Koppelen na de beurs…

Koppelen na de beurs
Vorig weekend was er de beurs te Rosmalen. Altijd leuk om even naartoe te gaan. Je ziet er
veel bekenden waarmee men een praatje kan maken.
De sfeer viel mij dit jaar best mee. De N.P.O. had kosten noch moeite gespaard om het dit jaar
gezelliger te maken en de stands stonden beter geschikt dan vorig jaar.
Mijn woorden over de beurs te Kassel zijn nog niet koud en er liep al een heuse kleine fanfare
rond om de sfeer er in te houden. Bovendien gaf de N.P.O. aan ons een mooi kerstgeschenk
door de kosten van de parking op zich te nemen! Wat zulke kleinigheden toch kunnen doen!
Ik geloof echter niet zo sterk in mijn profetische gaven, en wil nu alvast nog enkele hints ter
overweging geven. Er stonden naar mijn mening te weinig liefhebbers die hun duiven te koop
aanbieden. Zijn de kosten voor zo een standje nog te hoog? Of is de verkoop van de
aangeboden duiven slecht omdat de prijs voor een duif te hoog is?! Wie zal het zeggen.
Was het een foutieve indruk van mij, of hadden enkele bedrijven een kleinere oppervlakte
gehuurd? Zaterdag was het gezellig druk. Hopelijk is de neerwaartse spiraal doorbroken en
hebben we ieder jaar weer een leuke duivenbeurs.
Het koppelen komt er aan bij heel wat liefhebbers. Dat was ook in Rosmalen goed te zien. Ik
zag tientallen liefhebbers grote hoeveelheden tabakstelen, nestmatjes en zelfs loodzware
broedschotels naar hun wagen slepen. Of hoe een melker lijden kan!
Aan de balies van de firma’s die medicatie aan de man proberen te brengen leek het mij
minder druk dan vorig jaar. Gaat de modale duivenmelker eindelijk minder medicatie geven
aan zijn duiven en enkel nog behandelen nadat door een duivenarts een diagnose werd
gesteld? Of maak ik mij wederom maar illusies en leek de medicijnenverkoop gewoon minder
omdat medicatie zo duur is? In dit laatste geval is dit dan een geluk met een ongeluk.
Veel mensen zetten de duiven samen tussen kerstmis en nieuwjaar. Ikzelf ga dit ook doen.
Mijn duiven zitten er klaar voor. De mest is goed, en er zit geen coccidiose of wormen in.
Alle duiven kregen een paratyfuskuur en werden 3 weken terug ook tegen paratyfus geënt. Ik
kan er dus van op aan, dat straks de eieren paratyfusvrij zullen zijn. Zo krijgt men onbesmette
jongen die dan op hun beurt op 9 weken oud geënt mogen worden.
Ik maakte van enkele duiven een uitstrijkje en ook dit was in orde. Toch raad ik steeds aan om
een grondige geelkuur te geven terwijl de kwekers broeden. Best is om de medicatie
(ronidazole is nog steeds goed) door het voer te mengen. Als het koud is drinken de duiven te
weinig om een efficiënte drinkwaterkuur te geven. De hoeveelheid medicatie welke geschikt
is voor 1 liter water doet men dan 2x daags in 1 kg voer gedurende 5 opeenvolgende dagen.
Dit is zowat de grondigste geelkuur dat ik in een seizoen geef. Tijdens het vliegseizoen
volstaat dan om de 3-4 weken een korter kuurtje.
Mijn duiven werden een tiental dagen bijgelicht (14 uur licht per dag) om de vruchtbaarheid
wat op te wekken. Een melker zei me ooit dat door dit bijlichten de duiven sneller hun eerste
pen zouden gooien, maar vorig seizoen nam ik de proef op de som door 1 hok bij te lichten,
en een ander klein hokje niet. Ik kon later echter niet het minste verschil merken bij het
gooien van die eerste pen. Ik licht dus verder bij.
De duiven kregen wat tarwekiemolie door het voer gemengd. Ook dit is goed voor de
vruchtbaarheid. Opdat het voer niet te vettig zou zijn, meng ik dan ook wat mineralenpoeder
doorheen. De poeder kleeft door de olie goed aan het voer en zorgt dat de duiven zeker hun
mineralenreserves konden vullen vooraleer ze gaan leggen. Of het echt baat weet ik niet, maar
het zal zeker niet schaden.
Vergeet tenslotte niet om op het hok alle mogelijke mineralen, pikkoeken, pikpotten en
dergelijke te voorzien. Tijdens de kweek hebben de duiven erg veel mineralen nodig, en
zullen hun skelet minder moeten aanspreken om de broodnodige kalk te bekomen voor het
opkweken van de jongen.
Tenslotte wil ik iedereen prettige kerstdagen en een voorspoedig 2005 toewensen.
Van het grootste belang is een goede gezondheid. Een van mijn echte vrienden heeft het daar
erg moeilijk mee, en dan leer je nog meer de waarde daarvan in te schatten.
Verder een geslaagde kweek toegewenst, en mag 2005 voor iedereen brengen wat men er zelf
van verwacht. Ook in de beleving van onze hobby is dit het geval. Voor de een is dit een
olympiadeduif, terwijl voor een ander de lat niet zo hoog ligt en een eerste vliegen in de
vereniging al het doel is. Dit maakt de duivensport zo mooi als men kan relativeren.
Ook bedankt voor de talloze reacties op “de duiven dierenarts”, en ga ook zo door na
nieuwjaar!
Dr. P. Derycke
[email protected]