Klein zijn In Karakterland leven veel kleine dieren. Die hebben het niet altijd makkelijk om tussen de grote kolossen te overleven. Allereerst is daar Emma Egel, zij is klein en een beetje ijdel. Om dat ze klein is en bijna niet opvalt, probeert ze zich groter voor te doen dan ze is. Dan zet ze al haar stekels op! Dat is voor de andere dieren het sein dat ze moeten oppassen. Ollie vergeet dat wel eens en dan zijn de poppen aan het dansen. Emma boos, Ollie boos, Emma stekelig en Ollie die met haar slurf om zich heen slaat. Maar dan komt Maria Merel, het maatje van Emma. Maria is altijd in de buurt van Emma, maar zelf komt ze toch ook niet te dichtbij. Stel je voor dat ze haar vleugels prikt aan een van die stekels. Maar ze blijft wel in de buurt. Ze kent Emma Egel goed en weet wanneer Emma iets meent. Eigenlijk is Emma heel aardig, maar omdat ze zo stekelig is heeft ze moeite om haar zachte kant te laten zien. Gelukkig heeft Emma een héél fijn huisje, tussen de wortels van een oud boom. Daar voelt ze zich prettig. Want er kan niemand ongezien binnenkomen! Maria Merel krijgt elk jaar jongen, haar jongen krijgen ook weer jongen, dus ze is al oma. Samen met haar mannetje zorgt ze voor hun jongen. Ze wonen in de jeneverbesboom aan de rand van Kleinwater. Maria Merel moet hard werken om haar nest in orde te houden. Ze heeft het soms een beetje moeilijk. Ze zingt en vliegt heel graag zomaar een rondje, maar ze heeft er niet altijd de tijd voor. De zorgen voor haar mannetje, haar jongen en jong- jongen zorgen ervoor dat ze niet altijd kan doen wat ze graag wil. Emma snapt dat wel, maar die kan er verder ook niets mee. Dus het kan zomaar gebeuren dat Emma en Maria elkaar een tijdje niet zien. Dirruk Duizendpoot kent Emma Egel en Maria Merel ook goed. Hij is altijd wel in de buurt. Dan helpt hij Emma en Maria waar nodig. Maar hij staat ook klaar voor Sjorzina Schildpad en voor de Verhalenbende. Hij hangt de verhalen in de Verhalenboom. De dieren noemen hem niet voor niets de alleskunner. Een bekende groep kleine dieren in Karakterland is de familie Muis. Het is een grote groep dieren. Sommige muizen zijn erg bekend, andere zie je bijna nooit. Ze zijn met velen, maar de belangrijkste zijn Victor Veldmuis, Boris Bosmuis en Minnie Muis. Minnie Muis is de meest bekende muis, tenminste dat vindt ze zelf. Ze ziet zichzelf als de moeder aller muizen en vindt dan ook dat ze met respect moet worden behandeld. De brug die over haar sloot heen ligt, beschouwt ze als haar eigen brug. Daar mag een ander niet zomaar overheen. En als er ergens iets te doen is, dan is ze bijna de eerste om vooraan te staan. Ze is niet gauw tevreden en wil alles weten. Als ze denkt dat ze gelijk heeft, dan is dat ook zo. Zelfs als jij gelijk hebt, dan nog heeft zij gelijk. Victor Veldmuis is een stille werker hij kan veel, is altijd bezig en vindt stilzitters nutteloze dieren. Elke dier moet iets doen voor de kost vindt hij. Hij is zo druk met zijn eigen dingen dat hij bijna geen tijd heeft om anderen te helpen. Maar dat is niet erg denkt hij, er zijn genoeg andere dieren die klaar staan om andere dieren te helpen. En dus gaat hij gewoon lekker zijn eigen gang. Niet iedereen vindt dat leuk, maar daar trekt Victor zich niets van aan. Hij is zoals hij is. Neef Boef Boerderijmuis zie je bijna nooit. Hij woont op een klein hof in Achterland en wil eigenlijk niets met de rest van de familie te maken hebben. Neef Boef leeft zijn eigen leven en wil dat gewoon met niemand delen. Dan hebben we ook nog de bekende Boris Bosmuis, bijnaam de snuffelaar. Hij wil graag weten wat anderen doen. Hij bemoeit zich ook met wat andere dieren doen en hij wil vooral weten waarom ze doen zoals ze doen. Boris Bosmuis heeft in het geheim een dagboek waarin hij opschrijft wat hij ziet. Dat doet hij zodat hij later altijd iets op kan zoeken als hij twijfelt over wat er echt gebeurd is. Waarom Boris zo is, dat kan een ander niet snappen. Is hij onzeker over zichzelf dat hij zich zelf vooral met anderen bemoeit?