisch gegeven de territoriale aanspraken van Servië op dit gebied een grotere rechtsgeldigheid geeft” want zoals hij ook opmerkt: “ De wieg van menig volk op de balkan staat bij de buren” De legendarische slag op het merelveld (Kosovo Polje) in 1389 vormt ook een belangrijk “hoofdstuk” in het nationale verhaal van de Serven. In deze legendarische slag zouden de Osmaanse Turken de Serviërs hebben verslagen en de militaire slagkracht van de Serven gebroken hebben. Feit is dat het machtige Servische rijk al verbrokkeld was tot een reeks kleine vorstendommetjes voor die beroemde legendarische veldslag. Servië werd ook pas bijna 2 eeuwen later definitief in het ottomaanse rijk ingelijfd. In Servië zijn de woorden “Turk” en “moslim” nog steeds synoniem, in die mate dat de Serviërs zich vandaag nog steeds identificeren met de helden van het Merelveld, en de Albanezen, als moslim, identificeren met de Turkse vijand van toen. De Kosovaren worden bijna persoonlijk verantwoordelijk gesteld voor de veldslag op het merelveld en de Osmaanse overheersing die erop volgde. Voor de Serviërs staat de idee, te moeten leven in een kosovaarse staat, gelijk met het herstel van de Osmaanse overheersing. Zij wilden Kosovo terug opnemen binnen de grenzen van de Servische staat en zo zou de complete Servische staat weer uit de dood- de eeuwenlange Osmaanse overheersing – “herrijzen”. 4) Schets de verhouding tussen Ibrahim Rugova en de UCKstrijders. Vroeger en nu. Na de oorlog in ex-Joegoslavië (1990-1995) had Milosevic Kosovo administratief en territoriaal nagenoeg volledig opnieuw in de Republiek Servië geïntegreerd. Als gevolg hiervan en als gevolg van de systematische Servische onderdrukking van de Albanezen in Kosovo ( verserbisering van het politiek apparaat in Kosovo, massale ontslagen van Albanezen in bijna alle takken van de maatschappij, intimidatie enz…) roept het Kosovaarse parlement in 1990 de onafhankelijkheid uit van de republiek“Kosovo” (die niet erkent werd door de internationale gemeenschap) In 1992 wordt Ibrahim Rugova (voorzitter van LDK) verkozen door de Albanezen (zelf opgezette verkiezingen) tot president van de zelf uitgeroepen onafhankelijke republiek“Kosovo” Rugova koos voor een strategie van geweldloos verzet tegen de “Servische bezetting”, internationalisering van het probleem, in de hoop op bemiddeling of ingrijpen van de VN, verwerping van het Servische gezag door niet deel te nemen aan het Servische politieke leven en de uitbouw van een zoveel mogelijk eigen parallel Kosovaars politiek systeem (parallel onderwijs, parallel gezondheid systeem) enz… Voor hem was het eerder een kwestie van geduld dan van principieel pacifisme. De internationale gemeenschap kwam evenwel niet tussen en was van mening dat de kwestie Kosovo door dialoog met de Serviërs en binnen de bestaande grenzen van Servië opgelost moest worden Naast dit vreedzaam verzet werden er ook meer en meer aanslagen gepleegd op Servische doelwitten door Kosovaarse ondergrondse groeperingen. Vanaf het voorjaar 1997 werden de terroristische aanslagen opgeëist door een organisatie die zich UCK(het Kosovaarse bevrijdingsleger) noemde. De LDK (partij van Rugova) ontkende initieel het bestaan ervan en bestempelde de aanslagen als Servische provocaties, bedoeld om de Kosovaren tot geweld te verleiden en vervolgens het Kosovaarse verzet te breken en kosovo op te delen. In 1997 echter kwam het UCK bovengronds en begon een guerrilla oorlog tegen de Servische politiemacht en het Servische leger met als enig einddoel een onafhankelijk Kosovo. Tijdens het hele daaropvolgende conflict (‘98-‘99) tot aan NATO bombardementen verbleef Rugova in het buitenland en bleef onderhandelen met de regering in Belgrado en de internationale gemeenschap om tot een diplomatieke oplossing te komen Nadat Kosovo onder VN bestuur kwam (juni ’99) zijn er reeds 2 verkiezingen georganiseerd (in 2002 en 2004) waarbij de LDK (Democratische Liga van Kosovo) van Rugova tegenover het KBL (Kosovaars bevrijdingsleger) van ex UCK Thaçi stond. Deze vormden een alliantie met de ATK ( alliantie voor de toekomst van Kosovo) die ook leden van het vroegere UCK verenigde. LDK behaalde steeds de meerderheid en Rugova werd al na de eerste verkiezingen door het parlement als president verkozen. Na de laatste verkiezingen is Rugova een coalitie aangegaan met de ATK en benoemde een lid van deze partij als eerste minister: Haradinaj. Haradinaj is opgeroepen door het tribunaal in Den haag voor oorlogsmisdaden en is vervangen door zijn partijgenoot: Kosumi. De belangrijkste politieke punten voor beide partijen zijn: een onafhankelijk Kosovo, economische groei, bescherming van de minderheden en toetreding tot de Europese Unie in de toekomst.