Op internet vond ik nog een mooie foto: de Eichhornia azurea. Ja daar heb ik veel plezier van gehad. In mijn aquarium stond deze plant als een ware decoratie te pronken. Niet dat hij zo bijzonder is, want het is een veel voorkomende plant in het tropische en subtropische gedeelte van Amerika. Toch wordt hij in het aquarium nog altijd als een beetje bijzonder beschouwd. Het is jammer dat er zo vaak mislukkingen zijn in het aquarium, waarbij deze mooie wenteltrap dan verloren gaat. Om deze plant tot een maximale schoonheid te verkrijgen, moeten we aan een aantal voorwaarden voldoen. De bodem voor deze fraaie plant moet luchtig zijn en mag in het begin bestaan uit uitsluiten vuil grof zand. We noemen dat ook wel grof rivierzand of metselzand. Zodra de plant wat door gaat groeien en een lengte van ± 15 cm. heeft bereikt dan is het noodzakelijk dat er wat bijgevoerd moet worden in de bodem bij de plant. Dan is het voor deze plant noodzakelijk dat hij RUIM in het licht wordt gezet en dat er aan het water toch een eis wordt gesteld dat het niet boven de pH van 7,5 komt en niet onder de 5.5.pH. De GH en KH moeten ongeveer tussen de 5 en 8 zijn. Ook moeten we er rekening mee houden dat de plant lekker smaakt (althans voor sommige vissen) Dus daar moeten we ook rekening mee houden b.v. Odessa barbelen vreten de plant werkelijk vaak aan. U kunt ook een probleem ondervinden wanneer u algeneters in het aquarium hebt zwemmen, Zoals de Gyrinocheilus aymonieri (zie afbeelding rechts) Deze vissen schrapen de alg van de planten in het aquarium, maar in de natuur doen ze dat van de stenen. Dat doen ze d.m.v. het Radula (schraaptanden). (zie afb.links) die heeft de Gyrinocheilus zowel in de bovenkaak als in de onderkaak. Het gevolg van dat schrapen is dat ze de tere bladeren van de Azurea dubbel vouwen en daardoor ontstaat er een kneepje in het blad. Op de plaats van dat kneepje gaat de plant dan tot bederf over en vindt het transport van de sapstroom (de osmotische druk) die de voedingszouten tot aan de top van het blad moeten drukken niet meer plaats. Ja en dan gaan de toppen van het blad natuurlijk ook rotten. De algeneters in het algemeen zijn daar toe in staat. Je kan het de dieren niet kwalijk nemen, want ze worden in een onnatuurlijke omstandigheid gehouden. Wanneer u deze vis in het aquarium hebt zwemmen, dan moet er maar rekening mee houden dat hij niet meer te vangen is, tenzij u het hele aquarium van planten en schuilplaatsen ontdoet. Ja we moeten er rekening mee houden dat plantencellen zeer teer zijn en dan nog zeker het blad van de Eichornia. Zo.n kneep over het blad gaat dan over en door de plantencellen die dan vernietigd worden. Ik heb indertijd een microscoop opname gemaakt van de plantencellen in een Eichornia blad en die zien er dan zo uit. (foto rechts) Dat groen - gele streepje erdoor is schematisch aangegeven hoe dan dat blad gebroken wordt. Ook het vermeerderen van de Eichornia is niet zo'n groot probleem. Je moet de plant niet al te ver door laten groeien want dan gaat hij een andere bladvorm aannemen en is het erg moeilijk de mooie lintvormige bladeren weer terug te kweken na het toppen van de plant. Wanneer we de plant aftoppen is het NOODZAKELIJK dat dat met een scherp mesje gebeurt. Natuurlijk ook voordat hij de bladvervorming heeft aangenomen. De top van de plant planten we dan voorzichtig in een luchtige boden en wachten dan af tot er weer nieuwe wortels zijn ontwikkeld en dat plant begint te groeien. De moerstam (het onderste stuk van de afgetopte plant) laten we gewoon staan. Als alles gewoon is dan zal daar ongetwijfeld weer een jonge scheut aan groeien (soms zelfs 2) en die kan, als die scheut of stek ± 10 tot 15 cm. lang is weer van de moerstam af gebroken worden en opnieuw weer in een luchtige bodem aangeplant worden. Zo is het mogelijk om een mooi groepje van deze toch wel zeer decoratieve plan bij elkaar te kweken. Maar geduld is een schone zaak. Groetjes van Albert Sanderse www.sanderseaquarium.nl