Samenvatting Aquacultuur Het doel van deze richtlijnen is het concipiëren van normen voor Milieu Effecten Analyse t.b.v. de subsector Aquacultuur in Suriname. Aquacultuur is een belangrijke economische activiteit die in toenemende mate een belangrijke rol vervult in de economie van verschillende landen, zowel in ontwikkelde alsook in ontwikkelingslanden. Aquacultuur heeft ook voor - en nadelen. Een voordeel is bijvoorbeeld het vergroten van goedkopere eiwitvoorziening, terwijl een nadeel is de verandering van het habitat. Er bestaan diverse vormen van effecten van aquacultuur op het milieu en deze effecten staan in relatie tot de vorm van intensiteit (FAO, 2006). In de screening van de aanvraag moet zeker gekeken worden welk soort teeltsysteem zal worden gehanteerd. Deze zijn super intensieve teelt, intensieve teelt, semi-intensieve teelt, semi-extensieve teelt en extensieve teelt. In de screening checklist wordt o.a gekeken naar de geschikt van het gebied voor aquacultuur; zullen niet-endemische of exotische soorten worden gekweekt; zullen er veranderingen optreden in de wijze landgebruik als gevolg van het project; wat is de invloed van het project op het grondwater? In de scoping fase worden: de potentiële effecten geïdentificeerd; publieke participatie georganiseerd; alternatieven voor het project aangedragen en criteria voor inschatten van de omvange van de effecten. In de analyse fase zullen de potentiële effecten onderzocht worden. De positieve effecten zullen gestimuleerd worden, terwijl voor de negatieve effecten mitigerende maatregelen voorgesteld. Een negatief effect kan zijn : beschadiging van natuurlijke hulpbronnen als gevolg van directe verandering van de semi-natuurlijke habitat.