De monsters van het heelal

2
Sharley Vullers
Luisa Akansu
Eva Schoren
De monsters van het heelal
Quasar: Zeer energierijke kernen van actieve (jonge) sterrenstelsels. Waarschijnlijk komt de vele
straling van een quasar vrij uit de accretieschijf rond een superzwaar zwart gat in het centrum van
het sterrenstelsel.
Welke monstrueuze objecten kent het heelal?
Het heelal is oneindig groot en er houden zich kolossale objecten in schuil.
Zo hebben we de planeet WASAP-17b. Dit is de grootste planeet van ons universum. Normaal
draaien planeten in dezelfde richting als hun gastster, maar de WASAP-17b draait in
tegenovergestelde richting. Hij is gelokaliseerd in het sterrenstelsel Schorpioen.
Dan hebben we nog de VY Canis Majoris. Dit is de, tot nu toe geïdentificeerde ster in ons heelal. Hij is
bij benadering 1400 keer zo groot als de zon. Hij wordt ook wel hyperreus genoemd. Hyperreuzen
zijn de zwaarste en grootste sterren in ons heelal.
Verder hebben we ook nog het grootste zwarte gat. Deze bevindt zich in het sterrenstelsel NGC 1277
in het melkwegstelsel Perseus. Een zwart gat is een object in de ruimte met een zodanig grote
zwaartekracht dat er niets uit kan ontsnappen, zelfs het licht niet. Dit komt doordat grote
hoeveelheden materie in een heel kleine ruimte wordt samengeperst.
Ten slotte hebben we nog het grootste object van ons heelal. Dit is een grote quasar groep die uit
maar liefst 73 quasars bestaat. Deze is zo groot dat als je er met een voertuig dat aan de snelheid van
het licht zou reizen, vier miljard jaar nodig is om het te doorkruisen. Dit is bijna even lang als dat de
Aarde oud is.
Wetenschappers denken dat quasars ook wel superzware zwarte gaten zijn die door gas, sterren en
melkwegstelsels omringd worden. Een deel van de omringende materie wordt aangezogen door de
enorme aantrekkingskracht van een zwart gat. Hele melkwegstelsels kunnen verdwijnen in zo’n
zwart gat. Ze zijn zo licht door enorme explosies binnenin waarbij licht en straling uitgezonden wordt.
In ons heelal gaan talloze kolossale objecten schuil. Deze worden ook wel ‘de monsters’ van het
heelal genoemd omdat ze zo groot zijn.
De grootste planeet in het Universum is de WASAP-17b. Deze is twee maal zo groot als de grootste
planeet in ons sterrenstelsel: Jupiter.
De grootste geïdentificeerde ster in ons heelal is de VY Canis Majoris. Deze is zo’n 1400 keer groter
dan de zon. Het is een Hyperreus: een van de grootste en zwaarste sterren in ons heelal.
Het grootste zwarte gat bevindt zich in sterrenstelsel NGC 1277, in het melkwegstelsel Perseus. In
zo’n zwart gat kan niets ontsnappen door de grote hoeveelheden materie die in een hele kleine
ruimte worden samengeperst.
Het grootste object in ons heelal is een grote groep quasars. Deze bestaat namelijk uit 73 quasars.
Wetenschappers denken dat een quasar een superzwaar zwart gat is, die door gas, sterren en
melkwegstelsels omringd wordt. Hele melkwegstelsels kunnen in zo’n zwart gat verdwijnen. Het
heeft een sterke aantrekkingskracht. Doordat er zoveel materie in een zeer kleine ruimte zich
bevindt, is de kans groot dat deze deeltjes met elkaar botsen. Dit heeft enorme explosies tot gevolg.
Bij zo’n explosie wordt licht en straling uitgezonden. Dit verklaard waarom een quasar zo helder is.
Hoe gedragen zwarte gaten zich?
Wat gebeurd er als een melkwegstelsel wordt ‘opgezogen’ door een zwart gat?
Hoe hebben we deze monstrueuze objecten ooit kunnen waarnemen als ze zo ver van ons vandaan
staan?