Dempers. Veel soorten dempers hebben zich ontwikkeld voor de trombone. Bijna alle soorten dempers zijn ook gemaakt voor de trompet, en dus eigenlijk in een grotere mate voor de trombone. Maar er is wel degelijk een hoor- en waarneembaar verschil in toonkwaliteit tussen de trompetdempers, en dezelfde vergrootte trombonedempers. Trompet en trombone "straight" of rechte dempers hebben een gelijke toonkwaliteit. Sommige "cup"-dempers voor trompet en trombone produceren dezelfde toonkwaliteit. Andere typen dempers passen niet bij elkaar, en kunnen dus alleen maar voor de trombone als solodemper of als individuele sectiedemper gebruikt worden. Als je voor allebei dezelfde gedempte klank wil van deze twee kopergroepen, zal je voor allebei naar de alternatieven dempers moeten zoeken. Alle benamingen zal ik hier verder in het engels geven, omdat alle aanduidingen in de muziek ook vaak in het engels voorkomen. De dempers welke voorkomen voor trombone zijn: a. b. c. d. e. f. g. h. i. straight mute Cup mute Wa-wa of harmon-demper. Solotone mute Plunger Hat, Metal Hat or Derby Bucket Quasi Hoorn. Studie-dempers a.Straight mute Voor de recente verbetering van de metalen straight demper, waren de meeste straight dempers gemaakt van karton of vezelboard. Deze dempers hebben een houten uiteinde en een romp welke gemaakt is van geplakt vezelkarton of board. Uitstekende kwaliteitsdempers zijn in verschillende maten te krijgen, zodat een demper gekozen kan worden, welke zowel in de kelk past en geen intonatieproblemen geeft. Vezeldempers verscherpen het geluid niet extra zoals een metalen demper doet, wanneer men fortissimo speelt, maar ze kunnen zacht bespeeld worden zonder een penetrant gezoem erbij. Met een vezeldemper kan je een diminuendo maken tot zeer zacht, terwijl de straight demper neigt tot het vasthouden van de scherpheid bij elke dynamiek. Straight dempers van uitstekende kwaliteit door het gedraaide en gevormde aluminium waar ze van gemaakt worden, zijn in de laatste eeuw voor de Trombone ontwikkeld. De hedendaagse modellen verhogen de stemming van de grote boring trombones, omdat ze vaak niet groot genoeg zijn voor een trombone met een 8 1/2 inch beker. Maar ook bij andere koperinstrumenten, verhoogt deze demper iets, zodat in een sectie de intonatie toch hetzelfde blijft. Wanneer je dus de demper gebruikt, zul je, je stempomp ongeveer een halve centimeter uit moeten trekken om de stemming dezelfde te houden als met een open instrument. De stemming kan verlaagd worden door dikkere kurken op de demper te lijmen, maar dit laat veel lucht door aan de buitenkant van de demper, waardoor ook nog de toonkwaliteit veranderd. De metalen straight wordt gebruikt wanneer er de volgende benaming aangegeven staat: Met demper, Con Sordine, Mute, avec sordino of dämpfer. Soms vraagt men om een metalen straight. De toonkwaliteit van de fiber en metalen straight dempers vermengen zich niet, dus zal een sectie of de fiber of de metalen moeten gebruiken. b. Cup mute. Deze wordt grotendeels gebruikt in Jazz en amusementsmuziek, en zelden in Symphonie-orkesten en Concertbands. Cupdempers die zowel goed in de kelk passen en goed stemmen en een mooie klank hebben zijn moeilijk te vinden. De enige manier om een demper met een vaste cup aan te passen aan het instrument is om de kurken dunner of groter te maken. het smaller maken van de kurken heeft als gevolg, dat de cup dichter bij de kelk komt te staan; maar de demper valt daardoor dieper in de kelk, waardoor de toon kleiner of dunner wordt, omdat de lucht bijna niet langs de kurken kan. Door de kurken te vergroten, komt de cup verder van de kelk te staan, maar krijgt men meer toon omdat er meer lucht langs de kurken kan. Door dit alles wordt dus de toonkleur en de intonatie van de demper zeer variabel. Het beste is om een cupdemper aan te schaffen, waarbij het mogelijk is om de cup te verstellen, zodat de demper op zich altijd past. Hiermee voorkom je intonatieproblemen. Moet de stemming toch aangepast worden via de kurken, dan heeft dit voor de cup geen gevolgen, omdat je deze mee kan verstellen, en de cup kan dus werkelijk als toonkleur gaan werken nu, aangepast aan de stijl van de muziek. In een sectie wordt de cup meestal 2 1/2 cm. geopend. In een solowerk daarin tegen bijna gesloten tegen de kelk voor een donkere, gemoffelde toon. c. Wa-wa of harmon-demper. De wa-wa of harmondemper, komt overeen met die uit de trompetliteratuur, wat niet wil zeggen dat hij dezelfde toon weergeeft wanneer je hem verlengt en gebruikt in de trombones. De karakteristieke toon van de harmondemper in de trompet is penetrant en glinsterend helder, wat bij een trombone juist niet bereikt wordt. De tegenwoordige modellen van trombone harmondempers produceren meer resonantie in de lagere delen van de toon. Ze worden wel in het Symphonische werk gebruikt omdat hij een aparte kleur heeft, maar zelden in de Jazz en amusementsmuziek. Een voorbeeld van het Jazz-effect is Gershwin's Rhapsodie in Blue. Bij Gershwin wordt hij gebruikt in een solo, met de demper helemaal compleet. Trompettisten ontmantelen of verstellen hun harmondemper om de toonkleur te variëren. Normaal wordt de "cookie-cutter" (=taartjesvorm) verwijderd van de buis. Dit wordt alleen gebruikt voor het wa -wa effect, wanneer de hand het gat moet blokkeren of openen. Andere toonkleur effecten worden verkregen door de buis uit te trekken of geheel te verwijderen. Wanneer je muziek speelt, geschreven tussen 1900-1940, en er wordt een harmondemper voorgeschreven, dan moet je er vanuit gaan dat je hem in zijn geheel moet gebruiken. Een + boven een noot betekent dat je met je hand de "cookie cutter” moet afdekken; een 0 betekent dat het gat open moet zijn. Wanneer er geen wa-wa effect moet zijn, speel je open, en zijn er ook geen + of 0 genoteerd.. In het algemeen moet de muziek geschreven na ca. 1950, waar men een harmondemper voorschrijft, bespeeld worden door de "cookie-cutter" van de demper te verwijderen. Dus: Harmon of Wa-wa genoteerd betekent dat de buis helemaal in moet zijn. Andere veranderingen zoals b.v. Harmon: buis uitgetrokken, buis half uitgetrokken, geen buis, moet je alleen toepassen op aanraden van de componist. d. Solotone mute Tijdens de eerste helft van deze eeuw is er veel geëxperimenteerd met verschillende dempers. Een type wat de trombone meer past dan de trompet is de solotonedemper. De toon passeert de demper op dezelfde wijze als bij de harmondemper. De kurk op de demper vormt een complete afsluiting, en er kan dus geen lucht tussen de wanden van de demper en de kelk van het instrument passeren. Alle lucht moet dus door de demper. De toon wordt ingehouden van klank, en versterkt in de eerste kamer. De lucht verlaat de kamer via de kartonnen buis, welke vastzit. Bij de harmon kun je de buis verstellen, maar bij de solotone zit hij vast. De toon is gecentraliseerd en geconcentreerd door de kegel, wanneer de lucht deze verlaat. De solotone-demper wordt gebruikt in dansorkesten in de eerste helft van deze eeuw.( Tommy Dorsey ) Het gebruik ervan is meer gewoon dan het gebruik van een harmondemper voor trombones. Hij wordt ook vaak gebruikt als een solodemper. e. Plunger De meeste trombonisten gebruiken hiervoor een gewone rubberen toiletontstopper. De wasbakontstoppers zijn te klein voor de trombone (passen wel goed bij een trompet), en de huidige fabrieksplungers zijn ook nog niet aangepast. De gewone 6 inch plunger is dus eigenlijk het beste. Je moet hem vasthouden bij de rubberen holte, waar de hand in zou moeten, met de holte tussen je wijs- en middelvinger van je linkerhand, zodat hij in de holte van je hand ligt. De plunger wordt bewogen door de linkerhand terwijl het instrument gesteund wordt door de linkerpols onder de kelk. Ook de linkerschouder moet iets omhoog om het wegslippen van de bovenkant van het instrument te voorkomen. Het gebruik van de plunger is vermoeiend en zelfs schadelijk voor het embouchure, omdat het instrument niet voldoende gesteund kan worden, waardoor het instrument iets vaster tegen de lippen wordt gedrukt om het meer steun te geven. Het gebruik van het kwartventiel is dus ook uitgesloten, door het gebruik van de linkerhand voor de plunger, wat vaak door componisten wordt vergeten. In de muziek wordt hij gewoon als plunger aangegeven. Een + boven de noot betekent dat je de kelk moet afdekken (niet helemaal). en een 0 betekent dat je open moet spelen. De notering: +……….0 wil zeggen, dat je dicht moet beginnen, en langzaam moet openen om geheel open te kunnen eindigen. De notering 0……….+ is dus precies andersom. Deze demper wordt vaak in de Jazz en ámusementsmuziek gebruikt f. Hat, Metal Hat or Derby De hat is gevormd als een bolhoed, licht elliptisch verlopend. De diameter is ca. 8 inch (vanuit de binnenkant gerekend), en hij is 4 inch diep. Je moet hem op een standaard zetten om hem vlug te kunnen pakken, dit namelijk omdat hij nogal onhandelbaar is. Sommigen leggen een doek in de hat om de resonantie van het metaal wat te dempen. Normaal behandel je hem als een plunger qua speeltechniek en gebruik De passages worden altijd gemarkeerd door: In hat, In metal hat, of In Derby. Deze demper wordt ook veel in Jazz- en amusement gebruikt. Deep hat betekent, dat je de hat zo dicht mogelijk tegen de kelk moet houden. Een trompettist kan diep spelen, door zijn kelk in de hat te plaatsen. Doordat de kelk van een trombone groter is dan de hat is dit dus voor de trombonist uitgesloten. g. Bucket. Een bucket wordt veel bij trompetten gebruikt, en zelden door trombonisten. De bucket is vaak gevuld met zacht materiaal, en heeft 3 klemmen welke om de kelk vallen, die zo de bucket ongeveer 1 inch voor de beker houden. Vroeger werden ze nog gemaakt voor een trombone met 71/2 inch beker, maar nu iedereen op een 8 inch beker speelt, en deze dempers zelden gebruikt worden, dus ook zelden verkocht, is er bijna geen een passende meer te vinden. Er zijn muzikanten die zelf experimenteren met het maken van deze demper. De klank van de bucket kan je imiteren door met een hat te spelen vlak voor de beker, ook gevuld met zacht materiaal. De notatie wordt altijd aangegeven door het woord Bucket. h. Quasi Hoorn. De vermelding "quasi hoorn" heeft twee betekenissen. Ten eerste kan het betekenen dat je zonder vibrato moet spelen, en de alternatieven 5e, 6e, 7e-posities vanwege de iets doffere klank moet gebruiken. Ten tweede betekent het, dat je, je hand in de beker moet stoppen, zodat je toon iets gespreid en gemoffeld klinkt. Je kleurt de toon door je hand iets te ronden zoals een hoornspeler dat doet in zijn hoorn. De hand in de beker blokkeert gedeeltelijk de kelk.Je kan je hand vlak tegen de kelk houden, zodat de toon over de rug van de hand kan passeren, of je buigt de vingers zo, dat ze de bovenkant van de kelk aanraken, en daardoor de kelk afsluiten. Dan moet de lucht door je vingers gaan. i. Studie-dempers. Een studiedemper is er voor om daar waar het studeren niet mogelijk is vanwege het geluidsoverlast, toch voor een noodoplossing te kunnen zorgen. Als je er onderuit kan, moet je dit beslist doen, omdat zo'n demper afbreuk doet aan je embouchure. Ten eerste ontstaat er een enorme tegendruk op je lippen, omdat het geluid niet weg kan, wat ook logisch is, omdat zo'n demper sterk geluid reducerend is of moet zijn. Ten tweede is zo'n demper zwaar, dus kost dat extra draag- en spierkracht om het spelen hiermee voor een uur al vol te houden. Als je er voor een paar dagen toch niet onderuit kan, dan moet je een demper aanschaffen die goed past, niet te zwaar is, en weinig tegendruk levert en toch zuiver blijft. Een van de betere zijn die in de vorm van een straightdemper, maar met een gehele luchtafsluitende kurk rondom. Doordat men er twee gaatjes van ca. 1 cm. onderin aan de zijkant heeft gemaakt, kan er genoeg lucht door om weinig tegendruk te ondervinden, en om toch genoeg geluid te produceren om jezelf goed te kunnen horen. Ook weegt deze demper niet zwaarder dan een gewone straightdemper. En van de nieuwste studiedempers is die van Yamaha “Silent Brass”, deze heeft bijna geen tegendruk en je kan hem aansluiten op een hoofdtelefoon waardoor je jezelf uitversterkt terughoort. Dit laatste is minder gunstig omdat het geluid door de versterker wordt vervormd. Alle andere dempers vallen gewoon kwalitatief af, of vanwege de te vele tegendruk, of door het te zwaar in gewicht zijn enz.. Let wel, dat het studeren er wel door op achteruit gaat, omdat het nooit klinkt zoals jij wil dat het wel moet klinken. De trombonist gebruikt minder zijn dempers dan de trompettist, en voor het grootste gedeelte kan hij alles met alleen zijn straightdemper spelen. Heel soms heeft hij dan nog een Cupdemper nodig. Voor Jazz en amusementsmuziek heeft hij ze vaak allebei nodig, maar de anderen komen zelden voor. I.p.v. een plunger of hat, kan het cup-gedeelte van je cupdemper gebruiken om hetzelfde effect te bereiken. Wanneer je een demper koopt, koop er dan een, die goed in je instrument past. Te kleine dempers in grote instrumenten verhogen de stemming een stuk, stoppen de toon en blokkeren sommige noten in het lage register compleet. Een te grote demper produceert niet de goede correcte toonkwaliteit en kan op het verkeerde moment (!) uit het instrument vallen. Het dunner maken van de kurken zorgt er wel voor dat de demper beter past. maar de demperwand zit dan te dicht tegen de kelk, wat dan de toonkwaliteit ten slechte komt.