ILO folder

Ministerie van Arbeid,
Technologische Ontwikkeling en
Milieu
De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO )
Onderdirektoraat Juridische en Internationale Zaken
Wagenwegstraat # 22
Paramaribo – Suriname
Tel: 475241/ 471940
Fax: 471940
E-mail: [email protected]
De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO )
De ILO werd in 1919 opgericht na de 2e Wereld Oorlog. De oprichting is een initiatief
van de landen die aangesloten waren en het Verdrag van Versailles. Er was een
noodzaak voor sociale hervorming. Men had de overtuiging dat deze hervormingen
op internationaal niveau gestuurd moesten worden.
Het doel van de ILO is in het kort:
“Het bewerkstelligen van duurzame vrede door sociale rechtvaardigheid”.
In 1946 werd de ILO de eerste gespecialiseerde organisatie van de Verenigde
Naties (VN) die toen net opgericht was.
Door de ILO kwamen zaken zoals de “8-urige werkdag” tot stand en werd veiligheid
op de werkplek een recht. Het tripartisme deed ook met deze organisatie zijn intrede
en worden andere zaken zoals kinderarbeid en bescherming van het moederschap
aan orde gesteld. De meest belangrijke functie van de ILO is de normerend functie:
het in overleg met de werkgevers, werknemers en overheden creëren van
conventies en aanbevelingen. Deze conventies en aanbevelingen omvatten
duidelijke richtlijnen voor het verbeteren van nationale arbeidswetgeving en
arbeidsbeleid. Conventies en aanbevelingen hebben o.a. betrekking op
dwangarbeid, kinderarbeid, vrijheid van vakvereniging, discriminatie, sociale
zekerheid, veiligheid, gezondheid, vrouwenrechten, familieverantwoordelijkheid,
werkgelegenheidsbeleid, inheemse en tribale volken, sociaal dialoog en
migrantenarbeid. De ILO heeft vanaf haar oprichting in 1919 tot heden, in totaal 187
conventies en 198 aanbevelingen voortgebracht.
De ILO is een tripartiete organisatie waarin de overheid, vakbeweging en
bedrijfsleven van de lidlanden vertegenwoordigd zijn en gelijke partners zijn. De ILO
telt 175 lidlanden.
Structuur van de ILO
De Internationale Arbeidsorganisatie kent drie (3) organen:
de Internationale Arbeidsconferentie (The International Labour
1.
Conference (ILC));
2.
de Raad van Beheer (Governing Body);
3.
het Internationale Arbeidsbureau (International Labour Office).
Ad. 1: Op de Internationale Arbeidsconferentie (ILC) worden besluiten genomen die
vervat worden in conventies en aanbevelingen.
Ad. 2: De Raad van Beheer bereidt de ILC voor en stelt de agenda vast. De Raad is
belast met de benoeming van de Directeur-Generaal en houdt toezicht op het beleid.
Ad. 3: Het Internationaal Arbeidsbureau (the International Labour Office) is het
Secretariaat van de ILO. Het hoofdkwartier van de ILO is gevestigd te Genéve,
Zwitserland, en verder heeft de ILO sub-kantoren verspreid over de hele wereld.
Doelen van de ILO
De ILO heeft 4 strategische doelen:
Het promoten en realiseren van standaarden in fundamentele beginselen van
rechten op de werkplek.
Het creëren van meer mogelijkheden voor vrouwen en mannen om
fatsoenlijke banen te bemachtigen.
Het verbeteren van de dekking en effectiviteit van sociale voorzieningen voor
een ieder.
Het versterken van het tripartisme en het sociaal dialoog.
In 1994 werd bij de “Declaration of Philadelphia” de doelen van de ILO
geherdefinieerd door de volgende beginselen aan te nemen.
•
Arbeid is geen handelswaar.
•
Vrijheid van meningsuiting en vereniging zijn essentieel voor duurzame
vooruitgang.
•
Armoede waar dan ook ter wereld vormt een gevaar voor voorspoed
(welvaart) elders op de wereld.
•
Een ieder ongeacht ras, geloofsovertuiging, sekse heeft het recht zijn
materiële welvaart en geestelijke ontwikkeling na te streven en dit te doen
in omstandigheden van vrijheid en waardigheid, economische zekerheid
en gelijke kansen.
In 1998 werd de “Declaration on Fundamental Principal and Rights at Work”
aangenomen door de ILO, met het doel:
• Het tegengaan van gedwongen arbeid, kinderarbeid en discriminatie in
beroepen en functies.
• De internationale gemeenschap te committeren aan het recht van
werknemers en werkgevers tot vrijheid van vakvereniging en collectieve
onderhandelingen.
Bij deze declaratie committeren de lidlanden zich de fundamentele beginselen van
de ILO te respecteren, ongeacht of zij de relevante conventies wel of niet hebben
geratificeerd.
Er zijn 8 conventies die onder de “Declaration” vallen. Ze worden ook wel
“fundamentele conventies” genoemd. Deze hebben betrekking op:
- Bescherming van het vakverenigingsrecht (Freedom of Association)
vastgelegd in Conventie No. 87 en Conventie 98
- Dwangarbeid (Forced Labour) vastgelegd in
Conventie No. 29 en Conventie No. 105.
- Kinderarbeid (Child Labour) vastgelegd in
Conventie No. 138 en Conventie No. 182.
- Gelijkheid van kansen en behandeling (Equality of Opportunity and
Treatment) vastgelegd in Conventie No. 100 en Conventie No. 111.
Suriname en de ILO
Suriname is vanaf 15 juni 1976 lid van de ILO.
Het Ministerie van Arbeid, Technologische Ontwikkeling en Milieu is het aangewezen
ministerie voor ILO-aangelegenheden. Verder werkt de ILO met de meest
representatieve organisaties van het bedrijfsleven en de vakbeweging.
Deze zijn in Suriname de Vereniging Surinaams Bedrijfsleven (VSB) en Raad
Vakcentrales Suriname (Ravaksur) waar de vakcentrales bij zijn aangesloten.
De agenda van de tripartiete partners wordt voor een deel bepaald vanwege het
lidmaatschap bij de ILO en activiteiten die vanuit of samen met de ILO uitgevoerd de
worden.
Suriname heeft volgens artikel 22 van het Statuut van de ILO een jaarlijkse
rapportageplicht ten aanzien van geratificeerde. Op basis van artikel 19 kan ook voor
niet-geratificeerde conventies rapportage gevraagd worden.
Het onderdirectoraat Juridische en Internationale Zaken van het Ministerie van ATM
is belast met de rapportage ten aanzien van deze conventies.
Conventies geratificeerd door Suriname:
-
Conventie No. 11:
Conventie betreffende het recht van vereniging van vergadering
van landbouwers, (Right of Association (Agriculture) Convention)
1921, ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 13:
Conventie betreffende het begrip van Loodwit in verfstoffen,
(White Lead (Painting) Convention) 1921, ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 14:
Conventie betreffende de toepassing van de wekelijkse rustdag in
de industrie, (Weekly Rest (Industry) Convention) 1921, ratificatie
15 juni 1976.
-
Conventie No. 17:
Conventie betreffende de schadeloosstelling voor ongevallen,
overkomen in verband met de dienstbetrekking, (Workmen’s
Compensation (Accident) Convention) 1925, ratificatie 15 juni
1976.
-
Conventie No. 19:
Conventie betreffende Gelijkheid van behandeling van vreemde
arbeiders en eigen onderdanen bij de ongevallenverzekering,
(Equality of Treatment (Accident Compensation) Convention)
1925, ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 27:
Conventie betreffende de aanduiding van het gewicht op grote
stukken van vervoer per schip, (Marking of Weight (Packages
Transported by Vessels) Convention) 1929, ratificatie 15 juni
1976.
-
Conventie No. 29:
Conventie betreffende Gedwongen of verplichte arbeid, (Forced
Labour Convention) 1930, ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 41:
Conventie betreffende de arbeid voor vrouwen gedurende de
nacht, (Night Work (Women) Convention (Revised), 1934,
ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 42:
Conventie betreffende Schadeloosstelling voor beroepsziekte
(herzien), (Workmen’s Compensation (Occupational Diseases)
Convention (Revised), 1932, ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 62:
Conventie betreffende Veiligheidsvoorschriften in het bouwbedrijf,
(Safety Provisions (Building), Convention, 1937, ratificatie, 15 juni
1976.
-
Conventie No. 81:
Conventie betreffende Arbeidsinspectie, (Labour Inspection
Convention) 1947, ratificatie, 15 juni 1976.
-
Conventie No. 87:
Conventie betreffende de vrijheid tot het oprichten van
vakverenigingen en de bescherming van het Vakverenigingsrecht,
(Freedom of Association and Protection of the Right to
organize Convention) 1948.
-
Conventie No. 88:
Conventie betreffende de organisatie van de dienst voor de
werkgelegenheid, (Employment Service Convention) 1948,
ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 94:
Conventie betreffende Bepalingen ter regeling van
arbeidsvoorwaarden bij overheidskantoren, (Labour Clauses
(Public Contracts, Convention) 1948, ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 95:
Conventie betreffende de bescherming van het loon,
(Protection of Wages Convention) 1949, ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 96:
Conventie betreffende Bureaux voor de arbeidsbemiddeling welke
voor hun bemiddeling betaling vragen (herzien), (Fee-Charging
Employment Agencies Convention (Revised), 1948, ratificatie 15
juni 1976.
-
Conventie No. 98:
Conventie betreffende Toepassing van het recht van Organisatie
en Collectieve onderhandeling, (The Application of Principles of
the right to Organise and to Bargain Collectively), 1949, ratificatie
5 juni, 1996.
-
Conventie No. 101:
Conventie betreffende Betaalde vakantie in de landbouw,
(Holidays with Pay (Agriculture) Convention) 1952, ratificatie
15 juni 1976.
-
Conventie No. 105:
Conventie betreffende de afschaffing van gedwongen arbeid,
(Abolition of Forced Labour), Convention, 1957, ratificatie 15 juni
1976.
-
Conventie No. 106:
Conventie betreffende de wekelijkse rustdag in de handel en de
kantoren,( Weekly Rest (Commerce and Offices) Convention),
1957, ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 112:
Conventie betreffende de minimum leeftijd voor toelating tot
tewerkstelling als visser, (Minimum Age (Fishermen) Convention),
1959, ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 118:
Conventie betreffende de gelijke behandeling van ondernemers
en vreemdelingen op het gebied van de Sociale Zekerheid,
(Equality of Treatment (Social Security) Convention) 1962,
ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 122:
Conventie betreffende Werkgelegenheidspolitiek, (Employment
Policy), Convention, 1964, ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 135:
Conventie betreffende Bescherming van de Vertegenwoordiger
van de werknemers in de onderneming en de hun ter verlenen
faciliteiten, (Workers’ Representatives), Convention, 1971,
ratificatie 15 juni 1976.
-
Conventie No. 144:
Conventie betreffende Tripartiete raadplegingsprocedures ter
bevordering van de ten uitvoerlegging van internationale
arbeidsnormen, (Tripartite Consultation (International Labour
Standards), 1976, ratificatie 10 november 1979.
-
Conventie No. 150:
Conventie betreffende de bestuurstaak op het gebied van de
arbeid, taak, functies en organisatie, (Labour Administration
Convention) 1978, ratificatie 29 september 1981.
-
Conventie No. 151:
Conventie betreffende Bescherming van het vakverenigingsrecht
en de procedures voor het vaststellen van arbeidsvoorwaarden in
de openbare dienst, (Labour Relations (Public Service)
Convention)1978, ratificatie 29 september 1981.
-
Conventie No. 154:
Conventie betreffende Bevordering van het Collectief
onderhandelen, (Convention concerning the Promotion of
Collective bargaining), 1981,ratificatie 5 juni, 1996
-
Conventie No.181:
Conventie betreffende het bevorderen van particuliere
arbeidsbemiddeling, (Convention concerning Private Employment
Agencies), 19 juni 1997, ratificatie 12 april, 2006.
-
Conventie No. 182:
Conventie inzake uitbannen van de Ergste Vormen van
Kinderarbeid, (Convention concerning the Elimination of The
Worst Forms of Child Labour), 17 june 1999, ratificatie 12 april,
2006.
Voor meer informatie omtrent de Internationale Labour Organisation (ILO) bezoek www.ilo.org