Radioactiviteit - Chemieleerkracht.be

Radioactiviteit
begrip
Radioactiviteit is het verval van onstabiele isotopen waarbij materiële deeltjes en/of
elektromagnetische straling vrijkomt.
wie
wat
wanneer
Antoine Henri Becquerel
Pierre en Marie Curie
Rutherford
Soddy
Irène Joliot-Curie
 Becquerel zag een verband tussen de door Röntgen ontdekte stralen en
experimenten die hij eerder deed met kaliumuranylzouten.
 Pierre en Marie Curie noemden het verschijnsel radioactiviteit. Ze
ontdekten dat er in uranium- en thoriumverbindingen andere stoffen zaten
die er oorspronkelijk niet waren.
 Rutherford bestudeerde de straling die vrijkwam bij radioactiviteit en
ontdekte dat er drie soorten van straling waren: alfa, bèta- en gammastraling.
 Soddy gaf vervolgens met Rutherford de naam emanaties aan edelgassen
die uit radioactieve stoffen kwamen en kwam tot het besluit van
de radioactieve transformaties. Een derde zeer belangrijke ontdekking van
Soddy was het bestaan van isotopen. Samen met Fajans beschreef hij
vervolgens de drie natuurlijke vervalwegen.
 Irène Joliot-Curie ontdekte de kunstmatige radioactiviteit.
Op 1 maart 1896 ontdekte Becquerel bij toeval radioactiviteit.
Op 25 juni 1903 verdedigde Marie Curie aan de Sorbonne haar
proefschrift Recherches sur les Substances Radioactives, het eerste
proefschrift in de natuurkunde geschreven door een vrouw. Ze verkreeg haar
doctorsgraad met het predicaat très honorable. In datzelfde jaar ontvingen
Marie en Pierre Curie een Nobelprijs voor Natuurkunde "voor hun onderzoek
naar de stralingsfenomenen ontdekt door Henri Becquerel".
In 1898 ontdekte Rutherford dat de straling die ontstaat bij radioactief verval
van zware elementen uit twee soorten bestaat, die hij alfa en beta noemde.
Later kwam daar nog een derde soort bij, hoogenergetische gamma-straling.
Frederick Soddy zijn belangrijkste bijdrage aan de wetenschap betrof de
ontdekking van het bestaan van isotopen in 1913, een prestatie waarvoor hij in
1921 de Nobelprijs voor de Scheikunde kreeg.
Irène Joliot-Curie kreeg de Nobelprijs voor de scheikunde in 1935 voor de
ontdekking van kunstmatige radioactiviteit.
Experiment
In het laboratorium van het Muséum stelde Becquerel een kristal uraniumzout,
een stof waarvan Becquerel dacht dat die fluorescerend was, enige tijd bloot
aan het zonlicht en legde hem vervolgens op een fotografische plaat. De plaat
bleek na ontwikkeling inderdaad gezwart te zijn.
Zijn echte ontdekking deed Becquerel pas nadat hij zijn proefopstelling al had
opgeruimd en opgeborgen: ook als het uraniumzout niet in de zon had gelegen,
liet het sporen achter op de plaat. De verklaring van Becquerel was dat het
uraniumzout spontaan een onzichtbare en doordringende straling uitzendt die
anders lijkt te zijn dan röntgenstraling.[1] Omdat hij vermoedde dat ze afkomstig
waren uit het uranium zelf noemde hij ze rayons uraniques (uraniumstralen);
zijn collega's de "stralen van Becquerel". Becquerel merkte op dat deze stralen
een gas ioniseert. Ook nam hij waar dat zuiver uranium een sterkere invloed
uitoefende dan uraniumzout. Hij bestudeerde het verschijnsel ruim een jaar,
maar in april 1897 ging hij verder met ander werk, in de veronderstelling dat het
onderzoek uitgeput was. Het onderzoek werd voortgezet door Marie en Pierre
Curie, die dit verschijnsel de naam radioactiviteit gaven.
Historisch
materiaal :
Foto’s
Antoine Henri Becquerel
Rutherford
Marie Curie
Frederick Soddy
Irène Joliot-Curie
weetje
Bananen zijn licht radioactief, net als
Brazilnoten en tabak.
Bananen bevatten van nature veel kalium. Hierdoor krijg je per banaan die je
opeet een dosis van ongeveer 0.005 millirem radioactiviteit binnen.
Bronnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Antoine_Henri_Becquerel
https://nl.wikipedia.org/wiki/Marie_Curie
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ernest_Rutherford
https://nl.wikipedia.org/wiki/Frederick_Soddy
https://fr.wikipedia.org/wiki/Ir%C3%A8ne_Joliot-Curie
http://www.ja.be/ontspanning/diverse-weetjes/bananen-zijn-radioactief.html