Persquotes Erik van Muiswinkel

Persquotes Erik van Muiswinkel
De Olieworstelaar
Première: december 2015
Parool:
“De Olieworstelaar bevat persoonlijke, intieme verhalen die Van Muiswinkel soepel verbindt aan
grotere kwesties. Als kind zag hij hoe zijn vader in een toneelstuk werd aangeklaagd. Hij begreep
fictie nog niet en wilde het podium bestormen, maar het ontbrak hem aan lef. 'Als het ergens om
gaat, blijf ik zitten.'
Die opmerking echoot de hele avond na. We zien een man, uiteindelijk bijna letterlijk, met zichzelf
worstelen. (…) Zo ontstaat een palet vol twijfels over chauvinisme, klimaatverandering en naderende
ouderdom. Prachtig van taal, gelardeerd met een exact afgewogen hoeveelheid grappen. Ja, Van
Muiswinkel imiteert nog steeds, maar het zijn nu korte terzijdes.
Een sterk staaltje zelfreflectie, maar geen mea culpa. Van Muiswinkel behoudt ook als het om
hemzelf gaat altijd de nuance. Kwetsen is toch net wat minder erg dan martelen.”
NRC: Van Muiswinkel: Rake grappen
“Van Muiswinkel is een persoonlijkheid die zijn gehoor soepel meeneemt. Kritisch is hij tussendoor
ook volop: over de feilbaarheid van principes, over gebrekkige zelfkennis. (…) Cabaret waar je lang
over napraat.”
Leidsch Dagblad: Erik van Muiswinkel treft doel met zowat ieder woord
“Er is eindelijk weer cabaret te zien dat cabaret mag heten. Gerijpt in het vak, gaat Erik van
Muiswinkel in ‘De Olieworstelaar’ los op alles wat deze maatschappij en ook hem in beroering brengt.
Helemaal alleen en zonder liedjes is hij een uur en drie kwartier aan het woord en zowat elk woord
treft doel en ontregelt menig maatschappelijk debat.
Het is heerlijk om een publiek dat goeddeels als politiek correct mag worden verondersteld, te horen
lachen om de discussie over Zwarte Piet. Wat moet Nederland aan met het klimaat en de stroom
vluchtelingen? Zijn antwoord is een stroom virtuoos vertelde verhalen waarin hij Nederland naar
zichzelf laat kijken. Van Muiswinkel krijgt er vat op, dwars koersend op de golven van de actualiteit.”
Volkskrant:
“Van Muiswinkel is de vijftig ruim gepasseerd en realiseert zich dat het niet de minsten zijn die de
vijftig niet hebben gehaald, zoals Martin Bril en Theo van Gogh. Over de laatste heeft hij een
schitterend filmverhaal, waarin Van Muiswinkel als twintiger een zoenscène met een aanzienlijk
oudere vrouw moest opnemen. Het bleek een onverwacht gelukzalige ervaring. Met zulke verhalen
kweekt de rasverteller Van Muiswinkel een gemoedelijk sfeertje. (…) Van Muiswinkel toont zijn
literaire gave en de kunst om zijn publiek in te palmen. [..]”
Telegraaf:
“Stond hij in zijn vorige Poelifinario-winnende voorstelling Schettino! nog met een complete band op
de planken, deze voorstelling is een stuk minder uitbundig. Van Muiswinkel vertelt vol overgave de
ene na de andere anekdote. Over zijn vader, over zijn eerste theaterervaring en over het feit dat hij
beseft dat een sportcarrière er nu definitief niet meer in zit nu hij een iets te dikke kalende vijftiger is
met een ‘dad bod’. En vertellen dat kan deze theaterman pur sang als geen ander. Het publiek hangt
aan zijn lippen.”
Meppeler Courant: Veelzijdige Van Muiswinkel is ijzersterk
“De rijkdom van het programma zit hem in de veelzijdigheid, de combinatie van geweldige
conferences, autobiografische verhalen, anekdotes, een kritisch eerbetoon aan Theo van Gogh en
keiharde steken onder en boven water gericht op de politieke islam. Van Muiswinkel toont lef en rolt
een prachtige rode draad uit. (…) Zijn handelsmerk, de fantastische imitaties, ontbreken uiteraard
niet. (…) Erik van Muiswinkel is krankzinnig goed als de Chinese regeringsvertegenwoordiger die Van
Muiswinkel attaqueert, omdat deze het lef heeft actie te voeren tegen deelname aan de Olympische
Spelen in Peking in 2008. Op onnavolgbare wijze somt hij de schendingen van de mensenrechten in
het land van Van Muiswinkel op. Hij heeft een paar briljante vondsten.”
Trouw:
“Van Muiswinkel kan het ook alleen af, met zijn charismatische, beheerste manier van voordagen.“
Theaterkrant.nl
“Zijn lezing als Chinees leider die Nederland en Van Muiswinkel de les leest over de mensenrechten
hier, is een grappig staaltje zelfreflectie.
Cabaret.nl
“Tussen de verhalen door houdt Erik de actualiteit vast. Zo weet hij als Hoofdpiet van het
Sinterklaasjournaal een zeer komisch pleidooi te houden voor het oudhollandse feest. (…) Het verhaal
is hilarisch. De show is los.
De voorstelling van Erik staat bol van heerlijke zelfspot. (…) Kortom, een prachtige voorstelling,
waarin Erik van Muiswinkel laat zien wat hij waard is, waarin hij weer geweldige typetjes neerzet,
ijzersterke humor laat zien en de zaal tot tranen toe laat lachen.”