Dood aas vissen met Rob 16-11-2014

Visdag verslag “Doodaas vissen met Rob”
16 november ’14
De eerste doodaas visdag van de RVG vergt voor de gastheer nog wat
voorbereiding voordat de negen deelnemers kunnen gaan vissen.
Zaterdag vroeg de wekker gezet, kopje koffie met een broodje om daarna op
mijn fiets naar de binnenstad te gaan. Hier aangekomen lagen er diverse soorten
vissen al op mij te wachten. Er is gekozen om op zondag met Horsmakrelen te
vissen. Deze vis is wat steviger dan Sardine. Zo’n dertig stuks werden er in een
krant gedaan die vervolgens bij mij thuis in de koelkast werden bewaard tot de
eerst doodaas visdag van de RVG kon beginnen.
Zondag 16 november was het dan zo ver. Ik keek uit het raam van de badkamer
en het was nog donker en het regende ook nog. Niet fijn om zo wakker te
worden, maar gelukkig stond een mooie dag in het vooruitzicht. Beneden hoorde
ik de koffie al pruttelen. Ik heb mijn brood gesmeerd en daarna was het tijd om
weg te gaan. De auto was al ingepakt om op tijd op de vislocatie aanwezig te
zijn.
De negen deelnemers waren mooi op tijd aanwezig. Onder een groot afdak van
een leegstaand bedrijfspand kon de informatie verstrekking en demonstratie
beginnen. Voor sommigen was het de eerste keer dat ze gingen vissen met dood
aas. De uitleg werd verzorgd door mijzelf en ging vooral over het statisch
vissen. De reden is dat het heel veel lijkt op het vissen op Karper.
Je kunt er voor kiezen om met beetmelders te vissen, maar je kan ook vissen met
een wind-dobber. Deze bereikt meer wateroppervlakte doordat die met de wind
wordt mee gevoerd of met de stroming. Je kunt ook kiezen voor beide manieren.
De uitleg ging ook over het monteren van de vis aan de onderlijn. Zoals hoe je
de aasvis op de bodem kan presenteren of net iets er boven met baitpoppers.
Ook de zijldobber en de loodmontage kwamen aan de orde.
Tijdens de uitleg konden er vragen gesteld worden, welke mee werden genomen
in de uitleg. Iedereen luisterde aandachtig en keek toe hoe de horsmakrelen aan
de dreggen werden vast geknoopt. Vooral Peter nam de informatie goed in zich
op.
Toen er geen vragen meer waren en alles duidelijk was, zocht iedereen een
plekje op. Daar probeerde iedereen zo snel mogelijk een schuilplaats te creëren
vanwege de aanhoudende regen. Deze leek voorlopig nog niet op te willen
houden. Simon ging op de kop van de eerste plas zitten, vlak bij een zijtak en
enkele gebouwen. Robert-Jan ging bijna aan het eind van de andere plas zitten.
Hij was overigens snel klaar, want hij ging gewoon onder de achterklep van zijn
auto zitten. Zo kan het dus ook. De rest verdeelde zich over de twee wateren.
Ik liep nog een laatste ronde om te kijken of het bij iedereen gelukt was zijn
aasvis te monteren. Dit was voor niemand meer een probleem: een goede uitleg
bleek weer het halve werk te zijn.
Tijd voor de koffie, vanuit onze schuilkelders met uitzicht op het water. Nu
komt het er op aan. De meeste zijn het statisch vissen niet gewend en hebben
weinig zitvlees. Op deze dag werd er weinig gelopen, maar een goed gesprek
over koetjes en kalfjes kon ook een keer geen kwaad. Ondanks de regen hield
iedereen de moed er in.
Simon kreeg als eerste beet, maar deze aanbeet zette niet door. In de middag
kreeg Léon beet na een mooie run op de beet melder: Hij slaat aan; voelt de vis,
maar deze schiet eraf.
Mykel en Marco hebben niet zoveel zitvlees en besluiten met kunstaas aan de
slag te gaan. Dit leverde hun uiteindelijk nog twee snoeken en een baars op.
Bij de groep Rob, Ed en Robert Jan bleef het angstvallig stil. Leen had twee keer
beet, waarvan er ook een onder de kant los schoot. Peter deed zijn naam als
monstercatcher eer aan: Hij ving dan ook deze dag als enige snoek op doodaas.
Het was al bij al een geslaagde dag, ondanks het slechte weer en matige vangst,
waarin veel informatie over deze manier van vissen is gegeven, die ook op
andere wateren toepasbaar is. Volgens de deelnemers zeker voor herhaling
vatbaar.
Rob van Maarseveen.