We weten dat Mohammed zelf in zijn entourage

Waarom zijn moslims zo tegen homo’s?
 15 april 2016
 http://newsmonkey.be/article/65907?utm_source=Facebook&utm_campaign=SocialMedia
&utm_medium=PostContent
Studie na studie, enquête na enquête leggen een diepgewortelde afkeer tegen
homoseksuelen bloot bij moslims in het Westen maar ook elders. Van waar komt die?
Want het is ooit anders geweest. Er zijn bijvoorbeeld weinig samenlevingen geweest
zoals die tijdens het Islamitische gouden tijdperk (8ste-16de eeuw) die zo openlijk
homoseksualiteit omarmden. Zelfs Mohammed had transgenders in zijn entourage.
Meer dan de helft van de moslims in ons midden zijn voor het strafbaar maken van
homoseksualiteit bleek nog uit de controversiële reportage 'What British Muslims Really
Think' deze week. 52% van de moslims zegt bijvoorbeeld dat homoseksualiteit verboden en
strafbaar zou moeten zijn. Dertig procent wil er zich niet over uitspreken. Slechts 18% van de
moslims zegt echt achter tolerantie tegenover homoseksualiteit te staan.
Dat leidde tot een shitstorm van reacties, waarbij nogal veel aangehaald werd dat 1) ook de
autochtone bevolking in Europa niet echt homovriendelijk is en 2) dat het in de praktijk
allemaal niet zo erg zou zijn en de studie vooral moslims in een slecht daglicht wou stellen.
Nochtans ...
Nochtans blijkt keer op keer, uit elke enquête of studie die in de wereld daarnaar gedaan
wordt dat de moslimgemeenschap wel degelijk minder tolerant is dan andere geledingen in de
maatschappij en zelfs doorgaans compleet geen begrip heeft voor homoseksuelen.
De praktijk bevestigt dat ook. Er gaat geen dag voorbij zonder dat er een homoseksueel
vermoord wordt in een land waar moslims de meerderheid uitmaken. In Iran hangen ze jonge,
homoseksuele tieners op aan kranen, lekker demonstratief, wekelijks. In Irak worden elk jaar
nog een paar honderd homo’s gestenigd. Islamitische Staat gooit homo’s van hoge gebouwen.
DIT ZIJN FEITEN: LOS VAN TURKIJE, IS ER GEEN ENKEL LAND WAAR MEER
DAN 3% VAN DE MOSLIMS ZEGT DAT DE MAATSCHAPPIJ
HOMOSEKSUALITEIT MOET TOLEREREN. IN DE MEESTE WEST-EUROPESE
LANDEN ZEGT ONDERTUSSEN TUSSEN 75 EN 80% VAN DE MENSEN DAT
ONZE SAMENLEVING HOMOSEKSUALITEIT MOET AANVAARDEN.
Zero tolerance: de feiten
Een poll van Gallup in Duitsland, Frankrijk en de UK bij telkens 500 moslims kwam tot de
conclusie dat “Muslims have zero tolerance towards homosexual acts” en “None of the 500
British Muslims interviewed believed that homosexual acts were morally acceptable.”
De realiteit is nog zichtbaarder in niet-westerse landen waar moslims de meerderheid
uitmaken. Dit zijn feiten: los van Turkije, is er geen enkel land waar meer dan 3% van de
moslims zegt dat de maatschappij homoseksualiteit moet tolereren. In Turkije is het 9%. In de
meeste West-Europese landen zegt ondertussen tussen 75 en 80% van de mensen dat onze
samenleving homoseksualiteit moet aanvaarden. Polen is een uitzondering, daar is het maar
42%.
Er is bovendien iets opmerkelijk: terwijl in niet-moslimlanden -en gemeenschappen de
tolerantie ten opzichte van homoseksuelen groter is bij jongere generaties, is het in de
islamwereld net het tegenovergestelde. “Views were actually becoming more conservative
among younger people”, stelde een wereldwijde studie van PEW in 2013 nog vast.
Fatwa nummer 5117
Hoe de islamwereld denkt over homoseksualiteit mag ook blijken over wat er over gezegd
wordt op IslamQA.info, volgens Alexa ’s werelds populairste website over de islam. Het is de
website van Muhammad Saalih Al-Munajjid, die geldt als één van de belangrijkste
islamgeleerden van het moment.
Hij is de auteur van fatwa nummer 5177, waarin dit staat: “De sharia-straf voor de misdaad
van homoseksualiteit is executie - door het zwaard.” En: “De misdaad van homoseksualiteit is
één van de zwaarste misdaden, het is de ergste zonde en de meest afschuwelijke daad en Allah
straft hen die er zich schuldig aan maken op een manier die andere misdaden overtreft.
Homoseksuelen moeten geëxecuteerd worden door verbranding, door een muur op hen te
laten vallen, door hen vast te zetten tot ze omkomen van de honger, door steniging of door
hen van het hoogste gebouw te gooien.”
Fahad Qureshi, die Islam Net stichtte en vanuit Noorwegen studenten “begeleidt” in de islam,
pleitte voor de doodstraf voor homo’s. Moslimgeleerden schrijven ouders voor om hun
kinderen op tienjarige leeftijd niet in hetzelfde bed te laten slapen (om homoseksuele
experimenten te voorkomen).
NOG EEN BIJZONDERHEID: VAAK WORDT ER DOOR MOSLIMS ONDERSCHEID
GEMAAKT TUSSEN DE "VERSCHAFFENDE, ACTIEVE" EN "ONTVANGENDE,
PASSIEVE" PARTIJ. SLECHTS DEGENE DIE ONTVANGT EN DAARMEE ALS
VROUW GEZIEN KAN WORDEN, WORDT IN DIT GEVAL GESTIGMATISEERD
("MANJUK").
Manjuk
Nog een bijzonderheid: vaak wordt er door moslims onderscheid gemaakt tussen de
"verschaffende, actieve" en "ontvangende, passieve" partij. Slechts degene die ontvangt en
daarmee als vrouw gezien kan worden, wordt in dit geval gestigmatiseerd ("manjuk"). Wie
een "gevende, actieve" rol speelt geldt nog steeds als hetero, mits hij zich in het openbare
leven maar als heteroman gedraagt en een gezin sticht.
Alleen: de manier waarop moslims nu naar homoseksualiteit kijken, is zeker niet de manier
waarop ernaar gekeken werd in de tijd van de profeet Mohammed en de daaropvolgende
gouden periode die de islam zag uitbreiden tot een stuk in Europa en Azië. Ten tijde van onze
donkere middeleeuwen stond de islam bijvoorbeeld open voor “de exploratie van schoonheid
en seksualiteit”. De 11de eeuwse islamgeleerde Ibn Hazm schreef bijvoorbeeld “De ring van
de Duif”, een “handleiding” voor “de verschillende stadia van liefde”. Geïllustreerd met reallife stories uit die tijd. En homoseksualiteit maakt daar prominent deel van uit.
WE WETEN DAT MOHAMMED ZELF IN ZIJN ENTOURAGE MUKHANNATHUN
HAD, WAT WE VANDAAG DE DAG TRANSGENDERS ZOUDEN NOEMEN.
TIJDENS HET GOUDEN TIJDPERK VAN DE MOSLIMS, PAKWEG TUSSEN 756
EN 1258, WAS HOMOSEKSUALITEIT OPENLIJK AANWEZIG IN HOFHOUDINGEN
VAN DE KALIEFEN, MAAR OOK IN DE MOSLIMWERELD TOUT COURT.
Geen woord in de koran
In de koran wordt overigens niet gerept over homoseksualiteit, wat ook beweerd wordt. De
hedendaagse moslimovertuiging dat het iets “onnatuurlijk” is, komt dan ook absoluut niet uit
dat boek. In het hoofdstuk al-Nur (24:31) is er sprake van “mannen die geen nood hebben aan
vrouwen”, maar ze worden niet veroordeeld.
We weten dat Mohammed zelf in zijn entourage Mukhannathun had, wat we vandaag de dag
transgenders zouden noemen. Tijdens het gouden tijdperk van de moslims, pakweg tussen 756
en 1258, was homoseksualiteit openlijk aanwezig in hofhoudingen van de kaliefen, maar ook
in de moslimwereld tout court.
Kaliefen en jonge jongens
Muhammad ibn Harun al-Rashid, beter bekend als Kalief al-Amin, één van de eerste grote
kaliefen was bijvoorbeeld openlijk biseksueel en had een passionele relatie met één van zijn
mannelijke slaven, Kauthar, die hij noemde naar een rivier in het paradijs. Hij was naar
verluidt ook verzot op mannelijke tieners. En hij was zeker niet de enige.
De geschriften van de grootste Arabische poëten en geschiedenisschrijvers uit die tijd liegen
daar niet over. Abu Nuwas (756-814) was een beetje de superster onder die schrijvers, de
Shakespeare van die gouden moslimperiode. Zijn werk staat vol homo-erotische lofzangen. In
de Ghazal, één van zijn bekendste werken, beschrijft hij zijn liefde voor 15-jarige jongens
(khumasi). De band tussen een man en zijn (mannelijke) minnaar noemt hij “een touw dat niet
kan breken”.
Het Boek van de respectievelijke verdiensten van
Maagden en Jonge Mannen
Maar ook andere gevierde schrijvers - ze werkten sowieso onder de patronage van de heersers
en droegen hun goedkeuring weg - staan boordevol van homo-erothiek: Ibn Dawud (868909), Ibn Quzman (1080-1160), Ibn Hamdis (1053-1133) … Er werden op commissie van die
moslim overlords in die tijd ook een pak “liefdeshandleidingen” geschreven, waaruit blijkt dat
homoseksualiteit gewoon deel uitmaakte van het leven. De Geparfumeerde Tuin (al-Rawd alAtir fi Nuzhat al-Khatir) door Shaiykh Muhammad ibn Umar al-Nafwazi (geschreven tussen
1410 en 1434) bijvoorbeeld, of het Boek van de respectievelijke verdiensten van Maagden en
Jonge Mannen (Kitab Mafaharat al-Jawari wa al-Ghilman) door al-Jahiz (777-869).
We kunnen nog wel een tijdje doorgaan, maar, voor wie de moeite doet en de literatuur en
geschiedschrijving uit die pakweg zes eeuwen dat de islam op z’n hoogtepunt was wil
bestuderen, zal het al snel duidelijk worden dat homohaat niet bij het plaatje hoorde.
Je kan zelfs stellen dat onze huidige tolerantie ten opzichte van dingen als homoseksualiteit,
maar ook het romantische idee van de liefde en de gelijkheid die die impliceert, voor een
groot stuk terug te voeren zijn naar wat die kerels in dat Islamitische gouden tijdperk schreven
en uitdroegen. Die ideeën werden opgepikt in Europa en werkten zich via Zuid-Frankrijk bij
wijze van hoofse cultuur naar het noorden.
Wahhabisme
Des te straffer dat er in de moslimwereld zo'n bocht gemaakt is. Waar komt die intolerantie
ten opzichte van homo's dan van? De prevalerende homofobie in de islam is een product van
het neo-fundamentalistische Wahhabisme dat zich vanaf de 19de eeuw begon te verspreiden
op het Arabische schiereiland zeggen historici.
Dat Wahhabisme is de inspiratie van het islamisme en salafisme waar we nu mee
geconfronteerd worden. Daarom is ook het gegeven van hoe moslims staan ten opzichte van
homoseksualiteit zo belangrijk: het is het perfecte voorbeeld van hoe heel veel van de
ultraconservatieve ideeën in de huidige islam eigenlijk vooral het werk zijn van populistische
demagogen die uit politieke overwegingen een versie van de islam begonnen te preken die
amper uitstaans heeft met de originele islam.
Dat was toen onder meer een reactie tegen het Europese kolonialisme, en, hoewel er een pak
mensen dat zullen ontkennen, het is ook in die optiek dat de homehaat van moslims vandaag
gezien moet worden: het is in de eerste plaats een reactie tegen onze westerse samenleving,
die er - hoe langzaam ook - wél in is geslaagd stilaan voorbij domme vooroordelen over
seksuele geaardheid te geraken.
Het bewijst ook dat het te simpel is om te stellen dat salafisme en extreme islam apart staan in
de moslimwereld; de veranderde houding ten opzichte van homoseksualiteit bewijst dat de
jongste 200 jaar behoorlijk wat van die extreme ideeën zich stilaan genesteld hebben in de
hoofden van een meerderheid van de moslims in de wereld.