Treed uit de rooms-katholiek kerk! Waarom?

Treed uit de rooms-katholiek kerk! Waarom?
Laat het om te beginnen duidelijk zijn dat dit geen betoog is tegen de
katholieke kerk of tegen de katholieke gelovigen. We zijn het
gewoon niet eens met een staat die de realiteit negeert, en dit in een
samenleving waar de scheiding van kerk en staat één van de
belangrijkste principes is. Een principe dat uitgaat van de autonomie
van elk individu aangaande zijn/haar levensbeschouwelijke of
religieuze overtuiging en de beleving ervan.
Artikel 19 van de Belgische Grondwet garandeert de vrijheid van
eredienst; de staat mag zich niet mengen in de organisatie van geen
enkele eredienst of in de benoeming van de bedienaren hiervan. Dit
houdt in, in het geval van de katholieke kerk, dat zij steeds het recht
heeft een nieuwe parochie op te richten of een priester te benoemen.
Deze beslissing kan enkel gevolg hebben wanneer de staat de
eredienst erkent. Indien dit het geval is, wordt de staat verplicht de
kosten op zich te nemen die deze nieuwe parochie met zich
meebrengt. Deze regeling is van toepassing op alle 6 erkende
erediensten (rooms-katholieke, protestante, israëlitische,
anglicaanse, islamitische en orthodoxe) en op de niet-confessionele
levensbeschouwing (de georganiseerde vrijzinnigheid). Hier is op
zich niets mis mee aangezien elk van deze organisaties soms nuttig
werk verrichten op moreel vlak. Elke erkende geloofsgemeenschap
dwingt de staat echter tot het maken van kosten. Het jaarlijkse
budget dat de overheid, op gemeentelijk, provinciaal en gewestelijk
vlak, uitdeelt omvat een slordige 590 miljoen euro?!
Uitsluitend om historische redenen gaat 96% van deze
overheidsfinanciering naar de rooms-katholieke eredienst. Dit terwijl
wetenschappelijk onderzoek aantoont dat het aantal kerkgangers nog
nauwelijks een kleine 11,2% bedraagt. Een duidelijke discrepantie
tussen deze twee percentages, niet waar?
Hier komt nog bij dat de gemeentes verplicht zijn te voorzien in de
huisvesting van de pastoors, de onderhouds- en herstellingswerken
aan kerken en de tekorten van de religieuze instellingen.
Hoe komt men dan aan deze 96%?
De subsidies die voorbehouden zijn voor de katholieke kerk,
berekent de staat op basis van het inwonersaantal, terwijl dit voor de
5 andere erediensten en de georganiseerde vrijzinnigheid wordt
berekend op basis van het effectief aantal ingeschrevenen. Eerlijk
toch?! De financiering van levensbeschouwingen zou moeten
verlopen volgens criteria van non-discriminatie, objectiviteit,
transparantie en controleerbaarheid.
In sommige landen, zoals Duitsland en Italië, heeft men een systeem
waarbij de burgers zelf kunnen kiezen naar welke godsdienst of zelfs
humanitaire of sociale organisatie hun belastinggeld gaat. Het kan
dus ook anders.
Voor onze staat maakt het niet uit of je gedoopt bent of niet, je zou
je bijgevolg de vraag kunnen stellen wat voor nut het in ‘gods’naam
heeft je te laten ontdopen. Misschien kan het financiële of
beleidsmatige aspect je niet overtuigen, bekijk dan even het
ideologische aspect, tal van redenen omvattend waarvan veruit het
belangrijkste: het wegwerken van de hypocrisie.
De aidslobby in Afrika en de homobeweging zullen je waarschijnlijk
gelijk geven. Kunnen die enorme subsidies niet gebruikt worden om
tekorten in het onderwijs en de zorgensector weg te werken? Willen
wij geld investeren in een organisatie die vandaag de dag nog steeds
geen gelijke behandeling tussen man en vrouw toelaat?
Als dit je nog niet heeft kunnen overtuigen willen we toch vragen
om nog even voor jezelf de volgende vragen te beantwoorden.
Ben je gedoopt bij de rooms-katholieke kerk?
Heb je dit gedaan uit vrije wil?
Sta je achter de standpunten en beleid van de katholieke kerk?
Ben je akkoord met het wettelijk kader rond levensbeschouwing?
Twijfel dan langer en sta eens stil bij de absurditeit van dit systeem.
Gevolgen van uittreding:
Uittreding houdt niet in dat je naam uit het doopregister wordt
geschrapt. Wel wordt via een bijkomende registratie in het
doopregister vermeld dat je bent uitgetreden.
Door de uittreding neem je afstand van het lidmaatschap van de
katholieke kerk op administratief vlak. Het gevolg is dat je op geen
enkele wijze meer bij de kerk betrokken bent. Zo kan je bijvoorbeeld
geen katholieke sacramenten meer ontvangen (vormsel, huwelijk,
etc.) tenzij je je opnieuw laat dopen. Natuurlijk heeft je daad ook een
belangrijke signaalfunctie voor de beheerders van de katholiek kerk
en belangrijker, voor onze staat.
Kerkfinanciering?
Uittreding heeft geen onmiddellijk effect op de subsidiëring van de
rooms-katholieke kerk. In ons land wordt deze berekend op basis
van het aantal inwoners. Vanaf een minimum aantal inwoners is de
oprichting mogelijk van een gesubsidieerde katholieke parochie,
ongeacht de filosofische overtuiging van die inwoners. Hopelijk
wordt er in de toekomst gedacht aan wetten en decreten die enerzijds
rekening houden in hun verdeling met de keuze van de burger en er
anderzijds voor zorgen dat de katholieke kerk betaald wordt op basis
van zijn effectieve leden.
Hoe treed je uit?
De wens tot uittreding moet schriftelijk gebeuren. Hiervoor volstaat
een eenvoudige brief, waarin je je wens tot uittreding te kennen
geeft en eventueel motiveert. Je vermeldt hierin duidelijk: Naam en
geboortedatum. Daarnaast is het noodzakelijk te vermelden waar je
gedoopt werd en waar je moeder woonde bij je geboorte, opdat men
je zou terugvinden in het doopregister. De vraag tot uittreding dient
gericht te worden aan het bisdom van je woonplaats. Je kan ook
steeds een formulier invullen bij Studiekring Vrij Onderzoek, wij
versturen dit dan voor jou naar het bisdom.
Studiekring Vrij Onderzoek
Triomflaan 62 (middelste bel)
www.vub.ac.be/vo
BRONNEN:
- Wet 4 maart 1870 betreffende het tijdelijke van de erediensten; Wet van 21 juni 2002 betreffende
de Centrale Raad der niet-confessionele levensbeschouwelijke gemeenschappen van België, de
afgevaardigden en de instellingen belast met het beheer van de materiële en de financiële belangen
van de erkende niet-confessionele levensbeschouwelijke gemeenschappen; Decreet 7 mei 2004
betreffende de materiële organisatie en de werking van de erkende erediensten; Besluit van de
Vlaamse Regering 30 september 2005 houdende vaststelling van de criteria voor de erkenning van
de plaatselijke kerk- of geloofsgemeenschappen van de erkende erediensten
- De Pooter, P., De rechtspositie van erkende erediensten en levensbeschouwingen in Staat en
maatschappij, Larcier, 2003.
- Verslag van de commisie van wijzen: de federale financiering van de bedienaren der erediensten
en de afgevaardigden van de centrale vrijzinnige raad, 2005/06
- Katholiek Jaarboek 2005/06
- Antwoorden van de Centrale Vrijzinnige raad op de vragenlijst van de Commissie