3 maart 1878 Bevrijdingsdag Bulgarije Vereniging Nederland - Bulgarije Bulgarije 130 jaar zelfstandig, 100 jaar onafhankelijk. Bulgarije viert in 2008 zowel de verzelfstandiging van het Ottomaanse Rijk als de onafhankelijkheid. 3 maart 1878 de vrede van San Stefano Op 24 april 1877 las de Russische tsaar Alexander een verklaring voor waarin hij de oorlog verklaarde aan het Ottomaanse Rijk om Bulgarije te bevrijden. Op 27 juni 1877 trok het Russische leger de Donau over en de Bulgaarse gebieden binnen. Het leger kreeg steun van Bulgaarse vrijwilligers. Volgens sommige bronnen meer dan 35.000 man. De zwaarste gevechten gedurende de RussischTurkse oorlog vonden plaats in de buurt van Pleven, bij de Shipkapas en in de buurt van de dorpen Shipka en Sheynovo. Vanwege fouten van het Russische commando, duurde de operatie langer dan gepland en kon de oorlog niet voor de winter beëindigd worden. Bulgaren en Russen waren gedwongen door te vechten en over het Balkangebergte heen te trekken onder zeer zware winterse omstandigheden. Ondanks dat, werd het Ottomaanse leger verslagen en terug gedrongen tot vlak bij Istanboel. De opmars van de Russische troepen werd echter tot staan gebracht door een interventie van de andere grootmachten (Groot-Brittannië, Duitsland, Oostenrijk-Hongarije, Frankrijk en Italië). Er werd een vredesverdrag getekend in het plaatsje San Stefano niet ver van Istanboel. Onder dit verdrag zou het bevrijde Bulgarije vrijwel alle gebieden omvatten waar Bulgaren woonden. Deze vrede betekende het einde van een eeuwenlange strijd tegen onderdrukkers waarbij duizenden mensen het leven hebben gelaten. De vrede van San Stefano resulteerde echter in een mogelijk machtig Bulgaars rijk dat bovendien loyaal zou zijn aan bevrijder Rusland. Onder druk van de andere grootmachten werd er op 13 juli 1878 in Berlijn een nieuw verdrag getekend. Bij het verdrag van Berlijn werd Bulgarije in drie stukken gedeeld waarvan slechts het noordelijk deel bevrijd werd van direct Ottomaans gezag. (Noord) Bulgarije werd een autonoom vorstendom onder prins Alexander van Battenberg. Het zuidelijk deel zou verder gaan onder de naam Oost-Roemelië, een autonome provincie binnen het Ottomaanse Rijk maar wel met een Bulgaarse gouverneur. Het westelijk deel, Macedonië bleef geheel onder Ottomaans bestuur. De vrede van San Stefano wordt beschouwd als het feitelijke herstel van de Bulgaarse staat. Daarom is 3 maart de nationale feestdag van Bulgarije. 22 september 1908, volledige onafhankelijkheid. De vrede van Berlijn was bepalend voor de politieke lijn die de Bulgaarse machtshebbers tot halverwege de twintigste eeuw zouden gaan volgen; het streven naar hereniging van alle Bulgaarse gebieden. Alle middelen werden ingezet; diplomatieke inspanningen, georganiseerd verzet, een opstand en maar liefst vijf oorlogen in zestig jaar tijd. De prijs die betaald moest worden was hoog. Elke opstand of oorlog werd gevolgd door massale volksverhuizingen. Bulgaren ontvluchten hun geboortegrond om naar het vrije Bulgarije te komen en omgekeerd verlieten Turken en Grieken noodgedwongen Bulgaars gebied. In de eerste jaren van de nieuwe Bulgaarse staat werden er echter ook successen geboekt. De Grote Nationale Assemblee riep Bulgarije uit tot een constitutionele monarchie met een liberale grondwet (naar Belgisch voorbeeld). Alexander Josef van Battenberg 1857 - 1893 afgezet als vorst en opgevolgd door Ferdinand I van Saksen-Coburg-Gotha. Onder zijn bewind en dat van de regeringen van de minister-presidenten Stefan Stambolov, Konstantin Stoilov en Alexander Malinov, nam de economische welvaart van Bulgarije toe. Er werden nieuwe wetten aangenomen en handelsakkoorden gesloten om de internationale handel op gang te brengen. Tussen 1900 en 1911 nam het aantal mensen dat werkzaam was in de industrie met een factor vier toe. Grote steden zoals Sofia, Plovdiv, Veliko Tarnovo en Shoumen werden gemoderniseerd en kregen steeds meer een Europees karakter. Er werd een spoorwegnet aangelegd dat alle grote steden met elkaar verbond. De Bulgaren waren trots op hun munt, de lev, die overal in Europa als harde munt werd geaccepteerd. In september 1885 verenigde Alexander I van Battenberg, zeer tegen de wens van de Europese grootmachten, het vorstendom met Oost-Roemelië tot feitelijk één land. Deze stap leidde tot de ServischBulgaarse oorlog. De Serven werden verpletterend verslagen. De vereniging van Bulgarije was een feit. Alleen Macedonië bleef deel uitmaken van het Ottomaanse Rijk. Gesteund door deze economische voorspoed riep Ferdinand I van Saksen-Coburg-Gotha op 22 september 1908 de volledige onafhankelijkheid van Bulgarije uit. Een Bulgaarse staat met als staatshoofd -nu- tsaar Ferdinand I. Hiermee kwam een formeel einde aan de schatplichtige status die Bulgarije tot dan toe nog steeds had ten opzichte van de Sultan. Vrijkort hierop werd Alexander I van Battenberg Het Koninkrijk Bulgarije was een feit. Bronnen: * The Shortest History of Bulgaria, Nikolay Ovcharov * A short history of Modern Bulgaria, Michael Crampton * Essential history of Bulgaria in seven pages, Dr. Lyubomir Ivanov, Sofia, March 2007 * Wikipedia (BG, EN en NL) Deze informatiefolder is een uitgave van de Vereniging Nederland - Bulgarije. Meer informatie over Bulgarije kunt u verkrijgen bij het secretariaat. Vereniging Nederland-Bulgarije Van der Hoopstraat 47-2 1052 VB Amsterdam www.beseda.nl © beseda, maart 2008