let op afval 1 - Sea First Foundation

Speciale editie t.b.v. ZEEDIERENDAG
in samenwerking met
COLOFON
RedactieDos Winkel en
Paul Denekamp
Opmaak Evelien Philippa
Op 4 oktober is het WereldDierenDag,
maar aan vissen en andere zeedieren
wordt op die dag nauwelijks aandacht
besteed. Het zijn juist deze dieren
die verreweg het meest gevangen en
gedood
worden
voor
menselijke
consumptie en dat vangen en doden
gebeurt vaak op een gruwelijke manier.
Daarom hebben wij 5 oktober uitgeroepen tot WereldZEEdierenDag.
Op deze dag zullen wij stilstaan bij
het onnoemelijke leed dat zeedieren
aangedaan wordt en aangeven hoe
er een eind gemaakt kan worden aan
dat lijden.
Eigenlijk is het gek dat onze planeet
‘Aarde’ heet en niet ‘Water’. Oceanen en
zeeën bedekken samen ruim 70% van het
aardoppervlak. Het leven is niet alleen begonnen in zee, de zee houdt ons ook in
leven. De zee reguleert de temperatuur op
aarde, levert ons zuurstof, voedsel, drinkwater, energie, grondstoffen, medicatie en
ook recreatie en cultuur. De oceanen bevatten nu nog de grootste biodiversiteit
1
van alle ecosystemen op aarde.
Maar vandaag worden de OCEANEN en
zijn bewoners meer en meer bedreigd!
Wereldwijd wordt 80% van de visbestanden ernstig overbevist. Door de overbevissing is ruim 90% van de grote roofvissen verdwenen, terwijl deze dieren zorgen
voor de stabiliteit van het ecosysteem.
Daarnaast zijn er de gigantische bijvangsten van vissen en andere zeedieren, die
de vissers niet aan land willen/mogen
brengen en die daarom op dit moment
dood of bijna dood terug in zee gegooid
worden. Dat gaat jaarlijks om veel meer
dan 100 miljard dieren.
De ecosystemen in de oceanen komen
nog verder onder druk te staan door onze
verhoogde CO2 uitstoot, waardoor het
water 30% zuurder geworden is. Door die
verzuring lost langzaam alles op wat kalkhoudend is (plankton, koraal, schelpen en
skeletten van zeedieren).
Behalve de overbevissing en de verzuring
is er ook nog de enorme vervuiling door
afval en gifstoffen van de oceanen. Vooral
de opeenhoping van plastics (de ‘plastic
LET OP
AFVAL
soup’) in het zeewater is zeer zorgwekkend. Elk jaar sterven meer dan één
miljoen zeevogels en honderdduizenden
zeezoogdieren en zeeschildpadden door
het eten van plastic of doordat ze stikken
in het vele afval in de oceaan. Miljarden
vissen zien giftige plasticdeeltjes aan voor
voedsel en zo komen de plastics die in de
oceanen zijn beland, op uw bord terecht.
De oceaan levert meer dan 50% van alle
zuurstof, waardoor wij in leven blijven.
Door overbevissing, vervuiling en verzuring
komt deze zuurstofproductie nu ernstig in
het gedrang.
Op WERELDZEEDIERENDAG
vragen wij aandacht voor de zee en voor
het welzijn van al die talloze soorten
dieren, die er verblijven.
Er jaarlijks meer dan een
BILJOEN (= duizend miljard) vissen
gedood worden door de visserij.
Vissen om te kunnen overleven in
de oceanen een uitstekend ontwikkeld
zenuwstelsel hebben en heel goed pijn,
angst en stress kunnen ervaren.
De Europese Commissie in
2009 heeft verklaard dat zij erkent dat
“er nu voldoende wetenschappelijk bewijs is dat vissen dieren zijn met een bewustzijn en dat zij pijn en lijden ervaren”.
De Engelse groep van wetenschappers Fishcount in zijn publicatie
Worse things happen at Sea uitvoerig
gedocumenteerd heeft hoeveel vissen
lijden onder de verschillende manieren
waarop ze door mensen gevangen
worden.
2
Een van de meest wrede
vangstmethoden de longlines zijn (vaak
100 km of langer), waarbij vissen in vaak levend - aas (meestal inktvissen)
bijten en dan vast komen te zitten aan
de haak waarop de aas gespiest is. Ze
worden dan vaak gedurende 12 tot 24
uur over grote afstanden meegesleurd
door het vissersschip voordat de lijn
binnengehaald wordt. In de tussentijd kunnen ze zich niet verweren tegen
roofdieren, die hen bedreigen.
Vissen met longlines een van
de vismethoden is waarbij de meeste
bijvangst ontstaat: zo sterven jaarlijks
miljoenen zeevogels, dolfijnen, zeeschildpadden en andere zee(zoog)dieren die naar de oppervlakte moeten om te ademen, een afschuwelijke
verdrinkingsdood.
De netten van de staand
want-visserij ook wel de “muren des
doods” worden genoemd, omdat
vissen, in deze zich vaak over kilo-
meters uitstrekkende netten, met hun
kieuwen vast komen te zitten en zich
bij hun vergeefse pogingen zich te bevrijden, ernstig verwonden. Ook kunnen
zij zich niet verweren tegen roofdieren.
Met name in de pelagische (ver
van de kust) visserij, vissen in enorme
netten over grote afstanden worden
meegesleurd, waarbij zij wanhopig proberen te ontsnappen door sneller te
zwemmen dan het net en uiteindelijk uitgeput achter in het net belanden. Als het
net wordt opgehaald worden deze vissen verpletterd door het enorme gewicht
van alle vissen die bovenop hen komen.
De meeste vissen die met de
netten uit het water worden getild aan
boord van een schip, nog minuten tot
soms uren in leven blijven en daar langzaam stikken omdat ze met hun kieuwen
in de lucht niet kunnen ademen.
Dat veel van die vissen
opengesneden worden en van hun
ingewanden ontdaan (strippen) terwijl
ze nog leven.
Er door het visserijbedrijf
Ekofish uit Urk en het Nederlandse
wetenschappelijk onderzoeksinstituut
IMARES, een methode is ontwikkeld
om met elektrische stroomstoten platvissen en kabeljauw te bedwelmen
zodra zij aan boord van het schip
komen. Dit bedwelmingsapparaat is nu
geïnstalleerd op een van de schepen
van Ekofish en daar wordt nu verder
onderzoek gedaan om deze methode
te perfectioneren. Niet te lang na het
bedwelmen moet een dodingshandel-
ing volgen, zoals het in ijswater leggen,
want anders komen de vissen weer bij.
Met een dergelijke bedwelmingsmethode wordt veel dierenleed voorkomen.
Voor verreweg de meeste vissoorten er nog geen goede bedwelmingsmethode is ontwikkeld. Sea First Foundation en Vissenbescherming zetten
zich, samen met de Dierenbescherming
Nederland en Eurogroup for Animals,
ervoor in, dat dit nu zo snel mogelijk wel
gaat gebeuren.
Miljoenen haaien levend van
hun vinnen worden ontdaan (voor de
haaievinnensoep) en daarna worden
teruggegooid in zee. Ze zakken naar
de zeebodem om daar te sterven, wat
12-24 uur kan duren.
Er wereldwijd ongeveer evenveel vis gegeten wordt die in het wild
gevangen is, als vis die gekweekt is.
en er voor deze dieren daar nauwelijks
iets te beleven valt. Viskweek moet
daarom beschouwd worden als een
vorm van bio-industrie.
Dolfijnen en walvissen niet thuis
horen in gevangenschap. Het zijn zeer
intelligente dieren, voor wie een verblijf
in een dolfinarium mishandeling is.
Bij intelligentieproeven voor
dieren verschillende vissoorten hoog
scoren. Van goudvissen wordt beweerd dat ze maar geheugen hebben
voor drie seconden, maar uit onderzoek blijkt dat ze zich zelfs zaken van
jaren geleden kunnen herinneren.
Er nog steeds wordt beweerd
dat vis eten heel gezond is voor de
mens, maar vanwege alle gifstoffen die
zich in vissen opgestapeld hebben, is
dat een fabeltje.
Dat gelukkig steeds meer
mensen zich bewust worden van de
enorme problemen waar vissen en
andere zeedieren mee geconfronteerd worden. Dit begint nu ook door
te dringen tot sommige vissers, maar
de vissers zullen nog heel veel moeten
veranderen aan hun manier van vissen
vangen en doden, wil hun methode
“duurzaam” genoemd kunnen worden.
Momenteel er nauwelijks vis
te koop is die niet fors geleden heeft
door de manier waarop hij gehouden,
gevangen of gedood is. De bestaande
viskeurmerken (zoals MSC en ASC)
houden geen enkele rekening met het
welzijn van vissen.
Ook kreeften en krabben dieren
zijn die pijn, angst en stress kunnen
voelen en daarom bedwelmd en gedood moeten worden, zodra ze gevangen zijn voor menselijke consumptie.
de meeste kweekvissen carnivoor zijn en vooral gevoed worden
met wilde vis en dat daardoor de
oceaan nog sneller leeggevist wordt.
Net als bij de wildvangst, in de
viskweek de meeste vissen sterven op
een manier, waarbij zij langdurig moeten lijden. Ook daar moeten dringend
bedwelmings- of dodingsmethoden
worden ontwikkeld.
In de viskweek de gehouden vissen nauwelijks de kans krijgen om iets
van hun natuurlijk gedrag te ontplooien
3
Sea First Foundation
Dos Winkel
[email protected]
Vissenbescherming
Paul Denekamp
[email protected]