Het Peperhuis : nieuwsbrief van het Zuiderzeemuseum: 1995, nr.2 &11 11011 de bl~msli11gers die op de stijleu en de ûjkantcm va11 de kiJ8t geschilderd zijn. Marker kast met geschiedenis Met de aankoop van een zogenoemde 'Assendelfter, kast is de rijke verzameling beschilderd meubilair van het Zuiderzeemuseum op een bijzondere manier aangevuld. Tor nu toe is over de herkomst van de objecten in deze deelcollectie weinig bekend. Van deze aanwinst en haar gebruikers weten we echter meer. 6 S oms weten we uit welke plaats het meubilair komt. maar wie de eigenaren waren en in welk huis de meubelstukken hebben gestaan is een raadsel. Bovendien is het moeilijk te zeggen waarvoor ze werden gebruikt. Deze kast is afkomstig uit de nalatenschap van Maritje BoneveldT eerhuis, op Marken beter bekend als Ma ritje jaaps. Zij overleed onlangs. als oudste vrouw van Marken, op 94-jarige leeftijd. Haar vader. jaap Teerhuis, heeft de kast ooit gekocht uit een erfenis. Waarschijnlijk behoorde deze tot de inboedel van één van zijn naaste familieleden. In 1907 overleden Jaap en zijn vrouw beiden. waardoor de toen zevenjarige Maritje wees werd. Tante Eefje Appel, die getrouwd was met Sijmon de Waart. ving haar op. Deze oom en tante woonden in het rijtje huizen vlakbij de haven die op Marken 'Siberië' werden genoemd. Ook de kast verhuisde ernaar toe. In 1916 werd 'Siberië' zwaar getroffen door de watersnood. De kast bleef evenmln ongedeerd. Mogelijk zijn toen de oorspronkelijke poten verloren gegaan. Ze staat nu namelijk op vier losse poten. Ook is de verflaag op de onderpfint deels verloren gegaan. Vermoedelijk is dit eveneens toe te schrijven aan de ramp van 1916. In elk geval bleken de middendeurtjes voor de oorspronkelijk open toog door het water zo beschadigd te zijn, dat ze moesten worden vervangen. De gedraaide houten spijltjes maakten toen Maritje Bo11evefd-Teer/mis voor de beschilderde kast i11 het huis aan de Kerkbuurt nr. 143. De middenmimte, afgesloten 111et glaze11 deurtjes, staat vol met 'pro11k ':porselein eu smtisterfieu. Kerkbuurt. In 1989 ging de kast uiteindelijk mee met Maritje naar het Marker bejaardenhuis. Vanaf het moment dat Maritje de kast erfde tot aan haar dood heeft zij haar gebruikt voor haar persoonlijke bezittingen. Vooral haar kleding heeft ze er altijd in bewaard. Uit boedelbeschrijvingen blijkt dat het op Marken gewoonte was de kleding in dergelijke grotere kasten te bewaren. Voor de 'pronk' De 1100rste/li11g op de l'l!chter onderdettr: Saul wordt door Samuel bestraft. plaats voor de huidige glazen deurtjes. In 1926 trouwde Maritje Teerhuis met Jaap Boneveld, met wie zij op de Kerkbuurt ging wonen. Ze kregen zes kinderen. Later, in de jaren dertig, erfde zij de woning van haar oom en tante en verhuisde het gezïn naar 'Siberië'. Daar bleven zij wonen tot 1968, toen een van de zonen het huis betrok en Maritje en haar man weer verhuisden naar de De kast, die helemaal van eikehout is, is het laatste beschilderde exemplaar dat op Marken in particuliere handen was. Ze dateert van omstreeks 1700. De deuren zijn beschilderd met bijbelse voorstellingen. Zoals bij een aantal andere kasten uit de collectie van het Zuiderzeemuseum heeft daarbij de prentbijbel van Pieter Schut, die in 1659 in Amsterdam werd uitgegeven, als voorbeeld gediend. De vier voorstellingen geven het oud-testamentische verhaal van Saul weer. Verder Is de kast beschilderd met een jachtscène op het kapfries en bloemslingers op de stijlen en de zijkanten. De ontstaansgeschiedenis en de vroegste gebruiksgeschie- De voorstelling op de linker bovende11r: Sa11/ gaat op zoek naar de ezelilllll!ll van :ûin vader. denis zullen moeilijk te achterhalen zijn. De kast is van het type met een open toog wssen de boven- en onderdeuren, dat bekend staat als 'Assendelfter' kast. Uit de fotodocumentatie van het Nederlands Openluchtmuseum blijkt dat op Marken verschillende 'Assendelfter' kasten in gebruik zijn geweest. Dit type kwam vooral in de Zaanstreek voor. Mogelijk kochten Markers dergelijke kasten op in de Zaanstreek toen ze daar uit de mode raakten. Ze werden op Marken aangepast aan de typisch Marker neiging tot 'pronken'. De oorspronkelijk open toog werd daarom ontdaan van de booglijst aan de bovenkant en er werden glazen deurtjes voor geplaatst. Op die manier ontstond een 'pronkkastje' waar porselein en snuisterijen konden worden uitgestald. De aangekochte kast is in het Zuiderzeemuseum als het ware weer thuis gebracht. In het buitenmuseum staat namelijk een kopie van het pand 'Siberië' waar Maritje met haar oom en tante en later met haar gezin heeft gewoond. Het plan bestaat één van de drie woningen van dit rijtje historisch in te richten. De kast kan daar dan. voorzien van dezelfde hoeveelheid 'pronk', een belangrijke plaats innemen. Koninklijk bezoek De beschrijvingen van Marken die vanaf het midden van de negentiende eeuw steeds vaker verschenen in reisverslagen en kleine boekwerkjes. waren in toenemende mate enthousiast over de interieurs van de kleine Marker huisjes. Over de bonte mengeling aan huisraad en vooral over het meubilair liet de schrijver Coronel zich in 1863 nog misprijzend uit: 'In vorm en beschildering herinneren die meubels overigens geheel aan de huisraad der 17de eeuw; zij zijn eenvoudig en smakeloos, terwijl de eigenaardige kleurenzin van de bezitter zich hier ook sterk openbaart'. Over de beschilderde kasten en kisten vermeldde hij: 'Kunst- of oudheidkundige waarde bezitten deze laatsten echter niet. Zooals wij reeds aanvoerden, hebben zij alleen in het oog van den Marker eene betrekkelijke waarden. die elke dag, dat zij ouder worden, verhoogd wordt'. Tien jaar later merkte Henry Havard alleen kasten versierd met snijwerk op, waarover hij heel lovend schreef dat deze oud-Hollandse kasten van een buitengewoone schoonheid zijn: 'z.oowel wat stij\ als wat zorgvuldig onderhoud betreft. Hare paneelen, met niet genoeg te roemen smaak en zorg gebeeldhouwd, schijnen zoo pas uit de hand van den kunstenaar te komen'. Lees verder op blz . 8 7 De uoorstelli11g op de ·rechter boue11deur: Saul wordt door San11t.el tot ko11i11g gezalfd. 8 Vervolg vau blz. 7 Ongeveer gelijktijdig met Henry Havard bezochten koningin Sophie en haar zoon prins Alexander het eiland. Destijds stond de woning van 'de weduwe Teerhuis' als grote bezienswaar- digheid op het programma van toeristen. De burgemeester van Marken vond een bezoek aan haar huis ook voor de koningin de moeite waard. Vooral het pronkkamertje van de weduwe Teerhuis trok veel bekijks. De koningin was bijzonder onder de indruk van een koperen doopschotel, die zij uiteindelijk van de weduwe cadeau kreeg. Het is verleidelijk te veronderstellen dat bij deze weduwe Teerhuis toen ook de beschilderde kast stond die Jaap Teerhuis een aantal jaren later uit haar nalatenschap kocht en die nu in de collectie van het Zuiderzeemuseum is opgenomen. Meer dan een veronderstelling kan dat echter niet zijn. jorien jas