Demo - E-books - International Academy of Osteopathy

Osteopathische
geneeskunde
De schildklier
Grégoire Lason & Luc Peeters
De schildklier
Grégoire Lason & Luc Peeters
Copyright door Osteo 2000 bvba © 2013. Niets uit deze opgave mag worden verveelvoudigd
en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze
ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Contact: Osteo 2000, Kleindokkaai 3-5, B – 9000 Gent, België
Mail: [email protected]
Web: http://osteopedia.iao.be en www.osteopathie.eu
Tel: +32 9 233 04 03 - Fax: +32 55 70 00 74
ISBN: 9789491434266
The International Academy of Osteopathy – I.A.O.
2
Inhoud
Inhoud ......................................................................................................................... 3
1. Inleiding .................................................................................................................. 6
2. Anatomie ................................................................................................................ 7
2.1. Ligging en belangrijkste anatomische gegevens ........................................ 7
2.2. Doorbloeding ................................................................................................. 10
2.2.1. Ventrale zijde ............................................................................................ 10
2.2.2. Dorsale zijde ............................................................................................. 11
2.3. Fysiologische fixaties van de schildklier .................................................... 12
2.4. Fasciale omgeving van de schildklier ......................................................... 12
2.4.1. Fascia cervicalis superficialis ................................................................... 12
2.4.2. Myofascia van de fascia cervicalis profunda ............................................ 13
2.4.3. Middelste laag van de fascia cervicalis profunda ..................................... 14
2.4.4. Viscerale en pharyngeale laag van de fascia cervicalis profundus .......... 14
2.4.5. Vertebrale laag van de fascia cervicalis profunda .................................... 15
2.4.6. Fascia alara .............................................................................................. 16
2.4.7. Door de halsfascia gevormde ruimten ...................................................... 17
2.4.7.1. Suprasternale ruimte .......................................................................... 17
2.4.7.2. Pretracheale of previscerale ruimte ................................................... 18
2.4.7.3. Retropharangeale en retroviscerale ruimte ........................................ 19
2.4.7.4. Prevertebrale ruimte .......................................................................... 19
2.5. Neurologie ..................................................................................................... 20
3. Mobiliteit ............................................................................................................... 22
4. Functie .................................................................................................................. 23
4.1. Schildklier ...................................................................................................... 23
4.2. Bijschildklier .................................................................................................. 24
5. Pathologie ............................................................................................................ 25
5.1. Hypothyroidie ................................................................................................ 25
5.2. Hyperthyroidie ............................................................................................... 28
5.3. Milde vormen van schildklieraandoeningen ............................................... 28
5.4. Bijkomende mogelijke gevolgen van hypothyroidie ................................. 29
5.5. Schildklier nodus (enkelvoudig) .................................................................. 29
5.6. Struma (krop, thyromegalie, goiter) ............................................................ 30
5.7. Thyroiditis ...................................................................................................... 31
5.8. Post partum thyroiditis ................................................................................. 32
5.9. Subacute thyroiditis ...................................................................................... 32
5.10. Hyperparathyroidie ..................................................................................... 32
5.11. Hypoparathyroidie ...................................................................................... 33
6. Symptomen .......................................................................................................... 34
6.1. Vena cava superior syndroom ..................................................................... 34
3
6.2. Psychiatrische stoornissen ......................................................................... 35
6.3. Gluten intollerantie (coeliacie) ..................................................................... 35
6.4. Spier- en gewrichtsklachten ........................................................................ 35
6.5. Anticonceptiva .............................................................................................. 36
7. Klinische diagnostiek .......................................................................................... 37
7.1. Algemene inspectie ...................................................................................... 37
7.2. Observatie van de handen ........................................................................... 37
7.3. Onderzoek van de ogen ................................................................................ 38
7.4. Observatie van de hals ................................................................................. 39
7.5. Palpatie .......................................................................................................... 39
7.6. Auscultatie ..................................................................................................... 41
7.7. Observatie van de benen .............................................................................. 41
7.8. Temperatuurtest ............................................................................................ 41
7.9. Osteopathisch ............................................................................................... 42
7.9.1. Als osteopaat onderzoeken we bij patiënten met een schildklierdisfunctie
steeds: ................................................................................................................ 42
7.9.2. Test van het os hyoideus .......................................................................... 45
7.9.3. Test van het os hyoideus .......................................................................... 46
7.9.4. Test van het lig. suspensorium van Berry ................................................ 47
7.9.5. Test van de m. levator thyroidea .............................................................. 48
7.9.6. Test op laterolaterale mobiliteit van de halsorganen ................................ 48
7.9.7. Testen van de cervicale fasciën ............................................................... 49
7.9.7.1. In het sagittale vlak ............................................................................ 49
7.9.7.2. Test op ventrale verkorting ................................................................ 50
7.9.7.3. Test op ventrale verkorting ................................................................ 51
7.9.7.4. Test op ventrale verkorting ................................................................ 51
7.9.7.5. In het frontale vlak .............................................................................. 52
7.9.7.6. In het horizontale vlak ........................................................................ 53
7.9.7.7. Algemene test op mechanische blokkades in de cervicale
wervelkolom .................................................................................................... 54
7.9.7.8. Test op musculaire disbalans in het sagittale vlak ............................. 55
7.9.7.9. Test op tongcongestie ........................................................................ 57
8. Technieken ........................................................................................................... 58
8.1. Mobilisatie en rek van het lig. suspensorium van Berry ........................... 58
8.2. Rek van de m. levator thyroidea .................................................................. 59
8.3. Rek van de cervicale fascia in het sagittale vlak ....................................... 59
8.4. Rek van de cervicale fascia in het frontale vlak ......................................... 60
8.5. Rek van de cervicale fascia in het horizontale vlak ................................... 61
8.6. Mobilisatie van de halsorganen, inferior deel ............................................ 62
8.7. Mobilisatie van de halsorganen, mediale deel ........................................... 62
8.8. Mobilisatie van de halsorganen, superior deel .......................................... 63
8.9. Rek tussen het cartillago thyroidea en cricoidea ...................................... 64
8.10. Neurolymfatische reflexpunten ................................................................. 64
4
9. Bibliografie ........................................................................................................... 66
10. Over de auteurs ................................................................................................. 71
11. Dankwoord ......................................................................................................... 72
12. Viscerale osteopathie ........................................................................................ 73
12.1. Inleiding ....................................................................................................... 73
12.2. Bewegingsfysiologie .................................................................................. 74
12.2.1. De bewegingen van het musculoskeletale systeem ............................... 74
12.2.2. De bewegingen van het viscerale systeem ............................................ 74
12.2.2.1. Het diafragma .................................................................................. 75
12.2.2.2. Het hart ............................................................................................ 75
12.2.2.3. De peristaltiek .................................................................................. 75
12.3. Viscerale interacties ................................................................................... 76
12.3.1. Algemeen ............................................................................................... 76
12.3.2. Verbindingen .......................................................................................... 76
12.3.2.1. Glijvlakken ........................................................................................ 76
12.3.2.2. Ligamentair ophangsysteem of beschotten ..................................... 77
12.3.2.3. De meso’s ........................................................................................ 77
12.3.2.4. De omenta ....................................................................................... 77
12.3.2.5. Het turgoreffect en de intracavitaire drukken ................................... 77
12.4. Bewegingsverliezen .................................................................................... 78
12.4.1. Disfuncties van het diafragma ................................................................ 78
12.4.2. Verklevingen ........................................................................................... 78
12.4.3. Retracties ............................................................................................... 79
12.4.4. Trofische veranderingen ......................................................................... 79
12.4.5. Congestie of abnormale zwelling ............................................................ 79
12.4.6. Posturale afwijkingen .............................................................................. 79
12.4.7. Viscerale bewegingsverliezen ................................................................ 79
12.5. Viscerale hypermobiliteit ............................................................................ 80
12.6. Osteopathisch visceraal onderzoek .......................................................... 80
12.7. Bibliografie bij “viscerale osteopathie” .................................................... 81
13. Gebruikte afkortingen ....................................................................................... 82
14. Gebruikte begrippen .......................................................................................... 83
15. Alle video’s ......................................................................................................... 84
5
1. Inleiding
De schildklier kan beschouwd worden als de thermostaat van het menselijk lichaam.
Het orgaan heeft een invloed op alle metabole processen die het kan versnellen of
vertragen.
Schildklierdisfuncties komen vaak voor en ze kunnen via bloedanalyse
gediagnosticeerd worden of subklinisch aanwezig zijn.
Schildklierdisfuncties geven tal van symptomen die indien ze gegroepeerd optreden
de osteopaat bewust moeten maken van de aandoening.
Schildklierdisfuncties zijn door de osteopaat zeker niet altijd op te lossen maar ook
de klassieke geneeskunde heeft vaak moeite om een schildklierprobleem onder
controle te krijgen.
De osteopaat kan sterk bijdragen in de behandeling van schildklierproblemen door
de vasculaire, mechanische, homeostatische en neurologische componenten van het
orgaan te optimaliseren.
De grootste uitdaging voor de osteopaat bestaat er enerzijds in om de
schildklierproblemen subklinisch te herkennen en er in de behandeling voor te
zorgen de functie van de schildklier in de juiste richting te sturen.
Voor wie niet vertrouwd is met de osteopathische viscerale aanpak verwijzen we
naar de appendix, hoofdstuk 12 achteraan dit e-book.
6
2. Anatomie
(Boileau et Grant 2004, Gray 1995 et 2000, Janfaza 2001, Leeson et al 1988,
Mansberger et Wei 1993, McMinn et Hutchings 2002, Netter 2003, Rouvière 1991,
Sobotta 2001, Tortora et Grabowski 2000, Williams 1995)
2.1. Ligging en belangrijkste anatomische gegevens
De schildklier (Afbeelding 1, 2 en 4) is een bruinrode sterk gevasculariseerde klier
aan de voorzijde van de hals.
De klier loopt van het niveau C5 tot T1.
De klier heeft verschillende anatomische varianten in vorm, gaande van H-vormig tot
U-vormig (Afbeelding 3).
Ze is gevormd door twee in craniocaudale richting verlopende lobussen,
samengevoegd door een istmus.
De lobussen meten ongeveer 5 à 6 cm en de istmus 1,2 tot 1,5 cm.
De schildklier weegt ongeveer 25 tot 30 gr. bij een volwassene; meestal iets
zwaarder bij de vrouw.
De klier vergroot bij de menstruatie en bij zwangerschap.
Een conische lobus pyramidalis vindt men vaak opstijgend vanuit de istmus (meer
links) naar het os hyoideus waaraan het is opgehangen via een fibromusculaire
band, de m. levator thyroidea.
Er kunnen rudimentaire accessoire noduli bestaan tussen de schildklier en de
tongbasis.
Gewoonlijk liggen twee paren parathyroidale klieren aan de posteriorzijde van de
schildklier.
7
Lateraal zicht
C5
T1
Afbeelding 1 - Lateraal zicht op de schildklier
Ventraal zicht
M. levator thyroidea
Cartillago thyroidea
Lobus pyramidalis
Cartillago cricoidea
Istmus
Rechter lobus
Linker lobus
Trachea
Afbeelding 2 - Ventraal zicht op de schildklier
8
Anatomische varianten
Afbeelding 3 - Anatomische varianten van de schildklier – ventraal zicht
9
3. Mobiliteit
De schildklier ondergaat geen invloed zoals andere organen van het diafragma en de
ademhaling.
Ze volgt wel de op- en neerwaartse beweging van de trachea en het hyoid bij het
slikken.
22
4. Functie
(Goslings et al 2001, Guyton et Hall 1996, Tortora et Grabowski 2000)
4.1. Schildklier
De schildklier maakt van jodium en het aminozuur tyrosine de schildklierhormonen
thyroxine (T4) en triiodothyronine (T3).
80% van de hormoonproductie bestaat uit T4 en 20% uit T3.
T3 is in het lichaam de actieve vorm van T4.
T4 is een reserve die bij noodzaak in de lever kan omgezet worden in T3.
Beide vormen zijn gebonden aan een speciaal soort eiwit (thyroxine binding
globuline, transthyrine en albumine) dat er voor zorgt dat de hormonen vrij in de
bloedbaan kunnen circuleren. Zolang de hormonen aan een eiwit gebonden zijn,
blijven ze inactief.
De noodzakelijk hoeveelheid die gebruikt moet worden wisselt constant en het
lichaam kiest zelf wat er nodig is.
T3 regelt de snelheid waarmee de verschillende cellulaire verbrandingsprocessen
verlopen (zuurstof + glucose en vetzuren in ATP).
Is er weinig schildklierhormoon voorhanden dan verlopen deze processen traag; is er
te veel dan verlopen ze te snel.
De schildklier wordt gestuurd door de hypofyse en indirect door de hypothalamus
(Afbeelding 17).
De hypofyse merkt dat er te weinig T3 aanwezig is en geeft het hormoon “thyroid
stimulating hormoon” of thyrotropine (TSH) af.
De hypofyse wordt op haar beurt aangestuurd door de hypothalamus. De
hypothalamus produceert het hormoon TRH.
Hypothyroidie betekent niet zomaar een tekort aan schildklierhormoon. Ook de
omzetting van T4 in T3 kan gestoord zijn (door bijvoorbeeld een leverdisfunctie). Het
kan ook zijn dat de cellulaire receptoren voor T3 een bepaalde resistentie vertonen
waardoor de werkingskracht van het hormoon vermindert. Er kan eveneens een
tekort zijn aan transporteiwitten.
23
Sturing van de schildklier
Hogere centra
Hypothalamus
-
TRH
+
Hypofyse
TSH
+
Schildklier
T3
T4
Afbeelding 17 - Sturing van de schildklier
4.2. Bijschildklier
De functie van de bijschildklieren (paratyroid) is het controleren van het
calciumgehalte in het lichaam.
Calcium is belangrijk voor:
•
Aanmaak van bot en tanden.
•
Heeft een centrale rol in het functioneren van spieren en zenuwen.
•
Het parathyroid hormoon (PTH) regelt de hoeveelheid calcium in het bloed.
De opname van calcium in het bloed wordt geregeld door vit D. De wisselwerking
tussen zonlicht, voeding en parathyroid hormoon is belangrijk.
Is er te veel parathyroid hormoon werking dan geven de botten calcium af aan het
bloed. Is er te veel calcium in het bloed dan moet de PTH productie verminderen.
24
5. Pathologie
(Helfand et Crapo 1990, Krenning et Wiersinga 1989, Pop et al 1996, Wartofsky
1998, Wiersinga et Krenning 1998)
5.1. Hypothyroidie
(Heuston 2001, Roberts et Ladenson 2004)
De eerste kenmerken om aan hypothyroidie te denken zijn:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
algemene vertraging van het metabolisme, gewichtstoename,
daling van de hartfrequentie (Sefidpar et al 1972),
tragere gedachtenvorming en traagheid van geheugen, depressie (Fliers
2002),
overgevoeligheid voor koude (denk ook aan “dode” vingers),
een droge, ruwe, koude en bleke huid, droog en beschadigd haar,
tragere reflexen,
constipatie,
achterwege blijven van de regels bij de vrouw,
vermoeidheid, slaperigheid,
vertraagde achillespeesreflex,
artritis,
oedeem en bleekheid in het aangezicht,
hoofdpijn of migraine,
fibromyalgie.
Bij hypothyroidie produceert de schildklier te weinig van de hormonen thyroxine (T4)
en triiodothyronine (T3) of bereikt te weinig van de actieve T3 hormonen de cellen.
Dit laatste kan veroorzaakt worden door een verminderde werking van het enzym dat
T4 omzet naar het T3 of door een cellulaire resistentie tegen het T3 hormoon. Hier
zijn parallellen te trekken met insulineresistentie zoals bij diabetes wordt
waargenomen. Het is ook mogelijk dat transthyretrin (prealbumine), de vervoerder
van T3 en T4, is verlaagd waardoor minder hormonen hun doel bereiken.
Bij hypothyroidie gaat de motor als het ware langzamer lopen. Hierdoor wordt o.a. de
hartslag verminderd, de bloeddruk verlaagd en wordt de bloedcirculatie vertraagd
(men krijgt bijvoorbeeld sneller koude handen en voeten). Verder verminderen
energie en uithoudingsvermogen, vertraagt de vertering van het voedsel met als
mogelijk gevolg constipatie, helen wonden minder snel en verslechtert het denk- en
concentratievermogen. Het effect van hypothyroidie is merkbaar in elke cel en in alle
weefsels en organen van het lichaam.
Een veel voorkomende vorm van hypothyroidie is de ziekte van Hashimoto
(ontsteking van de schildklier). Bij deze auto-immuunziekte worden antilichamen
25
wel opletten omdat een paratyroidaandoening zich vaak kenmerkt door
schommelingen in het calciumgehalte in het bloed.
Het osteopathisch behandelen van schildklier en parathyroid is in deze geen luxe. De
behandeling moet er dan in bestaan om de doorbloeding, mechanica en innervatie
van deze organen te optimaliseren. Ook de behandeling van darmdisfuncties kan
belangrijk zijn vanwege de calcium resorptie vanuit de voeding.
6. Symptomen
6.1. Vena cava superior syndroom
Het vena cava superior syndroom wordt gekenmerkt door een gedeeltelijke of gehele
afsluiting van de vena cava superior, die het bloed afvoert uit het hoofd-hals gebied
en de armen naar het hart. De vena cava superior is gelegen in het mediastinum, het
gebied tussen de longen en boven het hart, waarin zich de trachea, de oesofagus, de
grote vaten, de thymus en een aantal lymfeklieren bevinden. Deze afsluiting wordt
meestal veroorzaakt door druk van buitenaf (vrijwel altijd als gevolg van tumor of
metastasen in het mediastinum), maar kan ook het gevolg zijn van een aandoening
van de vaatwand (bv. een aneurysma).
Een slechte arteriële doorbloeding van hoofd en armen is dan vaak uitwendig
zichtbaar.
Test van Pemberton (Pemberton 1946)
Indien men deze patiënten vraagt beide armen te heffen dan ziet men snel
kleurverandering, soms cyanose bij langer aanhouden en congestie van het hoofd
optreden. De kleurverandering wordt snel duidelijk (Afbeelding 18). Ook inspiratoire
stridor kan optreden.
De test is vaak positief bij retrosternale goiter.
Het heffen van beide armen vernauwt de thoracic inlet.
Afbeelding 18 - Teken van Pemberton
34
6.2. Psychiatrische stoornissen
De correlatie tussen schildklieraandoeningen en psychiatrische problemen is hoog.
Dit werd aangetoond in verschillende studies.
Het voorkomen van panische angsten, fobieën, obsessief en compulsieve
stoornissen, depressiviteit, bipolariteit en cyclothymia komen veelvuldig meer voor bij
patiënten met schildklieraandoeningen. Vooral depressiviteit wordt beschreven.
Zelfs zeer lichte schildklierdisfuncties worden geassocieerd aan
stemmingswijzigingen en kunnen de cognitieve functies verstoren (Haggerty et
Prange 1995).
Een moeder met een schildklieraandoening zal sneller een postnatale depressie
vertonen.
Depressiviteit (Fliers 2002, Holsboer et Barden 1996, Jackson 1998, Kirkegaard et
Faber 1998, Placide et al 1998)
Patiënten met depressiviteit vertonen bijna steeds een functionele verstoring van de
hormonale as hypothalamus-hypofyse-thyroid.
Bij 25 % van deze patiënten wordt een serum T4 verhoging gevonden. T3 in het
serum is vaak normaal maar kan ook verminderd zijn. TSH in het serum is meestal
normaal.
Men vermoed dat een ortho- en parasympathische verstoring aan de oorsprong ligt
van dit fenomeen.
Bij patiënten met bipolaire depressie (afwisseling depressie-euforie) worden thyroid
peroxidase antilichamen gevonden. Dit wijst er op dat de hormonale disbalans
eveneens een grote rol kan spelen.
Dit soort patiënten reageert niet op medicamenteuze antidepressiva.
6.3. Gluten intollerantie (coeliacie)
(Presutti et al 2007, Spadaccino et al 2008)
Er werd aangetoond dat er een duidelijke correlatie is tussen schildklierziekte en
coeliacie. Er blijkt geen verschil te zijn tussen hyper- en hypothyroidie.
6.4. Spier- en gewrichtsklachten
(Golding 1970, Khaleeli 1983)
Hoewel nog niet algemeen bekend en begrepen, kunnen hypothyroidie en
hyperthyroidie verschillende spier- en gewrichtsklachten veroorzaken.
35
Een aantal symptomen kunnen voorkomen bij hypothyroidie. Meestal zijn die
symptomen te wijten aan zwellingen van de spieren, of zwellingen die op de
zenuwen drukken:
•
•
•
•
•
•
•
Algehele spierslapte en -pijn, ook krampen en stijfheid.
Atrofie.
Peesontsteking in armen en benen.
Carpaal Tunnel Syndroom.
Tarsaal Tunnel Syndroom.
Bij hyperthyreoidie of de ziekte van Graves kan de patiënt spierslapte en
moeheid ervaren.
Spierpijn komt hier minder voor dan bij hypothyreoidie.
Sommige mensen met hyperthyreoidie verliezen spierspanning en kracht. Het is een
proces van spierbeschadiging.
Een aantal klachten zijn:
•
•
•
•
Moeilijk trappen lopen.
Minder grip op voorwerpen die men vasthoudt.
Moeite om voorwerpen boven het hoofd te tillen.
In sommige gevallen kunnen de spieren die bij het slikken betrokken zijn
aangetast worden; dan kan er heesheid ontstaan en moeite bij het slikken
(Castell et Donner 1987, Palmer 2000). Dit laatste kan te wijten zijn aan een
inklemming van de n. recurrens.
6.5. Anticonceptiva
Veel vrouwen hebben een minder goed functionerende schildklier. Zolang er nog
voldoende schildklierhormoon wordt gemaakt, ook al is dat wat minder dan normaal,
merkt men daar niets van. Schildklierhormoon wordt gedeeltelijk gebonden aan een
eiwit dat in de lever wordt gemaakt: het thyroxine-bindend-globuline. Voor de functie
is echter het niet gebonden schildklierhormoon (het vrije thyroxine) van belang.
Oestrogeentabletten hebben als bijwerking dat er meer thyroxine-bindend-globuline
in de lever wordt gemaakt. Hierdoor wordt meer schildklierhormoon gebonden. Een
gezonde schildklier gaat dan meer produceren om het niveau op peil te houden. Het
resultaat is dat men geen verschil merkt. Echter bij vrouwen waarbij de schildklier te
traag werkt kan de toename van het thyroxine-bindend-globuline er voor zorgen dat
er te weinig vrij schildklierhormoon is, dat niet aangevuld wordt door de schildklier.
Dit is alleen onderzocht met oestrogeentabletten. Verwacht mag worden dat bij het
gebruik van pleisters, neusspray of gel met oestrogenen dit effect niet zal optreden,
omdat er daarbij geen extra aanmaak van eiwitten in de lever optreedt.
36
7. Klinische diagnostiek
7.1. Algemene inspectie
Gaat het om een magere of een dikke persoon?
Zijn de spieren normaal of atrofisch?
Gaat het om een nerveus, geagiteerde patiënt?
Is hij weinig gekleed en zweet hij veel?
Is hij te veel gekleed en heeft hij het toch koud?
Is er heesheid in de stem? Zijn er vermoeidheidsverschijnselen in de stem?
Is er stridor?
7.2. Observatie van de handen
Is er thyroid acropachie aanwezig?
Thyroid acropachie (Afbeelding 21) is clubbing van de nagels, digitale zwelling en
periostale verdikkingen.
Zweterige handpalmen?
Afbeelding 21 - Clubbing van de nagels, digitale zwelling
37
7.3. Onderzoek van de ogen
Zijn de oogleden in retractie? (bovenste ooglid in retractie zodat de sclera van het
oog boven de iris zichtbaar is)
Is er immobiliteit van de oogleden? (dit betekent dat de oogleden de neerwaartse
en/of opwaartse beweging van de oogbol niet volgen) (Afbeelding 23).
Is er conjunctivitis?
Is er occulaire injectie? Dit betekent bloeddoorlopen (Afbeelding 22).
Is er exoftalmie? Dit is het uitpuilen van de ogen (Afbeelding 24).
Is er proptosis? Dit is het naar voren komen van de oogbol (Afbeelding 25).
Is er oftalmoplegie? Dit is een oogverzakking (Afbeelding 26).
Is er periorbitale zwelling?
Is er een optische neuropathie?
Afbeelding 22 - Occulaire injectie
Afbeelding 24 - Exoftalmie
Afbeelding 23 - Ooglid volgt
oogbeweging niet
Afbeelding 25 - Proptosis
38
Afbeelding 26 - Oftalmoplegie
7.4. Observatie van de hals
Is de schildklier zichtbaar vergroot en is de vergroting symmetrisch?
Zijn er postoperatieve littekens?
Observeer ook het slikken.
Laat de tong uitsteken en observeer of er thyroglosseale cysten zijn.
Pizzillo’s test
De patiënt heeft beide handen achter het hoofd en drukt het hoofd naar posterior
tegen de handen.
De patiënt wordt gevraagd vanuit deze positie te slikken.
Een eventuele zwelling van de schildklier zal stijgen bij het slikken en duidelijker
zichtbaar zijn.
7.5. Palpatie
(Nordmeyer et al 1997)
De osteopaat staat achter de patiënt. Hij heeft de duimen op het occiput en palpeert
de schildklier met twee vingers van elke hand.
De patiënt heeft hierbij de nek in lichte flexie.
De schildklier wordt gepalpeerd op:
•
•
•
•
•
Grootte.
Gevoeligheid.
Oppervlakte.
Consistentie.
Nodules.
39
Beweegt de schildklier bij het slikken?
Palpeer goed de inferiorzijde van de schildklier omdat retrosternale vergrotingen
kunnen optreden.
Palpeer eveneens de trachea.
Video 1 - Palpatie van de schildklier
In de halsstreek wordt eveneens op lymfeklieren (Afbeelding 27) gepalpeerd.
Pré auriculair
Tonsilair
Submandibulair
Submentaal
Posterior cervicaal
Anterior cervicaal
Supraclaviculair
Afbeelding 27 - Palpatie van de lymfeklieren
40
8. Technieken
8.1. Mobilisatie en rek van het lig. suspensorium van
Berry
De patiënt is in ruglig; de osteopaat staat aan het hoofdeinde van de patiënt en
ondersteunt het hoofd van de patiënt met zijn knie.
Met twee vingers haakt hij lateraal en zo posterior als mogelijk van de schildklier en
heft deze naar ventraal terwijl hij het hoofd van de patiënt in gelijkgerichte lateroflexie
en tegengestelde rotatie brengt; met deze hefboom ontspant hij de weke delen in de
te mobiliseren regio.
Video 15 - Mobilisatie en rek van het lig. suspensorium van Berry
58
10. Over de auteurs
Grégoire Lason
Gent (B), 21.11.54
Luc Peeters
Terhagen (B), 18.07.55
Beide auteurs zijn houder van het universitair diploma Master of Science in
Osteopathie – University of Applied Sciences en zijn actief in de verspreiding en de
academisering van de osteopathie in Europa. In 1987 richtten zij The International
Academy of Osteopathy (IAO) op, waarvan zij de directeurs zijn. De IAO is al jaren
het grootste opleidingsinstituut voor osteopathie in Europa. Beide osteopaten zijn lid
van diverse organisaties die streven naar de verdere ontwikkeling van de osteopathie
zoals the American Academy of Osteopathy (AAO), the International Osteopathic
Alliance (IOA), the World Osteopathic Health Organisation (WOHO), etc.
Met deze osteopathische encyclopedie willen zij onder meer aantonen dat het
osteopathisch onderzoek en de osteopathische behandeling van iedere patiënt
gebaseerd is op de integratie van drie grote systemen: het musculoskeletale, het
viscerale en het craniosacrale systeem.
71
Dit e-book is een realisatie van Osteo 2000 bvba.
Indien u interesse heeft in het publiceren van een e-book of indien u vragen of
suggesties heeft, kan u ons steeds contacteren.
Mail: [email protected]
Fax: +32 55 70 00 74
Tel: +32 9 233 04 03
Web Osteopedia: http://osteopedia.iao.be
Web The International Academy of Osteopathy – IAO: http://www.osteopathie.eu
85